Mε αφορμή έναν τύπο που μου την έπεσε ευγενέστατα στο λεωφορείο, με αποτέλεσμα να μη μπορώ να πω όχι όταν μου ζήτησε φέισμπουκ, θέλω η ομάδα σου να ασχοληθεί με την ψυχολογική πίεση στο φλερτ. Νιώθω παγιδευμένη και υπόλογη στους άντρες της ζωής μου, ότι ενέδωσα ενώ δεν γκομένιζα, δεν φλέρταρα, απλά δεν μπόρεσα να πω όχι γιατί πιέστηκα. Δεν με καταλαβαίνει κανείς. Είμαι ένοχη χωρίς να φταίω. Νιώθω παγιδευμένη, δεν με βίασαν, δεν μου άσκησαν σωματική βία, και όμως συζητούσα και έδωσα φέισμπουκ απλά γιατί δεν μπόρεσα να αρνηθώ. Ο τύπος μου έστειλε και του είπα ότι δεν ήθελα επαφή και με έβρισε γιατί του έδειξα ότι τον ήθελα. Δεν του το έδειξα αμπα μου. Ήμουν ευγενική, δεν έκανα την σωστή επιλογή που θα ήταν να κατέβω από το λεωφορείο. Νιώθω χαμένη. Θεωρώ ότι αυτό αφορά εκατομμύρια γυναίκες και η στήλη σου είναι ο σωστός τόπος να απευθυνθεί. Είμαι φτηνή στα μάτια του άντρα μου αλλά δεν είχα τίποτα πονηρό στο μυαλό μου. Ο αδερφός μου με κρινει το ίδιο. Μπορούσα να φύγω και δεν έφυγα. Πράγματι, μπορούσα μάλλον. Σε φιλώ
-πιεσμένη
Είναι πράγματι ένα πολύ σοβαρό θέμα και νομίζω ότι πρέπει να το προσεγγίσουμε αναλυτικά. Θα μπορούσαμε να ζητήσουμε προσωπικές ιστορίες, να ζητήσουμε την γνώμη κάποιον ειδικών, να κάνουμε ένα γκάλοπ, ένα μεγάλο αφιέρωμα. Μας έδωσες πολύ ωραία αφορμή για προβληματισμό. Οπότε, εδώ ζητάω ιδέες από τους αναγνώστες μας: πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα μεγάλο αφιέρωμα για αυτό το πολύ σημαντικό θέμα; Ποιος ή ποια θεωρείτε ότι είναι ειδικός για να εξηγήσει το φαινόμενο από κάποια σκοπιά; Με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μεγάλωσα σε χωριό το μακρινό για τα νέα παιδιά του Α,μπα 80.Παίζαμε στη γειτονιά.Στις αυλές και στα πεζούλια έξω απ’τα σπίτια μας.Μέσα μαγείρευαν μανάδες και γιαγιάδες.Έβγαιναν να ταΐσουν τα παιδιά τους ή να δώσουν μια πιρουνιά μόλις έβγαινε λαχταριστό μεζεδάκι ζεστό ζεστό.Καμιά φορά ρωτούσαν και τους υπόλοιπους,αν θέλουμε.Λέγαμε όχι.Έτσι ήμασταν ορμηνεμένοι από τα σπίτια μας.Ή ήταν και η δική μας μαμά εκεί κι έλεγε όχι,μη μας κοπεί η όρεξη για το μεσημεριανό.Δεν επέμεναν.Εκτός κι αν έπιαναν στον αέρα τη λαχτάρα ενός αγοριού.”Καλέ,δώσε του παιδιού.Δώσε του,καλέ,κι είναι αγοράκι και δεν κάνει”.Δεν κάνει το αγόρι να ζηλέψει.Δεν κάνει να του μυρίσει,να επιθυμήσει… Διαβάστε περισσότερα »
υπόκωφα δυνατό.
