Ερώτηση για Αμπά αλλά και εκπαιδευτικούς σχολιαστές: το βαφτιστήρι μου θα πάει τώρα δημοτικό. Οι γονείς του, διάλεξαν ένα εξαιρετικό ιδιωτικό σχολείο για να το στείλουν, στο οποίο θα κάνει και κάποιες δραστηριοτητες εκτός curriculum. Ομως δεν δείχνουν, και δεν το κάνουν μέχρι τώρα, διάθεση να το στείλοιυν σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Μέχρι τώρα δεν το έχουν πάει σε ένα παιδικό θέατρο (εκτός από παραστάσεις θέατρο σκιών στις διακοπές), ούτε κολυμβητήριο που πάνε όλα (ό,τι πάει με το σχολείο), ούτε στα διάφορα καμπς με δραστηριότητες που γίνονται. Γενικά το παιδί μένει στο σπίτι, βέβαια μένει σε διαμέρισμα σε πυκνοδομημένη περιοχή, δεν είναι ότι έχει δίπλα τα πάντα, αλλά δεν πρέπει να του εμπλουτίσουν τις εμπειρίες, να έχει παραστάσεις; Ειναι και μοναχοπαίδι.
-Carrotte
Θα σου δώσω μια άσκηση, που πρέπει να την βάλεις στη ζωή σου όπως πρέπει να βάλεις διάφορες συνήθειες, αν δεν έχεις ήδη, όπως να γυμνάζεσαι ελαφρά και να τρως υγιεινά και ισορροπημένα:
Κάθε φορά που θα πιάνεις τον εαυτό σου να κριτικάρει τον τρόπο που μεγαλώνουν άλλοι τα παιδιά τους (αν δεν τίθεται θέμα κακοποίησης φυσικά) θα λες από μέσα σου: ΣΤΟΠ, ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΑ.
Αν δεν μπορείς να το κάνεις, τουλάχιστον κράτα αυτές τις σκέψεις για τον εαυτό σου, γνωρίζοντας ότι αν τις λες σε άλλους, πόσο μάλλον αγνώστους, εσύ είσαι που εκτίθεσαι, γιατί αυτό που κάνεις, λέγεται κουτσομπολιό.
Αν σε ενδιαφέρει η διαπαιδαγώγηση του παιδιού, πάρτο και πήγαινε το εσύ στο θέατρο, και αν κάνεις ή έχεις δικό σου παιδί, μπορείς να το ταράξεις στις εμπειρίες όσο τραβάει η όρεξή σου.
Αναρωτιέμαι αν σου έχει περάσει από το μυαλό το ενδεχόμενο να θέλουν οι γονείς, και να μην θέλει το παιδί. Τα παιδιά δεν είναι βαλίτσες για να τα πηγαίνουμε σε δραστηριότητες. Έχουν και τις δικές τους προτιμήσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτή είναι και άσκηση για εμένα που ορισμένες φορές σκεφτόμουν το ανάποδο από αυτό που λέει η θεματοθέτρια. Ότι φορτώνουν τα παιδιά με άπειρες δραστηριότητες και δεν τα αφήνουν να κάνουν κάτι μόνα τους, πιο ελεύθερα.
Τα στελνουν απο δω και απο κει και τα φορτωνουν στην επιβλεψη αλλων πολλες φορες για να γλιτωσουν αυτοι και να μην το εχουν μεσα στα ποδια τους
ΛΟΛ
Μου κάνει εντύπωση που σχολιάστηκε μόνο από έναν εδώ : Τα παιδια, δεν διακτινιζονται. Κάποιος πρεπει να τα παει και να τα φέρει. Και είναι και το ενδιάμεσο.
Και αν δουλευεις, γυρίζεις σπίτι και μετά γίνεσαι ταξί, χωρια οι δουλειές του σπιτιού.. Πως την παλευεις;
Όσους γονείς ξέρω, που πανε τα παιδιά τους δραστηριότητες, αυτό τους ρωτάω.
