in

Αγαπητή «Α, μπα»: Τι μπορείς να πεις σε κάποιον που έχει χάσει το παιδί του;

Τα λόγια σε αυτές τις περιπτώσεις είναι λίγα

Αγαπητή Α,μπα, θα χρειαστώ τη γνώμη σου. Εχω ένα συνεργάτη στη δουλειά στον οποίο συνέβη κάτι φρικτό. Έχασε τον έφηβο γιο του από ένα χαζό ατύχημα (δεν μπορώ να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες καθώς είχε πάρει κάποια έκταση στα ΜΜΕ). ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

johnvincentaranda waves

Αγαπητή Α,μπα, θα χρειαστώ τη γνώμη σου. Εχω ένα συνεργάτη στη δουλειά στον οποίο συνέβη κάτι φρικτό. Έχασε τον έφηβο γιο του από ένα χαζό ατύχημα (δεν μπορώ να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες καθώς είχε πάρει κάποια έκταση στα ΜΜΕ). Με κάλεσαν άλλοι συνεργάτες από το γραφείο του και μου το είπαν, έτσι το έμαθα. Με τον πατέρα του ατυχου παιδιου έχουμε σταθερή συνεργασία εδώ και πολλά χρόνια, μιλάμε στο τηλέφωνο κάθε 2-3 βδομάδες και βρισκόμαστε πολύ πιο αραιά. Είναι ένας άνθρωπος που τον εκτιμούσα και συμπαθούσα πάντα πέρα από θέματα δουλειάς.Τα νέα αυτά με τάραξαν, βλέπω και άσχημα όνειρα,σκέφτομαι αν θα πάθαινε ποτέ κάτι το παιδί μου τι θα έκανα. Το θέμα είναι ΤΙ να του πω όταν τύχει να ξαναμιλήσουμε. Θα ήταν σωστο να του στείλω ένα email πριν ξαναχρειαστεί να μιλήσουμε στο τηλέφωνο; Τι λες σε αυτές τις περιπτώσεις; Όλα τα λόγια μου φαίνονται λίγα. Το να χάνεις το παιδί σου είναι κάτι που δεν ξεπερνιέται. Πώς συνεχίζεις μετά από ένα τέτοιο γεγονός; Πραγματικά θα ήθελα να του πω έστω και μια λέξη που να δηλώνει τη συμπαράστασή μου, το πόσο λυπήθηκα κι εγώ. Τώρα καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι χάνονται όταν πενθούμε: γιατί δεν ξέρουν τι να πουν.

-no words

Το μέιλ είναι καλή ιδέα, ακόμα καλύτερη είναι μια κάρτα με το ταχυδρομείο. Δείχνει περισσότερη ενασχόληση και είναι πιο προσωπικό, κατά τη γνώμη μου, το χειρόγραφο. Δεν υπάρχουν κατάλληλα λόγια, πράγματι. Όλοι το ξέρουμε. Γι’αυτό μετράει η χειρονομία περισσότερο από τα  λόγια, και γι’ αυτό το λόγο υπάρχουν οι προκάτ εκφράσεις – για να δηλώνεις ότι καταλαβαίνεις. Γράψε «συλλυπητήρια». Σε συνδυασμό με την κίνηση, θα καταλάβει ότι σκέφτεσαι την οικογένεια.

Μπορεί για τώρα να σου φαίνεται λίγο, και για τώρα είναι, αλλά όταν περάσουν τα χρόνια να ξέρεις ότι θα θυμάται αυτή την κίνηση.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

34 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Theodore Decker
Theodore Decker
5 χρόνια πριν

Έχοντας περάσει και εγώ από πένθος θα εκφράσω μια άλλη οπτική. Η ιδέα της κάρτας μου φαίνεται και εμένα πιο προσωπική και διακριτική. Το ίδιο περίπου και το mail, ίσως λίγο πιο ανεπίσημο. Θα διαφωνήσω όμως με το τηλέφωνο. Στη δική μου περίπτωση, έγινε ένα μπαμ τηλεφωνημάτων από μακρινούς συγγενείς, φίλους κλπ. Καταλαβαίνω τη διάθεση κάποιου να εκφράσει τη συμπαράστασή του, αλλά αν χτυπάνε 3 τέτοια τηλέφωνα τη μέρα για 5-10 μέρες συνεχόμενα μπορεί να κουράσουν και να επιβαρύνουν τελικά τον άνθρωπο που πενθεί. Επίσης, όταν σου λένε στο τηλέφωνο “ήταν υπέροχος άνθρωπος” και εσύ θες να κλάψεις με λυγμούς,… Διαβάστε περισσότερα »

Μανδάμ Φρου Φρου
Μανδάμ Φρου Φρου
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Theodore Decker

Συμφωνώ απολύτως στο θέμα του τηλεφωνου.
Είναι καλό και θεμιτό να εκφράζουμε τη στήριξή μας στα άτομα που πενθούν. Θα πρέπει όμως να τους δίνουμε και το χώρο να διαχειριστούν την είσπραξη της στήριξης (δηλ. τα συναισθήματα, τις αναμνήσεις και τον πόνο της απώλειας που ξυπνά) όσο καλύτερα και ιδιωτικά μπορούν.

