Αγαπητή Αμπα, τι γίνεται όταν κάποιος περνάει μια πολύ δύσκολη φάση στη ζωή του (ψυχολογική, πρόβλημα υγείας κτλ) και ο/η σύντροφός του δεν μπορεί/θέλει να του σταθεί, οπότε και αποχωρεί; Συγκεκριμένα: Έχω έναν φίλο που ήταν μαζί με την κοπέλα του έναν περίπου χρόνο. Ο φίλος μου τους τελευταίους δυο μήνες αρρώστησε σοβαρά και τραβιόταν για αρκετό καιρό από γιατρό σε γιατρό, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Η κοπέλα του στάθηκε για κάποιο καιρό, αλλά μετά τον χώρισε λέγοντας ότι είναι πολύ ψυχοφθόρο για αυτήν. Ο φίλος μου καταρρακώθηκε και συγγενείς και φίλοι κράζουν ακατάπαυστα την κοπέλα. Θέλω, λοιπόν, να σε ρωτήσω ποιος είναι ο κακός της υπόθεσης; Εννοείται ότι σε μια σχέση στηρίζεις τον άλλον και στα δύσκολα και στα εύκολα, αλλά άμα εσύ δεν το αντέχεις ψυχολογικά αυτό δεν επηρεάζει και τον άλλον οπότε είναι καλύτερα να χωρίσεις; Καταλαβαίνω ότι δεν είναι όλα άσπρο και μαύρο, αλλά δεν θα ήταν πχ υποκρισία να περιμένει να ξεπεράσει ο φίλος μου τον κίνδυνο (που ευτυχώς έγινε!) και ύστερα να χωρίσει; Από την άλλη, ο άρρωστος περνάει ήδη πολλά και είναι ασχημο να τον φορτώνεις και με έναν χωρισμό. Σκέφτομαι κάτι λάθος; Ποια είναι η γνώμη σου;
– Difficult to pick a side
Δίκιο έχει αυτός που νιώθει ότι δεν αντέχει και πιστεύει ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να φύγει, δίκιο έχει κι άλλος που απογοητεύεται από αυτόν που δεν αντέχει. Δεν είναι και πολύ στέρεη η πεποίθηση πάντως ότι μια σχέση ενός χρόνου θα έπρεπε να επιβιώσει από κάτι τέτοιο. Φυσικά και θα μπορούσε, αλλά δεν είναι ρεαλιστικό, ούτε είναι δίκαιο να θεωρείται αυτονόητο, ένας χρόνος είναι μικρό χρονικό διάστημα για να περιμένεις από κάποιον να μπει τόσο στα βαθιά μαζί σου.
Νομίζω ότι παίζει πολύ ρόλο πώς ήταν η σχέση πριν εμφανιστεί η αρρώστια, ποια είναι η εμπειρία του καθενός σχετικά με τα νοσοκομεία, και πολύ σημαντικό, υπάρχουν αρρώστιες και αρρώστιες. Είναι σημαντικό και το τάιμινγκ του χωρισμού πάντως, και ο τρόπος. Μπορείς να χωρίσεις, χωρίς να σημαίνει ότι θα εξαφανιστείς από τη ζωή του άλλου. Οι κοντινοί του φίλου σου προφανώς τα έβαλαν με την κοπέλα, γιατί προφανώς θα προτιμούσαν να ήταν κάποια άλλη δίπλα του αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Ο κακός της υπόθεσης, πάντως, είναι κυρίως η αρρώστια. Ευτυχώς στην περίπτωση του φίλου σου όλα πήγαν καλά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όχι όλοι και όχι πάντα. Αν αυτός που έχεις δίπλα σου την συγκεκριμένη χρονική περίοδο δεν είναι κάποιος με τον οποίο ονειρεύεσαι μαζί του (κάποια πολλά χρόνια ακόμα ή μια κοινή ζωή πχ), είναι πολύ δύσκολο να μην χωρίσεις την περίοδο που αρρωσταίνεις. Εγώ χώρισα πριν μπω για εγχείρηση γιατί ένιωθα πως μετά την εγχείρηση ακολουθεί γολγοθάς για εμένα (διετίας) όπως και ακολούθησε. Εκείνος ήθελε να το περάσουμε μαζί και ήξερα ότι θα με στηρίξει όσο καιρό και αν χρειαζόταν. Τον αγαπούσα και ήμασταν καλά μαζί ήδη 2 χρόνια αλλά δεν μας ονειρευόμουνα μαζί στο βαθύ μέλλον. Γιατί να το… Διαβάστε περισσότερα »
Να ρωτήσω κάτι αδιάκριτο?
