Λένα σε χαιρετώ εσένα και την υπόλοιπη παρέα! Μένω και εργάζομαι στην Ολλανδία και ο σύντροφος μου είναι από τη Ζιμπάμπουε (ορίστε, ούτε μυστηριώδεις χώρες του εξωτερικού, ούτε τίποτα). Οπότε όπως φαντάζεσαι, είναι έγχρωμος. Έτυχε λοιπόν σε κάποιο επαγγελματικό ταξίδι να βγούμε για φαγητό με τον πελάτη (Ολλανδός) και άρχισε αυτός να με ρωτάει διάφορα τύπου από πού είσαι, πώς και μένεις στην Ολλανδία κτλ. Με ρώτησε λοιπόν από πού είναι ο σύντροφος μου κι εγώ απάντησα ότι είναι από τη Ζιμπάμπουε. Η αμέσως επόμενη του ερώτηση ήταν “Δεν τον φοβάσαι;” Λοιπόν ντρέπομαι να ομολογήσω ότι εγώ εκείνη τη στιγμή πάγωσα, γιατί προφανώς δεν περίμενα να μου κάνει ευθέως τέτοιο ρατσιστικό σχόλιο, και ψέλισσα απλά “Όχι, δεν τον φοβάμαι”. Δεν ξέρω γιατί δεν είπα κάτι παραπάνω, ίσως επειδή αυτός είναι πολύ καλός πελάτης και διευθυντής μεγάλης εταιρείας κι εγώ ήμουνα τότε μια σχετικά νέα υπάλληλος στην εταιρεία μου. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα αντιμέτωπη με τόσο ξεδιάντροπο ρατσισμό και δη για τόσο κοντινό μου πρόσωπο. Αλλά είμαι τόσο θυμωμένη από τον εαυτό μου γιατί έχω ξαναπαίξει αυτή την σκηνή άπειρες φορές στο μυαλό μου με πιο πληρωμένες απαντήσεις από την πλευρά μου. Είμαι σίγουρη ότι αν έλεγα ότι ο σύντροφος μου είναι Ολλανδός ή ακόμα και Έλληνας δεν θα με ρώταγε αν τον φοβάμαι. Η ερώτηση μου λοιπόν είναι πώς μπορώ να είμαι πιο ετοιμόλογη σε τέτοιες καταστάσεις και να βάζω κάτι τέτοιους τύπους στη θέση τους. Και αν αξίζει να το αναφέρω σε κάποιον από την διεύθυνση της εταιρείας δεδομένου ότι πέρασε πάνω από ένας χρόνος από το συμβάν ή απλά να το καταπιώ και να έχω το νου μου στο μέλλον.
Πιστεύεις δηλαδή ότι υπάρχει τόση δύναμη σε μια απάντηση που θα βάλει κάποιον ρατσιστή στη θέση του; Θα την ακούσει και θα κοκκινήσει από τη ντροπή; Ή θα αναφωνήσει «Θεέ μου πόσο λάθος είχα που ήμουν ρατσιστής, τώρα τα κατάλαβα όλα!» Πολλή εμπιστοσύνη έχεις στις λέξεις. Νομίζεις ότι δεν τις έχει ακούσει ήδη όλες τις πιθανές απαντήσεις; Έχει άλλες τόσα να πει σε όλα όσα σκέφτηκες ως τώρα.
Δεν απάντησες για όλους αυτούς τους λόγους που ανέφερες. Έχεις ήδη σκεφτεί πληρωμένες απαντήσεις, μόνο που η επόμενη ρατσιστική επίθεση θα έχει άλλη μορφή, και μπορεί πάλι να σε πιάσει απροετοίμαστη. Αυτό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι ο ρατσισμός είναι η νόρμα, όχι η εξαίρεση, για να σταματήσεις να πέφτεις από τα σύννεφα, γιατί δεν αντέχω να διαβάσω άλλη μια φορά μια ερώτηση που λέει πάνω κάτω ότι πω πω, υπάρχει παντού ρατσισμός, όχι μόνο στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, εγώ που κινούμαι στους κύκλους που κινούμαι, δεν θα έπρεπε να τον συναντώ.