Φοβερό σχόλιο acantholimon! Μοιράζομαι αυτές τις εμπειρίες. Στην αλάνα που παίζαμε και στο σχολείο. Αντήχησαν πολύ δυνατά. Έχεις απόλυτο δίκιο και δεν το είχα σκεφτεί τόσο πίσω. Το σκέφτομαι όμως πολύ συχνά, όταν για την μητέρα μου ο γαμπρός έχει δίκιο και όχι η κόρη της. Για καμία από τις τρεις μας. Πάντα εμείς φταίμε, και πρέπει να δίνουμε τόπο σε ό,τι παράπονο έχουμε, “γιατί εκείνοι είναι άντρες”. Της το έχω πει πολλές φορές. Νομίζω θα αρχίσω να της χτυπάω το σεξισμό που το βρίσκει απαίσιο (αν και η άποψή της για το φεμινισμό που ρώτησα πρόσφατα ήταν άλλα ντ’άλλων).… Διαβάστε περισσότερα »
Αν κατάλαβα καλά όταν σου ζητάνε το fb στις μέρες μας είναι όπως όταν σου ζητούσαν το τηλέφωνό σου παλιότερα; Συγχωρήστε με, δεν έχω fb.
Αν είναι έτσι δεν θα μπορούσε η γράφουσα απλά να πει ένα sorry-φίλε-είμαι-παντρεμένη ή ένα απλό δώσε-μου-το-δικό-σου-καλύτερα (που λέγαμε και παλιότερα και ποτέ δεν επικοινωνούσαμε εν τέλει);
Μήπως το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι η γράφουσα δεν μπορεί να πει όχι;
Ακριβώς εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Σύνδρομο καλού κοριτσιού.
Επίσης με εντυπωσίασε το “να κατεβώ από το λεωφορείο”. Να ξεστραβωθώ εγώ να περπατάω ή να ψάχνω άλλο μέσο και να καθυστερήσω στον προορισμό μου, για να αποφύγω κάποιον που μου την έπεσε κατά δική της ομολογία ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΑ αντί να πω (αντίστοιχα με κάθε ευγένεια) “λυπάμαι δεν έχω FB” ή “θα προτιμούσα να μην σας το δώσω”! Έ όχι.
ωωω. .. Πόσο βλέπω τον εαυτό μου σ αυτη την ιστορία. . Λένα προτείνω άρθρο από τη ψυχολόγο μας και να ζητήσουμε και προσωπικές ιστορίες.. Επεκτείνεται και πιο μακριά απο το φλερτ ,το “σύνδρομο του καλού κοριτσιού “. Μπράβο φίλη που άνοιξες το θέμα και έθεσες αφορμή για προβληματισμό.
Ε λοιπόν δε μου αρέσει καθόλου το να αποκρουουμε το φλερτ λέγοντας μια ψεύτικη δικαιολογία τύπου εχω σχέση ή είμαι παντρεμένη. Κ ψεύτικη να μην είναι δηλαδή, το ίδιο και το αυτό το θεωρώ. Αυτη η απάντηση και πάλι μας θέτει σε μειονεκτική θέση. Οτι τι δηλαδή; αν δεν ήμουν δεσμευμένη θα σε υποδεχόμουν με ανοιχτές αγκαλες και θα ζούσαμε τον έρωτά μας στις αμμουδιές; Οτι δεν σε απορρίπτω μωρέ, εσύ είσαι τέλειος και έχεις κάθε δικαίωμα στην αγάπη μου ( και να την αιτείσαι στα τρενα λεωφορεία ή οπουδήποτε τολμήσω να πατήσω το πόδι μου) αλλά να, οι ατιμες… Διαβάστε περισσότερα »
“και δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη οτι μουσκευουν τα βρακια τους για παρτη του; ” – μόλις έγινε χάλια ένα γραφείο, απ τον καφέ που μου βγήκε απ την μύτη γιατί το κανα εικόνα, ΑΛΛΑ χαλάλι σου! Πολύ πετυχημένη ατάκα όντως!