Άμα θέλεις φυσικά απαντάς.
Είσαι 2 χρόνια αλλά δεν το βλέπεις στο βάθος μαζί?Πως γίνεται?Θέλω να πω,τι δεν είχε σαν βασική προϋπόθεση αλλά ταυτόχρονα να μη σου λείπει,ώστε να μένεις μαζί του μόνο στο παρόν?🤔
Μπορεί να είσαι με έναν υπέροχο άνθρωπο και να περνάτε καλά (βόλτες, εκδρομές, ξενύχτια, σεξ) αλλά να είναι με τα μυαλά στα κάγκελα, από αυτούς που σου κλείνουν ραντεβού στις 20:00 και έρχονται τα ξημερώματα «γιατί κάπου ξεχάστηκαν», από αυτούς που βγάζουν 100 ευρώ και μέχρι να φτάσουν σπίτι έχουν ξοδέψει 160, αφήνοντας την ΔΕΗ απλήρωτη. Και εσένα να μην σε νοιάζει τώρα, γιατί είσαι 23 και αυτός 35 που μοιάζει με 20, και σου φτιάχνει τέλειες μακαρονάδες με λάδι τρούφας και παλαιωμένη παρμεζάνα, αλλά σε 5 χρόνια που εσύ θα είσαι 27 και θα αρχίσεις να παίρνεις σοβαρά τη… Διαβάστε περισσότερα »
Σα το Σερ Τζόρας είναι αυτό που περιγράφεις.
Φαντάσου, μια γνωστή μου, η οποία στάθηκε στο αγόρι που έβγαινε μόλις 3 μήνες όταν του έτυχε ένα πολύ σοβαρό προβλημα υγείας. Αποφάσισε να του σταθεί για τους επόμενους δυο μήνες κι ας γνωρίζονταν τόσο λίγο.
Και τελικά όταν βγήκε από το νοσοκομείο, τον έμαθε καλύτερα, της έφαγε και λεφτά, της είπε και “δεν ήθελα να ερχόσουν κάθε μέρα στο νοσοκομείο” και γενικά μύλος… Όποτε καλύτερα να κρίνουμε τους ανθρώπους συνολικά και όχι από μόνο μια κατάσταση!
Πριν από ένα χρόνο και τρεις μήνες, έχασα την αδερφή μου (ουφ σας το είπα). Όλο αυτό το διάστημα θα ήθελα να είχα μια σχέση. Θα ήθελα έναν άνθρωπο να μπορώ να ακουμπήσω πάνω του, να μοιραστώ αυτόν τον αβάσταχτο πόνο. Κάποιον εκτός από τους γονείς μου, ο οποίος θα μου έλεγε καμιά βλακεια και θα με έκανε να ξεχνιέμαι. Πάνω από όλα θα ήθελα όμως έναν σύντροφο ο οποίος θα σεβόταν το πένθος μου και θα μπορούσε να το αντέξει. Που δεν θα ήταν λιγόψυχος και δεν θα με γέμιζε με παραπάνω προβλήματα. Δεν ήταν κανείς εκεί! Να σας… Διαβάστε περισσότερα »
Αγριομολόχα μου, πολύ λυπάμαι για την απώλεια σου και σου στέλνω τεράστια διαδικτυακή αγκαλιά. Μπράβο σου που το διαχειρίζεσαι έτσι, μόνο respect❣❣
Αγριομολόχα μου συλλυπητήρια γαμώτο, είχα παρατηρήσει την απουσία σου. Λυπάμαι πολύ. Αλλάζει τόσο πολύ το είναι μας μια τέτοια απώλεια που ειλικρινά δεν ξέρω πια αν όντως μπορεί κανείς να είναι κοντά μας τόσο *σωστά*, που θα καταφέρει να μας κάνει να μη νιώθουμε αυτή την απέραντη μοναξιά που συνοδεύει αυτόν τον πόνο. Μπορεί να τα κάνει όλα καλά και κάτι τόσο δα να του ξεφύγει και αυτό να είναι αρκετό για να μας ματώσει τόσο, όχι επειδή θα είναι τόσο λάθος αλλά επειδή η δική μας πληγή ματώνει πολύ εύκολα. Χρειαζόμαστε συνεχώς και ασταμάτητα παρηγοριά και δεν το ξέρουμε… Διαβάστε περισσότερα »
Συλλυπητήρια Αγριομολοχα.
