Αγαπητή «Α, μπα»: Το μόνο που νοιάζει την μητέρα μου είναι να μου πάρει λεφτά

Συγγνωμη για το σεντονι αρχικα. Εμένα αυτό που με απασχολεί είναι οικονομικής φύσεως. Μένω μόνη μου με την μητέρα μου και παραλληλα σπουδάζω στην πολη μου, οπότε δεν έχουμε τέτοιου είδους έξοδα. Ο αδερφός μου σπούδασε σε άλλα πόλη και έκτοτε ζει μονιμα σε αυτή την πόλη συντηρώντας τον εαυτό του μόνος του. Εμένα το θέμα μου είναι οτι δεν δουλεύω λόγω οτι παρακολουθώ τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο μου και ασχολούμαι και με άλλα πράγματα ολα αυτα τα χρόνια (ξενες γλώσσες, προγραμματισμο κλπ) οπότε δεν είναι ότι εχω και τόσο ελεύθερο χρόνο. Φετος τελειώνω τη σχολη. Οι γονείς μου έχουν χωρίσει. Η μανα μου τα εχει κανει (συγγνώμη για την έκφραση) σκατα στα οικονομικά, οπότε συνεχως τρεχει και δεν φτάνει. Εμένα χρήματα μου δίνει ο πατερας μου, ο οποίος με στηρίζει παρα πολυ γενικα στο κομμάτι της σχολης και θέλοντας να με βοηθήσει και με μεταπτυχιακό κλπ. Γενικά στον κλαδο που εχω επιλέξει χρειαζονται χρηματα ειναι η αληθεια και για διαφορες πιστοποιήσεις που ζητανε ολες οι μεγαλες εταιρίες. Οι γονεις μου δεν εχουν σπουδάσει και δεν τα ξερουν ολα αυτα. Ο αδερφος μου ναι μεν πηρε το πτυχιο του αλλα μεχρι εκει, γιατι κανει μια δουλεια ασχετη που δεν απαιτει καν πτυχιο. Εχει τυχει να αναφερει ο αδερφός μου μπροστα στην μανα μας οτι ειναι πεταμενα τα λεφτα για τα μεταπτυχιακα. Εγω διαφωνω παρα πολυ σ’αυτό γιατι εμενα μαρεσει αυτο που σπουδαζω και θα ηθελα να ασχοληθω με αυτό. Το θεμα ειναι όμως οτι η μανα μας που δεν ξέρει το πιστεύει οτι ειναι πεταμενα λεφτα και δεν με στηριζει καθολου σε αυτο. Αν και δεν θα το χρηματοδοτουσε εκεινη. Το μονο που την νοιάζει ειναι να βρω δουλεια για να μου ζητάει λεφτά. Εμένα αυτο με ενοχλεί. Καταλαβαίνω οτι μένουμε μαζι και ισως κάπως θα επρεπε να την βοηθάω. Αλλα ακόμα και με το χαρτζιλίκι που θα μου δωσει ο πατερας μου ή κατι θα της δώσω ή θα ασχοληθώ μονη μου να πληρώσω ολα τα εξοδα της γάτας μας πχ που χρειάζεται αγωγη. Οπότε παλι ειναι κάποιου είδους ελάφρυνση. Θελω να μου πεις την άποψη σου για τρια περιστατικα. 1)πιάνω την πρωτη μου δουλεια για καλοκαιρι, βγαζω 300 € κ έρχεται με υφος και μου λεει θελω τουλάχιστον 150 €. Και της λεω ξεχνα το. Της εδωσα 90 € και μου εκανε ολόκληρο χαμό γιατι δεν ηταν 100 €. Και μετα απο λιγες αρχισε να μου λεει πηγαινε σουπερ μαρκετ παρε αυτο, παρε το αλλο κλπ. Να πω οτι εγω δεν ζητησα καθολου χρήματα απο τον πατερα μου, αφου ειχα τα δικα μου. Αλλα προσπαθει να με αφησει χωρις λεφτα. Νιωθω σαν να την εχω βαλει νταβατζή στα λεφτα μου. Με πείραξε παρα πολυ το ύφος της οταν μου ζηταγε τα λεφτα και η σταση της μετα 2)ήθελα να βγαλω το διπλωμα οδηγησης, μου λεει λοιπόν οτι δεν θα έβγαζα απο αυτα τα λεφτα τηε τραπεζας (το αναφερω πιο κατω, τα οποια πλεον δεν υπάρχουν) γιατι δεν σου μαζευα εγω τοσα χρονια λεφτα για αυτο τον λογο (σιγα που μαζεψε εστω και 1€). Αργότερα που το συζητησα με τον πατερα μου, μου ειπε να παω οπότε θελω γιατι ειναι ενας φιλος του που εχει σχολή οδηγων και εκει θα πηγαινα ετσι και αλλιως, και μου ειπε επισης οτι θα το πληρωνε εκείνος. Παλι στραβωσε η μανα μου, γιατι το δικο της αυτοκίνητο θα χρησιμοποιουσα. Μια στο τοσο βεβαια όχι σε καθημερινή βαση, και αρχισε να μου λεει για τα έξοδα του αυτοκινητου οτι θα συμμετέχω. Βενζίνη εννοείται, αλλα αρχισε να μου λεει για τελη ασφαλεια κλπ. Ευκαιρια βρηκε πάλι λεω να φορτωσει τα εξοδα αλλου. 