Γεια σου Α, μπα μου! Είσαι η γλυκιά πρωινή συντροφιά μου εδώ και δύο χρόνια! Εύχομαι να σου πηγαίνουν όλα καλά! Λοιπόν, πάμε και στο πρόβλημά μου τώρα. Είμαι 27 χρονών και ο φίλος μου 31. Έχουμε μια σχέση η οποία γενικά βαίνει καλώς εδώ και έξι μήνες, βέβαια είμαστε στην αρχή ακόμα και στο τέλος τον ξουρίζουν το γαμπρό. Υπάρχει όμως ένα αγκάθι. Έχω έναν πρώην ο οποίος είναι 35 και συνάδελφος. Έχουμε χωρίσει εδώ και τέσσερα χρόνια λόγω συνθηκών κυρίως και προσωπικών προβλημάτων, πριν η σχέση φτάσει σε φθορά. Λόγω όμως του δεσίματος και της επαγγελματικής συνεργασίας (ο κλάδος μας είναι δημιουργικός/καλλιτεχνικός και βρίσκεις δύσκολα συνεργάτες με τους οποίους να ταιριάζεις καλά) κάναμε στην άκρη τους εγωισμούς και προσπαθήσαμε για μια νέα σχέση σε φιλική βάση και τα καταφέραμε περίφημα. Πλέον είμαστε καλοί φίλοι, κολλητοί ίσως. Η σχέση που είχαμε μοιάζει να υπήρχε σε άλλη ζωή και έκτοτε έχουν περάσει πολλά πράγματα τα οποία μας έχουν δέσει πολύ περισσότερο και πολύ ουσιαστικά, με αποτέλεσμα να μην αναφερόμαστε καν σε περιστατικά και γεγονότα του τότε. Δεν αναφέρουμε καν ο ένας τον άλλο ως πρώην, να φανταστείς. Βέβαια, εδώ τον αναφέρω πρώην σκόπιμα. Λοιπόν, ο πρώην εδώ και δύο χρόνια είναι σε μια σχέση η οποία έχει αρχίσει να σοβαρεύει πολύ, μου συζητούσε κιόλας τις προάλλες ότι σκέφτεται και το γάμο, αλλά δεν είναι ακόμα απόλυτα σίγουρος. Νομίζω πώς μετά από την περιγραφή που έχω δώσει γίνεται σαφές το πόσο πολύτιμος άνθρωπος μου είναι. Με τον τωρινό μου σύντροφο γνωριστήκαμε μέσω κοινής παρέας με τον πρώην, ουσιαστικά ταυτόχρονα μας γνώρισε και τους δύο και ο πρώην είχε και την κοπέλα του μαζί με την οποία δεν έχουμε και κολλητιλίκια, αλλά έχουμε μια πολύ καλή σχέση. Ο φίλος μου δεν ήξερε για το παρελθόν. Κανείς δεν του είπε και τίποτα, μοιάζουν όλοι πλέον να έχουν ξεχάσει ότι εγώ και ο πρώην τα είχαμε κάποτε. Ούτε εγώ το θεώρησα σκόπιμο. Πριν από κανένα μήνα είχαμε την κουβέντα ότι και καλά δεν γίνεται να κάνεις φιλία με πρώην και εκεί εγώ του είπα ότι ίσως αυτό να μην ισχύει πάντα και όχι για όλους τους ανθρώπους και του εξήγησα ότι ο κολλητός στην πραγματικότητα είναι πρώην μου, αλλά αυτή η σχέση σχεδόν έχει ξεχαστεί. Έμεινε λιγάκι έκθαμβος και μου είπε και μπράβο. Αλλά έκτοτε έχουν αρχίσει οι ερωτήσεις. Δηλαδή ξέρει τι γίνεται στη σχέση μας; Ε, ναι ξέρω γω, άμα είναι μεταξύ μας τα πράγματα όπως είναι… Ρωτάει ποιος ήταν στο τηλέφωνο και αν ήταν ο πρώην κάνει μούτρα. Άμα του προτείνω να βγούμε και οι τέσσερις ενώ παλιά γούσταρε τώρα έρχεται μεν, αλλά