Συμφωνώ, εκ των υστέρων, όταν βλεπεις πισω και δεν έχεις να πεις “δεν ξερω τί θα εκανα αν το τάδε δε με στήριζε ” αλλά εχεις να θυμηθείς ότι τα βγαλες περα μόνη σου, καταλαβαίνεις πόσο έχει γιγαντωθεί η δύναμή σου.
Συλλυπητήρια Αγριομολόχα, λυπάμαι πολύ 🙁
Αγριομολόχα λυπάμαι πάρα πολύ για την αδερφή σου. 😥 Σίγουρα είναι καλύτερα που βρήκες μόνη τα πατήματά σου. Καλή δύναμη σου εύχομαι!
Συλλυπητήρια.
Πάντως νoμίζω πως αν εδώ στην Αμπά μια φίλη έστελνε πως “ήμασταν μαζί και όταν αρρώστησα βαριά με άφησε, γιατί ήταν ψυχοφθόρο γι αυτόν”, οι απαντήσεις θα ήταν ότι δε θέλει να είναι με άνθρωπο που λακίζει στα δύσκολα και βασικά ελάχιστοι θα έλεγαν “καλά έκανε ο άνθρωπος αφού δε μπορούσε”. Πιστεύω πως και στο αντίστροφο, το περιβάλλον θα αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο.
Συγγνώμη αλλά εγώ πιστεύω πως πρέπει να μείνεις δίπλα στον άλλο και ας χωρίσεις μετά, μόλις γίνει καλά. Υπάρχει και κάτι που λέγεται ανθρωπιά.Για μένα η κοπέλα ήταν απαράδεκτη. Δεν φτάνει που αρρωσταίνει σοβαρά κάποιος, έχει να ασχοληθεί και με τις ξεχωριστές χιονονιφαδες, που ‘δεν μπορούν να το διαχειριστουν’. Σε τέτοιους ανθρώπους εύχομαι να αρρωστήσουν σοβαρά και να τους παρατήσουν όλοι. Έλεος πια με τους παρτακηδες.
Συγγνώμη αλλά εγώ πιστεύω ότι το σχόλιο σου είναι απαράδεκτο. Σε κανέναν δεν θα έπρεπε να εύχεσαι να αρρωστήσει βαριά, ούτε στον χειρότερο εχθρό σου. Μου αρέσει που κάνεις μαθήματα περί ανθρωπιάς…
Σοβαρά τώρα; Πες μου ότι τρολαρεις..
Μαθήματα ανθρωπιάς σε συνδιασμό με κατάρες δεν υπάρχουν καλή μου.
Απαράδεκτο σχόλιο. Ο μόνος παρτάκιας που υπάρχει εδώ είσαι εσύ, με το να απαιτείς απο κάποιον άνθρωπο να σου συμπαρασταθεί σε δύσκολη στιγμή με το ζόρι. Πόσο μάλλον όταν εύχεσαι και αρρώστιες.
Μου φαίνεται περίεργο που δημοσιεύθηκε αυτό το σχόλιο. Δηλαδη οκ δεν προσβάλλει κανέναν ανεπανόρθωτα, αλλά εύχεται σε ανθρώπους να πάθουν κακό… αν ευχόταν να βιαστούν οι συγκεκριμένοι θα δημοσιευόταν σαν σχόλιο?
Μέχρι το διαχειριστού”ν μια χαρά είναι το ποστ. Η επόμενη πρόταση έχει θέμα. Και φυσικά το ζουμί είναι στο “δεν κάνουμε στους άλλους αυτό που δεν θα θέλαμε να κάνουν σε εμάς”. Αν το κάνουμε είμαστε όντως παρτάκηδες.
