Δεν ξέρω αν είναι ένα αντικειμενικό πρόβλημα η αν κάποια/ος είχε ένα παρόμοιο πρόβλημα όμως πρόσφατα φιλοξένησα σπίτι μου μια κοπέλα από Γερμανία που γνώρισα όσο καιρό ήμουν έξω για σπουδές. Στην Ολλανδία συγκεκριμένα, δεν είχαμε βρεθεί πολλές φορές αλλά πάντα ήταν εσωστρεφές άτομο και όταν θα είμασταν και με την υπόλοιπη παρέα δεν μίλαγε πολύ απλά κοίταγε και παρατηρούσε την παρέα. Έχοντας βγει λοιπόν μαζί της κάποιες φορές, σε σπίτια φίλων η στην περιοχή μου αποφάσισα να την φιλοξενήσω. Ενώ όλα πήγαιναν καλά τις πρώτες μέρες, μετά από μια επίσκεψη στην Ακρόπολη κουράστηκε πολύ και δεν θέλησε να πάμε ξανά για μπάνιο και να πάει για θάλασσα. Οκ, το καταλαβαίνω ότι δεν αρέσουν οι θάλασσες σε καππιους ανθρώπους οι θάλασσες αλλά στην αρχή έδειχνε πολύ ενθουσιώδης για την πρώτη της φορά στην Ελλάδα. Προς την μέση της εβδομάδας συμπεριφεροταν πολύ περίεργα σε σημείο να κάθεται απλά στην παραλία να μην μιλάει και όταν ήρθαν οι φίλες μου στην παραλία να της γνωρίσω ενοχλήθηκε που μιλάγαν ελληνικα. Να σημειώσω πως κάποιες φορές στο σπίτι με τους γονείς μου κοίταγε περίεργα το ότι μιλάγαμε ελληνικα αλλά ο πατέρας μου δεν κατανοεί πλήρως αγγλικα όποτε πάντα έμπαινα στην διάθεση να μεταφράσω όπως και τότε στην παραλία. Ναι άλλη μου φίλη την είδε εκείνη την μέρα να κλαίει και την επόμενη μέρα έκλαιγε χωρίς να μου πει τον λόγο ενώ ξανά δεν ήθελε να κάνει μπάνιο. Το απόγευμα ενώ καθόμασταν με την οικογένεια μου σηκώθηκε ενοχλημένη και έφυγε χωρίς να καληνυχτισει…θα ήθελα να σημειώσω σε αυτό το σημείο πως μου είχε αναφέρει ότι είχε κάποια θέματα με τους γονείς της και μόνο η μητέρα της είχε ρόλο στην ζωή τους που και αυτή εξίσου έχει κάποια ψυχολογικά θέματα. Η ερώτηση μου είναι σκέφτονται την φιλοξενία που της δώσαμε και τις θυσίες που κάναμε για να της μάθουμε λίγο από Ελλάδα αυτή συμπεριφέρθηκε πολλές φορές ανέκφραστα και φυσικά δεν άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε γονείς και φίλους.. Μήπως έκανα λάθος για την συμπεριφορά της εξαρχής, δεν την γνώρισα αρκετά και την κάλεσα σπίτι μου ενώ έχει αυτά τα οικογενειακά προβλήματα που δεν προκύψει ποτέ στο εξωτερικό; Παρόλα αυτά θεωρώ ότι θα πρεπε να μιλήσει με κάποιον ψυχολόγο η ειδικό γιατί άλλαζε πολύ εύκολα διαθέσεις και συμπεριφορές. Αυτή την στιγμή της απαντάω στα μηνύματα και μιλάμε αλλά δεν νομίζω οτι καταλαβε οτι υπήρξε αγενής και δεν θέλω να έχω κάποια επαφή μαζί της.