Οι συγκεκριμένοι θεωρώ πως διάλεξαν ένα πολυ καλο σχολείο για να τα κάνει εκεί το παιδί, και πολυ.. Καλά κάνανε κατά την γνώμη μου.
Το ίδιο θα έκανα και εγω
Πριν αρκετά χρόνια που δούλευα σε ολοήμερα δημοτικά σχολεία, θυμάμαι αυτό αποτελούσε κλασικό “παράπονο” των δασκάλων. Έλεγαν ότι ορισμένοι γονείς άφηναν επίτηδες τα παιδιά στο ολοήμερο ακριβώς για να μην τα έχουν μέσα στα πόδια τους. Αναφέρονταν σε γονείς που δε δούλευαν και που είχαν τη δυνατότητα να έρθουν πιο νωρίς να πάρουν τα παιδιά τους. Βέβαια ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, ποτέ δεν ξέρεις τι πρόγραμμα έχει κάθε οικογένεια.
Εγώ πάλι βλέπω μια τάση προς το εντελώς αντίθετο.
Γονείς να προσπαθούν να στείλουν τα παιδιά τους σε όσες περισσότερες δραστηριότητες προλαβαίνουν, αγνοώντας τις επιθυμίες των παιδιών τους.
Όχι ότι αυτό βέβαια δεν συνέβαινε και στην εποχή μας. Σε πόσα παιδάκια πονούσε η κοιλίτσα πριν το μάθημα στο ωδείο και τουρτούριζαν για να μην μπουν στην πισίνα στο κολυμβητήριο..
Προσωπικά, θα προσπαθούσα να ανοίξω επιλογές στο παιδί μου και να του πω ότι μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να δοκιμάσει κάτι από αυτά και οποιαδήποτε στιγμή νιώθει ότι δεν του αρέσει, να σταματήσει.
Η αλήθεια είναι πως και εγώ αυτή την τάση βλέπω. Και απλά πολλές φορές μου δίνεται η εντύπωση ότι οι γονείς δεν το κάνουν τόσο για τα παιδιά αλλά για τους ίδιους. Σαν να έχουν μία ανταγωνιστική τάση. “Κοίτα το παιδί μου τι κάνει.”. Αλλά έχει δίκιο η Λένα. Δε γνωρίζουμε τι συμβαίνει μέσα σε κάθε σπίτι.
Θα συμφωνήσω με όλους σας. Για να κρίνω βέβαια μια ατομική περίπτωση πρέπει να έχω όλα τα δεδομένα (πολλά παιδιά είναι πολύ κοινωνικά και υπερδραστήρια), αλλά αν μη τι άλλο το να παρουσιάζονται οι εξωσχολικές δραστηριότητες ως αυτονόητη επιλογή μου τη δίνει.
Έχω ζήσει ως παιδί μεγάλη πίεση να κάνω το ένα και το άλλο “όπως κάνει και η τάδε”. Με χαρά δέχθηκα μόνο την ξένη γλώσσα (που ήδη την είχα αποδεχθεί ως απαραίτητη). Αλλά κάτι μπαλέτα και όργανα μου καπελώθηκαν ώσπου να βρω την δύναμη να πατήσω πόδι. Σα να μην έφτανε που έτρωγα στη μάπα το σχολείο…
IrisPrismatica, θυμάμαι κι εγώ ως παιδί που πήγαινα μόνο μία ξένη γλώσσα και κάποια χρόνια, όταν είχα διάθεση, έπαιζα σε ποδοσφαιρική ομάδα. Οπότε δεν ένιωσα πίεση παρόμοια με αυτή που λες.
