Α μπα μου καλησπέρα, είμαι θαυμάστρια σου και μέσα από τις απαντήσεις σου, μου έχεις ανοίξει τα μάτια σε πολλούς τομείς! Είναι η τρίτη φορά που σου γράφω, για άλλο λόγο αυτή τη φορά, αν και τις 2 προηγούμενες δεν είχα πάρει απάντηση! Αυτά που θα σου πω τα έχεις ξανακούσει άπειρες φορές αλλά είναι από τις στιγμές που νιώθω χαμένη και θα ήθελα πολύ μια απάντηση. Είμαι 34 ετών, ζω στην Αθήνα και εργάζομαι σε μια ικανοποιητική δουλειά. Έχω φίλους, ψιλομέτρια κοινωνική ζωή, γενικά όμως έχω ενδιαφέροντα και περνάω αρκετά καλά. Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να βρω σύντροφο. Η κάθε γνωριμία μου, εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο. Βγαίνουμε, φουλ ενδιαφέρον μέχρι το σεξ κ μετά το πολύ πολύ να βρισκόμαστε μια στο τόσο,κυρίως για σεξ φυσικά! Δεν είναι ότι θέλω σχέση με όλους αυτούς που γνωρίζω. αλλά δεν προλαβαίνω κ να το διαπιστώσω γιατί το θέμα τελειώνει πριν καλά καλά ξεκινήσει. Κ απλά είναι κάποιες στιγμές ,όπως τώρα που σου γράφω, που η μοναξιά είναι γροθιά στο στομάχι και μετά από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια νιώθω και χειρότερα! Δεν πιέζω ποτέ καταστάσεις, ξεκινάω κάτι με το σκεπτικό του ότι είναι να γίνει θα γίνει αλλά έχω κουραστεί να μη γίνεται ποτέ τίποτα τελικά! Κάποιοι επιδιώκουν επαφή μαζί μου και κάνουμε και καλή παρέα, αλλά τιποτα περισσότερο! Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, δεν ξέρω τι κάνω λάθος και συνήθως δεν ακούγομαι απελπισμένη απλά είναι αυτές οι στιγμές που πονάνε λίγο παραπάνω. Υπάρχει κάτι που δεν βλέπω? Θα ήθελα πολύ να απαντήσεις, ευχαριστώ εκ των προτέρων!
-Καλαμιά!
Εφόσον αντιμετωπίζεις προβλήματα στις σχέσεις σου με τους άλλους, και δεν μπορείς να εντοπίσεις το πρόβλημα, αν υπάρχει πρόβλημα, η μόνη λύση είναι ο ψυχολόγος. Η μόνη λύση. Δεν σου λέω να πας επειδή ξέρω ή πιστεύω ότι φταις σε κάτι (αν και είναι βέβαιο ότι συμμετέχεις με κάποιο τρόπο), αλλά γιατί αυτή τη στιγμή δεν μπορείς με τίποτα να δεις τον εαυτό σου αντικειμενικά στο θέμα αυτό, κατά πόσο είναι θέμα ατυχίας, κατά πόσο κακού περιβάλλοντος, κατά πόσο δική σου κατασκευή, και θα σου πάρει πολύ καιρό να καταλάβεις τι γίνεται. Μην χάνεις χρόνο λοιπόν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοίτα να δεις που με αυτή την κοπέλα ταυτίζομαι. Και κοίτα να δεις που εγώ πήγα και σε ψυχολόγο. Και κοίτα να δεις που είναι τελικά θέμα ατυχίας. Και κοίτα να δεις που αναρωτιέμαι, γιατί τελικά έπρεπε να δώσω εγώ ένα σωρό χρήματα για να την ψάξω την δουλειά επειδή κυκλοφορούν φρούτα εκεί έξω;
Κοίτα να δεις που κι εγώ ταυτιζόμουν, πήγα σε ψυχολόγο και βρήκα σύντροφο και κατάλαβα και τον εαυτό μου (σε κάποιο βαθμό) αλλά και το τι εγγραφές είχα (ή λάθη που έκανα)… Αγαπητή, εγώ αναρωτιέμαι σε αυτές τις περιπτώσεις, μήπως δεν ήταν ο κατάλληλος ψυχολόγος για σένα, μήπως είχες άρνηση να ανοιχτείς 100%, μήπως χρειάζεται περισσότερος χρόνος? Καθώς δεν είναι δυνατόν το 100% να είναι περίεργα φρούτα, αλλά το ερώτημα είναι γτ έλκουμε και ελκόμαστε μόνο από αυτά τα φρούτα και όχι από τα άλλα (έστω και αν είναι οι εξαιρέσεις τα “νορμάλ φρούτα”…)? Όλα τα παραπάνω τα αναφέρω με… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι εύκολο να κάτσουμε να αναπτύξουμε εδώ όλους τους λόγους για τους οποίους μας συμβαίνουν κάποια πράγματα, γι’αυτό κιόλας πόλλες φορές η Λένα παροτρύνει τις αναγνώστριές της να απευθυνθούν σε ένα ψυχολόγο που θα έχει και μια πιο σαφή εικόνα. Σε διαβεβαιώ πως στη δική μου περίπτωση η ψυχολόγος ήταν η κατάλληλη αλλά είναι η ζωή έτσι που δεν βοηθάει ιδιαίτερα.