-Nikoletini
Τότε, να μην έχεις. Δεν την ήξερες και ποτέ καλά, και είναι πολύ κακή ιδέα να φιλοξενείς σπίτι σου κάποιον που δεν ξέρεις καθόλου καλά. Πολύ πιθανό να έχει θέματα που είναι για ψυχολόγο ή ψυχίατρο, αλλά είναι δικό της θέμα να πάει. Είναι δική σου απόφαση να της πεις τι εντύπωση άφησε, αυτά τα πράγματα λέγονται πολύ δύσκολα, πόσο μάλλον μέσω μηνυμάτων.
Πάντως ρε παιδιά, είδατε έναν άνθρωπο στενοχωρημένο, να κλαίει δυο μέρες, να μην θέλει να βγει, να μη μιλάει, και αυτό που έχετε να πείτε είναι ότι κάνατε θυσίες; Τη ρωτήσατε ποτέ γιατί κλαίει και αν έγινε κάτι που τη στενοχώρησε; Πες ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα, αυτό τι θα πει, ότι η στενοχώρια της δεν μετράει;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συγνώμη, αλλά έχοντας στην παρέα άνθρωπο που δεν μιλάει ελληνικά δεν μπήκατε καν στον κόπο να συζητάτε στα αγγλικά και κατηγορείτε αυτήν ως αγενή; Όταν φιλοξενούμε κάποιο άτομο η προτεραιότητά μας δεν είναι να καταλάβει πλήρως τη συζήτηση το μόνιμο μέλος του σπιτιού αλλά να αισθανθεί άνετα το φιλοξενούμενο άτομο. Έκλαιγε και η καούρα σας ήταν οτι δεν πήγατε για μπάνιο αντί να τη βοηθήσετε να αισθανθεί καλύτερα; Τί θυσίες κάνατε ακριβώς; Να δυσανασχετείτε με την ψυχολογική της κατάσταση; Να χάσετε το μπάνιο που μπορείτε να το κάνετε οποιαδήποτε άλλη στιγμή εφόσον μένετε μόνιμα εδώ; Δεν είναι η φίλη αυτή… Διαβάστε περισσότερα »
Από όλη την ερώτηση μια λέξη μου έκατσε. Βρε Νικολετίνι, σαν τι θυσίες κάνατε για αυτή τη φιλοξενία; Βάλατε ενέχυρο την σερβάντα της γιαγιάς να πάρετε κανά κοψίδι παραπάνω να την ταίσετε; Κάνατε πανωσήκωμα στο σπίτι να απιθώσει το αχάριστο σαρκίο της; Μήπως την κουβάλαγες γκαγκαλίκα πέρα, δώθε, πάνω, κάτω και σου έφυγε η μέση; Ας κάνουμε όλοι μια προσπάθεια να χρησιμοποιούμαι τις σωστές λέξεις στις σωστές θέσεις γιατί χάνουν και το νόημά τους στην τελική.
Ζαλίγκα
Σοκοφρέτα, μια φίλη μου το λέει καρακατσίκατα. Λογικά θα υπάρχουν και άλλες εκδοχές εκεί έξω.
Τι σημαινουν βρε κοριτσια ολα αυτες οι λεξεις (γκαγκαλιγκα, ζαλιγκα, καλιπουτσα κτλ);
este, είναι όταν παίρνεις ένα άτομο στην πλάτη σου. τα χέρια του ατόμου είναι γύρω από τους ώμους-περιοχή λαιμού και εσύ κρατάς τα πόδια του (τα γόνατα του κρέμονται από τους αγκώνες σου).
Χε, χε, καλικούτσα βρε! Το καλιπούτσα πάει και για ομοίωμα Γιακουμή.
Όταν παίρνεις στην πλάτη σου κάποιον, συνήθως κάποιος μεγάλος ένα παιδί. Εμένα μου λέγανε, “θέλεις να σε πάρω μπούκα”; Και μετά αυτός που με σήκωνε στην πλάτη φώναζε “Πουλάω ένα αρνάκι, πουλάω ένα αρνάκιιι”. Και κάποιος τον ρωτούσε ” Πόσο το πουλάς;” κι απαντούσε “Όσο ένα κούφιο καρυδάκι”. Και το αρνάκι (δηλαδή εγώ), πήγαινε μπούκα σε άλλη πλάτη.