Καταλαβαίνω την πίεση που ένιωσε η κοπέλα της ερωτησης, ποια απο εμας δεν έχει βρεθει σε παρόμοια δυσκολη θέση; Ωστόσο, πρωτιστως θελω να σχολιασω την δικη της συμπεριφορά. Αν εχεις τοσο μεγάλο πρόβλημα να πεις οχι ή να δυσαρεστήσεις κάποιον, ωστε προτιμάς να κατέβεις απο το λεωφορειο, μάλλον πρέπει να ξεκινησεις απο εκει την δουλειά με τον εαυτό σου. Δεν είναι τόσο τρομερο να σου μιλάει κάποιος και μάλιστα ευγενικά, έτσι γινονται γνωριμιες. Ανθρωποι γνωρίζονται στο δρομο, στην αναμονη του οδοντιατρου, στην τραπεζα, αλιμονο αν γκρινιάζαμε για τον τυπακο που μιλησε με κάποια στο λεωφορειο. Δε ξέρω πόσο χρονών είσαι,… Διαβάστε περισσότερα »
γαπητή Πιεσμένη, Αρχικά, όπως είπε και προηγύμενος σχολιαστης, ο άντρας αυτός στο λεωφορείο δεν ήταν ευγενής και/’η κοινωνικός, ήταν «ευγενικοφανής» (πολύ εύστοχος όρος!) και ίσως και επικίνδυνος, και εξηγώ γιατί: συνηθως, πριν υπάρξει λεκτική επικοινωνία με αγνώστους, υπάρχει μια εξωλεκτική συγκατάθεση, (ένα βλέμμα, ένα νεύμα κλπ) στοιχεία τα οποία δίνουν το πράσινο φως σε κάποιον να μας πλησιάσει. Έπειτα, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, είναι σαφές πότε ο συνομιλητής ειναι τυπικά ευγενικός και πότε είναι ενθουσιώδης και ενδεχεται να θελήσει παραπανω επικοινωνία μεσω φμπ. Αυτά, για ανθρώπους που είναι αρκετα κοινωνικοι (υποτίθεται) ώστε να πιάνουν κουβέντα στα λεωφορεία και να… Διαβάστε περισσότερα »
Όσον αφορά την αντίδραση του συζύγου, το τελευταίο που θα έπρεπε να κάνει είναι να την κάνει να αισθανθεί φτηνή. Η κατανόηση όμως έχει μια κάποια δυσκολία… χρειάζεται προσπάθεια και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που του το παρουσίασε. Σκέψου το λιγάκι και από την δική του πλευρά. Σκέψου να του είπε απολογητικά ότι απλώς δεν μπόρεσε να πει όχι! Εσύ θα αισθανόσουν ασφαλής με έναν άνθρωπο που θα σου έδινε αυτή την απάντηση και θα ήταν ο σύντροφός σου; Σκέψου πόσα σενάρια μπορεί να έπλεξε στο μυαλό του, στα οποία πάλι η γυναίκα του δεν θα μπορούσε… Διαβάστε περισσότερα »
Ο λόγος που το έγραψα έτσι, είναι ακριβώς αυτή η λέξη: φτηνή. Όχι ένοχη, κακή, έτοιμη να τον απατήσει κοκ. Φτηνή. Υπονοέι πολύ συγκεκριμένα πράγματα για την αξία και τη θέση των γυναικών.
σχολιο ανταξιο της στηλης κ της οικοδεσποινας👏👏👏👏👏
τοστογιεφσκι <3
Μιλούσες με έναν άγνωστο που σου την έπεφτε και του έδωσες το facebook, γιατί δεν μπορούσες να αρνηθείς; Αφού ήταν ευγενέστατος, θα μπορούσες πολύ ευγενικά να πεις ότι είσαι παντρεμένη. Και άντε και το έδωσες, ήταν ανάγκη να τον δεχτείς; Κατανοώ ότι μπορεί να μην είχες κάτι πονηρό στο μυαλό σου, καθώς το ανέφερες και στο σύζυγό σου, αλλά υπήρχε περίπτωση να μην εκνευριστεί με αυτό το πράγμα; Κι εσύ θα εκνευριζόσουν στη θέση του. Αν γενικότερα, πάντως, δυσκολεύεσαι να αρνηθείς κάτι σε κάποιον, καλό θα ήταν να επισκεφθείς έναν ψυχολόγο.
Συμφωνώ μαζί σου και επειδή μου έχει συμβεί είπα ευγενικά:ευχαριστώ πολύ,είμαι παντρεμένη.Και μου ζήτησε και συγνώμη για την ενόχληση.
