Σε ανακάλυψα πρόσφατα μέσω μιας φίλης μου, η οποία εκτιμά πολύ εσένα και το site σου. Ζω τα τελευταία χρόνια με την οικογένεια μου στο εξωτερικό και τώρα λόγω της πανδημίας έχουμε κλειστεί σπίτι και τα παιδιά μου κάνουν τηλεκπαίδευση (και καλα!)Το πρόβλημά μου ειναι οτι νιωθω οτι κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας με αυτό το θεμα του να μην χάσουν τα παιδιά επαφή με το σχολείο.Μα την έχουν χάσει ήδη γιατί ο,τι για αυτούς σημαίνει σχολείο (τάξη, θρανία, πίνακας, διάλειμμα, συμμαθητες, παρέες, σχολικη ζωντανη πραγματικότητα) δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.Ζουν ένα matrix, oλη τους η μαθητική ύπαρξη εξαρτάται από τη σύνδεση τους στο ίντερνετ.No internet, no school.Kαι ήταν πάντα ο φόβος μου η προσκόλληση τους στο ίντερνετ, τώρα με την πανδημία το κακό ολοκληρώθηκε γιατί ας μην βαυκαλιζεται κανεις μας ότι όλες τις ώρες τις αφιερώνουν στη μάθηση!Τους έχω τσακωσει επανειλημμενως να μην παρακολουθουν την ταξη, αλλά βίντεο στο YouTube.Δεν μου πάει να το παίζω χωροφύλακας, αλλά με έχει πιάσει λίγο απελπισία με τη συμπεριφορά τους.Η φίλη μου πάλι που έχει πιο μικρα παιδιά το βλέπει πιο χαλαρά και δεν την βλέπω να αγχώνεται με το θεμα.Εμεις που έχουμε όμως αγόρια στην εφηβεία, μας πονάει η καρδιά μας να τα βλέπουμε να σπαταλανε τις ώρες τους έτσι…πως να το διαχειριστούμε ειδικά αν συνεχιστεί για πολύ ακόμη αυτό το σεναριο;Πόση εφηβική αποβλάκωση πια;
Δεν θα γίνεις χωροφύλακας, αλλά πρέπει να γίνει γονιός, και ο γονιός πρέπει να δίνει σαφείς οδηγίες, σαφείς ελευθερίες, και να προειδοποιεί με σαφήνεια για τις επιπτώσεις, και μετά, πρέπει να τηρεί ό,τι δήλωσε προεκλογικά, αλλιώς γίνεται καρικατούρα και χάνει τον ρόλο του. Και μετά από αυτό, δύσκολα υπάρχει γυρισμός.
Με λίγα λόγια, πρέπει να βάλεις όρια. Κι αυτό δεν γίνεται ούτε με ευχές, ούτε με εφόδους, ούτε με κούφιες απειλές.
Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να ελέγχει ένας γονιός τι θα βλέπει το παιδί του και πότε. Δεν είναι “το ίντερνετ” που φταίει. Το ίντερνετ είναι ένα θαύμα, είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ανθρωπότητας στον αιώνα μας, και είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που προλάβαμε τη γέννησή του. Δεν φταίει το μέσο, αλλά η χρήση του. Αποφάσισε πόσες ώρες επιτρέπεις να βλέπουν τι, εγκατέστησε ένα πρόγραμμα ελέγχου, και τήρησε το. Αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό, δίνε τον υπολογιστή μόνο στις ώρες που υπάρχει σχολείο και μετά πάρε τον υπολογιστή. Μπορείς να θεσπίσεις ένα σύστημα ανταποδοτικό: με τόσες ώρες δουλειάς επιτρέπονται τόσες ώρες παιχνιδιού (και πάλι με ελεγχόμενα προγράμματα). Πρέπει να βρεις και τρόπο για πέναλτι, αν δεν κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν. Και μετά πρέπει να τα τηρείς όλα αυτά, με μεγάλη συνέπεια, οπότε σκέψου καλά τι μπορείς να κάνεις και τι όχι.
Όλα αυτά είναι πολύ δύσκολα. Για να γίνουν πρέπει εσύ να ενημερωθείς τεχνολογικά, να ψάξεις τι υπάρχει για αυτές τις ηλικίες, και να συμβουλευτείς άλλους, πιο ειδικούς για το θέμα πριν καταλήξεις σε κάτι. Το ίδιο το ίντερνετ έχει τη λύση στο πρόβλημα. Αλλά έτσι είναι να είσαι γονέας, πρέπει να κάνεις πολύ δυσάρεστα και δύσκολα πράγματα για τα παιδιά σου.
