Παρατηρώ πολλ@ς εδώ στη κοινότητα να βγάζουν φλύκταινες με τη λέξη παιδί όταν αφορά άντρες. π.χ. τα έχω με ένα παιδί, έκανα σεξ με ένα παιδι κτλ. Αλήθεια δε γνωρίζουν ότι είθισται να μιλαμε έτσι πολλές φορές όταν αναφερόμαστε σε άντρες και ανατριχιαζουν με την ιδέα ότι μπορεί να πρόκειται για ανήλικο (!) ; Η απλώς δε γουστάρουν τη λέξη για κάποιον λόγο που εγώ αδυνατω να κατανοησω; Να υποθέσω πως σχετίζεται με τη πατριαρχία; Τύπου, δεν είναι παιδια αλλά ολόκληρα γομάρια?
-Ειλικρινής απορία
Το δεύτερο.
«Είμαι πέντε μήνες με ένα παιδί πολύ καλό, μ’αγαπάει και τον αγαπάω, αλλά όλη νύχτα παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή και ξυπνάει απόγευμα και δεν έχει όραμα για την ζωή του».
Ή «Είμαι πέντε μήνες με έναν ενήλικα άντρα, πολύ καλό, μ’αγαπάει και τον αγαπάω, αλλά όλη νύχτα παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή και ξυπνάει απόγευμα και δεν έχει όραμα για την ζωή του».
Η πατριαρχία λέει «οι άντρες είναι σαν παιδιά» εννοώντας ότι πρέπει να βρίσκουν καθαρά ρούχα και έτοιμο φαγητό και να μην έχουν πολλά πολλά σε επίπεδο ψυχολογικής υποστήριξης προς άλλα άτομα, ακόμα και αν πρόκειται για τα δικά τους παιδιά. Παραδόξως, αν και είναι «απλοί σαν παιδιά» είναι αυτοί που αναλαμβάνουν ηγετικές θέσεις, γίνονται πρωθυπουργοί και οδηγούν στρατούς στον πόλεμο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επειδή “οι άντρες μένουν πάντα παιδιά” οπότε αν στηριχτείς επάνω τους για να μπει κανένα πλυντήριο θα απογοητευτείς, αλλά αν πρόκειται για διευθυντική θέση τους προτιμάμε καθώς οι γυναίκες είναι πολύ ώριμες, κάνουν καλό προγραμματισμό, είναι multitaskers και πολλά άλλα, οπότε τους δίνουμε τον πιο σημαντικό ρόλο στην κοινωνία, να είναι μανούλες. Είναι από τα παράδοξα της πατριαρχίας, όπως οι άντρες μπορεί να αρχίσουν τα μπουνίδια επειδή κάποιος τους στραβοκοίταξε στο δρόμο επειδή η τεστοστερόνη δεν ελέγχεται η άτιμη, αλλά αν εσένα σου τη δίνει που δεν μπορείς να πας από το σημείο Α στο σημείο Β χωρίς να ακούς… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν με πειράζει να μοιραστώ.
Το μυστικό είναι να ξυπνάς γύρω στις 2.30 το πρωί, παρατώντας κάθε προσπάθεια να ξανακοιμηθείς κατά τις 4.00, οπότε μέχρι τις 9.00 που ανέβηκε η ερώτηση είχα διαβάσει λίγο από το βιβλίο μου, δει ένα επεισόδιο από το Τhe crown, πάει στη δουλειά και το κυριότερο πιει πανω κάτω 7-8 καφέδες.
Ετσι ακριβώς όπως τα λες Anna συν ένα ακόμα: το άλλοθι της παιδικής αθωότητας/αφέλειας! Ο άντρας μένει παιδί δηλαδή αθώος και αν απιστήσει είναι επειδή λόγω αφέλειας και αθωότητας παρασύρθηκε απο τη φανταχτερή όπως τα παιδάκια που θαμπώνονται απο ότι γυαλίζει. Ενώ αν η γυναίκα παραστρατήσει και χαλάσει το σπίτι της κανείς βέβαια δεν θα πει οτι παρασυρθηκε, δεν παρασύρονται οι πονηρές, άλλα θα πουν…
Δυστυχώς το διαβάζω κ νευριάζω..
Ως παιδί ορίζεται κάθε άνθρωπος μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Από τα 18 και μετά είναι ενήλικος και έχει και δικαίωμα ψήφου. Πες “τα έχω με έναν άντρα/μια γυναίκα”, “τα έχω με ένα παλληκάρι/μια κοπέλα”, αλλά όχι και να λες “τα έχω με ένα παιδί 35 χρονών”, γιατί στην προκειμένη πρόκειται για ολόκληρο γομάρι.