Δεν φταίει ο άλλος αν εσύ δεν μπορείς να αρνηθείς.Αν κατεβαίνατε δηλαδή στην ίδια στάση, και σου έλεγε το ίδιο ευγενικά,να πιειτε έναν καφέ στην απέναντι καφετέρια τι θα έλεγες,ναι;
Ρε παιδιά το “σόρρυ είμαι παντρεμένη” δεν είναι ορθή απάντηση. Δεν είναι ορθή απάντηση επειδή 1.το FB υποτίθεται δεν είναι μόνον για καυλάντισμα 2.ο προσδιορισμός της γυναικας δεν οφείλει να γίνεται από ένα δερβέναγα που λέγεται σύζυγος, δηλαδή αν δεν ήταν παντρεμένη (ή έστω δεσμευμένη) τι θα έπρεπε να πει για να αρνηθεί, δεν μου το επιτρέπει ο κηδεμόνας μου; 3.αφήνει την λανθασμένη εντύπωση στον άλλο ότι η απόρριψη έρχεται από κάποιο εξωτερικό εμπόδιο (στη προκειμένη από κάποιον άλλο άντρα) κι όχι από την αυτόβουλη κρίση μιας γυναίκας. Ανακυκλώνει δηλαδή την πατριαρχική θεώρηση της κοινωνίας και δεν κάνει καμμία αλλαγή… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι βρε Καραβαν, αλλά τουλάχιστον τον ξεφορτώνεσαι. Διότι αν του πεις «λυπάμαι δεν έχω FB», θα σου πει οκ δώσε μου το τηλέφωνό σου. Αν του πεις «θα προτιμούσα να μην σας το δώσω», θα αρχίσει τα μα γιατί και τέτοια. Του λες είμαι παντρεμένη (είσαι δεν είσαι) και ξεμπερδεύεις, σιγά μην πιάσεις και συζήτηση επιπέδου με τον ενοχλητικό στο λεωφορείο.
Το “σόρι, είμαι δεσμευμένη και δεν ενδιαφέρομαι για καινούριες γνωριμίες στην παρούσα φάση, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας” είναι εξίσου μη φεμινιστικό; Ρωτάω απολύτως σοβαρά, για να ακούσω την άποψή σας. Το χρησιμοποιώ χρόνια και το εμπιστεύομαι, ακόμη κι όταν δεν ήμουν σε σχέση, αλλά τώρα προβληματίστηκα για το αν βασικά λέω “άσε φίλε είμαι πιασμένη”. Για εμένα σημαίνει “δεν γουστάρω τη φάτσα σου αλλά δεν βρίσκω το λόγο να σε προσβάλλω”. Δεν είναι σχεδόν ποτέ αρκετό αλλά για εμένα, θέτει τη βάση της άρνησης και μπορεί να συνοδευτεί με περισσότερα “όχι, σας το εξήγησα εξαρχής”. Ο πληθυντικός είναι επίσης… Διαβάστε περισσότερα »
*Καραβαν* έχεις δίκιο σ’αυτό που λες αλλά εκείνη την ώρα είναι το πιό εύκολο για να τον ξεφορτωθείς τον άλλον.Πιό δύσκολο είναι όταν είσαι ελεύθερη και πρέπει να βρείς δικαιολογίες(με την προυπόθεση ότι ο άλλος σου έχει μιλήσει με όμορφο τρόπο,ε να μην τον προσβάλλεις κι εσύ)
idril κι εγώ αυτό χρησιμοποιώ και λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία. Θα μπορούσα να ήμουν “πιασμένη” από γυναίκα, θα ήταν κι αυτό μη-φεμινιστικό;
@Νo roots, το είμαι πιασμένη από γυναίκα δεν θέτει όρια ισχύος του “κηδεμόνα” με σχέση το φύλο του. Επομένως είναι λιγότερο μη φεμινιστικό. Πάλι όμως μεταθέτει το βάρος σε εξωτερικό παράγοντα (όπως είπε η Λη Τσέρυ τόσο γλαφυρά παρακάτω) κι επομένως δεν σπρώχνει την αλλαγή που πρέπει να επιφέρουμε: ότι δηλαδή έχουμε ΑΥΤΟδιάθεση. Η αυτοδιάθεση είναι το θέμα μας. Και λεσβία να μας τη έπεφτε (είχα τέτοιο περιστατικό πρόσφατα σε δημόσια υπηρεσία, θα σας το πω αν βρω την ευκαιρία) πάλι η άρνηση πρέπει να γίνεται με γνώμονα την δική μας ΜΗ επιθυμία, όχι ότι κάποιος μας δεσμεύει, όποιος κι… Διαβάστε περισσότερα »
