Αγαπητή α, μπα γεια! Πέρασα να ρωτήσω το εξης: όταν κάποιος ή μάλλον κάποιοι κοντινοί σου και μη,σου γράφουν μια πολύ προσωπική τους σκέψη σε κάποιο τσατ, κάτι που τους βασανίζει, κάτι ίσως μη κοινωνικά αποδεκτό, κάτι για το οποίο ντρέπονται ίσως, κι εσύ κάθεσαι και απαντάς με την καρδιά σου ολόκληρα κατεβατά για να τους κάνεις να νιώσουν πως δεν είναι οι μόνοι που σκέφτονται έτσι, πως πρέπει να έχουν αυτοπεποίθηση ή τέλος πάντων ο, τι αντιστοιχεί σε κάθε περίπτωση και εκείνοι δεν απαντούν ποτέ (αλλά ποτέ και κανείς), όχι απαραίτητα λέγοντας ευχαριστώ αλλά κάτι ρε παιδί μου, κάτι!, αυτό πώς λέγεται; ή είναι δικό μου πρόβλημα; (ένα μικρό παράδειγμα: μανούλα που μόλις γέννησε και νιώθει άσχημα από το πώς είναι εξωτερικά μέχρι άπειρα ενοχικά που έχει σκεφτεί για το μωρό κι εγώ ολόκληρο σεντόνι απλωμένο με όσες λέξεις μπορούν να υπάρξουν για να κάνεις να νιώσει κάποιος όσο το δυνατόν πιο καλά). Υ.Γ.: εντάξει δε θα παρεξηγηθώ αν δεν απαντήσεις εσύ α, μπα μας
–η Ν. που μιλά μόνη.
Είναι κάτι που παθαίνεις συστηματικά; Γιατί αν μιλάς για δυο αναίσθητους, δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε άλλο.
Επειδή λες «πάντα και όλοι», ίσως χρειάζεσαι μια μικρή καθοδήγηση. Όταν κάποιος κάνει εκμυστήρευση, η ανακούφιση έρχεται μέσα από την ομολογία. Δεν χρειάζεται απάντηση. Σίγουρα δεν χρειάζεται μακροσκελή απάντηση. Το τσατ δεν ενδείκνυται για μακροσκελείς απαντήσεις. Γράφεις γράφεις και ο άλλος περιμένει… στο τέλος μπορεί να θυμηθεί ότι τελικά διψάει. Το τσατ είναι σαν το πινγκ πονγκ. Αν βλέπεις άμεση ανταπόκριση, συνεχίζεις. Αν βλέπεις καθυστερήσεις, αραιώνεις. Γενικά, γράφεις πολλά μόνο αν κάποιος σε έχει ρωτήσει κάτι πολύ συγκεκριμένο που έχει αναγκαστικά αναλυτική απάντηση. Αλλιώς είναι σα να μιλάς στον εαυτό σου, που μάλλον αυτό κάνεις.
Υπάρχει μια λέξη στα γερμανικά, το harmoniesüchtig. Σημαίνει «εθισμένος στην αρμονία». Όταν βρίσκεσαι σε περιβάλλον αναταραχής, δεν είναι δική σου υποχρέωση να κάνεις τον άλλον να νιώσει όσο πιο καλά γίνεται, λες και είναι αυτή η δουλειά σου. Μερικές φορές πρέπει να δεχτούμε ότι ο άλλος αυτή τη στιγμή νιώθει άβολα, δυσάρεστα, και να του αναγνωρίσουμε αυτό το δικαίωμα. Αυτό μπορεί να του φτάνει. Δεν γιατρεύονται όλα, και σίγουρα δεν γιατρεύονται όλα με λόγια.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν ξέρω ωρέ παιδιά. Εγώ το βρίσκω μεγάλη μοσχαριά. Ακόμη κι αν η κοπέλα γίνεται κουραστική, μπορεί η απέναντι πλευρά να απαντήσει σύντομα και περιεκτικά και θα το περάσει το μήνυμα. Θα πεις..όταν έχει ο άλλος τον πόνο του πρέπει να κοιτάει τους τύπους; Ναι. Αν δεν πεθαίνει εκείνη τη στιγμή, πρέπει. Κάποιος κάθισε και ασχολήθηκε και θέλησε να βοήθησει..με σωστό η λάθος τρόπο, δεν έχει σημασία. Αν τοσο πια θεωρείται δεδομένο αυτό, τότε μάλλον ζω σε άλλο κόσμο.