Terminator
Terminator
5 χρόνια πριν

Πριν 2 χρόνια, γνωστό μου ζευγάρι από την επαρχία έχασε αναπάντεχα το 3χρονο αγοράκι τους από αδιανόητο λόγο. Κατάπιε το μωρό μια μπαταρία τύπου “κουμπί” και πέθανε. Στην αρχή, δε μπορούσε κανείς να καταλάβει την αιτία που το παιδί έχασε τη ζωή του. Έλεγαν πως ήταν σκωληκοειδίτιδα που δε διεγνώσθη ή βαριά ίωση. Οι ιστολογικές μετά από κάποιες εβδομάδες έφεραν στο φως τα αποτελέσματα τα οποία ήταν ένα δεύτερο σοκ για τους γονείς και για όλη την τοπική κοινωνία. Αρκετούς μήνες μετά τους είδα τυχαία στο δρόμο. Δύο σκιές που δε θύμιζαν σε τίποτε τους εαυτούς τους. Τους απέφυγα, άλλαξα… Διαβάστε περισσότερα »

Flying Grandma
Flying Grandma
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Terminator

Σφίχτηκε η καρδιά μου… πόσο κρίμα.

Mirka Janic
Mirka Janic
5 χρόνια πριν

Στο πένθος δε χρειάζεται να λέμε κάτι. Χρειάζεται να ακούμε. Η απώλεια βιώνεται ατομικά. Η διεργασία του πένθους όμως θέλει κόσμο,θέλει σύνολο,θέλει κοινότητα. Αυτός που πενθεί πρέπει να έχει κόσμο γύρω του,οι οποίοι δε χρειάζεται να λένε κάτι επί τούτου. Αυτός που πενθεί έχει να πει πολλά γιατί πρέπει να ανασυντάξει τη ζωή του με βάση την απώλεια. Η έλλειψη συλλογικότητας σε αυτή τη διαδικασία είναι μια παθογένεια της κοινωνίας μας. Διαφωνώ με την κάρτα. Δεν στέλνουμε κάρτες σε αυτή τη χώρα όταν κάποιος πενθεί. Καλύτερα ένα μήνυμα. Και ένα τηλέφωνο μωρέ δεν πειράζει. Δε χρειάζεται να πει στον άνθρωπο… Διαβάστε περισσότερα »

C
C
5 χρόνια πριν

Σίγουρα είναι λεπτό το ζήτημα. Μια συνάδελφος είχε χάσει το παιδί της από αυτοκτονία. Η κηδεία έγινε επαρχία τη μέρα που το μάθαμε και δεν κατάφερε κάποιος από το τμήμα μας να πάει. Επειδή συνεργαζόμασταν για μεγαλύτερο διάστημα από τους υπόλοιπους, άτυπα μου είχε πέσει ο κλήρος να εκφράσω τα συλληπητήρια. Δίσταζα να πάρω γιατί σκεφτόμουν τι να πεις τώρα σε τέτοια περίπτωση. Από την άλλη επειδή την εκτιμούσα και ήξερα ότι έχει περάσει και πολλά στη ζωή της ήθελα να της πω δυο λόγια γιατί είχα στενοχωρηθεί ειλικρινά. Την πήρα λίγες μέρες μετά και της μετέφερα τα συλλυπητήρια μου… Διαβάστε περισσότερα »

Flying Grandma
Flying Grandma
5 χρόνια πριν

Στη δίκη μου αγαπημένη συνάδελφο που έχασε την έφηβη κόρη της είπα λυπάμαι πολύ, είμαι εδώ για σένα. Όταν πέρασε καιρός άρχισα να την ρωτάω πράγματα για την κόρη της γιατί ενοιωσα ότι ήθελε να μιλάει γι αυτήν. Καπου την πείραζε νομίζω που κανένας δεν την ανέφερε από αμηχανία, σαν να μην υπήρξε. Όπως είπατε πηγαινοέρχεται στον κόσμο τον δικό μας και έναν άλλον. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια όσο κλισέ και να ακούγεται. Με την κάρτα διαφωνώ. Είναι έξω από την ελληνική κουλτούρα και μάλιστα μένει σαν υπενθύμιση θλιβερή μέσα σε συρτάρια και κουτιά έτοιμη να χαλάσει μια μελλοντική υποφερτή… Διαβάστε περισσότερα »

