Αγαπητή «Α, μπα»: Το πρόβλημά είναι ότι με τον σύντροφό μου δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ

Αγαπητή Α,μπα, Διαβάζω χρόνια τη στήλη σου και έχω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ γιατί με έχεις βοηθήσει να αναθεωρήσω πολλά πράγματα. Νομίζω διαβάζοντας τις απαντήσεις σου και τα σχόλια των αναγνωστών έχω γίνει λίγο πιο ανοιχτόμυαλη κι έχω καταλάβει 5 παραπάνω πράγματα για τον εαυτό μου. Είναι η πρώτη φορά που γράφω γιατί έχω έναν προβληματισμό και θα ήθελα την συμβουλή σου. Το πρόβλημά μου είναι οτι με τον σύντροφό μου δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ. Ισως ακούγεται αστείο και για τους περισσότερους το πρόβλημα θα ήταν το αντίθετο όμως εμένα με προβληματίζει και θα σου πω το γιατί. Με τον σύντροφό μου είμαστε 2,5 χρόνια μαζί, συζούμε 1,5 χρόνο και ετοιμαζόμαστε να παντρευτούμε σε μερικούς μήνες. Και στα άμεσα σχέδιά μας είναι κι ένα παιδάκι. Είμαστε και οι δύο στα 30 μας. Σαν χαρακτήρες δεν είμαστε απολύτως ίδιοι όμως ταιριάζουμε, τα βρίσκουμε. Είμαστε και οι δύο γενικά χαλαροί τύποι και γι αυτό νομίζω οτι δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ, γιατί όταν διαφωνούμε σε κάτι θα προσπαθήσουμε να βρούμε μια μέση λύση. Έχουμε διαφωνήσει κάποιες φορές και έχουν υπάρξει ήπιες λογομαχίες όμως πάντα τελειώνουν με μια συγγνώμη από πλευράς του «υπαιτίου ». Θα μου πεις οτι δεν είμαστε και τόσα χρόνια μαζί και οι καβγάδες θα έρθουν όμως με όσες φίλες έχει πέσει η κουβέντα για καβγάδες μεταξύ ζευγαριών και τους έχω πει οτι δεν έχουμε τσακωθεί μου λένε οτι είναι αδύνατον! Σαν χαρακτήρας είμαι αρκετά ηπίων τόνων όμως με την οικογένειά μου τσακώνομαι και με κάποιες φίλες μου έχω τσακωθεί. Στη σχέση μου δεν κρατάω ποτέ τίποτα μέσα μου γιατί θεωρώ οτι αυτό φθείρει ένα ζευγάρι, δεν είναι δηλαδή ότι δεν λέω αυτό που σκέφτομαι για να αποφύγω τους καβγάδες. Οι προηγούμενες σχέσεις που είχα ήταν πολύ σύντομες για να προλάβω να τσακωθώ. Αυτό που σκέφτομαι, και ο προβληματισμός μου, είναι το πως θα δημιουργήσω οικογένεια με έναν άνθρωπο χωρίς να έχω γνωρίσει μια τόσο σημαντική πτυχή του χαρακτήρα του, το πως είναι όταν καβγαδίζει, όταν υψώνει την φωνή του και θυμώνει. Έχουμε μια πολλή όμορφη σχέση, αγαπιόμαστε, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, στηρίζουμε ο ένας τα όνειρα και τα σχέδια του άλλου και μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια έχουμε περάσει και άσχημες περιόδους, επαγγελματικές και υγείας όμως δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ. Πάντα έχουμε στηρίξει ο ένας τον άλλον. Νοιώθω οτι ο άνθρωπος αυτός με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη, με ηρεμεί και μαζί του βγάζω τον καλύτερο εαυτό μου και γι αυτό φοβάμαι οτι ένας πραγματικό καβγάς μπορεί να με απογοητεύσει, και εμένα και αυτόν. Γι’ αυτό θα ήθελα την γνώμη σου και τον αναγνωστών. Θεωρείς οτι όντως είναι πρόβλημα για ένα ζευγάρι το να μην έχει δοκιμαστεί σε αυτό το κομμάτι; Μπορεί να αλλάξω γνώμη γι αυτόν ή για τη σχέση μας αν τσακωθούμε; ‘Η απλά είναι κάτι που έχω μεγαλοποιήσει στο μυαλό μου;

–Εγώ πότε θα τσακωθώ;

Ακόμα δεν έχετε δοκιμαστεί σε πίστα που η απόφαση του ένα επηρεάζει άμεσα και καταλυτικά την ζωή του άλλου, αλλά σε γενικές γραμμές, ναι, το έχεις μεγαλοποιήσει στο μυαλό σου. Έχετε διαφωνίες. Δεν τις αποφεύγετε. Οπότε εντάξει είσαστε. Δεν είναι απαραίτητοι οι καβγάδες. Δεν υπάρχει «απαραίτητο» στον τρόπο που επικοινωνούν δυο άνθρωποι, εφόσον είναι εντάξει και οι δύο με τους κανόνες και δεν καταπιέζεται κανείς. Οι φωνές δεν είναι απόδειξη ή ένδειξη επικοινωνίας, αλλά το αντίθετο: φωνάζουμε όταν νομίζουμε ότι ο άλλος δεν μας ακούει. Αν νιώθεις ότι η άλλη πλευρά είναι με το μέρος σου, ότι έχει τη θέληση να καταλάβει τι σε ενοχλεί, τότε δεν προκύπτει η γνωστή ένταση που μερικές φορές παρομοιάζεται με πάθος.

Αυτό που φοβάσαι, ότι θα πέσει στα μάτια σου αν προκύψει κανονικός τσακωμός, καλύτερα να το φοβάσαι για τον εαυτό σου. Πώς είσαι σίγουρη ότι δεν θα πέσεις στα δικά του μάτια; Ούτε το μέλλον μπορείς να προβλέψεις, ούτε τον άλλον μπορείς να ελέγξεις, μόνο για τον εαυτό σου μπορείς να ανησυχείς.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News