Idril κι εγώ αυτό έκανα επί χρόνια, έλεγα οτι είμαι δεσμευμένη ήμουν δεν ήμουν και κάποιες φορές με άφηναν στην ησυχία μου. Και λέω κάποιες φορές γιατί υπήρχαν κάποιοι που με ρώταγαν και που είναι ο φίλος σου κι αν δεν είναι μαζί σου δεν πειράζει και συνέχιζαν. Με είχε σώσει απ το να γίνω δυσάρεστη αλλά γιατί να πρέπει να πω ψέμματα και να φανταστώ μια σχέση που δεν έχω για να με αφήσουν ήσυχη; Γιατί να μην μπορώ να πω απλά οτι δεν ενδιαφέρομαι; Νομίζω οτι κι εμείς οι ίδιες με το να δικαιολογούμε την άρνησή μας διαιωνίζουμε… Διαβάστε περισσότερα »
Το θέμα είναι να γίνεται η δουλειά και η δουλειά επί της προκειμένης είναι να απαλλαγούμε μια ώρα αρχύτερα από τον ενοχλητικό. Αν του πεις “δεν ενδιαφέρομαι”, θα πει μα γιατί αφού δεν με ξέρεις, μήπως να με γνωρίσεις καλύτερα κλπ.
Και η δέσμευση αυτοδιάθεση είναι, γιατί θα μπορούσε και να μην είναι σε περιπτώσεις πολυγαμίας πχ. Εχω απόφασίσει να είμαι με άλλον, οπότε όχι και μαζί σου, τέλος.
Καραβαν, συμφωνω απολυτως, Κι εγω καποτε προφασιζομουν οτι ειμαι ”δεσμευμενη” για να ξεφορτωθω τον καθε ενοχλητικο, ομως με ενοχλουσε αφανταστα οτι ο μονος τροπος να γινει σεβαστο το ”οχι” μου απο τον Αντρα Α ηταν με το να αναγνωρισει την κυριαρχια του Αντρα Β πανω μου. Πλεον το ”οχι” το εκφραζω κανονικα ως ”οχι”, ενιοτε ως ”ΟΧΙ”, κι αν χρειαστει εχει κι αλλο περιθωριο η γκαμα προκειμενου να εχω την ησυχια μου. Οι πρωτες φορες ηταν γεματες αδρεναλινη -καθοτι ειμαι κι εγω πρωην καλο κοριτσι με χρονιο συνδρομο- αλλα μετα συνηθιζεις και ψαρωνεις ολο και λιγοτερο. Την οποια ησυχια βεβαια… Διαβάστε περισσότερα »
Νo roots, στο συγκεκριμένο δεν είναι θέμα “να γίνεται η δουλειά”, λυπάμαι αυτή τη φορά θα διαφωνήσω μαζί σου. Δεν είναι θέμα να πάμε στη δημόσια υπηρεσία κι επειδή η άλλη ή ο άλλος ξύνει τα νύχια της/του να τον κολακέψουμε και μαλαγανιάσουμε για να σηκωθεί να μας εξυπηρετήσει “αυτ@ που είναι τόσο καλ@ κι αποτελεσματικ@” ώστε να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα από το κολαστήριο. Επί σειρά αιώνων οι γυναίκες ακολουθούσαν την πλάγια οδό “για να γίνει η δουλίτσα” με την κλασσική αντιμετώπιση “ο άντρας είναι η κεφαλή του σπιτιού κι η γυναίκα ο λαιμός” (που προέρχεται από τις Παροιμίες,… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ, πέστα βρε Καραβάν! Εντελώς εξευτελιστικό το “είμαι παντρεμένη” για να αρνηθείς τη συνέχιση του φλερτ. Λες και αν δεν ήσουν παντρεμένη, θα είχες ξαμοληθεί διαθέσιμη για ολόκληρη την πλάση…
Συμφωνώ!
