Αγαπητή «Α, μπα»: Το μεγάλο πρόβλημα της ζωής μου είναι η μητέρα μου

Γεια σου Α μπα μου. Το μεγάλο πρόβλημα της ζωής μου είναι η μητέρα μου. Είναι ελεγκτική, εγωκεντρική και ανίκανη να αγαπήσει. Μέχρι να ενηλικιωθώ (ήμουν ένα παιδί κολλημένο στη φούστα της) δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Με το που βγήκα απ το σπίτι δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή γαλήνης. Κρυβομουν για να πηγαίνω στο σπίτι του φίλου μου επειδή δεν τον ενέκρινε όχι λόγω του χαρακτήρα του αλλά επειδή ήμασταν οικογενειακοι φίλοι και φοβόταν και καλά μήπως χαλάσουν οι σχέσεις μας. Με έδιωχνε από το σπίτι γιατί δεν ήμουν όσο αδύνατη ήθελε (και δεν ήμουν καν υπερβαρη). Ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου που ήμουν μόνη μου με κορόιδευε ότι δεν μπορώ ούτε γκόμενο να βρω και γιατι να με θέλει κάποιος έτσι χοντρή και με τον χαρακτήρα που είχα.(παρεμπιπτόντως και πολύ καλή εμφάνιση είχα πάντα, και πότε δεν είχα πρόβλημα να βρω φίλους ή γκόμενο, απλώς στη μέση της δεκαετίας των 20 δεν έβρισκα κάποιον που να ικανοποιεί τα κριτήρια μου για σοβαρή σχεση και δεν ένιωθα την ανάγκη να συμβιβαστω όποτε απλώς έκανα περιστασιακές σχεσεις). Δεν έφερνα πότε καμία φίλη στο σπίτι γιατί μονίμως με συνέκρινε μαζί τους και μου έσπαγε τα νεύρα. Δεν ενδιαφερόταν καθόλου να με υποστηρίξει στη σχολή μου η στη μετέπειτα  επαγγελματική πορεία μου, αντίθετα με δυσκόλευε υπογειως, γιατί ουσιαστικά δεν ήθελε την οικονομική μου ανεξαρτησία. Με τραβολογουσε και είχε τύχει φορές να με χτυπήσει γιατί όταν με είχε ανεβάσει στη ζυγαριά με είχε βρει πιο παχιά απ ότι ήθελε. (στα πολύ παχιά μου ήμουν 4 κιλά κάτω από το ύψος μου). Τα ίδια περίπου έκανε στην αδελφή μου απλώς σε μικρότερο βαθμό. Με τη μανα της έχουν μια αντίστοιχα παθολογική σχέση με υπαιτιότητα της γιαγιάς μου που είναι ένας εξίσου ελεγκτικός άνθρωπος. Με τον πατέρα μου είχαν μια κακη σχέση, δεν χώρισαν ποτέ λόγω των παιδιών, κάτι που δεν σταμάτησε ποτέ να μας το λέει ξανα και ξανα, πως θυσίασε δηλαδή τη ζωή της για εμάς, και τον είχε ευνουχισει πλήρως ψυχικά. Για τα πάντα εξαρτιόταν από εκείνη. Όλοι οι πρώην και οι νυν φίλοι μου και της αδελφής μου δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν για τη μάνα μου. Το πρόβλημα εντάθηκε ακόμα πιο πολύ μετά τον πρόσφατο θανατο του πατέρα μου όπου έγιναν σημεια και τέρατα. Επισης, επειδη εχει σχεση λατρειας με το χρημα και με τη δυναμη που αυτο δινει, φρόντισε να τον βάλει να μεταφέρει όλα τα περιουσιακά στοιχεία σε αυτήν, και σε εμας να μην περάσει τίποτα (είμαστε και οι δυο αδελφές πάνω από 30, παντρεμένες με παιδια) και η στάση της ήταν πλήρως απαξιωτική απέναντι στον νεκρό κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών. Τώρα καμία από τις δυο μας δεν της μιλάει, ουσιαστικά τωρα εχω συνειδητοποιησει πληρως για τι ανθρωπο μιλαμε, μετα το σοκ των γεγονοτων του θανατου. Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι τέρας με μεγάλωσε. Άργησα πολυ γιατί σε όλους τους καυγάδες είτε μικρούς είτε στα μεγάλα γεγονότα της ζωής μου μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι η ευθύνη ήταν δική μου. Το αστείο είναι πως κατέχει μια πολύ υψηλή θέση στον τομέα της ψυχικής υγείας και αυτό την κάνει ακόμα πιο χειριστικη. Δεν μπορώ να το χωνέψω ότι από την οικογένεια αυτη μπορώ να υπολογίζω μόνο στην αδελφή μου. Νιώθω παρά πολύ ασχημα (ο άντρας μου είναι πολύ υποστηρικτικός, με λατρεύει και τον λατρεύω) αλλά μου λείπει μια φυσιολογική μάνα κι επειδή δεν την έχω νιώθω ξεκρεμαστη. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι, καποια σκεψη, που θα μπορούσε να με κάνει να ανακουφιστω από αυτή την τεράστια πληγή.

–Ηλέκτρα

Ηλέκτρα, δεν υπάρχει μαγικός ζωμός για να ανακουφιστείς, σε καμία μορφή. Για να ανακουφιστείς θα χρειαστεί να κάνεις θεραπεία με επαγγελματία, πολλή προσπάθεια, και χρόνος. Υπάρχει κάτι, και αυτό είναι να πας σε ψυχολόγο. Είναι το μόνο που υπάρχει.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News