Εδώ και πάνω από έναν χρόνο ήμουν σε σχέση με έναν άνθρωπο που ήταν χειριστικός, εκδικητικός και βίαιος. Μέρα παρα μέρα είχαμε προβλήματα, τσακωμούς χωρίς ιδιαίτερο λόγο, ότι έκανα τον εκνεύριζε και ήθελε όλη την προσοχή στραμμένη πάνω του. Το τελευταίο περιστατικό που θα αναφέρω ήταν μια κλασική συμπεριφορά του που με το πέρασμα του χρόνου γινόταν όλο και πιο αβάσταχτη(κάθε φορά έβρισκε έναν άλλο λόγο για τσακωμό αλλά το μοτίβο ήταν πάντα το ίδιο). Ήταν Κυριακή πρωί και το πρώτο ρεπό μου μετά από πολύ καιρό, ο τύπος με τον οποίο ήμασταν μαζί μου ζήτησε να τον βοηθήσω στις δουλειές του σπιτιού του και μετά θα πηγαίναμε στα γενέθλια ενός φίλου. Του λέω οκ σκεπτόμενη ότι κοιμάμαι και εγώ 1-2φορες την εβδομάδα και σίγουρα λερώνω και στη τελική γιατί να μη βοηθήσω. Στο εντωμεταξύ ήταν η ημέρα που θα αδιαθετούσα και το γνώριζε. Να πω εδώ ότι συνήθως έχω τρομερούς πόνους πριν και κατά την πρώτη μέρα της περιόδου αλλά πάντα είμαι οκ με τις υποχρεώσεις μου, παίρνω παυσίπονο και συνεχίζω. Ο πόνος αυξανόταν σταδιακά και πήγα στο κρεβάτι να ξαπλώσω όσο αυτός ήταν στην τουαλέτα. Πέρασε μια ώρα, ο πόνος δεν είχε περάσει εντελώς, αλλά ήμουν καλύτερα. Έτσι σηκώθηκα και ξεκίνησα τις δουλειές του σπιτιού(αυτός μέχρι τότε ήταν τουαλέτα αλλά με το που άκουσε θορύβους βγήκε για να βοηθήσει στο καθάρισμα). Να μη σας τα πολυλογώ πονούσα και με έναν αναστεναγμό και καμπούριασμα το εξωτερίκευσα, ενώ καθάριζα.. Όταν τελειώνουμε τις δουλειές και με το που κάθομαι στο καναπέ θολώνει κυριολεκτικά… Χωρίς καν να καταλάβω από που κι ως που αρχίζει ένα παραλήρημα.. Στην αρχή γέλασα γιατί πίστεψα ότι μου κάνει πλάκα. Με κατηγορούσε ότι δεν γίνεται να πονάω στην περίοδο, ότι δεν είναι πράγματα αυτά και ότι δεν έχει ξανά συναντήσει απο άλλη να πονάει και να πηγαίνει να ξαπλώνει . Του ζητάω διευκρινίσεις και μου προσθέτει ότι όλα τα κάνω επίτηδες για να μη βοηθήσω στις δουλειές. Μάλλον εννοούσε ότι με την συμπεριφορά μου τον εξανάγκαζα να μου πει να μην τις κάνω και αυτό τον ενοχλούσε. Του είπα ότι κουμάντο για το αν θα πονάω ή δεν θα πονάω δεν θα μου το κάνει κανένας και το πως θα συμπεριφέρομαι είναι δικό μου θέμα. Επίσης, αν δεν γουστάρω να κάνω κάτι το λέω ευθέως στον άλλο και όχι με τέτοιους τρόπους. Είχα εκνευριστεί, δεν άντεχα άλλο. Ήθελα να φύγω και του το λέω. Με πιάνει από τα μπράτσα με δύναμη και πετάει πάνω στο καναπέ που βρίσκεται στον τοίχο. Ειλικρινά δεν άντεξα, σηκώθηκα και του έδωσα το πιο δυνατό χαστούκι που μπορούσα και με την ίδια δύναμη όπως με είχε πιάσει του επιασα τα χέρια.. Το είχε κάνει κι άλλες φορές με αποτέλεσμα να έχω μώλωπες. Μόλις συμβαίνει αυτό του λέω νομίζεις ότι έχεις δύναμη ε; χωρίζουμε, τέλος και για αυτό και όλα. Του