δυσανασχετεί. Ουσιαστικά δεν με έχει πιάσει να μου πει τι κάνεις εσύ μ’ αυτόν και είναι σίγουρο ότι μας δουλεύετε, ακόμα πηδιέστε που και που. Αλλά και το νιώθω να έρχεται, και αυτό που κάνει ήδη είναι αρκετά ενοχλητικό. Τι μπορώ να κάνω; Του έχω εξηγήσει άπειρες φορές πώς είναι τα πράγματα. Να τον πιάσω να του κάνω μια κουβέντα; Να περιμένω κάποιο καιρό ακόμα κι άμα δεν το χωνέψει να φύγω; Γιατί του πρώην ούτε την καλημέρα του κόβω, ούτε τη φιλία, ούτε τη συνεργασία. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαν έναν τέτοιο άνθρωπο για φίλο. Με χαλάει όμως πάρει πολύ που βλέπω αυτή τη ζηλοτυπία από την πλευρά του δικού μου. Μήπως αυτό κρύβει βαθύτερα προβλήματα; Μήπως τα θέλω όλα δικά μου;
– My ex‘s best friend
Ο φίλος σου πιστεύει ότι δεν γίνεται να είσαι φίλος με τον πρώην. Δεν άλλαξε η άποψη του επειδή το έχεις κάνει εσύ. Κάνε μια κουβέντα, όχι για να εξηγηθείς, αλλά για να εξηγηθεί ο ίδιος. Γιατί δεν γίνεται; Θέλει ακόμα να κάνει σεξ με όλες τις προηγούμενες του; Πιστεύει ότι αν δυο κάνουν σεξ είναι μαρκαρισμένοι για πάντα; Θα έχουν για πάντα αυτό το ενδεχόμενο στο μυαλό τους, εις τους αιώνες των αιώνων; Με αυτούς τους όρους σκέφτεται τις προηγούμενες του σχέσεις;
Μετά από έξι μήνες αρχίζουν και έρχονται οι πρώτες αντιπαραθέσεις, τώρα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να γνωριστείτε λίγο καλύτερα. Μην το θέτεις όμως σε όρους «προτιμώ αυτόν από σένα» όπως κάνεις τώρα εδώ, δεν είναι αυτό το θέμα, με αυτή τη στάση ενισχύεις την δική του θεώρηση. Δεν θα χαλάσεις μια φιλία για χάρη του γιατί σε μια σχέση πρέπει ο ένας να αφήνει ελεύθερο τον άλλον να έχει προσωπικό χώρο. Όχι επειδή προτιμάς τη μια σχέση από την άλλη. Υπάρχει χώρος και για τις δύο επειδή δεν είναι ανταγωνιστικές, αυτό είναι το θέμα. Να μην το βλέπει ανταγωνιστικά. Αν μπορεί. Αν δεν μπορεί, προμπλέμο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμένα ο φίλος μου είναι πολύ καλός φίλος με την πρώην του με την οποία χώρισαν πριν 15 χρόνια. Όλα καλά είπα εγώ και βόλτες πηγαίναμε και στο τηλέφωνο τα λέγαμε. Μέχρι που πέντε έξι φορές πέταξε η τύπισσα κάτι κουβέντες που μου γύρισαν το μυαλό (πχ. Μα γιατί δε σε σύστησε στην τάδε παλιά μας συμμαθήτρια;!θα νομίζει η συμμαθήτριά ότι είμαι ακόμα μαζί του! τέτοιου περιεχομένου τέλος πάντων) και έκοψα την παρέα και του έκανα και του άλλου μανουρα.
Είναι λεπτές οι ισορροπίες σε αυτά τα θέματα ώρες ώρες
Προμπλέμο 🤣 Α,μπα θεάρα!
Ότι δεν έχεις πετύχει ποτέ γυναίκα να ζηλεύει αν ο δικός της διατηρεί φιλία με πρώην του.