Συμφωνώ απολύτως με το ότι η σχολική εμπειρία δεν αντικαθίσταται, αλλά δεν είναι αυτό που προσπαθεί να καλύψει η τηλεμάθηση. Ο στόχος είναι να μην χαθεί επαφή με το θέμα. Δεν θα διαπρέψουν αυτή την περίοδο, αυτό είναι βέβαιο. Όμως, όπως υπάρχουν ένα σωρό χαζομάρες στο youtube, έτσι υπάρχουν και άπειρα βίντεο για τα ενδιαφέροντα τους, και αν δεν έχουν ενδιαφέροντα, ευκαιρία να αποκτήσουν.
Τέλος, δεν μου άρεσε η “εφηβική αποβλάκωση”, δείχνει μια απαξίωση που θα δυσκολέψει τις σχέσεις σας. Δεν είσαστε αντίπαλοι. Αυτό που λες αποβλάκωση, είναι βαρεμάρα, και στρέφεται ενάντια στους μεγαλύτερους και σε όσους έχουν εξουσία. Είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουν. Είναι δική σου δουλειά να αποδείξεις ότι κάνουν λάθος και ότι μπορούν να μάθουν κάτι από σένα. Όσο εύκολα απορρίπτουν, άλλο τόσο εύκολο είναι να θεοποιήσουν κάποιον. Δεν θα γίνει όμως αν δεν καταφέρεις να τραβήξεις το ενδιαφέρον τους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχ, εφηβικά χρόνια χωρίς τηλεόραση στο δωμάτιο, καρτοκινητό απ’το οποιο κάναμε μόνο αναπάντητες και τον αρχαίο υπολογιστή σε άλλο χώρο. Μόνη συντροφιά βιβλία και ραδιόφωνο. Πόσες ώρες πέρναγα ακούγοντας Atlantis fm, γράφοντας σε κασέττα εκπομπές και μετά ‘σταμάτα-ξεκίνα’ καταγράφοντας τους στίχους από αγαπημένα τραγούδια στο τετραδιάκι μου; Και μετά ονειρευόμουν με μάτια ανοιχτά τον ανεκπλήρωτο έρωτα του μήνα❣Είναι ωραία και λίγη εφηβική “αποβλάκωση” αγαπητή εφηβομαμά, και δεν κρατάει και πολύ, μια ζωή μετά στην τσίτα θα’ναι, άστους – methinks😋
Αχ αναμνήσεις…
Neverlander τι ωραία που τα λες, έτσι μου ρχεται να πάω να βάλω MTV 😍
Αναπάντητες με το καρτοκινητο! (σήμερα στην εποχή των smartphones το σκέφτομαι και λέω τι σόι επικοινωνία ήταν αυτή που είχαμε σκεφτεί, αλλά τότε με τις κολλητές μου μας φαινόταν πολύ φυσιολογική)…και Atlantis Fm …και κασσέτες γραμμένες με ραντομ κομμάτια που μου άρεσαν από το ραδιόφωνο και αφιερώσεις με την παρέα ο ένας στον άλλον στην αγαπημένη μας ραδιοφωνική εκπομπή και όλα αυτά τις ώρες που έπρεπε να διαβάζω..δε γέρασα πια και τόσο, αλλά η εποχή που ήμουν έφηβη νιώθω ότι απέχει 100 χρόνια από τη σημερινή (τουλάχιστον τεχνολογικά) κι όμως δεν ήταν και τόσο άσχημα.
Ααααχ, πόσο εγώ;!
Θυμάσαι τον Άγγελο;
“Σα ζογκλέρ μου γελάς,
Μη μιλάς με χαλάς
Σαν αιώνας θαρρώ
Μα σου φαίνεται λεπτό!”
Γενιά του ’86
Ναιιι, Άγγελος! Και Κωνσταντίνος Κ. αργάμιση για τις έξτρα ρομαντικές ψυχές❣
MTV το παλιό, να περιμένουμε με τις ώρες το αγαπημένο μας τραγούδι🤗
Μα τι προηγμένο σύστημα οι αναπάντητες, πάντα ξέραμε τι σημαίνουν! – ίσως βέβαια γιατί τότε τις κολλητές τις γνωρίζαμε απέξω κι ανακατωτά..ααχ τι γλυκιά νοσταλγία σήμερα..
Χρηστος Κ. με την καταπληκτική φωνή, όχι Κωνσταντίνος.
