Αγαπητή «Α, μπα»: Τον αγαπάω τόσο που φοβάμαι μην τον χάσω

Αγαπητή α,μπα νιώθω τύψεις που του λέω ψέματα και είναι τόσο καλό παιδί που σίγουρα του αξίζει η απόλυτη ειλικρίνεια από εμένα αλλά τον αγαπάω και είμαι ερωτευμένη μαζί του τόσο πολύ που φοβάμαι μην τον χάσω. Εδώ και παραπάνω από 3 μήνες σχεδόν από τα μέσα Ιουλίου λοιπόν συζώ και συγκατοικώ με ένα παιδί όπου αυτό δεν ήρθε όπως ας πούμε γίνεται συνήθως. Εγώ μέχρι τέλη Ιουλίου ήμουν security σε ένα νοσοκομείο και μετά τις βραδινές μου βάρδιες που μπορεί να είχα μέσα στην εβδομάδα, από την αρχή του καλοκαιριού δηλαδή από αρχές Ιούνη πέρναγα αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα από ένα 24ωρο μαγαζί με sandwich κλπ της γειτονιάς μου τα χαράματα το πρωί πριν πάω σπίτι να κοιμηθώ για να φάω τίποτα. Και τον γνώρισα λοιπόν ε 1,2,3,4 μετά από τόσες φορές είχαμε πλέον αποκτήσει οικειότητα με κέρδισε με την ντροπαλότητα του τα λόγια του τα όμορφα κοπλιμέντα του το τρομερό πικάντικο sandwitch που κάνει και γενικά τον είχα συμπαθήσει και γίναμε αμέσως φίλοι το τονίζω αυτό φίλοι τον έβλεπα φιλικά όπως και αυτός άλλωστε ποτέ δεν με είχε φέρει σε δύσκολη θέση. Αρχίσαμε και βγαίναμε πάντα μεσημέρια αφού από απόγευμα 8 η ώρα αυτός πιάνει δουλειά μέχρι 6 με 7 το πρωί ενώ μετά κοιμάται όπως και εγώ άλλωστε όταν είχα βραδινές βάρδιες έκανα το ίδιο βέβαια αυτουνού το ωράριο πάντα βραδινό είναι. Κάποια στιγμή του εκμυστηρεύτηκα πως οικονομικά δεν βγαίνω και ότι είμαι ίσα βάρκα ίσα νερά και έχω τεράστια ανασφάλεια για κάθε μέρα που περνάει με τα έξοδά μου ώστε να μου βγαίνουν ακριβώς. Μου είπε πως και αυτός το ίδιο δυσκολεύεται πολύ αυτήν την περίοδο αφού έμεινε άνεργος τον Απρίλιο ενώ η μάνα του παίρνει μεγάλη και ακριβή φαρμακευτική αγωγή οπότε αναγκαστικά της δίνει κάποια λεφτά για τα φάρμακα μιας και η σύνταξή της δεν φτάνει για να καλύψει όλα της τα έξοδα. Και μου είπε πως αν θέλω να συγκατοικήσουμε για να πάρουμε μια ανάσα μιας και θα τον διευκόλυνε πολύ οικονομικά και ότι είναι πολύ καλός στην συγκατοίκηση τα μοιράζεται όλα και ότι δεν με θα με ενοχλεί καθόλου αφού είναι ελάχιστες ώρες στο σπίτι απλώς για έναν ύπνο και για λίγη χαλάρωση. Εννοείται πως δεύτερη φορά δεν το σκέφτηκα θα μου έλυνε τα χέρια ήμουν με 580 ευρώ τον μήνα μισθό ενώ αυτός έβγαζε από το μαγαζί μαζί με τα tips γύρω στα 750 με 800 και πήγαινε και για μεροκάματα στην οικοδομή καμία δυο μέρες την εβδομάδα αν τον φώναζε ένας ξάδερφος του άρα ακούμπαγε σχεδόν τα 1000 κάτι. Τα όποιο όμως δεν τον ικανοποιούσαν μιας και στην προηγούμενη δουλειά έπερνε πολύ καλύτερα λεφτά χωρίς να κουράζεται και να τρέχει τόσο όλη μέρα. Αλλά δεν μπορούσε να περιμένει να βρει δουλειά σε αυτό που έχει σπουδάσει μιας και τα έξοδα έτρεχαν και στην άκρη δεν είχε τίποτα ενώ είχε δουλέψει και παλιότερα στο ίδιο μαγαζί αφού ανήκει σε γνωστό της μάνας του. Είναι και πολύ περήφανος σαν άνθρωπος οπότε το να γύρναγε στο πατρικό της μάνας του ούτε καν του πέρναγε από το μυαλό. Άμα δηλαδή δεν ερχόμουν θα μετακόμιζε σε μικρότερο σπίτι λογικά σε γκαρσονιέρα όπως έμενα και εγώ. Από εκεί λοιπόν που ζούσα σε μια γκαρσονιέρα πήγα σε ένα μικρό αλλά πολύ όμορφο και πεντακάθαρο διαμέρισμα 40τ.