Αυτό είναι άλλο, συμβαίνει επειδή για χιλιάδες χρόνια οι άντρες απατούσαν τις γυναίκες τους.
Κοντράριε, όχι δεν “απαγορευόταν”, αλλά μπορεί και να λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου τη μοιχαλίδα. Οπότε, μάλλον απαγορευτικό ήταν. Ιρις, πουθενά δεν λέει η Φωτεινή ότι το ένα αναιρεί το άλλο. Πουθενά δεν είπε ότι οι γυναίκες δεν ζηλεύουν. Και το θέμα της δεν είναι η φιλία με τον πρώην, αλλά “το άγχος της πατριαρχίας” για δυναμικές και έμπειρες γυναίκες, και όχι μικρές λολίτες. Τουλάχιστον εγώ έτσι το διάβασα.
Δεν μίλησα για μοιχεία, μίλησα για προγαμιαίο σεξ, όμως. Στην αρχαία Ελλάδα δε, απ’ όσο ξέρω τιμωρούσαν και τους δύο μοιχούς, και τον άντρα και τη γυναίκα.
(Σωστά Sailor earth;)
Κοντράριε μην κοιτάς μεμονωμένες περιπτώσεις γιατί αυτές είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Ένας αυτοκράτορας φυσικά και μπορούσε να έχει όποια ήθελε για γυναίκα του χωρίς να τον εμποδίζει τίποτα γιατί ο ίδιος ήταν η εξουσία. Και το ότι τις πόρνες δεν τις παντρεύονταν γιατί κοινωνικά θεωρούνταν στιγματισμένες δε σημαίνει ότι δεν υπήρχε περίπτωση ένας άντρας να ερωτευτεί μια πόρνη. Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα ήταν μια τέτοια εξαίρεση. Οι πόρνες στο Βυζάντιο όμως δεν είχαν την τύχη της Θεοδώρας όπως μπορείς να φανταστείς. Για την αρχαιότητα σου λέω με απόλυτη σιγουριά ότι οι γυναίκες δεν είχαν καθόλου τα ίδια δικαιώματα με τους… Διαβάστε περισσότερα »
Μορφή απάτης ήταν να μαγαριζεται μια παρθένα πριν το γάμο. Γι’αυτο την είπα έτσι,αλλά έχεις δικιο. Αστοχησα. Αν αντικαταστήσω τη μοιχαλίδα με “παρθένα ταγμένη που μαγαριστηκε πριν το γάμο αυτή η τσουλαρα”, είναι ακριβώς αυτό που εννοουσα. Το νόημα όμως που είχα να σου πω είναι ότι και να επιτρεπόταν το προγαμιαίο σεξ από τους νόμους της πολιτείας,η πατριαρχία έχει τους δικούς της.
Bishō no Teresa, εγώ πάλι διάβασα κάτι που θα ίσχυε αν μιλούσαμε για έναν άντρα που θα είχε πρόβλημα που η κοπέλα του δεν ήταν παρθένα/είχε σχέσεις/είχε πολλές σχέσεις πριν από αυτόν, που και υπαρκτό πρόβλημα είναι και ανάγεται φυσικά στην πατριαρχία και το έχουμε αναλύσει σε πολλά άλλα ποστ. Αλλά ο εν λόγω δεν πειράχτηκε που υπάρχει άντρας που μοιράστηκε το κρεβάτι της, αλλά που αυτός ο άντρας παραμένει στη ζωή της. Συμφωνώ ότι, όπως τα παρουσιάζει η κοπέλα, η σχέση δείχνει αθώα και θα έπρεπε να της δείξει εμπιστοσύνη, αλλά θα μπορούσε να γίνει *ακριβώς* το ίδιο με… Διαβάστε περισσότερα »
Iris, τι σου είναι η προβολή ε? Άλλο εγώ, άλλο εσύ, είναι πολυ ενδιαφέρον. Αν θες διάβασε το σχόλιο που έγραψα στη Sailor Earth, καθώς η απάντησή μου και σε σένα θα ήταν αυτή. Και συμφωνώ στο ότι, όχι η ζήλια δεν έχει φύλο.