ζήτησα συγγνώμη για την συμπεριφορά μου αλλά γνώμη δεν θα άλλαζα. Να πω ότι στην συνέχεια δεν με άφηνε να φύγω, έκατσα 1μιση ώρα προσπαθώντας να είμαι ήρεμη και ενώ είχα απέναντι μου έναν άνθρωπο που γελούσε, έκλαιγε και μετά θύμωνε προσπαθώντας να με πείσει να μη χωρίσουμε. Με την πρώτη ευκαιρία που κατάλαβα ότι δεν θα υπήρχε άμεση βίαιη αντίδραση κατάφερα και έφυγα. Στις 4-5 διαφορετικές φίλες με το που ανέφερα την αντίδραση μου με το χαστούκι μου είπαν μπράβο.. Μπράβο που έγινα ίδια με τον άλλον; θα μπορούσα να μη κάνω τίποτα και να χώριζα μετά, αλλά εγώ μέσα μου ήθελα να με υπερασπιστώ, να το δείξω με πράξεις και πλέον θα γινόταν με κάθε κόστος. Ποια είναι τα όρια της υπεράσπισης από της εκδίκησης απο πλευράς μου; Μια φίλη, που ήταν η μόνη που γέλασε με το γεγονός, μείωσε την σημασία της επιθετικότητας του, παρα του ότι στο παρελθόν της είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο. Είναι σαν να λέμε δεν σε σκότωσε, αρα δεν συνέβη.. Υ. Γ. Θα ήθελα να πω σε όλους σας ευχαριστώ και στους φίλους μου γιατί σταδιακά και σιγά σιγά με ξεκουνήσατε, με κανατε να αντιδράσω. Μπορεί να μην έγινε με τον σωστό τρόπο αλλά έγινε κάπως. Αντιλαμβανόμουν το μέγεθος της προβληματικής του συμπεριφοράς αλλά όχι τα άπειρα δικά μου συμπλέγματα και ανασφάλειες. Η ιστορία με τον τύπο απο πλευράς του δυστυχώς δεν έχει τελειώσει, ακόμα με ψάχνει μέσω μηνυμάτων, άλλοτε με βρίζει και άλλοτε μου ζητάει συγγνώμη. Το έχω επικοινωνήσει στους φίλους και στην οικογένεια μου.
-Ας πούμε Σία
Η σχέση ήταν κακοποιητική λεκτικά, αλλά και σωματικά, για καιρό. Ο τύπος αυτός είναι επικίνδυνος. Κράτα τα υβριστικά μηνύματα, ελπίζω να μην σου χρειαστούν ως αποδείξεις, αλλά μην τα πετάς. Αυτό που έκανες εσύ δεν λέγεται εκδίκηση, λέγεται άμυνα. Η αίσθηση κινδύνου που είχες παρέμεινε όπως λες «με την πρώτη ευκαιρία που κατάλαβα ότι δεν θα υπήρχε άμεση βίαιη αντίδραση κατάφερα και έφυγα.»
Δεν έγινες ίδια με τον άλλον. Μπράβο που υπερασπίστηκες τον εαυτό σου. Αυτό που ένιωσα εγώ όταν το διάβασα είναι ότι έβαλες τον εαυτό σου σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο, δεν μπορούσες να ξέρεις προς τα πού θα πάει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εσύ είπες ότι ήθελες να φύγεις και εκείνος σε εμπόδισε, παρακρατώντας σε παράνομα, αρπαζοντάς σε βίαια από τα χέρια, προκαλώντας σου πόνο και μώλωπες και αποθώντας σε βιαίως προς τον τοίχο και τον καναπέ. Δέχθηκες άμεσα και παρούσα επίθεση και αμύνθηκες νόμιμα, προκειμένου να μη συνεχιστεί και να φύγεις όπως είχες δικαίωμα, αλλά και από δικαιολογημενη αγανάκτηση. Ένοχος αυτός, αθώα εσύ. Πες στον τύπο να κόψει τα πολλά και να καταλάβει τι έκανε, αλλιώς θα τα πείτε στα δικαστήρια.