Αντί για εξήγηση μαθαίνουμε κι άλλες άγνωστες λέξεις. 😄
Παλι καλα που ειναι καλικουτσα! Οχι εγω το ξερω μονο καβαλα..δυστυχως δεν μπορω να συμβαλω στη συζητηση.
https://youtu.be/Dhf2UJbmx64 ή τζιτζίνα
Πω πω, πόσες (άγνωστες) λέξεις! Εγώ πάντα το περιέγραφα “με έπαιρνε ο μπαμπάς μου στους ώμους του” -όταν ήμουν μικρή-μικρή, εννοείται!
Στο χωριό μου το λένε μπούκα
Και στο δικό μου χωριό το λένε μπούκα! Και ζαλιά.
Καλαπότσι
Μπίνα είναι για μένα μια ζώη, αλλά λατρεύω που υπάρχουν τόσες εκδοχές
Στο νησι μου το λεμε καλιτσούρι
Αγκοτσα! Από ήπειρο μεριά 😊
Η γιαγιά μου το έλεγε “τσούσκα”.
Δεν ήταν αγενής η φίλης σου, στεναχωρημένη ήταν γιατι κακοπερνούσε σε μια χώρα της οποίας την γλώσσα δεν γνώριζε και με μια φίλη που την φιλοξενούσε και περίμενε να είναι μεσ στην τρελή χαρά. Κι αυτό περίμενες, ήθελες να φτάσει στην Ελλάδα και να εντυπωσιαστεί τόσο από τα μνημεία, την θάλασσα και την φιλοξενία που να αλλάξει και από εσωστρεφή όπως την λές να γίνει η καρδιά της παρέας. Οι τουρίστες δεν είναι στερεότυπα. Δεν αρέσει σε όλους η θάλασσα κι εσύ την έσερνες για μπάνιο και μάλιστα με τις φίλες σου που μιλούσαν ελληνικά, τι περίμενες να κάνει; Επειδή… Διαβάστε περισσότερα »
ΟΚ, κακή ιδέα να φιλοξενήσετε κάποια που δεν ξέρετε τόσο καλά. Από κει και πέρα, συγγνώμη, αλλά γίνεστε λίγο Γκουστάβ ντράμα κουίν χωρίς λόγο. Τι θα πει “αχάριστα” και “θυσίες”, χαλαρώστε λίγο. Η κοπέλα έκλαιγε, δε μπορεί, κάποιος λόγος θα υπήρχε. Τη ρωτήσατε γιατί δεν ήθελε να ξαναπάει στην παραλία; Είχε αυτό να κάνει με το ότι ήρθαν οι φίλες σας και μιλούσατε ελληνικά μπροστά της, άρα ένιωθε εντελώς μόνη (παρεμπιπτόντως, τοπ 10 κακών ελληνικών συμπεριφορών αυτό το πράγμα); Γενικά, τη ρωτήσατε αν είχε κάποιο προσωπικό π.χ. οικογενειακό πρόβλημα; Είναι ξεκάθαρο ότι η κοπέλα δεν πέρασε καθόλου καλά και, αντί… Διαβάστε περισσότερα »
Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, δεν είναι μόνο ελληνική συνήθεια να μιλάει μια παρέα τη μητρική της μπροστά σε άτομο που δεν την καταλαβαίνει. Έχω δει να το κάνουν ένα σωρό εθνικότητες. Είναι θέμα παιδείας και πείρας σε διαπολιτισμικές παρέες.
Ε, ναι, κάποια στιγμή χαλαρώνεις λίγο και γλιστράει λίγο η κουβέντα στη μητρική. Μετά από λίγο επανέρχεσαι. Δεν είναι προς θάνατον.