Απ’ο,τι θυμάμαι, η εξωγήινη είχε αρρωστήσει βαριά και ο επί 12ετία σύντροφος της δεν της είχε βαλει ένα ποτήρι νερό. Σε αυτή τη βάση, εικάζω πως δεν εύχεται ψόφους, αλλά το γνωστό ‘μην κάνεις ό,τι δεν θες να σου κάνουν, γιατί μπορεί να το πάθεις’. Γενικά, εδώ μέσα έχω δει να υποστηρίζεται πολύ η απανθρωπιά κατά βούληση, τύπου αν δεν αντέχεις δεν πειράζει, μην πας σε κηδειες,νοσοκομεια,αρρωστιες, τουτέστιν η ζωη μας πρεπει να ειναι μονο για τους εαυτουληδες μας, μη τυχον κ προσφερουμε εστω την παρουσια μας ανιδιοτελώς. Ο αλτρουισμός είναι ξεπερασμένος φαίνεται, τι να πω.
Ανθρωπια μπορείς να δείξεις και με άλλους τρόπους, δεν χρειάζεται να είσαι παρόν απαραίτητα. Κάποιοι άνθρωποι απλά δεν το έχουν με τα νοσοκομεία και καλό είναι να το σεβόμαστε. Ένα μικρό παράδειγμα, μια φίλη μου πέρασε καρκίνο και στις αρχές που όλα ήταν μαύρα και προγνωστικά κακά ,μια κολλητη φίλη της δεν μπορούσε καθόλου να το διαχειριστεί. Της μεγάλωσε ακόμα περισσότερο ένα υπαρξιακό θέμα που ήδη είχε. Αποτελέσμα ήταν να κάνει τραγικές ερωτήσεις και να δημιουργει τέρμα άβολες καταστάσεις. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες αλλά μιλάμε για χοντρές μλκς ενω οι γονείς της ήταν με την ψυχή στο στόμα.… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά θυμάσαι Neverlander. Φυσικά έπιασες ακριβώς το πνεύμα του σχολίου μου. Είμαι υπέρ της αλληλεγγύης, τι να κάνουμε; Εν τω μεταξύ φοριέται πολύ το να μην μείνεις με κάποιον από οικτο. Δηλαδή τι; Με το που αρρωσταίνει εξαφανίζεται όλη η αγάπη που είχες, τα συναισθήματα σου γενικά και μένει μόνο λύπηση; Πώς γίνεται; Μάλλον εγωισμός κ παρτακιαση μένει. Άσε, που αν θες τον κρύβεις τον οικτο, ίσα για να στηρίξεις τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, που είναι υποχρεωμένος να παλέψει για τη υγεία του και δεν χρειάζεται να έχει να διαχειριστεί και την έλλειψη ενσυναισθησης από το σύντροφό του.… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ πως μου έχει κάνει και εμένα τρομερά κακη εντύπωση εδώ μέσα η υποστήριξη της απανθρωπιάς. “Δεν το έχω με τα νοσοκομεια” ή “δεν το έχω με τις κηδείες”, Ναι γιατί εμείς που συμπαραστεκόμαστε φίλε είναι η καλύτερη μας. Κάνουμε πάρτυ στου θαλάμους ξέρωγω. Όπως είχε πει και ο συγχωρεμένος ο Χρήστος ο Γραμματιδης “στο μαζί κρύβεται η αξιοπρεπεια”. Και τον θυμήθηκα τις προάλλες,τι εξαιρετικός ανθρωπος ήταν. Με αυτους τους ανθρώπους συμφωνώ και αυτούς θέλω κοντά μου. Οι άλλοι ας πάνε στις παραλίες αφού δεν “το εχουν” και ας ελπίσουν ότι όταν ίσως έρθει η δική τους αδύναμη στιγμή να… Διαβάστε περισσότερα »
>AllesGoed Η λέξη απανθρωπιά μου φαινεται λιγο βαρια για κατι τετοιο, ισως να ειναι ανευθυνοι. Οι δυσκολιες καλως η κακως ερχονται στην ζωη μας και κανουν ενα καλο ξεσκαρταρισμα. Φιλοι μενουν, φιλοι φευγουν. Λογω αξιοπρεπειας ομως δικιας μου δεν θα αναγκαζα κανενα να ειναι εκει με το ζορι. Προφανως αυτο θα ειχε τις αναλογες επιπτωσεις μετεπειτα.
Νομιζω στην τελικη ειναι υποκειμενικο το θεμα.