Τα είπες όλα law.
*κατακρατώντας σε παράνομα, ας όψεται το rage message, μου σβήστηκε το πρώτο μήνυμα που έγραφα.
Α, δεν έχεις ακούσει το παρακράτηση ούρων?
Όλα μπλέκονται γλυκά…
Law τι ωραια που τα ειπες.
Σε καμία περίπτωση δεν έγινες ίδια μ’αυτόν, αν είναι δυνατόν! Σε χαίρομαι που αντέδρασες. Μας έχουν μεγαλώσει με το ‘μην πέσεις στο επίπεδο του και τον βρίσεις ή τον χτυπήσεις (ενώ αυτός κοντεύει να σε σκοτώσει)’ καταφέρνοντας να μεγαλώνουμε γενιές γυναικών που δεν τολμούν να αντιδράσουν μην τυχόν δεν ανταμειφθούν με τον χαρακτηρισμό ‘κυρίες’. Είναι γκράντε κόλπο της πατριαρχίας κι αυτό. Προσωπικά θυμάμαι να παίρνω τα χαστούκια, τα μαλλιοτραβήγματα και τις απειλές με διάφορα όπλα, κάτι σαν δικαίωμα του, τύπου ναι βεβαίως, σου ανήκω, με κάνεις ό,τι θες, μου βάζεις φωτιά και με καις, τόσο χωμένη ήμουν στον τρόμο και… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπάμαι πολύ εξωγήινη. Λυπάμαι για εσένα, λυπάμαι για εμένα, λυπάμαι για όλες μας.Αναρωτιεμαι υπάρχει έστω μια γυναίκα που να μην έχει βιώσει κάποιας μορφής βία; Ελπίζω να έρθει σύντομα η μέρα που όλες αυτές οι συμπεριφορές θα ανήκουν στο παρελθόν και θα θυμίζουν ένα κακόγουστο αστείο. Μεγάλη αγκαλιά ❤️
Κάποιας (έστω και “ελαφριάς”/εναλλακτικής/αμφισβητούμενης/”παρηξηγήσιμης”/ “ντεμί”) μορφής βία?
Καμιά μας.
Καμιά μας.
Άσε καλε που έγινες ίδια με αυτόν. Θα σου δώσω παράδειγμα από το ζωικό βασίλειο. Όταν ημουν μικρη ο παππούς μου ειχε ενα σκυλο.Ηρθε ενα μικρο παιδι στο σπιτι και αρχισε να πειραζει τον σκυλο, να του τραβάει τα αυτιά κλπ. Μια δυο τρεις, το εκανε επιτηδες για να τον τσιγκλησει. Ο παππους μου δεν εκανε τιποτα για να σταματησει την ολη φαση. Ο σκύλος κάποια στιγμή τα πήρε, γρυλισε και έκανε μια κίνηση σαν να πάει να δαγκώσει το παιδί. Αυτό τρομοκρατηθηκε και άρχισε να κλαίει. Ο παππους μου είπε μετά ότι αν και θα μπορούσε να πει στο… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστός ο παππους😉
Όντως. Άριστο μάθημα.