Ντέζιλι, έτσι ακριβώς κάνουμε στις παρέες μου εδώ που μένω. Απλώς πάντα φροντίζουμε να μη νιώθει αποκλεισμένος όποιος δεν καταλαβαίνει. Σταματάμε για να μεταφράσουμε, το ξαναγυρίζουμε στα αγγλικά, εξηγούμε culture jokes κτλ. Όμως αν είσαι καινούργιος στην παρέα, και σε άγνωστο τόπο, και είναι και τελείως άγνωστη γλώσσα (π.χ. άλλο να ακούει ένας Γερμανός αγγλικά ή ολλανδικά, που κάτι θα πιάσει, κι άλλο ρωσικά ή χίντι, από τα οποία δεν καταλαβαίνει τίποτα απολύτως)… ε, εκεί χρειάζεται λίγο παραπάνω προσοχή!
καλά, άμα άκουγα χίντι στην παρέα μου, σκοτίστηκα τι λένε! θα τους χάζευα με ανοιχτό στόμα (και θα τσέκαρα τις ονομασίες της γιόγκα!!).
Λοιπόν αυτό με τη γλώσσα μου δημιουργεί τεράστια έκπληξη ακόμα. Εμεις μεγαλώσαμε σε μια κάπως, μπλεγμένη οικογένεια γλωσσολογικά και ήταν απόλυτα φυσικό η επικοινωνία να αλλάζει ώστε να συμμετέχουν όλοι, μα όλοι. Με προσπάθεια να γίνονται μικρότερες συζητήσεις, με νοήματα, με γέλια, με λίγες λέξεις που δημιουργούσαν την αίσθηση προσπάθειας, με καλή διάθεση που γεφύρωνε το χάσμα. Δεν υπήρχε άβολη στιγμή ή αίσθηση επιβάρρυνσης. Στις παρέες και στην δουλειά μου βλέπω να γυρνάει η γλώσσα αυτόματα και μονίμως ακόμα κι αν ένα μόνο μέλος δεν καταλαβαίνει και δεν μπορεί να συμμετέχει και θεωρείται απόλυτα φυσικό. Είτε από ντροπή, είτε επειδή… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα Anna. Εγώ εδώ στο Λονδίνο ακόμα κι όταν βγαίνω ραντεβού με ξένη και με παίρνει ας πούμε τηλέφωνο η αδελφή μου, το σηκώνω και μιλάω Αγγλικά γιατί δεν θέλω να σκέφτεται ότι εκείνη την ώρα λέω πράγματα πίσω από την πλάτη της. Αν θέλω να μιλήσω ελληνικά μπροστά σε κάποιον ξένο, ακόμα κι αν είναι ο σερβιτόρος, ζητάω συγγνώμη κι εξηγώ ότι θα συννενοηθούμε πιο γρήγορα ως προς τι θα παραγγείλουμε ας πούμε αν μιλήσουμε στα ελληνικά. Αν έχω διάθεση να βγω και να μιλήσω μόνο ελληνικά θα κανονίσω μόνο με ελληνόφωνη παρέα, αλλιώς ξέρω ότι θα περάσω… Διαβάστε περισσότερα »
Μα δεν είναι αυτονόητο, πραγματικά;
Η αδερφή μου την τελευταία φορά είχε κολλήσει και έλεγε ακριβώς αυτό, γιατί εμείς οι δύο είμαστε οι μόνες που δεν μιλάμε ελληνικά μπροστά σε άλλους, δεν είναι αυτονόητο; Ακόμα κι αν μιλάμε για κάτι που δεν τους αφορά, είναι αγενές. Προσπαθούσα να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα, αλλά κι εγώ κύκλο έκανα, δεν είναι αυτονόητο;
Φυσικά ακόμα και μπροστά στο σερβιτόρο, μπορεί να έχει κάτι να προτείνει στην προσπάθεια να αποφασίσεις για την παραγγελία στο κάτω κάτω…
Επειδή έχω μείνει σε χώρες που δεν μιλούσα την γλώσσα (μάθαινα αλλά όταν μιλάς με ντόπιους είναι δύσκολο) έχω αρκετή εμπειρία στο θέμα και ξέρω πως είναι να μιλάνε οι γύρω σου και να κοιτάς σαν το χαζό χαμογελώντας και κουνώντας το κεφάλι. Ευτυχώς μου έτυχε πολύ λίγες φορές γιατί είχα φίλους που μιλούσαν αγγλικά μόνο για μένα. Πολλές φορές μάλιστα όταν είμασταν πολλά άτομα και καταλήγαμε να μιλάμε σε γκρουπάκια συνέχιζαν να μιλάνε στα αγγλικά ακόμα κι αν δεν τους άκουγα καν, από συνήθεια. Και από τότε έχω αποκτήσει κι εγώ την ίδια συνήθεια και προσπαθώ να μιλάω μια… Διαβάστε περισσότερα »
@BabyDoll είμαι και εγώ σε χώρα που έμαθα τη γλώσσα αφότου ήρθα και τώρα που τη μιλάω παθαίνω μικρά εγκεφαλικά κάθε φορά που βρίσκεται κάποιος στην παρέα και όλοι τον αγνοούν, μου φαίνεται πραγματικά ακατανόητο.