Νταξει το να μιλας για εναν τυπο 18-20-20κατι χρονων λεγοντας ”ειναι καλο παιδι” κ τετοια δεν ειναι κ τοσο καπως….αλλα ναι κι εγω γνκ ειχα την εντυπωση οτι ετσι χαρακτηριζουν μονο τους πολυ νεαρους, δλδ που ουσιαστικα ειναι λιγο μεγαλυτεροι απ’το να ηταν οντως παιδια…..Οταν διαβαζω η ακουω ”τα εχω με ενα πολυ καλο παιδι 40 χρονων”, η ”ειναι καλο παιδι ο μπαμπας σου” (απ’το οικογενειακο μου περιβαλλον κι απο γνωστους του πατερα μου) λιγακι κριντζαρω
Εδώ που τα λέμε θα είναι πολύ παράξενο και αταίριαστο να ακούσεις 19χρονα να λένε “τα έχω με έναν άντρα / με μια γυναίκα” ή “βγήκα χτες ραντεβού με εκείνον τον άντρα που γνώρισα στο κυλικείο”. Για τις γυναίκες μπορείς να πεις “κοπέλα”, αλλά για τους άντρες δεν υπάρχει αντίστοιχη λέξη, το “παλληκάρι” είναι επίσης κάπως αστείο.
Συμφωνώ βέβαια ότι είναι περίεργο να λες παιδί έναν ενήλικο άντρα, αλλά και οι εναλλακτικές είναι επίσης περίεργες.
Μήτση, μην το γελάς, γιατί έχω ακούσει “η κοπέλα μου είναι καλό παιδί”.
Ειναι αρκετα πιο σπανιο αλλα οχι κ ανειπωτο…Εχω διαβασει πχ σχολια για μια διασημη ”πανεμορφη κ καλο παιδι”, η γνκ εχει τυχει, ελαχιστες φορες βεβαια, να ακουσω τετοιο χαρακτηρισμο για γυναικα…Παντως εχω παρατηρησει κατι περιεργο, οτι οταν αναφερομαστε σε αντρες λεγοντας ”παιδι” τοτε ακομη κ να μην εννοουμε γνκ κατι αρνητικο (ακομα δλδ και λεγοντας ”καλο παιδι”) υπονοειται ουσιαστικα σ’ενα βαθμο οτι προκειται για ενα ατομο ειτε λιγο ανευθυνο, ειτε πολυ αφελες, ειτε πολυ επιπολαιο κλπ….ενω τις λιγες φορες που αναφερεται κανεις σε γυναικα χρησιμοποιωντας τη φραση ”καλο παιδι” η κατι τετοιο ισως κ να μην την υποβιβαζει καθολου, κ… Διαβάστε περισσότερα »
Το λέει ο φαλλοκράτης Σπύρος για τη Δήμητρα σε κείνο το επεισόδιο που την κερατώνει με τη Φιλίνη, αν θυμάμαι καλά. Η γυναίκα μου λέει, είναι καλό παιδί και τη συμπαθώ θα ‘λεγα αλλά…
😅
(Που εκεί βέβαια έχει υποτιμητική χροιά ενώ όταν το “παιδί” αναφέρεται σε άντρες έχει τελείως άλλο νόημα.)
Είμαι φιλόλογος γλωσσολογικής κατεύθυνσης, επιμελήτρια κειμένων και μεταφράστρια, και με αυτές τις ιδιότητες παίρνω το θάρρος να γράψω εδώ μια προσωπική οπτική γωνία: Η χρήση της λέξης “παιδί” με τη σημασία “έφηβος ή νέος άντρας ως ερωτικός σύντροφος γυναίκας” (με τα όρια της νεότητας όλο και πιο ρευστά προς τα πάνω) είναι πάρα πολύ πρόσφατη. Αντικατέστησε σταδιακά τη λέξη “παλληκάρι” η οποία εγκαταλείφθηκε ως υπερβολικά ιδιωματική, ποιητική και τέλος παρωχημένη, αντίθετα με τη λέξη “κοπέλα”, η οποία επιβίωσε, με τον μυστηριώδη και συχνά τυχαίο τρόπο που το σύνολο των χρηστών μιας γλώσσας κάνουν τις επιλογές τους. Στην τελευταία εικοσαετία του… Διαβάστε περισσότερα »
Και κουράγια βρήκα και το απόλαυσα τα μάλα και συμφωνώ επίσης τα μάλα.
Πληρέστατο, τελείως μέσα στο θέμα και ενδιαφέρον.
Ωωω, ευχαριστώ πολύ!
