Αγαπητή «Α, μπα»: Του εξήγησα ότι δεν έχω καμία σεξουαλική επιθυμία και κάπως έτσι άρχισε το παραλήρημα

Αγαπητή μου Α, ΜΠΑ, αρχικά εύχομαι σε σένα και τους σχολιαστές χρόνια πολλά με υγεία και ό,τι επιθυμεί ο καθένας. Έχοντας διαβάσει χιλιάδες απαντήσεις σου σε άλλους ελπίζω να διαβάσω και την απάντησή σου προς εμένα. Είμαι με ένα παιδί τους τελευταίους 6 μήνες και οι δυο στα 3. Γνωριστήκαμε στο ξενοδοχείο που δουλέψαμε την περασμένη σεζόν και οι δύο μακρυά από τις πόλεις που μένουμε μόνιμα. Η χημεία και το σεξ ήταν τέλεια και καθώς τελείωνε η σεζόν και θα χωριζόμασταν, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη σχέση μας και θα βλέπαμε πως πάει. Πήγαμε διακοπές μαζί, πέρασαν οι μήνες, όλα κυλούσαν υπέροχα μεταξύ μας. Αφότου λοιπόν επέστρεψα στην πόλη μου, άρχισα να αναζητώ εργασία και να προσπαθώ να μπω πάλι στους ρυθμούς της ζωής πίσω στην πόλη μου. Και εδώ ξεκινάει το πρόβλημα. Δεν τα καταφέρνω ρε Α,ΜΠΑ μου και με παίρνει από κάτω, έχω ένα μόνιμο άγχος για όλα, σε επίπεδο που δεν μπορώ να ζήσω την καθημερινότητά μου, να κλείνομαι σπίτι, να μην θέλω να μιλήσω με κανέναν κλπ. (Γι αυτό το λόγο ζήτησα και βοήθεια από ειδικό και πλέον είμαι στη λίστα αναμονής του δήμου μου και εύχομαι σύντομα να αρχίσω τις θεραπείες μου) Σιγά σιγά όμως επηρεάζεται και η σχέση μας από την ψυχολογική μου κατάσταση. Του μίλησα ανοιχτά για το πρόβλημα μου και αν και είχε κάποιες ενστάσεις για τον ειδικό, έδειχνε να καταλαβαίνει, να θέλει να είναι υποστηρικτικός και να μου λέει ότι θα μου περάσει. Όμως είναι κάποιες φορές, που πραγματικά αμφιβάλλω αν ισχύει. Μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογικό να μην του λέω ότι μου λείπει και ότι δεν καταλαβαίνει γιατί δεν είμαι μέσα στην τρελή χαρά που σύντομα θα έρθει το ΑΓΌΡΙ μου να με επισκεφθεί αφού αυτός δεν με κρίνει, με καταλαβαίνει και δεν με πιέζει πάνω από όλα. Και όντως αναρωτιέμαι: Χαίρομαι; Δεν χαίρομαι; Τι μου γίνεται; Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα να μην έρθει μέσα στις γιορτές, γιατί δεν είμαστε και τόσο καιρό μαζί, για να κάνουμε γιορτές με τους δικούς μου (του το είπα) αλλά δεν με ενοχλούσε τόσο εφόσον ήταν οι μόνες μέρες που θα μπορούσε να πάρει άδεια, οπότε θα βρίσκαμε μία μέση λύση, όπως και βρήκαμε. Και ήρθε Α,ΜΠΑ μου και ήταν όλα καλά, μέχρι που έκανε κίνηση για σεξ. Του εξήγησα ότι τον τελευταίο μήνα δεν έχω απολύτως καμία σεξουαλική επιθυμία και ότι δεν μου βγαίνει να κάνουμε κάτι. Και κάπως έτσι άρχισε το παραλήρημα… “Τι εννοείς δεν σου βγαίνει;”,”Καταλαβαίνω το να είσαι χάλια ψυχολογικά και να μην έχεις όρεξη, αλλά πως είναι δυνατόν να είσαι με τον άνθρωπό σου και να μην σου βγαίνει;”, “Έχω και εγώ ανάγκες…”, “Είναι άδικο για εμένα όλο αυτό”,”Εντάξει δεν σε πιέζω για κάτι που δεν θες. Μπορείς τουλάχιστον να με κάνεις κάπως να τελειώσω;” Του είπα ότι δεν θέλω, αλλά στο τέλος το έκανα(χειρωνακτικά) και εκείνη τη στιγμή ένιωσα ένα συνονθυλεύμα συναισθημάτων να με κατακλύζει και όλα ήταν αρνητικά. Ένιωσα βιασμένη… Έτσι δεν λέγεται όταν κάνεις κάτι που δεν θες, ακόμα και με την απουσία σωματικής βίας; Όχι, υπερβάλλεις μου είπα και το άφησα… Την επόμενη μέρα βγήκαμε για έναν καφέ και μου έλεγε ότι, ό,τι και να με απασχολεί θα είναι δίπλα μου, θα το παλέψει μαζί μου γιατί πιστεύει σε εμένα και μπορώ να το ξεπεράσω, να μην είναι τόσο σκληρή με τον εαυτό μου, να δώσω χρόνο κλπ. Αντί να νιώθω όμορφα ένιωθα παραπάνω βάρος με κάθε του πρόταση… Πέρασε άλλη μια μέρα και σήμερα πριν φύγει μου ζήτησε πάλι ένα “χεράκι” βοηθείας αυτή τη φορά δεν του το έδωσα… Έφυγε και νιώθω ανακούφιση… Είναι λογικό να νιώθω έτσι; Μήπως φταίει που δεν είμαι καλά ψυχολογικά και τα βλέπω έτσι; Αντέδρασα υπερβολικά