Έχω κι εγώ 1-2 άτομα που απαντούν με κατεβατα. Και η αλήθεια είναι ότι γίνονται πολύ φορτικοί και μου προκαλούν μια δυσφορία. Σαν να περιμένουν να απαντήσω αναλόγως ή γενικά να πάρουν πίσω αυτό που έδωσαν. Εμένα προσωπικά με φρικαρει λίγο
Δεν αμφιβάλλω ότι έχεις τις καλύτερες προθέσεις αλλά όταν κάποιος δεν είναι καλά, απαντήσεις τύπου “πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση”, δε βοηθούν. Προσπάθησε να δείχνεις ενδιαφέρον με διακριτικές ερωτήσεις και να προτείνεις πραγματικές λύσεις, όπως για παράδειγμα να βρεις κέντρα που στηρίζουν νέες μητέρες.
εγω δεν καταλαβα για τι ειδους τσατ μιλας.
μιλας για ενα ιδιωτικο τσατ, οπως ειναι ε να μεσεντζερ με φιλους, η μιλας για ενα δημοσιο τσατ οπου απαντουν διαφοροι αγνωστοι;;
στην δευτερη περιπτωση, πιθανοτατα αυτος που εξομολογειται , δεν απευθυνεται σε σενα συγκεκριμενα και πιθανως, παρα τις καλες σου προθεσεις , να μην βρισκει ενδιαφερουσες τις απαντησεις σου.
επιπλεον, μιλας για μακροσκελεις απαντησεις, ενω τοτ σατ ειναι κατι διαδραστικο. δοκιμασε τον διαλογο, κανοντας συντομα σχολια κι οχι κατεβατα κι αν δεις ενδιαφερον, αναλυσε, τοτε…
με αφορμή τη λέξη “harmoniesüchtig” θα σχολιάσω το πόσο μου αρέσει η γερμανική γλώσσα που έχει σύνθετες λέξεις σχεδόν για τα πάντα!
Και που καμια φορα δεν μεταφραζονται με απολυτη ακριβεια. Αλλο παραδειγμα ειναι η πολυ ωραια λεξη Sehnsucht που τα λεξικα μεταφραζουν ως νοσταλγια ή λαχταρα αλλα παλι το νοημα της λεξης δεν ειναι ακριβως αυτο.
Εξαρτάται και από την περίπτωση. Αν κάποιος βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, δεν θέλει πολυλογίες. Λες ότι τους καταλαβαίνεις και τους στηρίζεις (αν όντως ισχύει) και ό,τι θέλουν να σου πουν.
Θα πρότεινα σε πρώτη φάση να σταματήσεις να στέλνεις μακροσκελής απαντήσεις. Μια-δυο σύντομες προτάσεις με λόγια συμπαράστασης αρκούν. Σε δεύτερη φάση όταν βλέπεις ότι ο άλλος/η δεν σου απαντάει τίποτα απολύτως, τότε πολύ απλά μην ξαναγράψεις τίποτα όταν σου λένε τον πόνο τους. Αλίμονο! Δεν είσαι υπηρεσία κοινωνικής συμπαράστασης σε κάθε πικραμένο! Όπως και να το κάνουμε δεν ειναι σωστό εσύ να ασχολείσαι τόσο να τους παρηγορήσεις κι αυτοί μετά να μην στέλνουν κάτι. Αν έπειτα κάποιος σε ρωτήσει γιατί δεν μου απαντάς, πες του πολύ απλά και όμορφα ότι «αα νόμιζα ότι επειδή δεν μου σχολίασες κάτι δεν την… Διαβάστε περισσότερα »