Να έχεις το νου σου στο μέλλον λοιπόν, οπωσδήποτε. Δεν ξέρω αν γίνεται να αναφέρεις κάτι που σου είπαν χωρίς να έχεις μάρτυρες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ρωτάς “τί εννοείτε;” Σου το ξαναλέει. Κοιτάς με αμηχανία και απορία στο μάτι, τύπου “δεν μπορεί να είσαι ΤΟΣΟ βλαμμένος”. Του λές “πάλι δεν σας κατάλαβα”. Το ξαναδιατυπώνει αλλιώς. Αν του κόβει λίγο, ακούει τι λέει, αντιλαμβάνεται τη χοντράδα και ανακρούει πρύμναν. Αν επιμείνει, κουνάς κεφάλι και λες “τί να πω; Πάλι δεν αντιλαμβάνομαι τι προσπαθείτε να πείτε. Ας το αφήσουμε καλύτερα”. Τι διάολο, θα το πάρει το μήνυμα.
Τέλειο απλά!
Συμφωνώμε τη Μάνα Κουράγιο, δεδομένου ότι μιλάμε για κάποιον με τον οποίο υπάρχει επαγγελματική σχέση και είναι και διευθυντής.
Εάν όμως δεν υπήρχαν αυτά και ήταν ο μέσος κακοπροαίρετος ηλίθιος του κοινωνικού περίγυρου μια καλή απάντηση θα ήταν “Την πρώτη φορά που είδα τους 30 πόντους φοβήθηκα είναι η αλήθεια”
Μ’επνιξες, βρε παιδί μου!
νομιζω σ αυτο αναφεροταν ο Ολλανδος. Οποτε καλα εκανε και δεν απηντησε ηταν παγιδα.
DrStrange <3 <3 <3
Άψογο. Το βάζω στο κουτάκι μου μαζί με το βλέμμα απορίας και την άδεια στον εαυτό μου να δείχνω πλήρως ηλίθια 😀
Εγώ θα αντιγύριζα την ερώτηση “γιατί να τον φοβάμαι;”. Το οποίο είναι ειλικρινής απορία…να τον φοβάμαι πχ να μη με φάει επειδή ως γνωστό εκεί κάτω στην Αφρική είναι κανίβαλοι; Με την απάντηση του θα τον άφηνες να εκτεθεί ο ίδιος και εσύ θα τον κοίταζες με γυάλινο βλέμμα.
Αυτό ήθελα να πω, κι εγώ το ίδιο θα έκανα.
Συμφωνώ. Γιατί όταν έρχεται η ώρα να επιχειρηματολογησουν υπέρ της βλακειας που είπαν, συνήθως τους κόβεται η γλώσσα.
Μια μικρή γενική παρατήρηση. Ο σύντροφός σου δεν είναι έγχρωμος, όπως κι εμείς δεν είμαστε ασπρόμαυροι. Είναι μαύρος και ελπίζω να είναι περήφανος γι αυτό. Έχουμε κάνει πολλά βήματα και κατακτήσει πολλά πράγματα , αλλά ακόμα μέσα μας υπάρχουν λέξεις- ταμπού χωρίς λόγο. Στο λέω με όλη μου την αγάπη φίλη μου, δεν σε ψέγω. Κι εγώ έτσι τους έλεγα για χρόνια μέχρι που φίλος (μαύρος) μου είπε ότι το θεωρούν προσβολή, ενώ το μαύρος είναι απλά το χρώμα τους. Και μου φάνηκε να έχει δίκιο. Κι έχει τύχει ( λευκοί) να με στραβοκοιτάξουν για αυτό τον χαρακτηρισμό, σαν να… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ σωστά.. Ήθελα και εγώ να το αναφέρω για το χρώμα!