μ με ένα δωμάτιο ένα σαλονάκι ένα μπάνιο και μια κουζινίτσα αλλά και ένα υπέροχο μπαλκόνι που περνάμε τα μεσημέρια χαζογελώντας. Και εκεί που τον έβλεπα φιλικά άρχισα με την καθημερινή τριβή και επαφή να τον ερωτεύομαι. Στην αρχή δεν μπορούσα να το δεχθώ έλεγα δεν είναι ο τύπος άνδρα που θα κοιτάξω και σιγά τον ωραίο με τέτοιες βλακείες προσπαθούσα να απωθήσω τον εαυτό μου από το να αφεθεί αλλά η ευγένεια και οι τρόποι του με άγγιξαν ενώ το γεγονός ότι ήταν πάρα πολύ καλό παιδί και δεν εκμεταλεύτηκε καθόλου την κατάσταση μου όσο συγκατοικούσαμε με έκανε να καταλάβω πόσο σπουδαίος είναι και ότι αυτοί είναι οι αληθινοί άνθρωποι που αξίζουν.Ενώ δεν χρειάζεται καν να αναφέρω πως μετά από ένα σημείο όταν τον κοίταζα σκάλωνα. Η αλήθεια είναι πως πριν από αυτόν είχα στην ζωή μου πολύ χειριστικούς ανθρώπους που μπορεί να με εντυπωσίαζαν εμφανισιακά και στον κοινωνικό τους κύκλο αλλά μου φερόντουσαν άθλια βέβαια και εγώ έχω ευθύνη και σε αυτό αφού τους έβαζα στην ζωή μου και κοίταγα πολύ επιφανειακά πράγματα αλλά εντάξει ήμουν και πιο μικρή τώρα είμαι 29 όπως και αυτός και πιστεύω έχω ωριμάσει. Τέλος πάντων μην τα πολυλογώ τέλη Ιουλίου παραιτήθηκα από την δουλειά χωρίς να του το πω μιας και τότε ακόμη δεν είχα αποκτήσει αισθήματα για αυτόν και πήγα και έπιασα δουλειά σε ένα μαγαζί ως χορεύτρια. Ένα μαγαζί ας το πούμε strip club το οποίο φτάνει μέχρι κονσομανσιόν αλλά σε πολύ light επίπεδα χωρίς πονηρές και περίεργες καταστάσεις. Γενικά δεν ξέρει κανείς ότι δουλεύω εκεί πέρα εκτός από την κολλητή μου που είναι 6 χρόνια εκεί και αυτή με ξανά έβαλε ουσιαστικά στην δουλειά όταν της το ζήτησα αφού έχω ξανά δουλέψει και πιο παλιά σε άλλο μαγαζί όταν ήμουν πιο μικρή. Μέρες με τις μέρες τα λεφτά ανέβαιναν αλλά ανέβαινε και η συμπάθεια μου για το αγόρι και βέβαια τον ερωτεύτηκα ενώ πλέον από τότε που το κάναμε πρώτη φορά όπου ήταν υπέροχα και τα φτιάξαμε νιώθω τύψεις μιας και ακόμη δεν του το έχω πει ότι δουλεύω εκεί για αυτό νιώθω τύψεις. Φοβάμαι την αντίδρασή του μην με χωρίσει μιας και δεν πρόκειται ούτε να μου φωνάξει ούτε να με μαλώσει δεν είναι κακό παιδί ούτε επιθετικός άνθρωπος για να με κρίνει με κακία και η αλήθεια είναι πως για εμένα είναι καθαρά μια δουλειά δεν κάνω τίποτα κακό πιστεύω ούτε ενοχλώ κανέναν και εννοείται δεν έχω φτάσει στο σημείο να τον απατήσω και ούτε πρόκειται να το κάνω απλώς χορεύω και κάνω παρέα σε κανέναν πελάτη αν θέλει να κεράσει κάποιο ποτό εξάλλου το μαγαζί έχει και ασφάλεια και γενικά το αφεντικό είναι πολύ εντάξει τύπος και με τις πληρωμές και με τα όλα του. Καμία σχέση με αυτά που δείχνουν στις ταινίες και γενικά που όλοι νομίζουν για τα strip club… είναι απλώς μια δουλειά δεν με αγγίζεις κανείς και μόλις τελειώνω γυρνάω σπίτι το πρωί και πέφτω να κοιμηθώ με το αγοράκι μου. Το ουσιαστικό πρόβλημα όμως είναι πλέον η κοροϊδία που νιώθω ότι του κάνω μιας και