το να λες τους άντρες παιδιά είναι πατριαρχία. Το να λες όλα τα άτομα 20-30 χρονών, ανεξαρτήτως φύλου, παιδιά σημαίνει ότι μεγάλωσες πολύ
Δούλευα σε δημόσια υπηρεσία και μπήκε ένας κύριος μέσα, γύρω στα 40. Ο προϊστάμενος τον ρώτησε γιατί τα δικαιολογητικά (ταυτότητα κλπ) δεν είναι δικά του και απάντησε πολύ σοβαρά “Α όχι, δεν είναι για μένα, για το (μικρή παύση) παιδί είναι”. Πλησιάζει το…. παιδί. Ετών 65+ ! Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος. Καινούριο συκώτι κάναμε εκείνη τη μέρα. Έμεινε πάντως η ατάκα “το… παιδί”.
Sally, χίλια δίκια έχει η φίλη σου.
Στην περίπτωσή μας, όταν συνέβει το περιστατικο απλά προσπαθούσαμε να μη γελάσουμε αντί να πούμε “ποιοοο παιδί καλέ!”
Την αμαρτία μου τη λέω, δεν σκέφτομαι ποτέ τον εαυτό μου ως “γυναίκα”. Συνήθως είμαι κοπέλα, ενίοτε κορίτσι. Κι ας έχω πατήσει τα σαράντα. Η επιμονή της Λένας και των σχολιαστριών σε αυτό το θέμα με έχει βάλει σε σκέψεις. Αρνούμαι να ενηλικιωθώ; Αυτή είναι η κακή εκδοχή, και δυστυχώς δεν αποκλείεται. Από τη μία, εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια ζω μόνη μου, είμαι επαγγελματικά και οικονομικά ανεξάρτητη. Από την άλλη, υπάρχουν ακόμη στοιχεία στη ζωή μου που θυμίζουν φοιτήτρια. Άστατα ωράρια, πολύ κακή σχέση με νοικοκυριό και μαγείρεμα. Το να καλέσω κόσμο στο σπίτι το θεωρώ ολόκληρη διαδικασία. “Adventures… Διαβάστε περισσότερα »
Και εγώ συνηθίζω να αποκαλώ την ευρύτερη παρέα μου ως «παιδάκια» και ας είμαστε 40ρηδες και 50ρήδες και 60ρήδες. Με βολεύει ο χαρακτηρισμός γιατί είναι άφυλος και μας τοποθετεί εκτός κοινωνικού πλαισίου. Είναι/είμαστε σοβαροί άνθρωποι στην υπόλοιπη ζωή μας, οι περισσότεροι έχουν παιδιά, κάποιοι είναι και επιστήμονες ή με θέσεις ευθύνης, αλλά όταν βγαίνουμε για καφέ ή για ούζα δεν θα ρωτήσω τον δικηγόρο για νομικές συμβουλές και δεν περιμένω να μου μιλήσει ως σοβαρός οικογενειάρχης, αλλά ως άνθρωπος που η μοίρα τον έριξε να πρέπει να κάνει ζάφτι 2 έφηβες, και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο «σωστό» και στις… Διαβάστε περισσότερα »
χαχαχαχ sally τον αγαπησα τον μπαμπά σου. Εμένα η μαμά μου ετοιμαζόταν να πάει επίσκεψη στις ηλικιωμένες γειτόνισσες (60 η μαμά, 80+ οι γειτόνισσες και μου λέει στο τηλέφωνο σε κλείνω πάω στα κορίτσια.
Σωστή!!
Κι επειδή σαν παιδιά δεν έχουν πλήρη αυτοέλεγχο, είναι και κάποιοι που όταν δεν περνάει το δικό τους σηκώνουν χέρι.
Η λεξη παιδι χρησιμοποιειται συνηθως οταν δεν μπορουμε να τον χαρακατηρισουμε γκομενο, φιλο, συντροφο, γιατι ισως να μην τον νιωθουμε ως τετοιο. Εγω θα χρησιμοποιουσα σε αυτες τις περιπτωσεις τη λεξη τύπο. Ειμαι με εναν τυπο καλος ανθρωπος αλλα ολη μερα παιζει ηλεκτρονικα. Αλλα αυτο απαιτει και μια συναισθηματικη αποστασιοποιηση και ετσι καταληγουμε στη λεξη παιδι, για να μην πουμε και αγορι που , ειναι βεβαια ψιλο το ιδιο.
Γιατί να μη χρησιμοποιήσεις τη λέξη άνθρωπος τότε; Πιο γενικό και πιο ουσιαστικό από τον τύπο που έχει αρνητική χροιά.
Έμενα η φράση με εκνευρίζει γιατί η λέξη “παιδί” παραπέμπει στην αθωότητα της παιδικής ηλικίας όπου ευθύνες και ανάληψη αποφάσεων ήταν κατεξοχήν στην αρμοδιότητα “άλλων”.