Είναι ένα θέμα ο ρατσισμός στους πελάτες. Δεν είστε εκεί για παρέα, είναι ο πελάτης και μάλιστα όχι δικός σου, καθώς εκπροσωπείς μια εταιρία, οπότε είναι της εταιρίας. Ο σκοπός είναι μέσα από αυτό το επαγγελματικό γεύμα να προχωρήσει ή να διατρηθεί μια δουλειά. Μπορεί να μην μιλήσατε καν για δουλειές, αλλά τα γεύματα αυτά σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν τον πελάτη. Στη θέση σου θα έκανα μια κουβέντα για τις θέσεις της εταιρίας που εκπροσωπείς, να μιλήσεις στο hr και να ρωτήσεις πώς θα ήθελαν να αντιμετωπίσεις τέτοιες καταστάσεις, ώστε να είσαι καλυμμένη. Αν ήταν προσωπική η σχέση θα τον… Διαβάστε περισσότερα »
Maggie διαφωνώ και συμφωνώ. Συμφωνώ οτι η απάντηση πρέπει να είναι πιο διπλωματική γιατί όπως λες είναι ένα επαγγελματικό γεύμα όμως διαφωνώ στο οτι πρεπει να μιλήσει με το HR να δει πως πρεπει να το χειριστέι. Αν δηλαδή της πουν κάνε την χαζή κι άστο να περάσει; Θα πρέπει να εμμένει τέτοιες συμπεριφορές από πελάτες; Κι αν της είχε πει κάτι πιο χοντρό; Μου φάνηκε πολλή σωστή η απάντηση της Μανα Κουράγιο. Οταν κάποιος μας μειώνει, εμάς ή τους δικούς μας, πρέπει να απαντάμε κι όχι να θυσιάζουμε στον βωμό των επαγγελματικών σχέσεων την αξιοπρέπειά μας. Η κοπέλα πειράχτηκε… Διαβάστε περισσότερα »
Εννοείς να τον πει βλαμμένο; Τότε πέφτει στο επίπεδό του. Σήμερα οι μεγάλες εταιρίες τα προσέχουν αυτά, μην εισαι τοσο σίγουρη ότι θα έβρισκε τοίχο.
Maggie φυσικά και όχι, είπα οτι συμφωνώ οτι η απάντηση πρέπει να είναι διπλωματική (το βλαμμένος δεν είναι) κι οτι συμφνωνώ με την απάντηση της Μανα κουράγιο, δεν ξέρω από που κατάλαβες οτι εννοώ να τον προσβάλει. Μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου χωρίς να προσβάλλεις. Σε αυτό που διαφώνησα ήταν το να πρέπει να πάρει άδεια από την εταιρεία (είτε μικρή είτε μεγάλη) για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά της. Δεν λέω οτι θα έβρισκε τοίχο απλά αν το χειριστει πολιτισμένα δεν χρειάζεται καν να το ρωτήσει.
Ειναι γιατί διαβασα βιαστικά την απάντηση της Μανα κουραγιο για να καταλαβω τί εννοείς:
“Κοιτάς με αμηχανία και απορία στο μάτι, τύπου «δεν μπορεί να είσαι ΤΟΣΟ βλαμμένος».”
οπου ελεγε να το υπονοησει με το βλέμμα κι οχι να το πει, οπως νόμισα.
Παιδιά, με κάνετε να πιστεύω ότι το εργασιακό μου περιβάλλον είναι παράδεισος (UK). Εμας μας έχουν δώσει να καταλάβουμε πόσο περήφανοι είναι και πόσα μετάλλια έχουν πάρει για την πολυπολιτισμικότητα και πόσο έχουν zero tolerance policy και τέτοια σχόλια συμπεριφορές πρέπει να “διευθετούντε”. Και γω η αφελής πίστευα ότι αυτό συμβαίνει και σε όλες τις εταιρείες.
Όχι δεν συμβαίνει σε όλες, αλλά το Equality and Diversity Policy υπάρχει γενικά σε μια οργανωμένη και σοβαρή εταιρεία.
Επίσης μου έχει τύχει πελάτες μεγάλοι του εξωτερικού, στα πλαίσια συνεργασίας με την εταιρεία ανάμεσα στα άλλα να ζητάνε καταγεργραμένο το συγκεκριμένο policy.