εχθές πήγε supermarket να ψωνίσει διάφορα πράγματα μαγείρεψε και τα πλήρωσε όλα αυτός και όταν του είπα να βάλω μισά μισά μου είπε πως όχι και να πάω να πάρω κανένα δώρο στον εαυτό μου με τα λεφτά που βγάζω γιατί είναι άδικο να ταλαιπωρούμε τόσο στην δουλειά για 580 και να μην τα χαίρομαι καθόλου. Νομίζει δηλαδή ότι ακόμη έχω οικονομικό πρόβλημα και ότι δουλεύω σαν security ενώ η αλήθεια είναι πως βγάζω σχεδόν 80 ευρώ την βραδιά και δουλεύω 4 με 5 μέρες την εβδομάδα… Ενώ καμία φορά την εβδομάδα φεύγω το πρωί όταν κοιμάται και το μεσημέρι στα ψεύτικα από το σπίτι και καλά ότι έχω πρωινή βάρδια σαν security κάτι το οποίο με κουράζει γιατί διαλύω το κανονικό ρεπό μου και την άλλη μέρα έχω πάλι βράδυ στο μαγαζί. Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε όταν είπα πως νιώθω στην κολλητή μου ότι νιώθω τύψεις και αντί να μου δώσει μια συμβουλή ή κάτι τέλος πάντων μιας και ξέρει πόσο αγαπάω το αγόρι μου γέλασε και είπε πως μου πέφτει πολύ λίγος και να κοιτάξω να βρω κανέναν σοβαρό άνδρα. Φυσικά και τσακωθήκαμε για μένα το αγόρι μου είναι ο άνθρωπος που πάνω στην απελπισία μου με βοήθησε πιο πολύ από τον καθένα και η εκτίμηση και η αγάπη που του έχω δεν περιγράφεται και ας τον ξέρω μόνο 3μιση μήνες. Λοιπόν τι να κάνω; Να του πω την αλήθεια και ότι γίνει με κίνδυνο στην χειρότερη να με χωρίσει και στην καλύτερη να καταλάβει πως είναι απλώς μια δουλειά που ούτε με ακουμπιέμαι σωματικά με τους άλλους ανθρώπους ούτε τίποτα. Πάντως να μην του το πω μου φαίνεται πολύ άτιμο και άδικο μιας και μου έχει φερθεί και φέρεται τόσο όμορφα. Εδώ τις πρώτες εβδομάδες μέχρι να εκδηλώσω τον έρωτά μου για αυτόν κοιμόταν στον καναπέ και εγώ στο κρεβάτι του για να είμαστε άνετα και να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Στο ίδιο του το σπίτι μου έδωσε το κρεβατάκι του να είμαι άνετα όσο αυτός βολευόταν στον παλιό καναπέ. Γίνεται ρε α,μπα μετά να μην τον ερωτευτείς τέτοιον άνθρωπο διαμάντι τέτοιον gentleman; Όσο μελό και αν ακούγεται γράφω και δακρύζω αυτήν την στιγμή μιας και εγώ είμαι σπίτι και δεν δουλεύω σήμερα το βράδυ ενώ αυτός είναι στο μαγαζί. Η αλήθεια είναι πως γράφω για να πάρω θάρρος γιατί το έχω πάρει απόφαση μέχρι τέλος του μήνα να του το πω και θέλω απλώς κάποιον να με στηρίξει στην απόφασή μου. Α,μπα μου περιμένω την άποψή σου επίσης θέλω να σε ευχαριστήσω εσένα και όλο το site που πραγματικά με κάθε ειλικρίνεια που με διακατέχει μου ανοίξατε τα μάτια τα τελευταία 2 χρόνια που σας ανακάλυψα και σας διαβάζω άρχισα πλέον να αναγνωρίζω τους ανθρώπους που αξίζουν και πιστεύω πως αν δεν σε είχα ανακαλύψει από το lifo τώρα δεν θα είχα αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο στην ζωή μου και δεν θέλω ούτε καν να το φαντάζομαι αυτό. Και πάλι σε ευχαριστώ και περιμένω με ανυπομονησία να μου πεις τι πιστεύεις ότι θα ήταν καλύτερο.

Πολύ ωραία ιστορία και σου εύχομαι κάθε ευτυχία, αλλά για να ρωτήσω κάτι.

Είναι τζέντλεμαν επειδή δεν σε έχει βιάσει ακόμα;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News