3)απο οταν ημουν πολυ μικρη μου ειχαν ανοιξεο λογαριασμό σε καποια τραπεζα και εβαζαν λεφτα, ο πατέρας μου δηλαδή. Οταν χώρισαν παρολο που ηταν μονο στο ονομα μου ο λογαριασμός κλαφτηκε λοιπον στον διευθυντή της τραπεζας και την αφηναν να κάνει αναληψεις. Και στον δικο μου και στου αδερφου μου. Και οταν ηρθε ο καιρος να παει ο αδερφος μου σε αλλη πολη για σπουδες θυμηθηκε ο πατέρας μου τον λογαριασμό. Ελα οπως που απο τον λογαριασμό ειχαν φύγει 5-6 χιλιαρικα και ειχε μεινει μονο ενα. Εγινε ενας χαμος αλλα μςχρι εκεί. Στον δικο μου λογαριασμό αλλα τόσα. Τα οποια απο όταν έγινα 18 εχω παρει για μενα 100€ ολα τα αλλα μου τα ζηταει εκεινη να τα βγαζω και να της τα δινω γιατι ολο κατι σκαει σε έξοδα τα οποια προφανως εκεινη δεν μπορεί να καλύψει. Και τωρα δεν εχει μεινει τιποτα μεσα. Νιωθω οτι δεν με βοηθαει με κανένα τρόπο και το μονο που κοιτάει ειναι να μου παρει λεφτα με κάθε ευκαιρία. Εγώ φταίω που τα έχει κάνει ετσι εκείνη? Θελω να παω ενα ταξίδι να κάνω οτιδήποτε για μενα και ολο στραβώνει οτι δεν βοηθαω μέσα στο σπίτι. Θελω να βρω δουλεια να βαλω λεφτα στην ακρη και να ασχοληθώ και με αυτες τις πιστοποιήσεις στο κομμάτι των σπουδων μου και ξέρω οτι δεν θα με αφησει. Πόσο δίκαιο είναι να πληρώνω εγω τα σπασμενα τα δικα της? Και ποσο την χρεωνω εγω μεσα στο σπιτι? Νερο, ρεύμα κλπ αφου οτι αλλο χρειάζομαι φροντιζω να το αγοραζω μονη μου. Να τονισω οτι εχει μεγαλη αδυναμία στον αδερφο μου, και αυτος ξερει οτι πιέζεται η μανα μας αλλα εχει κ αυτος την δική του οικογένεια να φροντίσει που παλι ισα ισα τα βγαζουν περα, αλλα εκει καθε φορα το παιζει ανετη. Πχ της ζηταει κρέατα απο ενα μαγαζι που εχουμε εδω με ωραια πραγματα αλλα να της δώσει τα λεφτα, και εκεινη δεν τα παίρνει τα λεφτα με αποτέλεσμα να χειροτερεύει η κατασταση με τα λεφτα στο σπιτι. Εγω νευριαζω και με τον αδερφό μου που δεν τα δινει τα λεφτα τελικα αλλα τον καταλαβαίνω. Εχει τύχει να ερθει να μου πει φερε μου λεφτα γιατι θελει κρεατα ο αδερφός σου και δεν εχω. Ε κάτσε ρε φίλε. Εγω θα τα πληρώσω?εμενα ποιος με ρωτησε αν μου περισσεύουν? Και αν μου περισσεύουν δεν θα έπρεπε εγω να αποφασισω τι θα τα κανω? Να αναφέρω οτι ο πατερας μου δεν γνωρίζει ολη αυτη την κατάσταση, ξερει οτι πιεζεται η μαμά αλλα μέχρι εκει. Ακομα να αναφερω οτι την βοηθάει και η γιαγια μου καθε μηνα. Ευχαριστώ και ελπίζω να μου απαντήσεις. Θελω να μαθω την αποψη σου, και των αλλων απο τα σχολια σχετικα με αυτο το κομμάτι γιατι δεν ξέρω αν εγω είμαι παραλογη η οχι. Οσοι φίλοι μου δουλευουν ξερω οτι οι δικοι τους δεν τους ζητανε ουτε 1€ κ αν κανουν κάτι το κανουν απο μονοι τους.