Αγαπητή φίλη, ήταν καθαρή και ξάστερη αυτοάμυνα. Ο τύπος ήρθε καταπάνω σου, δηλ μπήκε επιθετικά στον προσωπικό σου χώρο με σκοπό να σε βλάψει (1η πράξη βίας), σε έπιασε απ’τα μπράτσα(2η πράξη βίας) και σε πέταξε πίσω (3η πράξη βίας). Απάντησες. Αμύνθηκες. Μπράβο! Από τα χρόνια κ χρόνια που έχω κάνει αυτοάμυνα, θα σου πω ότι η καλύτερη αυτοάμυνα είναι πάντα στο 1ο βήμα. Στο 3ο που ήσουν εσύ, θα μπορούσαν ήδη να έχουν εξελιχθεί πολύ πιο άσχημα τα πράγματα. Μπράβο και για μετά, που διάβασες άψογα την κατάσταση και το έσκασες στον σωστό χρόνο και με ασφάλεια (κι αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Ακόμα κι αν υπάρχουν γκρίζες ζώνες για το πόσο μακριά μπορεί να φτάνει η αυτοάμυνα, βρισκόσουν πολύ μακριά, τόσο που δεν τις έβλεπες καν.
Χαίρομαι μόνο που η αντίδρασή σου δε σε έβαλε σε περισσότερο κίνδυνο και που είσαι καλύτερα τώρα..
Ήταν καθαρή άμυνα, δεν είσαι σαν και αυτόν, είσαι μία δυνατή γυναίκα που κατάφερε και έσωσε τον εαυτό της. Ενημέρωσε τους ανθρώπους σου για το συμβάν, για όλα όσα έχουν συμβεί ανάμεσά σας, κράτα τα μηνύματα και μην κοιτάξεις ποτέ πίσω σου.
Αντε καλε που θα χεις και τυψεις επειδη τον χαστούκισες! Σε καμια περιπτωση δεν έγινες σαν αυτον, αλλα ακομα και να εγινες στιγμιαία, δεν αξιζει να εισαι ανώτερη με όλους, κάποιοι πρέπει να δουν και τον κακό μας εαυτό. Να εισαι καλά και να προσέχεις!
Αγαπητή “ας πούμε Σία” αυτή την καραμέλα μας έχουν κάνει να την πιστεύουμε για πολλούς λόγους, ο ένας κυρίως για να μην αντιδράμε. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου, μην βασανίζεσαι με αυτή τη σκέψη. Για να πέσεις στο επίπεδό του πάει να πει ότι έχετε την ίδια δύναμη και την ίδια ισχύ, ότι παίζετε επί ίσοις όροις. Όταν ένας άντρας είναι πιο σωματώδης ή δυνατός από εσένα ή πιο βίαιος, έχει την δυνατότητα να σου κάνει κακό, που εσύ δεν έχεις. Άρα, δεν πέφτεις στο επίπεδό του, είναι άμυνα, είναι ένστικτο αυτοσυντήρησης. Το μόνο ότι κι εγώ φοβήθηκα πώς θα… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπαμαι γι αυτό που έζησες. Συμφωνώ κι εγώ με τη Λένα ότι εκτέθηκες σε μεγάλο κίνδυνο. Έχω την αίσθηση όμως ότι βιάζεσαι να κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου. Δεν γίνεσαι ίδια με τον θήτη όταν αντιδράς στην κακοποίηση γιατί δεν είναι αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς που σε χαρακτηρίζει. Εύχομαι να πάνε όλα προς το καλύτερο από εδώ και πέρα.
Αγαπημένη μου κοπέλα, σου στέλνω μια πολύ μεγάλη αγκαλία. Είσαι πολύ δυνατή που κατάφερες να φύγεις από αυτή την σχέση. Ελπίζω να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να περάσεις κάτι τέτοιο και να νιώσεις ασφάλεια. Φυσικά και καλά αντέδρασες όπως αντέδρασες. Επί μήνες σε κακοποιούσε λεκτικά και σωματικά και η αντίδρασή σου είναι λογική. Υπερασπίστηκες τον εαυτό σου και καλώς έπραξες. Μου θύμισες την δική μου ιστορία, την οποία μάλιστα μοιράστηκα με την παρέα μας πριν κάποιους μήνες. Και εμένα ο πρώην με χτυπούσε και με με έπιανε από τα μπράτσα και με έσπρωψχνε και μάλιστα είχα τόσες μελανιές που δεν… Διαβάστε περισσότερα »