Είμαστε πολλές τελικά :p
Αχ μπράβο βρε demonoula και βασανίστηκα να θυμηθώ αλλά ου γαρ🤫
Μου φαίνεται ότι έχεις δαιμονοποιήσει την τεχνολογία. Από συναδέλφους σε φροντιστήρια/σχολεία/ιδιαίτερα, θα σου πω τι έχουμε παρατηρήσει (δείγμα 100+ μαθητών 12-17): όποιος μαθητής ήταν προσεκτικός και συγκεντρωμένος στα μαθήματα δια ζώσης, είναι και τώρα στα ηλεκτρονικά μαθήματα. Δε φταίει το κακό διαδίκτυο. Για παράδειγμα, ο μαθητής που ήταν χαμηλών τόνων στην τάξη, είναι τώρα αυτός που έχει κλειστό μικρόφωνο αλλά στέλνει πάντα ασκήσεις. Ο “άριστος” μαθητής είναι πάλι αυτός που συμμετέχει κυρίως ενεργά. Ο μη συγκεντρωμένος είναι πάλι ο μη συγκεντρωμένος. Ο μαθητής που δεν ήθελε να ακούσει για μαθηματικά, συνεχίζει να μη θέλει να ακούει για μαθηματικά. Καλό είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι και μι αευκαιρία για τους γονείς να καταλάβουν τι είδους μαθητές είναι τα παιδιά τους. Όχι απο περιγραφές των καθηγιτών ή μέσω των τελικών βαθμών, αλλά στην πράξη.
Αν βαυκαλιζόμαστε με κάτι, είναι ότι τα παιδιά παρακολουθούσαν συνεχώς ή ότι δεν βαριόντουσαν όταν ήταν μέσα στην τάξη. Ή ότι το κάναμε εμείς στην ηλικία τους. Ή ότι το κάνουμε τώρα στις δουλειές μας. Ή ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Θέλω να δω ενήλικα να κλείνει το κινητό και να μην χαζεύει για 7-8 συνεχόμενες ώρες. Αν τα παιδιά βαριούνται, δε φταίει το Ίντερνετ. Ουτε αποκλείεται να κάνουν κάτι δημιουργικό με το κινητό στο χέρι. Απλά κάποιος πρέπει να τους μάθει πώς και τι και φυσικά να βάζει όρια. Η διαφορά είναι ότι τώρα το κάνεις εσύ και όχι… Διαβάστε περισσότερα »
Διακρίνω μεγάλη τεχνοφοβία στο κείμενο και αυτό, συνήθως, είναι από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν κάτι άλλο πέραν του Facebook, του Youtube και του Google. Δεν παθαίνει τίποτα με το να κάτσει να χαζέψει λίγη ώρα στο internet (εκτός μαθήματος εννοείται). Δεν θα αποβλακωθεί. Μπορείς να φιλτράρεις το περιεχόμενο που βλέπει μέσω ειδικών προγραμμάτων. Ζούμε περιτριγυρισμένοι από την τεχνολογία και δεν νοείται να υπάρχει πλέον άνθρωπος σε νεαρή ηλικία που να μην μπορεί να το χρησιμοποιεί. Μου θυμίζει την ερώτηση με την τηλεόραση που έπαιρνε το παιδί σε άλλο δωμάτιο με το που ξεκινούσε να παίζει τηλεόραση.
Καθόλου δεν κοροϊδευόμαστε, η τηλεκπαίδευση είναι ένα πολύ δυνατό και χρήσιμο εργαλείο, και σου απαντώ ως εκπαιδευτικός Γ Λυκείου με παιδιά που σε λίγο καιρό δίνουν πανελλήνιες και των οποίων το άγχος και η ανασφάλεια βάρεσε κόκκινο μόλις έκλεισαν τα σχολεία στις 12/3. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι κανένα παιδί δεν έχασε μάθημα από τότε, ασκήσεις και τεστ πηγαινοέρχονται κανονικά, ενώ κάναμε κανονικά τα διαγωνίσματα προσομοίωσης (είμαι στην ιδιωτική εκπαίδευση). Αυτό σημαίνει περισσότερη δουλειά για μας τους καθηγητές, διότι πρέπει να ετοιμάσουμε τα μαθήματα ειδικά για πλατφόρμες, αλλά και για τα παιδιά που αντί για το τετράδιο πρέπει τώρα να γράφουν… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλιστα… Δηλαδή στο σχολείο που ζουν τη σχολική πραγματικότητα δεν έχουν κινητά που βγάζουν όλη την ώρα, δεν παίζουν παιχνίδια την ώρα του μαθήματος, δεν υπάρχει περίπτωση να τη βγάλουν όλη μέρα κοιτώντας έξω απ’ το παράθυρο. Μήπως πολύ απλά κάτι που δε βλέπουμε, ή δεν μαθαίνουμε ποτέ δε μας ενοχλεί; Όταν την ευθύνη την έχει άλλος δεν μας πολυνοιάζει; Τώρα που δεν υπάρχει η εκτόνωση του διαλείμματος υπάρχει η εκτόνωση του ίντερνετ, αυτό είναι όλο. Ναι φυσικά και είναι λιώσιμο και κόλλημα το ιντερνετ αλλά όλα όσα είπε η Λένα είναι η μεθοδολογία λίγο πολύ των καθηγητών ειδικά αυτών… Διαβάστε περισσότερα »