Στο σχόλιο στην Sailor Earth με καλύπτει η δική της απάντηση. ☺
Να συμπληρώσω μόνο ότι, σε αντίθεση μ’εκείνη, δεν θα πω ότι η κτητικότητα είναι αναπόφευκτη (σίγουρα πάντως φοβερά συνήθης). Αλλά πραγματικά, αν η κτητικότητα ήταν μόνο πατριαρχικό κατάλοιπο, πιστεύεις θα επιτρεπόταν στις γυναίκες; Στις καθαρά πατριαρχικές κοινωνίες η γυναίκα δεν μπορεί να αξιώσει αποκλειστικότητα. Είναι κι ευχαριστημένη αν ο σύζυγος επιστρέφει στο “αραξοβόλι” του μετά τις “περιπέτειες”.
Μικρή σημασία έχει για μένα το αν είναι ΜΟΝΟ πατριαρχικό κατάλοιπο. (Όχι δεν είναι). Συνδέεται και με την πατριαρχία, οπότε με ενδιαφέρει. Και αυτό ενδιαφέρει και τη Φωτεινή- γιατί έχει ξαναπεί, ότι αυτό κάνει στα σχόλιά της. Μόνο εκεί διαφώνησα μαζί σου. Στις καθαρά πατριαρχικές κοινωνίες οι γυναίκες μπορεί να νιώθουν ζήλια, αλλά την πνίγουν γιατί μικρή σημασία έχουν τα συναισθήματά τους, ή μπορεί και να μη νιώθουν αν έχουν εσωτερικεύσει την υποδεέστερη θέση τους, οπότε νιώθουν άλλα, εξίσου καταπιεστικά.
Φωτεινή ρε Φωτεινή σταμάτα να ανάγεις τα πάντα σε κουτιά στερεοτύπων. Κι εγώ ως γυναίκα θα ζήλευα αν το αγόρι μου διατηρούσε επαφές ακόμα και φιλικές με την πρώην. Δεν έχουν να κάνουν όλα με την πατριαρχία.
Sailor earth, πάντα μου αρέσουν τα σχόλια σου,αλλα είναι η πρώτη φορά που δεν συμφωνώ μαζί σου. Θεωρώ ότι έχει να κάνει με πατριαρχία η ζήλια που νιώθουμε για κάποιον που θεωρούμε κτήμα μας. Ζηλεύουμε γιατί δεν θέλουμε κάνεις να παίζει με το παιχνιδάκι μας, σε μια κοινωνία που επιβραβεύει μονίμως τη μονογαμία. Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου, σε ευχαριστούμε!
Η πατριαρχία φυσικά και έχει να κάνει σε ό,τι αφορά τις σχέσεις και τις συμπεριφορές των δυο φύλων αλλά νομίζω όλοι συμφωνούμε στο ότι η ζήλεια είναι κάτι που νιώθουν και τα δυο φύλα. Όταν γουστάρεις κάποιον και βρίσκεσαι σε μονογαμική σχέση μαζί του καλώς ή κακώς μια κτητικότητα θα τη νιώσεις όταν αισθανθείς απειλή από τρίτο πρόσωπο. Είμαστε άνθρωποι και η κτητικότητα και η ζήλεια (σε υγιή πλαίσια πάντα) είναι αναπόφευκτα. Ζήλεια έχω νιώσει κι εγώ, κι εσύ, και όλοι μας. Τώρα αν το θέμα μας ήταν ας πούμε μια παρατήρηση πάνω στο πως αντιδράνε οι άντρες και πως… Διαβάστε περισσότερα »