Όσο για τα φρούτα που ανέφερα χρειάζεται πάλι μεγάλη συζήτηση που δεν γίνεται εδώ μέσα.
Δεδομένης της 1ης απάντησής σου, ήρθε η δική μου απάντηση.
Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει τις δικές του επιλογές.
Επίσης, ταυτιζομαι.
Σίγουρα προτιμώ να είμαι μόνη μου απο ότι να είμαι σε μια σχέση απλά για να είμαι.
Αλλα είναι στιγμές που θελω να γύρω σε μια αγκαλιά.
Εχω τόση αγάπη μεσα μου να δώσω, που είναι στιγμές που νιωθω θα γίνει εκρηξη.
Και γω πήγα σε ψυχολόγο. Το άφησα όμως.
Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία με χορογυμναστικη!
Και η ζωή συνεχίζεται….
Το ότι είναι θέμα ατυχίας προέκυψε από τον ψυχολόγο; Σίγουρα όχι. Οι ψυχολόγοι δεν λένε τέτοια πράγματα. Συμφωνώ 100% μαζί σου. Το περιγραφόμενο στυλ μη-σχέσης (έξοδος-χαλαρά- σεξ-χαλαρά- εξαφάνιση) παίζει πάρα πολύ, είναι θέμα ανθρώπου. Οταν βρεθεί αυτος που δεν είναι του στυλ αυτού, όλα μαγικά λύνονται. Ο ψυχολόγος θεωρητικά θα σε βοηθήσει να δεις γιατί πέφτεις πάνω σε ανθρώπους με τετοιες συμπεριφορές και ίσως να νομίζεις πως δεν έβλεπες αυτούς που σε φλέρταραν αλλά δεν είχαν το ασταθές στοιχείο, το οποίο νομίζεις πως σου φταίει και θεωρείς πως υποσυνείδητα έψαχνες, αλλά τελικά δεν ξέρω αν τα μίνιμουμ €50 που θα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι απαραίτητο,ότι κάνεις κάτι λάθος.Τόσες γυναίκες το ίδιο αντιμετωπίζουν.Βρίσκουν σεξ,αλλά όχι και κάποιον διαθέσιμο για σχέση.Ή τέλος πάντων μια σχέση συντροφική,έτσι όπως τη θέλουν.Μια μεγάλη μερίδα ανδρών δεν ενδιαφέρεται για αυτό το κομμάτι.Είναι γεγονός.Στον ψυχολόγο αυτό που ίσως καταφέρεις είναι να αποδεχτείς αυτό το γεγονός και ότι δεν είναι στο χέρι μας να βρούμε αυτό που θέλουμε την ώρα που το θέλουμε.Κατά τα άλλα,καλή τύχη.Και μην ντρέπεσαι να ζητήσεις και λίγη βοήθεια από φίλους για κάποια γνωριμία.
Πόσο συμφωνώ με Λένα, πόσο όμως; Επίσης, κάτι που θα ακουστεί πεσιμιστικό, αλλά δεν είναι, αν το αναλύσεις. Μόνοι μας ερχόμαστε, και μόνοι μας φεύγουμε. Ο πιο σταθερός σου σύντροφος, ο μόνιμος άνθρωπος που είναι εκεί για ‘σένα είσαι εσύ. Πολύ προσωπική μου αρχή: αν αγαπήσεις πραγματικά τον εαυτό σου, και νιώσεις πραγματικά ότι περνάς όμορφα και μόνο μαζί του, όλες οι οπτικές από πλευράς σχέσων βελτιώνονται δραματικά. Go for it.