Για αρχή θα πρότεινα να το πάρεις λίγο πιο χαλαρά. Καραντίνα είναι, όλα πάνε λίγο πίσω και οι γιοι σου γράφεις ότι είναι έφηβοι. Προφανώς και δεν έχουν το νου τους στο διάβασμα. Προφανώς δεν πρόκειται να το κάνουν με τη θέληση τους. Τι ελευθερίες έχουν σχετικά με το ιντερνετ, εκτός σχολείου; Δηλαδή, έβλεπαν youtube για να λουφάρουν, ή επειδή ήταν η μόνη ώρα που τους αφήνεις στον υπολογιστή; Και γιατί αποβλάκωση; Να θυμήσω ότι και για σένα οι γονείς σου θα έλεγαν κάτι αντίστοιχο κι ας μην υπήρχε ιντερνετ στην εφηβεία σου. Κάθε γενιά προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ δεν είχα internet στην εφηβεία μου, δεν είχε ανακαλυφθεί, αλλά είχα βρει άπειρους τρόπους να μην διαβάζω. Είχα αναπτύξει τεχνικές για να κρύβω κάθε είδους εξωσχολικά βιβλία κάτω από τα σχολικά, ακόμα και σχολικά κάτω από τα σχολικά γιατί ας πούμε δεν ήθελα να διαβάσω μαθηματικά που έπρεπε, ήθελα να διαβάζω τα επόμενα από το «Ανθολόγιο». Μπορούσα να περάσω ώρες απλώς παίζοντας με την γόμα μου και άκουγα ραδιόφωνο με τα ακουστικά κρυμμένα κάτω από την μπλούζα και τα μαλλιά μου. Οπότε δεν μου έκανε καμιά διαφορά η μη ύπαρξη internet, ούτε η επιτήρηση από τη μητέρα μου. Και… Διαβάστε περισσότερα »
Βιβλίο της βιβλιοθήκης (5 φίλοι ίσως;) μέσα στο βιβλίο και η μαμά μου να με κοιτάει ψιλοχαμογελώντας πονηρά από την πόρτα, νόμιζα πώς την ξεγελάω πανάθεμά με κι εσένα μαζί με τη νοσταλγία απογευματιάτικα.❤❤
Στα θρησκευτικά πήγαινε κάτω από το θρανιο, σ’ αυτό το πράσινο σιδερένιο από κάτω και το κουδούνι με χαλούσε απίστευτα, ποτέ δεν ήμουν έτοιμη να βγω από τον κόσμο μου.
Φυσικά και όλα των 5 φίλων 🙂
Συμφωνώ απόλυτα με την Λένα. Δυστυχώς η διαμονοποίηση του Internet των social media έρχεται όχι μόνο από γονείς αλλά και άτομα νεαρής ηλικίας που μεγάλωσαν με την χρήση αυτών. Ξέρω άτομα που οι ίδιοι και τα παιδιά τους ”αποβλακώθηκαν” από την χρήση του διαδικτύου (κάτι όμως που ίσχυε και με τις προηγούμενες δραστηριότητες τους” και γνωρίζω άτομο που οι δυνατότητες των 2 παραπάνω τους έκανε να ανθίσουν και να μεγαλώσουν τους ορίζοντες τους. Αν σαν γονιός φοβάσαι το ίντερνετ και δεν ξέρεις που να ψάξεις για να βρεις καλό υλικό δυστυχώς αυτό θα περάσεις και στα παιδιά σου. Και στο… Διαβάστε περισσότερα »
Βρίσκω κι εγώ λίγο αφελές το κείμενο. Κατά τη γνώμη μου το ιντερνετ δεν θα έπρεπε να απαγορεύεται σε κανέναν. Είναι πλέον βασικό μέσο της καθημερινότητας. Δεν καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να κατανοήσει κάποιος το πόσο γελοίο είναι να φοβόμαστε κάθε τι που έχουν διαφορετικό τα νέα παιδιά από εμάς. Λες και δεν έχει περάσει από δικούς του γονείς να του λένε: “Barbie; εμείς μικρά ράβαμε τις δικές μας κούκλες και μαθαίναμε ετσι και ράψιμο και ήταν πολύ πιο σημαντικές γιατί δεν είχαμε πολλές και είχαν άλλη αξία.” ‘Επειτα, καθαρά από το πώς με μεγάλωσαν εμένα, στην εφηβεία σε τέτοια… Διαβάστε περισσότερα »