Γεια σου Λένα, Όταν φαίνεται να αρέσουμε σε κάποιον που είναι σε σοβαρή σχέση με αποτέλεσμα να μας φλερτάρει ανά διαστήματα για αρκετό καιρό (πάνω από ένα χρόνο) ψάχνοντας συχνά αφορμές να μας δει και να μας μιλήσει αλλά τελικά χωρίς να προχωράει σε κάτι παραπάνω, είναι επειδή δεν του αρέσουμε αρκετά ώστε να ρισκάρει κάτι (ενώ πχ αν του άρεσε κάποια άλλη ενώ είναι σε σχέση να το ρίσκαρε) ή επειδή οντας σε συμβίωση δε θέλει να αναταραχθεί η σιγουριά της ζωής του; Και δεύτερον, όταν εισπράττουμε έντονο ενδιαφέρον από κάποιον δεσμευμένο που τυχαίνει να μας αρέσει κι εμάς, τι μας συμβουλεύεις να σκεφτόμαστε για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας συναισθηματικά και να μην ελπίζουμε; Καμιά φορά η μοναξιά και η αμοιβαία έλξη τρέφουν την ελπίδα.
–Μουδιασμένο μυαλό
Όπως απάντησα και στην προηγούμενη ερώτηση, είναι από τις περιπτώσεις που η ευθύτητα θα σε σώσει. Δεν φαντάζεσαι πόσο θα διευκολυνθεί η ζωή σου αν σταματήσεις να κάνεις την πάπια λες και φταις κι από πάνω. Πες του το: φίλε μου, δεν είναι σωστό να παίζεις μαζί μου ενώ είσαι αλλού. Τι θα έλεγε η φίλη σου αν ήξερε τι κάνεις; Η αντίδραση του – που προβλέπω να είναι ντροπή μαζί με άμυνα, ίσως και επιθετικότητα – μπορεί να περιλαμβάνει αγανάκτηση και έκπληξη του τύπου «μα πώς σου ήρθε κάτι τέτοιο, παρεξήγησες». Αν είναι κάτι που το κάνει για να χαλαρώνει, ως χόμπι, θα το σταματήσει. Και να, έτσι θα ελευθερωθείς.
Στην απίθανη περίπτωση που η αντίδραση είναι «μάνα μου εσένα θέλω και καμία άλλη», θα έχετε γλιτώσει μήνες χαλβαδιάσματος. Win win.
Η μοναξιά – η αίσθηση μοναξιάς, όχι απαραίτητα η πραγματική – είναι πολύ κακός σύμβουλος, γενικότερα. Αυτό πρέπει να αντιμετωπίσεις, γιατί αυτό που συμβαίνει με τον άνθρωπο αυτό σε ξεγελάει, σε καθυστερεί από την πραγματική δουλειά που έχεις να κάνεις. Κάτι πρέπει να αλλάξει στη ζωή σου, πρέπει να το βρεις.