Είπε αυτή που δεν έχει κανένα και πίνει ποτάρες κάθε μέρα με την πάρτη της ή μήπως αυτή που δεν έχει τέτοιου είδους προβληματισμούς διότι το κομμάτι των σχέσεων το έχει καλύψει προ πολλού;
Lilith, στη βάση των πραγμάτων, έτσι όπως τα λέει η Υπνερωτομαχία είναι. Η αποδοχή του εαυτού σου είναι η ουσία όλων, κάτι το οποίο δεν συνειδητοποιεί πολύς κόσμος και κάτι που δεν κατέχει ακόμα περισσότερος. Ούτε εγώ έχω σύντροφο, όμως νιώθω ότι αυτό στο οποίο πρέπει να επενδύσω είναι η ποιότητα στη ζωή μου ως μονάδα. Να ξέρω ποια είμαι, τι ονειρεύομαι στη ζωή μου και ποιους ανθρώπους θέλω να με περιστοιχίζουν. Από εκεί και έπειτα, αν το καταφέρεις αυτό, βγες, κοινωνικοποιήσου, βρες χόμπι, φτιάξε Facebook, tinder κτλ. Μπορεί να βρεις κάποιον, μπορεί και όχι, ένα ρίσκο είναι όλα, τίποτα… Διαβάστε περισσότερα »
Μου άρεσε πάρα πολύ η απάντηση σου να ξέρεις. Όμως θα σου γράψω αργότερα ένα σεντόνι μιας και τώρα φεύγω. Ειλικρινά όμως όλα αυτά είναι και ακούγονται πολύ πιο εύκολα απ’ ότι πραγματικά είναι.
Όσο για τις ποτάρες μόνη εντελώς δεν τις πίνει καμιά στην Αθήνα.
Συγγνώμη λιλιθ, εγώ πίνω ποτά μόνη μου εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Δεν σε καταλαβαίνω γιατί μιλάς δογματικά. Τι σεξιστικό είναι αυτό που είπες; Εκτός και το λες ειρωνικά και δεν το κατάλαβα. Δεν είναι και κανένα κατόρθωμα να πας να πιεις ένα ποτό μόνη σου, κατά προτίμηση σε κάποιο στέκι , που ξέρεις και κάποιους ανθρώπους, αλλά και στο ξεκούδουνο άνετα
Αμάν Βrian που οτιδήποτε φαίνεται σεξιστικό πια! Δεν γνωρίζω που ζεις, έχω βγει πολλές φορές μόνη μου, δεν έχω δει όμως και την πλειοψηφία να βγαίνει έξω μόνη της στην Αθήνα! Απλό είναι το θέμα! Απλά βαρέθηκα και κουράστηκα να βγαίνω μόνη μου, αυτό είναι όλο “been there done that”! Στέκια δεν έχω διότι δεν έτυχε να βρω κάποιο μαγαζί με χαρακτήρα 37 ετών (αλήθεια πόσο είσαι;) και δεν έχω γνωστούς που να δουλεύουν σε μπαρ παρά συνομήλικες που είναι πλέον παντρεμένες και μαμάδες.