Ειδικά επειδή συμβαίνει και σε επαγγελματικούς χώρους (σε πολυεθνικες!), λες και δεν ήξεραν αν μιλάει κάποιος ή όχι την γλώσσα πριν την πρόσληψη και γίνονται ολόκληρα μίτιγκ όπου έχουμε κόσμο να ρωτάει “τι είπαν;”
Εδώ που είμαι, πάλι, δεν θεωρείται αγένεια να μιλάς τη μητρική σου με συμπατριώτη στα πλαίσια μιας παρέας, γιατί οι ομιλούμενες γλώσσες είναι πολλές. Θα σταματήσεις μετά για να μεταφράσεις αν χρειαστεί. Οπότε στα πηγαδάκια γίνεται ο πύργος της Βαβέλ, και όταν η συζήτηση γενικεύεται, μιλάμε αγγλικά ή γαλλικά που τα καταλαβαίνουμε όλοι. Όμως πρόκειται για ανθρώπους που γνωριζόμαστε χρόνια και υπάρχει άνεση. Σε καινούργιες παρέες, όλοι είναι πιο προσεκτικοί. Επίσης, στο παιδί μιλάω πάντα και παντού ελληνικά – εκεί η ευγένεια μπαίνει στην άκρη, και κανείς δεν παρεξηγεί. Είναι ο κώδικας επικοινωνίας μου με το παιδί μου. Αν τώρα… Διαβάστε περισσότερα »
Άλλο το παιδί, είναι πολύ βασικό να διαλέγεις μια γλώσσα και να επιμένεις σ αυτή αν θες να μιλάει τη μητρική του μεγαλώνοντας στο εξωτερικό.
Όπως είναι άλλο και σε παρέες 20 ατόμων όπου υπάρχουν πολλές μικρές συζητήσεις σε λογικά πλαίσια, εμείς αυτό το έχουμε μέχρι και στα κυριακάτικα τραπεζια, είμαστε πολυάριθμοι και πολύγλωσσοι…
Μήπως γινόμαστε λίγο άδικοι με την κοπέλα της ερώτησης? Έχω βρεθεί σε παρόμοια σκηνικά, έχω φιλοξενήσει φίλους μου απ το ερασμους στην Ελλάδα, γαλλόφωνους και αγγλόφωνους, κι έχω να πω ότι αρκετές φορές όταν ήμασταν σε μεγάλη παρέα Ελλήνων τύχαινε να μιλάμε και ελληνικά γιατί πολύ απλά δεν είναι όλοι συνηθισμένοι στο να αλλάζουν γλώσσα, δεν το χουν πως το λένε. Οι ξένοι φίλοι μου όμως δεν θίχτηκαν γιατί έβλεπαν τουλάχιστον τη προσπάθεια και γιατί υπήρχε ένα γενικότερο καλοπροαίρετο κλίμα απέναντι τους. Εγώ το μόνο που είδα απ την ερώτηση είναι μια ελληνική οικογένεια που πήγε μια γερμανίδα στην Ακρόπολη… Διαβάστε περισσότερα »
Απο τα πιο ακυρα σχολια. Παιρνετε ο,τι σας βολευει και το βαζετε στην ιστορια οπως σας βολευει.