–Αυτός τελείωσε εγώ ακόμα αναρωτιέμαι

Πολυαγαπημένη μου φίλη, εύχομαι να ήρθε η ώρα για το ραντεβού και να αισθάνεσαι καλύτερα.

Από εδώ και πέρα, ποτέ μην αμφιβάλλεις για αυτό που νιώθεις.

Δεν υπάρχει λάθος συναίσθημα. Δεν υπάρχει μη-λογικό συναίσθημα που πρέπει να καταπιέσεις. Όταν λέμε για αγάπη του εαυτού, αυτό εννοούμε, πάνω κάτω. Να του επιτρέπεις να νιώθει και να σκέφτεται, χωρίς να τον λογοκρίνεις. Να τον παρατηρείς με αγάπη και συμπόνοια. Όταν νιώθεις κάτι, ποτέ ξανά μην αναρωτηθείς αν είναι λάθος. Άσε το συναίσθημα να σε κατακλύσει, άσε το να σε κυριέψει. Αυτό που πρέπει να ελέγχεις είναι οι αντιδράσεις σου στο συναίσθημα, τα λόγια σου μετά το συναίσθημα, τα συμπεράσματα, αλλά ΟΧΙ το ίδιο το συναίσθημα.

Αν νιώθεις αηδία, άσε τον εαυτό σου να το νιώσει. Αν ένιωσες βιασμένη, τότε ένιωσες βιασμένη – δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να σου πει ότι ένιωσες «λάθος». Αν ένιωσες ανακούφιση που έφυγε, τότε ένιωσες ανακούφιση. Κάτσε και σκέψου γιατί, αλλά μην αναρωτιέσαι αν είναι λάθος. Δεν είναι λάθος, δεν γίνεται να είναι λάθος.

Ο άνθρωπος αυτός, δεν σε πίεσε μόνο για το σεξ. Απλώς εκεί το κατάλαβες. Ποτέ δεν είναι μόνο το σεξ. Είχε αμφιβολίες για τον ειδικό που κανόνισες να δεις. Σε πίεσε «να σου περάσει» αυτό που έχεις επειδή θα έρθει το αγόρι σου. Σε πίεσε να έρθει μέρες που δεν ήθελες. Και πριν φύγει σε πίεσε πάλι να σου περάσει, επειδή αυτός πιστεύει σε σένα. Η πίεση στο σεξ είναι άλλη μια μορφή της μόνιμης πίεσης που σου ασκεί για να κάνεις αυτό που θέλει.

Δεν θέλω να επεκταθώ στο περιστατικό που σε έκανε να νιώσεις όπως ένιωσες, γιατί δεν χρειάζεσαι άλλη επισήμανση από αυτή που σου έδωσε ο εαυτός σου, θα σου πω μόνο το εξής: αν ήθελε «τουλάχιστον» να τελειώσει, μπορούσε να το κάνει μόνος του, με ακριβώς τον ίδιο χειρωνακτικό τρόπο. Μπορούσε να το λύσει μόνος του αν καιγόταν τόσο πολύ. Γιατί το έκανε δική σου ευθύνη;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News