Εσύ διαφωνείς με το ότι η δέσμευση είναι αυτοδιάθεση;
Διαθέτω τον εαυτό μου σε έναν άλλο, άρα δεν είμαι διαθέσιμη και για εσένα. Επειδή μπορώ κι αυτό.
No roots κοίταξε να δεις πώς πάει. Θα προσπαθήσω να το πω όσο απλά γίνεται, αν και είναι περίπλοκος ο συσχετισμός. Εγώ (για τον εαυτό μου θα μιλήσω τώρα και μόνον, αλλά θα το προεκτείνω-γενικεύσω ευθύς κατόπιν) έχω αφέντη επειδή έτσι γουστάρω, επειδή έτσι καυλώνω, κι επειδή γονατίζω να του βγάλω τα παπούτσια (που λέγαμε). Αυτή είναι η επιλογή μου κι η αυτοδιάθεσή μου κι είναι έτσι επειδή το διάλεξα πάρα πολύ συνειδητά και με μεγάλη ενδοσκόπηση. Ούτε με χτυπούσαν μικρή, ούτε ένιωθα έλλειψη πατρικού προτύπου, ούτε έλλειμα αυτοπεποίθησης, ούτε όλες αυτές οι ψυ κλισεδιές που ανακυκλώνονται μεταξύ τυρού κι… Διαβάστε περισσότερα »
Καραβάν το να έχεις έναν αφέντη, όπως λες, επειδή το θέλεις, και να μην υποτάσσεσαι&ενδίδεις σε άλλους, όπως λες ότι κάνεις, παρά μόνο σε αυτόν που έχεις επιλέξει, δεν λέει κάτι για τη βαθύτερη αυτοδιάθεση / souvereignity /χειραφέτησή σου. Αντιθέτως είναι ουδέτερο. Κάποια που υποτάσσεται στο πλαίσιο μιας επιλεγμένης σαδομαζοχιστικής σχέσης και ξέρει να βάζει όρια στις σχέσεις με τους άλλους, μπορεί πράγματι να είναι εσωτερικά ελεύθερη και να σέβεται τον εαυτό της, να έχει αυτοδιάθεση και να είναι χειραφετημένη, όπως θες πες το. Μπορεί όμως και όχι. Για παράδειγμα το να αισθάνεται ότι ανήκει μόνο σε έναν και το… Διαβάστε περισσότερα »
Mari
αν σε ανακουφίζει να το σκέπτεσαι έτσι, σκέψου το έτσι. Ευτυχώς με “ψυχολόγησες”, με αποκάλυψες πόσο απάτη είμαι, κι έτσι θα κοιμηθεί ήσυχος ο λαός του Α, Μπα; το βράδυ, με το αίσθημα περί δικαίου αποκατεστημένο.
Δεν θ’ασχοληθώ άλλο. Καλό σου απόγευμα.
Δεν είναι θέμα ατομικής ψυχολογίας, αυτό δεν ενδιαφέρει, είναι θέμα επίδρασης στο πλαίσιο του σάιτ και είναι θέμα κοινωνικό
Συμφωνώ απόλυτα με την Καραβάν. Το καλύτερο είναι να δείχνουμε ότι ΕΜΕΙΣ δεν θέλουμε κι όχι επειδή θα μας κάνει ντα ο άντρας μας – σχέση μας – γκομενάκι μας – σκ@τ@κι μας. Μια καλή απάντηση θεωρώ θα ήταν η : ” συγγνώμη αλλά φίλους στο fb κάνω μόνο όσους γνωρίζω καλά” Αυτό μου ήρθε αυθόρμητα γιατί κι εγω προσωπικά δεν κάνω ποτέ φίλους αγνώστους. Από την άλλη αν ο άλλος δεν καταλαβαίνει από ευγένειες και γίνει υπερβολικά πιεστικός τότε το “έχω ήδη φίλο ή σύζυγο” απλά του ρίχνει στη μούρη το “δεν είμαι διαθέσιμη για φλερτ φιλαράκι…είμαι ρεζερβέ” .Αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Βασικά είναι και τραγικό και μόνο που θεωρούμε ότι μόνη λύση για τη γυναίκα ήταν να κατέβει από το λεωφορείο. Επειδή υπήρχε κάποιος πέφτουλας πρέπει εκείνη να κατέβει, να περιμένει άλλη μια ώρα στη στάση, ν αργήσει στη δουλειά της? Δηλαδή όπως και να χει να τιμωρηθεί.