Η ζήλεια είναι αναπόφευκτη επειδή ακριβώς είναι μονογαμικό το πλαίσιο. Δεν νομίζω ότι θα ζηλευαμε το ιδιο αν το πλαίσιο ήταν διαφορετικό. Πόσο έχω φαντασιωθει μια φιλόξενη κοινωνία που όλοι έχουν πραγματικές ελευθερίες, όλοι αγαπούν όλους και το σεξ είναι το μέσο για να το δείξουν και όχι να κυριαρχήσουν, με βαθιά ενσυναισθηση για τον συνάνθρωπο μας χωρίς μικρότητες. Επισης μιλάω με πείρα στο deprogramming της μονογαμίας και της ζήλειας, και γίνεται. Γίνεται να αλλάξει η αντίληψη μας στο να μην ζηλεύουμε. Όσο για το σχόλιο της φωτεινής, μπορεί να μην ανταποκρίνεται ακριβώς στην παραπάνω ιστορία, αλλά το βρίσκω εύστοχο… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι πολύ ωραία αυτά που λες αλλά πολύ ουτοπικά. 🙁 Πες με πεσιμίστρια αλλά δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα πάψουν ποτέ να είναι μικροπρεπείς. Ακόμα κι αν εκλείψουν οι πατριαρχικές δομές σε 100, σε 200, σε 300 χρόνια δεν ξέρω, θα συνεχίσουμε να είμαστε ατελή όντα με εγωιστικές και κτητικές συμπεριφορές και φυσικά οι σημερινές διακρίσεις και αδικίες θα πάρουνε άλλες μορφές που εμείς σήμερα δεν μπορούμε να τις φανταστούμε αφού ζούμε σε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα. Η ιστορία και η πορεία μας το αποδεικνύει. Αυτό που λες να αλλάξει η αντίληψή μας γίνεται. Και προσπάθειες για αλλαγές στον εαυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν νομίζω ότι το προγαμιαίο σεξ απαγορευόταν ρητά πριν την εξάπλωση του Χριστιανισμού, ούτε και στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Ας μας διαφωτίσει ένας ιστορικός. (Χάσαμε και την Καραβάν)
Καιρό ήθελα να πω το παραπονό μου, Γιατί χάσαμε τη Καραβαν?????
Mojo jojo διάβασε τα σχόλια εδώ:
https://ampa.lifo.gr/short-stories/i-koyrsa-7/
Κοντράριε ιστορικός εδώ! Πολλοί κάνουν το λάθος και πιστεύουν ότι με την έλευση του χριστιανισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη γενικότερα απαγορεύτηκε το προγαμιαίο σεξ. Μεγάλο ιστορικοκοινωνικό λάθος! Οι ανθρώπινες κοινωνίες ήταν και στην αρχαιότητα βαθιά πατριαρχικές. Τώρα εξαρτάται και για τι περιοχές μιλάμε γιατί σε κάθε περιοχή τα ήθη και έθιμα αλλάζουν. Πχ στην αρχαία Αθήνα οι “αξιοπρεπείς” γυναίκες (όσες δεν ήταν σκλάβες του σεξ) ανηκαν στον πατέρα, απαγορευόταν να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς την άδεια του πατέρα και κάνανε σεξ με τον άντρα που επέλεγε ο πατέρας να δώσει τις κόρες του. Στην αρχαία Σπάρτη μορφώνονταν και… Διαβάστε περισσότερα »
Ευχαριστώ, είχα στο μυαλό μου π.χ. την Ασπασία του Περικλή, που βέβαια αμφισβητείται ότι ήταν εταίρα, ή την αυτοκράτειρα Θεοδώρα, και νομίζω ότι είχα διαβάσει κάποτε ότι στην Αγγλία π.χ. και στη Σκανδιναβία κατά την εποχή των Βίκινγκς επιτρεπόταν το σεξ πριν το γάμο.