Σιγά ρε παιδιά, δεν είναι ότι πιάνουν οι κατάρες μου, χαλαρωστε😜. Προφανώς ήταν υπερβολή για χάρη της έμφασης.Αν και εννοείται ότι σε κάποιες περιπτώσεις πολύ θα ήθελα μερικοί άνθρωποι να πάθουν το ίδιο, απλώς για να δουν πόσο κακό προξένησαν. Εδώ βέβαια παρατάνε σύζυγοι ανθρώπους που είναι παντρεμένοι 20 χρόνια επειδή έπαθαν καρκίνο, κι έρχομαι εγώ σ’αυτη την κοινωνία να μιλήσω για ανθρωπιά.
Και συνεχίζεις τον προβληματικό ειρμό σου. Κανέναν ανθρωπισμό δεν έκρυβε το σχόλιο σου. Μου θύμισε κάτι παπάδες και τους πιστούς τους, που υπερασπιζόμενοι την θρησκεία τους, εύχονται στους άθεους αρρώστιες γιατι “μόνο τότε θα καταλάβουν οτι χρειάζονται τις προσευχές και τον Χριστό”. Τουλάχιστον σαδιστικό.
Error 404….. ξανά
Το ότι εύχεσαι να αρρωστήσει κάποιος γιατί σύμφωνα με την δική σου αποψάρα του αξίζει…. εεεε ….. τα απαντάει όλα.
Το “ας χωρίσεις μετά” πως το προσδιορίζεις χρονικά; Πότε είναι το μετά; Υπάρχουν ασθένειες που γιατρεύονται εντελώς, ασθένειες που διαρκούν, ασθένειες με περαιτέρω επιπλοκές, ασθένειες που αφήνουν κουσούρια, ασθένειες που ο ασθενής δε συνεργάζεται, που ανατρέπουν όλο το οικογενειακό σύστημα. Εσύ σε ποιες αναφέρεσαι;
Δεν ξέρεις πώς ήταν η σχέση τους πριν το πρόβλημα υγείας. Μπορεί να ήταν ήδη στα χωρίσματα. Αυτό σημαίνει πώς θα έπρεπε να μείνει η κοπέλα, ίσως και επ’ αόριστον;
Από τη άλλη έχω ξαναπεί τη γνώμη μου για “τις ξεχωριστές χιονονιφαδες, που ‘δεν μπορούν να το διαχειριστουν’”. Σαφώς και η ζωή δεν είναι μόνο γέλια και ταξίδια και πολλές φορές πρέπει να κάνουμε πέρα τα δικά μας θέλω για να υποστηρίξουμε ανθρώπους που αγαπάμε και νοιαζόμαστε και το έχουν ανάγκη.
Δεν κατάλαβα πώς εννοεί η Λένα αυτό το σχόλιο: “Οι κοντινοί του φίλου σου προφανώς τα έβαλαν με την κοπέλα, γιατί προφανώς θα προτιμούσαν να ήταν κάποια άλλη δίπλα του αυτή τη δύσκολη στιγμή.” Θα προτιμούσαν μια άλλη κοπέλα στη θέση αυτής; Ή ότι θα προτιμούσαν να ήταν η κοπέλα στο πλευρό του για να μη χρειαστεί να είναι αυτοί; Δεν λέω ότι δεν συμβαίνουν και αυτά, αλλά έχοντας ζήσει πρόσφατα ένα αντίστοιχο περιστατικό, υπάρχει και το ενδεχόμενο να την έκραξαν γιατί όντως θύμωσαν που δεν στήριξε τον φίλο/συγγενή τους. Όταν βλέπεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο να υποφέρει και αυτοί… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο σου και γενικά θεωρώ ότι ένα καλό τεστ για να μείνεις σε μια σχέση είναι να διερωτηθείς ειλικρινά αν θα στήριζες τον άλλον σε μια δύσκολη στιγμή. Αν όχι, χώρισε ή κράτα το ξεκάθαρα κάζουαλ. Αν πχ ο άλλος αύριο έχανε τον αδερφό του από καρδιά θα πήγαινες στην κηδεία ή θα του φώναζες που σε ξύπνησε κιόλας πρωινιάτικο, μετά από 10+ χρόνια σχέσης κ ενώ αρραβωνιασμένοι πια συζείτε; Καθόλου τυχαίο το παράδειγμα, το’παθε καρδιακός μου φίλος. Και ναι, την κράξαμε όλοι κ της άξιζε. Και ναι, μόνο ζόρι έχει η συμπαράσταση, δεν είμαστε Μητέρες… Διαβάστε περισσότερα »
Ελπίζω να τη χώρισε την αναίσθητη γουρούνα ο φίλος σου.