Πάμε λοιπόν στο σεντόνι. Μια χαρά τον έχω αποδεχτεί τον εαυτό μου προσωπικά όπως επίσης η ποιότητα της ζωής μου είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που δεν θέλουν κάτι σταθερό στη ζωή τους, αυτοί που θα το ήθελαν με κάθε κόστος και θυσία και αυτοί που θέλουν μια σχέση όσο το δυνατό πιο κοντά σε αυτό που τους ταιριάζει. Χόμπι= χρήμα (δεκτές όλες οι προτάσεις στις οποίες μπορείς να διαθέσεις λίγο χρόνο, να γνωρίσεις ανθρώπους όλων των ηλικιών και όχι μόνο ηλικιωμένους). Έτυχε χθες και πέρασα από ένα μαγαζί που έκανε μαθήματα δωρεάν… Διαβάστε περισσότερα »
Σου ξαναλέω, τίποτα δεν είναι εύκολο! Για τα χόμπι ψάξε, κάνω παραδοσιακούς χορούς με 15 ευρώ το μήνα ή και γυμναστήριο μπορείς να ξεκινήσεις, έχουν απίστευτες προσφορές! Μπορείς να κάνεις εθελοντισμό, γιόγκα, πλέξιμο (γιατί όχι;). Πέρυσι, που το είχα ξεκινήσει και εγώ, περνούσα πολύ ευχάριστα καθώς γελάγαμε πολύ με την ομάδα του πλεξίματος. Στα λέω αυτά γιατί σαφώς δεν είσαι η μόνη με οικονομικές δυσκολίες αλλά αυτό δεν πρέπει να σε μην παροτρύνει να έχεις δραστηριότητες. Αυτά που σου ανέφερα, ως πιθανοί τρόποι κοινωνικοποίησης, είναι κάποιες λύσεις που όμως δεν θα σου φέρουν σίγουρα αποτελέσματα. Απλά όσο πιο ενεργή είσαι,… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης, ταυτιζομαι. Και δεν είναι καθόλου εύκολο να γνωρίσεις κάποιο, ιδικά όταν έχεις πολύ μικρό κύκλο. Εγώ είμαι 24 χρονών, μετα απο απώλεια 30 κιλών, (πολύ απότωμα και γρήγορα) εχώ μείνει με ένα σώμα ζαρομένο, με κοιλία που θέλει πλαστική, και γονείς που δεν μου επιτρέπουν να κάνω την επέμβαση. Ζω στην Κύπρο, και είναι πολύ δύσκολο κάποιος να αποδεχτεί την είκονα μου, γιατί δεν υπάρχουν πόλλες με τέτοιο θέμα.
Και εγώ λοιπόν βγαίνω γνωρίζω άτομα, βγαίνουμε, φουλ ενδιαφέρον επίσησ, με τρόμερη χημέια και μόλις αντικρίζουν την εικόνα μου, φεύγουν. Οπόταν, δεν καταλαβαίνω σε τι βοηθά ο ψυχολόγος.
Και επειδή πολλές φορές αναφερόμαστε στους ψυχολόγους, θα παραθέσω ένα απόσπασμα (αρκετά χιουμοριστικό) του Bucay… (Μαραμένο Μπουμπούκι έτσι θα καταλάβεις σε τι βοηθάει ο ψυχολόγος επι της ουσίας…) “A man is suffering from encopresis- which, simply put, means he shits his pants involuntarily. He goes to see his doctor and, after examining him, his doctor can’t find any physical problem that might account for the problem, so he recommends that the man go to see a therapist. First ending, in which the therapist of choice is an orthodox psychotherapist: Five years later, the man runs into an old friend. “Hey!… Διαβάστε περισσότερα »
Μαραμένο μου Μπουμπούκι, εάν είσαι αποφασισμένη για το χειρουργείο, κι έχεις και τα χρήματα για αυτό, στα 24 οι γονείς σου νομικά δε μπορούν να σε εμποδίσουν οπότε ελπίζω να καταφέρεις μελλοντικά να παίρνεις κι αυτές τις αποφάσεις μόνη σου. Έχω άτομο στον κύκλο μου που επίσης έχασε απότομα γύρω στα πενήντα κιλά και, σε όλη τη διάρκεια της απώλειας κιλών, μας έδειχνε συνέχεια την πορεία του δέρματος στην κοιλιά οπότε έχω εικόνα. Για την ιστορία: εκείνος ήταν γύρω στα 45, δεν είχε τα χρήματα για την πλαστική όμως σίγουρα και σεξ και σχέσεις έκανε και τώρα είναι παντρεμένος (και… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή Μαριάννα, σε ευχαριστώ πολύ για τη θετική ιστορία αλλά όπως είπες και εσύ είναι άντρας, τους άντρες τους θαυμάζουν όταν έχουν κάνει άθλο, οι γυναίκες είναι καλές για φίλες μέχρι εκεί. Έχω δοκιμάσει τα πάντα για αποδοχή αλλά δεν γίνεται τίποτα. Τα χρήματα σε 3-4 χρόνια θα τα έχω μαζέψει. Αλλά μια τέτοια ενχείρηση, χριάζετε κάποιος να σε βοηθάει τις πρώτες 2 βδομάδες και είναι εκεί η άρνηση.
Σε καταλαβαίνω και υπέθεσα κι ότι μένεις με τους γονείς σου (;) αλλά ελπίζω ότι θα βρεις κάποιο άτομο στον κύκλο σου (φίλο/η; συγγενή;) που θα μπορέσει να σε περιθάλψει σε αυτή τη δύσκολη μετεγχειρητική περίοδο.