Όμως θυμάμαι ότι στη Β’ Λυκείου που δεν έκανα τίποτα άλλο πέρα από το σχολείο και τις προπονήσεις στο ποδόσφαιρο (που το απολάμβανα φυσικά), ήμουν τόσο χαλαρός, αισθανόμουν ότι είχα άπλετο χρόνο, και, τελικά, είχα και την καλύτερη απόδοση στο σχολείο. Εκείνη τη χρονιά την έχω στο μυαλό μου ως σημείο αναφοράς επειδή νιώθω ότι πέρασε ξεκούραστα και πολύ ποιοτικά.
Εγώ την πίεση τη μεγάλη την έφαγα στο δημοτικό που ήμουν πιο ευάλωτη σε τέτοια. Από το γυμνάσια κοπήκανε αυτά. Είχα βέβαια δυο γλώσσες που έκανα σε ανώτατο επίπεδο, και τις ολοκλήρωσα στην Β’ Λυκείου. Έτσι λοιπόν θυμάμαι ότι η Γ’ Λυκείου, τη χρονιά των πανελλαδικών, ήταν για μένα η πιο ωραία και χαλαρή χρονιά του Λυκείου, μην πω της σχολικής μου ζωής… Είχε βγει κι η Χημεία απ’τη ζωή μου, μια χαρά ήμουν :Ρ
Πράγματι, φαίνεται ότι ο κορωνοϊός δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για πολλούς γονείς. Το βλέπουμε ακόμα και στις κούνιες που έχει απίστευτο συγχρωτισμό. Βέβαια, εδώ δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένες δραστηριότητες αλλά υποθέτω κάτι αντίστοιχο θα γίνεται και εκεί.
Πραγματικά εδώ ταιριάζει το “όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει”.
Επίσης αναφέρει ότι το σχολείο από μόνο του έχει «εξωσχολικές» δραστηριότητες, ίσως να φτάνουν και να περισσεύουν.
Ο τριχρονος γιος μου πάντως δήλωσε οτι δεν του αρέσει το θέατρο, γιατί έχει πολύ κόσμο. Και τέλος. Χειροπόδαρα να τον δέσεις, δεν πάει.
Το βαφτηστήρι σου είναι μικρό ακόμα οπότε ίσως προτιμά να παίζει από το να πηγαίνει κολυμβητήριο, αντί να κάνεις εικασίες ρώτα την μικρή πως της αρέσει να περνά τον χρόνο της, αν θέλει να πάει στο θέατρο ή στο λούνα πάρκ. Κι αν θέλει και ενδιαφέρεσαι τόσο για τις δραστηριότητες που κάνει πήγαινέ την εσύ. Οι γονείς της μπορεί να μην έχουν και χρόνο. Επίσης μην προβάλεις τα δικά σου θέλω σε μια άλλη οικογένεια. Υπάρχουν παιδιά επίσης που δεν πηγαίνουν αγγλικά, μπαλέτο, ποδόσφαιρο, καράτε και τα ΣΚ αναρρίχηση στο Εβερεστ. Ειτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί η οικογένειά τους… Διαβάστε περισσότερα »
@Sally απόλυτη ταύτιση με τα οσα γράφεις.
Έχεις ένα Point αλλά μην γενικεύουμε και φτάνουμε στο άλλο άκρο. Ειδικά στην προσχολική ηλικία οι περισσότερες δραστηριότητες απαιτούν την συμμετοχή του γονέα οπότε δεν σημαίνει ότι θέλουν να το παρκάρουν κάπου και να μην ασχοληθούν, αντιθέτως. Σε κάθε περίπτωση, ο καθένας πρέπει να πράττει σύμφωνα με τον χαρακτήρα του παιδιού, από τον κύκλο μου έχω δει παιδιά που τα ζορίζουν οι δραστηριότητες και άλλα που τις απολαμβάνουν. Το θέμα είναι κάθε παιδάκι να συμμετέχει ως εκεί που δεν θεωρεί κάτι υποχρέωση σε αυτή την ηλικία αλλά διασκέδαση. Επίσης, ως προς την θεματοθέτρια, εάν εχουν επιλέξει οι κουμπάροι σου κάποιο… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, οκ…από το περνάει ωραία στο ωδείο, μέχρι το δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τα μαθήματα βιολιού στα 4…είναι μακρύς ο δρόμος! Εκτός αν είναι ο Λεωνίδας Καβάκος!