Φωτεινή όσον αφορά το τελευταίο δεν είναι μόνο θέμα αξιοπρέπειας ,δυστυχώς. Η οικονομική εξουσία που μπορεί να ασκεί ένα άτομο πάνω σου είναι καθοριστική. Αν για παράδειγμα είμαι σε μια χώρα ξένη , μόνη μου , με μια δουλειά και καθόλου οικονομικό στηριγμα και την χάσω μπορεί να βρεθώ στο δρόμο άρα δεν θα μιλήσω αντιθέτως αν είμαι ένα άτομο που και να χάσω τη δουλειά μου έχω ένα σπίτι και χρήματα πχ εξαιτίας οικογένειας μιλάω πιο ευκολα γιατί και να χάσω την δουλειά ξέρω ότι έχω δικλείδα ασφαλειας. Θέλω να πω ότι είναι το αισθημα επιβίωσης ειναι που μας… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάλι θα διαφωνίσω με την απάντηση. Τέτοιο θράσύτατο ρατσιστικό σχόλιο, σε επαγγελματικό περιβάλλον, τόσο ξεδιάντροπα, το θεωρώ εξαίρεση, όχι κανόνα. Θα μου πεις βέβαια ότι δεν είμαι έγχρωμη για να ξέρω. Σωστό και αυτό. Ισως ο ρατσισμός να είναι νόρμα αλλά υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για να μην εκφράζετε τόσο ανοιχτά και χυδαία. Νομίζω ότι θα μπορούσες να πεις κάτι του στυλ ερωτησης. Το θεωρείτε σωστό να κανετε ένα τόσο ρατσιστικό σχόλειο σε μία τοσο ανοιχτή στην πολυπολιτισμικότητα χώρα, εν έτη 2018, σε επαγγελματικό περιβάλλον; Για τον σύντροφο μου; Πως θα σας φαινόταν αν εγώ σχολίαζα την σύντροφό σας;… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς αυτό. Η ερώτηση και η απάντηση βασίζονται στην γνώριμη αυτονόητη ιδέα οτι καποιος απο τη Ζιμπάμπουε ειναι διαφορετικός και σίγουρα πρεπει να το φοβόμαστε. Αν ενας απο τους δύο συνομιλιτές δεν γνωρίζει ή δεν αποδέχεται αυτήν την κοινή ιδέα είναι σαν να λέει κάποιος ανέκδοτα για τους Πόντιους ή τις ξανθιές και οι άλλοι να μην γελάνε, γιατι δεν καταλαβαίνουν οτι η αυτονόητη ιδέα για αυτές τις μερίδες του πληθισμού ειναι πως είναι μειωμένης αντίληψης (τέλος παντων…). Οποτε… ρωτα απλά «γιατί; δεν καταλαβαίνω;»
Πωωωω!!! ΚΑΙ ρατσιστής ΚΑΙ ηλίθιος (ω, τι έκπληξη, συχνά αυτά πάνε χεράκι-χεράκι) ΚΑΙ αδιάκριτος! (Όλοι έχουμε ακούσει ρατσιστικές δηλώσεις, σπάνια μας αφορούν τόσο άμεσα, όχι πως αυτό δικαιολογεί αυτούς που τις πετάνε). Τι ωραία που θα ήταν η συζήτηση να πήγαινε κάπως έτσι: -Δεν τον φοβάσαι; -Είσαι παντελώς βλάκας; Εκτός από ρατσιστής; Αλλά φίλη, δεδομένων των συνθηκών, το “όχι, δεν τον φοβάμαι” μια χαρά απάντηση ήταν. Δεν γίνεται να απαντάμε σε όλους, ούτε να μπλέκουμε σε ατέλειωτες και συνήθως αδιέξοδες συζητήσεις, δεν έχει νόημα. Εξοπλίσου με επιχειρήματα, ίσως και ατάκες για όταν χρειάζεται. Διάλεγε τις μάχες σου όταν είναι απαραίτητο,… Διαβάστε περισσότερα »
Η ερώτηση του πάντως ίσως πηγάζει και από το γεγονός πως μέχρι πρόσφατα και επί πολλά χρόνια στη Ζιμπάμπουε υπήρχε υπό τον πρόεδρο Μουγκάμπε μια ημιεπίσημη κρατική πολιτική εκδίωξης των λευκών από την χώρα, με διάφορες μορφές επιθέσεων εναντίον τους από υποστηρικτές του καθεστώτος, αποκλεισμού τους από τα κοινά, απαγωγές, υποχρεωτικές κατασχέσεις περιουσιών υπό την απειλή φυλάκισης ακόμα και φόνους σε αρκετές περιπτώσεις (farm murders). Επομένως υπάρχει κάποια πιθανότητα εάν ο συντρόφος ήταν από κάποια άλλη Αφρικανική χώρα χωρίς τόσο “βαρύ” ιστορικό, να μην υπήρχε η απορία.