Έχω περιθάλψει δικό μου άνθρωπο σε μεγάλη εγχείρηση (άνοιγμα σαν ψάρι, από πάνω μέχρι κάτω) και, σίγουρα χρειάζεσαι κάποιον γιατί δε θα μπορείς π.χ. να βγεις από το σπίτι για να πηγαίνεις σούπερ μάρκετ, θα είσαι βέβαια λειτουργική, όχι εντελώς ξάπλα.
Ελπίζω να τα καταφέρεις να πραγματοποιήσεις το στόχο σου και να βρεις ανθρώπους να σε στηρίξουν 😘
Χωρίς να θέλω να υποκαταστήσω τον ψυχολόγο,χωρίς να είμαι βέβαιη για την υποδοχή που θα έχει το σχόλιο μου και μόνο επειδή για χρόνια έχω υπάρξει στην ίδια θέση..κ επειδή έκανα κάποιες συνεδρίες με πολύ αξιόλογη ψυχολόγο (οι οποίες σταμάτησαν λόγω αντικειμενικών δυσκολιών) κατάλαβα πως το δικό μου μερίδιο ευθύνης ήταν ότι δεν έβαζα όρια. Άρχιζα κάτι χαλαρά κ όπως πάει κ άφηνα στον άλλον όλη την πρωτοβουλία.την πρώτη φορά λοιπόν ξαφνιάστηκα πολυ δυσάρεστα από αυτή τη συμπεριφορά,τη δεύτερη νευρίασα την τρίτη όμως διεκδίκησα το δίκιο μου κ κέρδισα αυτό που ήθελα.(να μη με προσεγγίζει όποτε ήθελε αυτός κ μόνο… Διαβάστε περισσότερα »
Να στείλω με τη σειρά μου τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς, στη γράφουσα. Εννοείται ότι ταυτίζομαι. Συμφωνώ ότι πρώτα πρέπει να τα βρει κάποιος με τον εαυτό του. Αλλά τι γίνεται όταν τα έχεις βρει τόσο πολύ με τον εαυτό σου που στο τέλος συνειδητοποιεις ότι έχετε παραγνωριστεί; Πρόσφατα έκανα μια συζήτηση με μια φίλη και κλαιγόμουν ότι δεν με πλησιάζει κάνεις. Μου απάντησε “γιατί εισαι άπιαστη”. Υψωνω τοίχο και δεν αφήνω κανένα να με πλησιάσει. Και ότι δεν θα μου πέσει η μύτη αν κάνω εγώ έστω μια φορά την πρώτη κίνηση. Με προβλημάτισε τόσο πολύ αυτό που μου είπε… Διαβάστε περισσότερα »
Αφού διαβάζω τόσες πολλές ταυτίσεις με την Καλαμιά ας πω κι εγώ τον πόνο μου: Παρόλο που όλοι οι κοινοί μας φίλοι ως ζευγάρι ήταν ουσιαστικά δικοί μου φίλοι, μετά το χωρισμό η κοινωνική μου ζωή συρρικνώθηκε πολύ. Τα ζευγάρια που είναι πολύ φίλοι μου (αμφότεροι) σπανίως σκέφτονται να με καλέσουν όταν βγαίνουν με άλλες παρέες. Κυρίως με συναντούν μόνο μου κι αυτό όχι συχνά. Δεν λέω, συζητάμε, με στηρίζουν, αλλά αισθάνομαι ότι κωφεύουν στις διακριτικές μου νύξεις. Μια φίλη μου λέει ότι το μέτωπό μου γράφει “Δεν ενδιαφέρομαι”. Κι όμως δεν αισθάνομαι καθόλου έτσι. Γιατί δεν βγαίνει προς τα… Διαβάστε περισσότερα »
Τελικά είμαστε πολλοί στην ίδια φάση αλλά ο καθένας την αντιμετωπίζει μόνος του. Πόσο κρίμα
νικ, imao, εισαι πολυυυυυυ κοντα στην απαντηση των ερωτηματων που θετεις: αντι “γιατι δεν βγαινει προς τα εξω” ρωτα “γιατι δεν το βγαζω ή γιατι δεν μου βγαινει προς τα εξω;” Και στην τελευταια σου ερωτηση η abba εχει απαντησει πλειστακις οτι το φλερτ ειναι παιχνιδι, αρα ναι υπερισχυει ο φοβος σου κ δεν σε βοηθαει καθολου. 50 ευρω πρκλ 🤓