Sally και εγώ τείνω προς αυτή την πρακτική αν και δεν έχω παιδιά οπότε δεν μπορώ να κρίνω. Οι γονείς θέλουν το καλό των παιδιών τους αλλά αυτό που λες, τα τραβολογάνε από δραστηριότητα σε δραστηριότητα πολλές φορές χωρίς να τους αφήνουν χρόνο να είναι παιδιά. Πολλοί πιέζουν τα παιδιά για να καυχηθούν μετά στους άλλους γονείς οτι ο Γιωργάκης μου μαθαίνει αγγλικά γαλλικά πιάνο αγγειοπλαστική και είναι τόσο καλός μαθητής που του δίνουν υποτροφία απ το Χαρβαρντ. Εντωμεταξύ ο Γιωργάκης μπορει να τα μισεί όλα αυτά και στα 18 του να πάει να γίνει βοσκός ξερω γω. Αλλο δίνω… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορεί να εκπλαγείς αλλά σε αυτή την ηλικία αυτό είναι το πιο υγειές και μπράβο στουε γονείς που αντιστάθηκαν στη λαίλαπα των παιδιών ρομπότ που τρέχουν εξαντλημένα από δραστηριότητα σε δραστηριότητα για να έχουν “εμπειρίες”. Τα παιδια χρειάζονται ελεύθερο χρόνο να παίξουν μόνα τους με τα παιχνίδια τους, να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και τις κλίσεις τους και μετά θα ζητήσουν μόνα τους τι θέλουν. Επίσης στο μήνυμα σου κριτικάρεις ταυτόχρονα και τη γειτονιά που μένουν, και το ότι είναι μοναχοπαίδι….
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου. Όμως η ερώτηση είναι πολύ ελλειπής και έχουν βγει πολλά αυθόρμητα συμπεράσματα στα σχόλια. Ναι,είναι λάθος να τρέχουμε τα παιδιά μας σε δραστηριότητες χωρίς να έχουν καθολου ελεύθερο χρονο.Αλλα δεν ξέρουμε τι γίνεται σε αυτό το σπίτι.Μπορει οι γονείς να έχουν το παιδί όλη την ώρα στην τηλεόραση και το τάμπλετ χωρίς διάθεση να ασχοληθούν μαζί του.Και δυστυχώς έχουμε δει πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Το καλύτερο που μπορει να κάνει η Carrotte είναι όποτε βλέπει το παιδάκι ή να το ρωτάει τι θέλει και να το κάνουν μαζί ή να του προτείνει και καμιά νέα… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβως. Και αρκετά πια με αυτό το ταμπλετ.
Λοιπόν, αν ξεκινήσει αυτή η κουβέντα μπορεί να μην τελειώσει ποτέ. Το μόνο που θεωρώ “υποχρεωτικό” στο πρόγραμμα ενός παιδιού είναι η (έστω και λίγη) άσκηση. Θα κάνω την εξής αυθαίρετη σκέψη για την περίπτωσή σου: οι γονείς το στέλνουν σε καλό ιδιωτικό γιατί θέλουν σε διάστημα 8-9 ωρών μες στη μέρα να κάνει τα σχολικά μαθήματα και τις κάποιες δραστηριότητες. Μετά θέλουν να ξεκουράζεται το παιδί και να αποσυμφορίζεται. Εγώ λοιπόν δεν είμαι υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης, μου δίνει το δικαίωμα να τους κάνω διάλεξη; Γιατί να είναι τόσο κακό το πλάνο τους; Ίσα ίσα, είναι πολύ καλύτερο από… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης δεν κατάλαβα γιατί το κολυμβητήριο του σχολείου δεν αρκεί και χρειάζεται να πηγαίνει επιπλέον ώρες…