Εξαιρετική, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ απάντηση της Λένας. Έχω βρεθεί εκεί ακριβώς που είσαι. Εφόσον σου είναι πολύτιμος ως φίλος, τα πράγματα είναι απλά: Θα δεχόσουν την πιθανότητα να σε ξεκόψει σχέση σου από κάποια πχ φίλη σου για οποιονδήποτε άλλο λόγο πέραν του ότι εσύ το αποφάσισες; Όχι. Σεβόμαστε την ελευθερία του καθενός. Είναι ελεύθερος να μην επιθυμεί η σχέση του να έχει επαφές με πρώην, για όποιους λόγους. Είσαι όμως κι εσύ ελεύθερη να είσαι με έναν άνθρωπο που σε εμπιστεύεται αρκετά ότι ξέρεις τί σου γίνεται στη ζωή και τις επιλογές σου.
Η περίπτωση η δική μου είναι η επιτομή του Σουηδικού μοντέλου.Με τον πρώην βγαίνουμε μόνοι μας για καφέ, βγαίνουμε μαζί με τον άντρα μου και την κοπέλα του.Μεχρι και οι κουμπάροι μας στο γάμο τους λόγω συχνών συναναστροφών κάλεσαν τον πρώην κ την κοπέλα του.Το καλοκαίρι πήγαμε τριήμερο όλοι μαζί με τον πρώην στην πόλη του,ερχονται σπιτι για φαι καφέ …Αυτα και άλλα πολλά. Η διαφορά με την γραφουσα ειναι ότι εγώ το είπα από την αρχή της σχέσης μας για να νιώθω ξεκάθαρη και να μη μου ζητάει μετά τα ρέστα. Αλλά θεωρώ ότι δεν έχει να κάνει τόσο… Διαβάστε περισσότερα »
Άντε καλέ!Εγώ τον ζευγάρωσα με μία κολλητή μου,τους έχω φιλοξενήσει και στο σπίτι μου.Εχω υπάρξει κι εγώ Σουηδή,απο μένα είναι ΝΑΙ.
Και εγώ ήμουν ακριβώς στην ίδια φάση (νυν να ζηλεύει πρώην μου που είμαστε φίλοι) μέχρι που τα συζητήσαμε τα ξεκαθαρίσαμε, πάει αυτό το θέμα, ε βγήκαν άλλα μετά, τώρα είναι και οι δύο πρώην 😂
Βάλε τον εαυτό σου στην θέση του.Θα ένιωθες άνετα αν ήξερες πως η κολλητή του είναι και πρώην?και απάντησε με ειλικρίνεια.Προσωπικα θα μου φαινόταν περίεργο να ξέρω πως έχουν κοιμηθεί μαζί,ότι μπορεί κάποια στιγμή να ξαναγίνει η και να αναζωπυρωθουν αισθήματα.Αν ήταν μια απλή γνωστή δεν θα με πείραζε αλλά μου φαίνεται too much να κάνει ο καλός μου κολλητή παρέα με την πρώην.Ομως,απ’ την άλλη καταλαβαίνω ότι η σχέση σου με τον κολλητό είναι πιο σημαντική οπότε η ζυγαριά είναι υπέρ του.Σ αυτές τις περιπτώσεις θα διάλεγα αυτόν που θέλω περισσότερο στη ζωή μου.Βεβαια να ξέρεις πως αν στο… Διαβάστε περισσότερα »
Θα ελεγα να του δωσεις λιγο χρονο -αν και ηδη περασε και καποιος για να δημοσιευθει η ερώτησή σου, γιατί ίσως του έσκασε ξαφνικό επειδή δεν είχε ιδέα και τον αιφνιδίασε. Και ίσως το μετράει, το ζυγίζει σαν κάτι καινούριο. Εγώ προσωπικά έχω θέμα με τις φιλίες με τους/τις πρώην, αλλά εξαρτάται απο τις φιλίες, τις συνθήκες, τα άτομα και τελος πάντων υπο συνθήκες μπορώ να το κατανοήσω όπως στην δική σου περίπτωση έτσι όπως την παρουσιάζεις εδώ. Φυσικά και ο καθένας είναι ελεύθερος και όταν είχε τεθεί θέμα στη δική μου σχέση(οικογένεια πλέον), ελεύθερο τον είχα αφήσει να επιλέξει… Διαβάστε περισσότερα »