– Κόρη σε απόγνωση

Η άποψη μου είναι ότι η μητέρα σου ξέρει ότι σε βοηθάει ο πατέρας σου και θυμώνει πολύ με αυτό. Υποθέτει ότι έχεις παραπάνω λεφτά από όσο θα έπρεπε (;) να έχεις, σε μια διαστρεβλωμένη λογική που της λέει ότι ο πατέρας σου κάπως έχει «κερδίσει» σε έναν αγώνα μετά το διαζύγιο, ένας αγώνας που βρίσκεται στο μυαλό της. Ταυτόχρονα, ή παράλληλα, νιώθει ότι με κάποιον τρόπο έχει αδικηθεί, και πρέπει να αποζημιωθεί. Τα λεφτά που σου δίνει ο πατέρας σου νομίζει ότι πρέπει να τα λαμβάνει η ίδια.

Προφανώς, πρέπει να φύγεις το γρηγορότερο από εκεί μέσα, για να αρχίσει να τρώγεται μόνη της αντί να τρώγεται με σένα, αλλά μέχρι τότε, πρέπει να την αναγκάσεις να σου πει αν θέλει μηνιαίο ενοίκιο για τα έξοδα που της προσθέτεις, και ποιο είναι αυτό το ποσό. Αυτό πρέπει να είναι γνωστό και στις δυο ώστε να κάνετε και οι δυο τα κουμάντα σας, και τα ξαφνικά «φέρε μου λεφτά τώρα γιατί μου λείπουν», απαγορεύονται. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν καλούς φίλους, λένε, δυστυχώς, εκεί φτάσατε. Χρησιμοποιεί τα λεφτά για να σε πιέζει για ό,τι της φταίει στη ζωή της, που δεν είναι τα λεφτά. Όποτε στριμώχνεται με κάτι άλλο, έρχεται σε σένα και βγάζει έτσι το άγχος της. Πρέπει να αφαιρέσεις αυτό το κουμπί από τη ζωή σας, και αυτό θα γίνει μόνο με ένα προσυμφωνημένο ποσό, που δεν θα δέχεται έκτακτα. Αν σου φέρεται σα να είσαι ενοικιαστής, θα φέρεσαι κι εσύ ως ενοικιαστής. Αν έχει χασούρα, δικό της το πρόβλημα. Εσύ, μέχρι να φύγεις από το σπίτι, φρόντισε να λες όσο λιγότερα γίνεται για τη ζωή σου και τα σχέδια σου, και στην ανάγκη, κάνε υποχωρήσεις για να μην δίνεις λαβές. Αν γκρινιάζει που χρησιμοποιείς το αυτοκίνητο της, ή προσφέρσου να δώσεις ένα ποσοστό της ασφάλισης – δεν είναι και τόσο εξωφρενικό – ή, μην το χρησιμοποιείς. Το τι κάνουν οι φίλοι σου δυστυχώς δεν έχει καμία σημασία. Δεν είσαι τόσο μεγάλη εξαίρεση όσο νομίζεις.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News