Α, βέβαια, Εντελβάις, έχει συνέχεια η ιστορία: τη χώρισε, κ 3-4 χρόνια μετά ακόμα του ζητά να τα ξαναβρούν. Αλλά του τελείωσε, δεν μπορεί πια να τη δει ως σχέση, ως άνθρωπό του, τίποτα.
Οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο για το χάχα, για τα ποτάκια, το σεξάκι και την ταινιούλα. Δεν μπορώ να φανταστώ να παρατάω άνθρωπο που δεν είναι καλά και να τον αναγκάσω εκείνη την στιγμή να αντιμετωπίσει και έναν χωρισμό που τον προξένησα εγώ , γιατί συνέβη άκουσον άκουσον το τρελό: να τολμήσει να αρρωστήσει ο αχαΐρευτος. Ας με έδιωχνε εκείνος. Αν ο καθένας σκεφτόταν τόσο ατομιστικά στη δυσκολία θα ήμασταν μόνοι , αλλά όταν έχει αποδέκτη εμάς η κατάσταση ΄ τι αναίσθητος κοσμάκης΄΄ και να θέλουμε και το άτομο που έχουμε ανάγκη δίπλα μας και αν κάνει την πάπια τον… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ δύσκολες τέτοιες καταστάσεις. Είναι δίκοπο μαχαίρι για όλους. Θα συμφωνήσω με τη Λένα ότι παίζει ρόλο η σχέση προ της αρρώστιας αλλά και ο τρόπος του χωρισμού. Υπάρχουν τρόποι και τρόποι. Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά με τον φίλο σου.
Αν ήμουν στη θέση του άρρωστου, θα προτιμούσα να χωρίσω παρά να αναγκάσω κάποιον να μείνει εξ αιτίας της αρρώστια μου. Να έχεις τον πόνο σου, να έχεις την αγωνία σου, να έχεις τύψεις που κρατάς πίσω τον άλλον, να έχεις τα μούτρα του (γιατί δεν μπορεί κάτι σε μούτρα θα ξεφύγει) να έχεις και να σκέφτεσαι αν θα είναι και την άλλη ημέρα εκεί. Χώρια που δεν μπορείς να βοηθήσεις κάποιον σοβαρά άρρωστο αν είσαι με το ένα πόδι εκτός. Ιδανικά θα ήταν να φύγει, αλλά να επιστρέψει να συμπαρασταθεί λίγο και διακριτικά ως φίλος, αλλά και να εξαφανιστεί… Διαβάστε περισσότερα »
Και γω με τίποτα δε θα ήθελα να αναγκάσω κάποιον να μείνει μαζι μου εξ αιτίας της αρρώστιας μου. Νομίζω θα είχα άπειρες τύψεις.
Είναι όντως μια δύσκολη κατάσταση γιατί και η κοπέλα δεν φταίει σε κάτι αλλά ούτε ο φίλος σου. Νομίζω έχει να κάνει με το πόσο θέλει ο καθένας να είναι σε αυτή την σχέση κι όχι απαραίτητα με τον χρόνο που είναι μαζί (εντάξει βέβαια περιμένεις περισσότερα από έναν σύντροφο που έχετε περισσότερο καιρό μαζί). Κάποιοι αντέχουν τα νοσοκομεία ή τις ασθένειες κι άλλοι όχι.
Καταλαβαίνω αν ο φίλος σου αισθάνθηκε άσχημα όμως μου φαίνεται λίγο λάθος που την έκραξαν οι φίλοι του.
Συμφωνώ Babydoll. Πιστεύω κι εγώ ότι είναι λάθος που την έκραξαν οι φίλοι του. Κατά την γνώμη μου οι φίλοι θα έπρεπε να γίνουν διπλά υποστηρικτικοι και να δικαιολογησουν την κοπέλα τουλάχιστον μπροστά στον φίλο τους ( συμβαίνουν αυτά, δεν αντέχουν όλοι οι άνθρωποι τις δυσκολίες, δεν είναι ότι δεν σε αγαπάει και δεν σε σκέφτεται) και διάφορα τέτοια που θα τον ηρεμήσουν λίγο.