Διαφωνω. Επισημαινω απλα τα μοναδικα γεγονοτα που αναφερθηκαν στην ερωτηση. Απο τα γεγονοτα δεν δικαιολογειται σε καμια περιπτωση η αντιδραση της φιλοξενουμενης. Οποτε ειτε υπαρχει κατι αλλο που δεν αναφερει η γραφουσα, ειτε η φιλοξενουμενη δεν ειναι καλα, ή και τα δυο.
Γιατί θα έπρεπε να νιώθει ευγνώμων που αποφασίσατε, χωρίς να τη ρωτήσετε, να της κάνετε οικογενειακώς μαθήματα ελληνικού πολιτισμού; Τι περιμένατε, ότι με τις πρώτες νότες ενός χασαποσέρβικου θα έβγαινε από μέσα της ο Αλέξης Ζορμπάς στο θηλυκό του, θα τα έφτιαχνε με ψηλό μελαχρινό μουσάτο και θα άνοιγε κόζι μπιτς μπαρ στη Μήλο; Όταν φιλοξενούμε κάποιον, λαμβάνουμε υπόψη του τι θέλει να κάνει αλλά και τι αντέχει να κάνει. Η αφήγησή σου μου θυμίζει τα πεθερικά μου στην Αυστρία, που θεωρούσαν ότι θα μου φύγει ο διαβήτης με τον καθαρό βουνίσιο αέρα, με τρέχανε στα βουνά και στα λαγκάδια… Διαβάστε περισσότερα »
Γενικα καλο ειναι να μην φιλοξενήσεις ξανά κάποιον. Δεν το ‘χεις. Δεν ξερω αν ήταν αγενής αλλα και να ήταν,δε μιλάμε ελληνικά μπροστα σε φιλοξενούμενο. Οκ με τον μπαμπά σου,αλλα οι φιλες σου αν δεν το είχαν με τα αγγλικά ας μην έρχονταν να γνωρίσουν την κοπέλα. Επίσης ρωτάμε τον φιλοξενούμενο τι θα ηθελε να κανει. Δεν τον τρέχουμε εμεις από δω και από κει με το ζόρι για να λέμε μετά οτι κάναμε θυσίες να του δείξουμε τη θάλασσα. Μπορει να ηθελε να παει σε μουσεία και εκθέσεις ή να δει γειτονιές της πόλης ή να μεινει μόνη της… Διαβάστε περισσότερα »
Μήπως θυσιάστηκες και ως άλλη Ιφιγένεια για να φυσήξει ούριος άνεμος ώστε να απολαύσετε τα μπάνια σας (στη Μυκονοοό) ;!
Τι να πω τώρα;!Δεν ήσουν υποχρεωμένη να κάνεις την ψυχολόγο της, αλλά ήταν ένας άνθρωπος που βρισκόταν σε ξένη χώρα, χωρίς να έχει κοντά της κάποιον ουσιαστικά δικό της άνθρωπο, λίγη ενσυναίσθηση δεν θα έβλαπτε.
Πριν λίγα χρόνια πήγα διακοπές με μία καλή φίλη μου στην χώρα της. Μείναμε και στους γονείς της και πήγαμε και διακοπές με τους φίλους της. Πριν πάω μου φαινότανε πολύ κακή ιδέα να πάω διακοπές με ανθρώπους που δεν ξέρω, αλλά με είχε διαβεβαιώσει η φίλη μου εκατό φορές πως θα είναι μια χαρά, πως μιλάνε Αγγλικά κλπ. Τέλος πάντων, ήτανε μια περίεργη φάση τότε και για τις δυό μας και ένιωθα πως πρέπει να πάω κάπου για ένα διάλειμμα και κάπως έτσι πήγα. Μέγα λάθος. Πέντε μέρες οι φίλοι της δεν έκαναν τον κόπο να μου μιλήσουνε στα… Διαβάστε περισσότερα »
Το google translation εγραψε την ερώτηση;