Γιατί είναι πεφτουλας ο άνθρωπος ρε παιδιά; Είδε μια γυναίκα που του άρεσε και τη φλέρταρε ευγενικά. Θα μπορούσε να του απαντήσει “σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, είμαι παντρεμένη και δεν ενδιαφέρομαι”.
Είναι άλλο θέμα η πίεση που αισθανόμαστε να ανταποκρινομαστε επειδή έτσι γαλουγηθηκαμε και άλλο θέμα το φλερτ.
Αloutero συμφωνώ μαζί σου.
Μάλιστα όπως εξηγησα παραπάνω είναι απολύτως OK να πει “σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά δεν ενδιαφέρομαι.” Τελεία.
Κάθε ανοιχτή ερώτηση μπορεί να απαντηθεί και με όχι. Δεν χρειάζεται εξήγηση γιατί. “Επειδή μπορώ”
Πιστεύω ότι αυτό δεν ήταν φλερτ αλλά παρενόχληση. Το φλερτ προϋποθέτει την ισότιμη συμμετοχή και των δύο, ξεκινάει ο ένας κάνοντας ένα δειλό βήμα και μετά περιμένει διακριτικά να δει αν ο άλλος ανταποκρίνεται κι αν μετά κάνει κι άλλος με την σειρά του ένα βήμα παραπάνω. Κάτι σαν ζευγαρωτό χορό το έχω στο μυαλό μου ή σαν παιχνίδι τένις που ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλον. Βέβαια τα όρια ανάμεσα σε φλερτ και παρενόχληση δεν είναι πάντα σαφή και γι αυτό λέμε ότι άμα δεν ξέρεις να ξεχωρίσεις την παρενόχληση από το φλερτ τότε μην φλερτάρεις. Εδώ όμως… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ με την Tsatsara όντως ότι και να κάνεις θα βρουν οι άλλοι κάτι να πουν. Θα πεις μου την έπεσε, θα γυρίσουν να πουν: “Σιγά ρε επειδή της μίλησα λίγο σημαίνει ότι της την έπεσα έλεος εγώ από ενδιαφέρον το έκανα”. Αλλά θέλω να πω κ εγώ ότι πολλές φορές έχω βρεθεί σε σημείο να δυσκολεύομαι να πω όχι και στη συνέχεια το ξεκόβω σιγά σιγά…η να νιώθω αμήχανα και να προσπαθώ κάπως “ευγενικά” να αποφύγω την κατάσταση….το θέμα όμως δεν έχει να κάνει με το ότι μας μεγαλώνουν σαν πριγκίπισσες και μας μαθαίνουν να είμαστε ευγενικές και να… Διαβάστε περισσότερα »
ΒINGO!!!
Επειδη προφανεστατα αυτο το θεμα φαινεται να μας εχει αγγιξει ολ@ εστω και μια φορα, νομιζω θα ειχαμε πολλα να πουμε σε μια στηλη αφιερωμενη σ’αυτες τις καταστασεις, ισως ιδιας μορφης με τις δημοσιευσεις περι μητροτητας, εγκυμοσυνης κλπ; Οσο διαβαζω τα σχολια σκεφτομαι διαφορα δικα μου περιστατικα, και κυριως εκεινα οπου δεν ηταν τελειως ασπρο/μαυρο και κατεληξα να βρεθω κατα καποιο τροπο παγιδευμενη. Θυμαμαι πχ παλια ενας τυπος μου ειχε ζητησει το νουμερο μου, του εδωσα ψευτικο, και με πηρε επιτοπου τηλεφωνο για να επιβεβαιωσει οτι του ειχα δωσει το αληθινο. Ενιωσα ντροπη, σαν να με επιανε στα πρασα! Ημουν… Διαβάστε περισσότερα »