Α, ναι οι Ζιμπαμπουανοί φταίγανε γι’αυτό. Οι αιώνες δουλείας στα χέρια των Ολλανδών δουλεμπόρων, η αρπαγή της γης τους από τους ίδιους και τους Γάλλους, δεν είχαν τίποτε να κάνουν.
Απλός, καθημερινός, ατόφιος ρατσισμός ήταν. Καμία δικαιολογία και καμία επεξήγηση.
“Α, ναι οι Ζιμπαμπουανοί φταίγανε γι’αυτό. Οι αιώνες δουλείας στα χέρια των Ολλανδών δουλεμπόρων, η αρπαγή της γης τους από τους ίδιους και τους Γάλλους, δεν είχαν τίποτε να κάνουν. ”
Να αρχίσουμε τότε και εμείς να εκτελούμε Γερμανούς τουρίστες, επειδή οι παππούδες τους ήταν ναζίστες και αιματοκύλισαν τον κόσμο και την Ελλάδα μαζί. Εάν βάζεις πρόσημο στη βία (ο λευκός που σκοτώνει μαύρο άδικο, ο μαύρος που σκοτώνει λευκό δίκαιο ή αντιστρόφως) και αποδίδεις συλλογική ευθύνη (επειδή ο προπάππους σου ήταν αποικιοκράτης είναι οκ σήμερα να σε σκοτώσουμε χωρίς συνέπειες) κάτι δεν έχει καταλάβει καλά στο θέμα του ρατσισμού.
Α) Δεν δικαιολογώ καμία βία, και σίγουρα όχι βάσει φυλής ή άλλου προσωπικού χαρακτηριστικού του θύματος. Β) Η πολιτική εκδίωξης λευκών από τη χώρα υπήρξε επειδή λευκοί αποικιοκράτες εισέβαλαν στη χώρα εξαρχής, υποδούλωσαν μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που έστειλαν εκτός Αφρικής και άρπαξαν γη και πολύτιμους πόρους, τα οποία ακόμη κρατούν. Οι τουρίστες και επισκέπτες μιας χώρας, ανεξαρτήτως καταγωγής, εννοείται ότι πρέπει να προστατεύονται αλλιώς δεν θα επιστρέψουν, επομένως θεωρώ το επιχείρημά σου άτοπο. Αν θες να δώσεις σωστή αναλογία, πρέπει να σκεφτείς ποιον θα δικαιολογούσες αν η Ελλάδα ήταν σε αυτούς που έχασαν τον πόλεμο, και συνέχιζε η Γερμανική… Διαβάστε περισσότερα »
Σιγά μην είχε τέτοιο background για την ιστορία της Ζιμπάμπουε ο κάφρος! Αποκλείεται!
Εγώ παίζει όντως να μην καταλάβαινα, φαντάζομαι δε θα είχα κατά νου όλη την ώρα “ταέχωμεμαύροταέχωμεμαύρο”, οπότε το ‘δεν τον φοβάσαι’ θα μου φαινόταν πραγματικά ασύνδετο στιγμιαία, όσο δηλαδή χρειάζεται για να απαντήσεις “what???” Γι’αυτό βρε κορίτσι μου δεν αντέδρασες, μη στεναχωριέσαι! Αν ήσουν συνεχώς σε επιφυλακή, τότε νομίζω θα υπήρχε θέμα. Προφανώς δε βιώνετε τέτοιον ρατσισμό που να νιώθεις συνεχώς την ανάγκη να προστατεύεις τον σύντροφο σου. Και αυτό είναι καλό. Γενικά πάντως κάνε practice το εξής με το μυαλό: Δεν είσαι υποχρεωμένη να απαντάς σε όλες τις ερωτήσεις που σου κάνουν. Δεν χρειάζεται να απαντάς αμέσως σε όλες… Διαβάστε περισσότερα »