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Flying Grandma

Συμφωνώ για την κάρτα, για τους λόγους που λες. Υποθέτω βέβαια ότι προτάθηκε ως “επαγγελματική” λύση, που θα λειτουργήσει σε αντιστοιχία με την επαγγελματική και όχι προσωπική σχέση που η γράφουσα έχει με τον γονιό. Στέλνει την ερώτηση όμως επειδή, όπως το διευκρινίζει κιόλας, τον εκτιμάει, τον έχει σε άλλη θέση από “έναν” συνεργάτη. Αυτό θέλει να του δείξει, ψάχνοντας τον τρόπο να το κάνει, χωρίς να ξεπεράσει τα όρια της επαγγελματικής σχέσης. Αλλά βρε άνθρωποι, ακόμα κι αν πήγαινε στην κηδεία του παιδιού και έλεγε στον πατέρα με αναφιλητά ότι τον εκτιμάει, ότι λυπήθηκε και σοκαρίστηκε, δε θα σήμαινε… Διαβάστε περισσότερα »

Terminator
Terminator
5 χρόνια πριν

Πόντια σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά…

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
5 χρόνια πριν

Είδες όμως ο θάνατος, λυγίζει και σίδερα. Ευπρόσδεκτη η αγκαλιά σου Εξολοθρευτή <3

Flying Grandma
Flying Grandma
5 χρόνια πριν

Όπως το λες τεμέτερον. Λυγίζει και σίδερα…

Φούστα Κλαρωτή
Φούστα Κλαρωτή
5 χρόνια πριν

Εγώ το έστειλα το γράμμα στην Α,μπα σε μια στιγμή αρκετά σκοτεινή. Ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι για να πω μεγάλο”ευχαριστώ” σε όλους για τα σχόλια, με βοηθησατε να επεξεργαστώ κάποια πράγματα καλύτερα. Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο γεγονός, πέρα από την απύθμενη τραγικότητά που έχει από μόνο του, μού έκανε trigger κάποια θέματα, φόβους για το δικό μου παιδί και απώλειες κοντινών μου. Όλα αυτά με μπλόκαραν/με μπλοκάρουν στο πώς να εκφραστώ. Είναι και ο λόγος που 1.5 μήνα μετά συνεχίζει να με αναστατώνει αρκετά η απώλεια του παιδιού αυτού. Ισως είναι και πράγματα δικά μου… Διαβάστε περισσότερα »

Mia idea
Mia idea
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Φούστα Κλαρωτή

Διάβασα όλα τα σχόλια μονομιάς και έβαλα τα κλάματα πρωί πρωί. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανυπόφορο για μένα ως μητέρα από το θάνατο ενός παιδιού, οποιουδήποτε παιδιού. Η σκέψη ότι κάποιο ατύχημα θα μου πάρει το δικό μου παιδί με απολιθώνει. Κάποιος ανέφερε το άλλο παιδί της οικογένειας. Έχουμε συζητήσει πολλές φορές πως παίρνεις την απόφαση για δεύτερο παιδί κλπ. Ειλικρινά στη δική μου ζυγαριά είναι από τους λόγους με μεγάλη βαρύτητα, να κάνεις 2ο παιδί γιατί αν έχεις μόνο ένα και σου πάθει κάτι, ο μη γένοιτο, καταστράφηκες. Δεν ξέρω αν είναι κατακριτέο αλλά το πιστεύω, μόνο το άλλο… Διαβάστε περισσότερα »

εξωγήινη
εξωγήινη
5 χρόνια πριν

Επειδή δυστυχώς έχω συγγενείς που έχουν χάσει παιδιά, είναι πολύ σημαντικό να δείξεις την συμπαράσταση σου άμεσα. Προσωπικά θα τον έπαιρνα τηλέφωνο προτού παραστεί εργασιακή ανάγκη και θα του έλεγα ‘Έμαθα τι συνέβη, συλλυπητήρια, ήταν ένα υπέροχο παιδί και ήταν πολύ τυχερό που σας είχε πατέρα. Πείτε μου αν μπορώ να βοηθήσω με οποιονδήποτε τρόπο.’ Και μετά απλώς άκουσε τον. Μπορεί να θέλει να μιλήσει, μπορεί και όχι. Αλλά σίγουρα όσο πιο πολύ του συμπαρασταθούν τόσο το καλύτερο. Τα λόγια υπάρχουν πάντα, απλώς είναι βαριά και γι’αυτόν που τα λέει, αισθάνεσαι λίγος, γελοίος, άκυρος, αλλά τελικά ο άλλος έχει ανάγκη… Διαβάστε περισσότερα »

luckystrike
luckystrike
5 χρόνια πριν

Ή κάνε αυτό που λέει η Λένα ή πάρε τηλέφωνο. Οπωσδήποτε μην αφήσεις τον καιρό να περάσει γιατί θα είναι αμήχανο μετά. Το ξέρω πως δεν είναι το ίδιο αλλά όταν έχασα τον πατέρα μου μου άρεσε που έπαιρναν και έδειχναν πως μας σκέφτονταν. Καταλάβαινα την αμηχανία τους και προσπαθούσα να μην τους το κάνω πιο δύσκολο αλλά μου άρεσε πολύ που παρότι δύσκολο έβρισκαν τρόπο να μου πουν κουράγιο. Πες του πως δεν υπάρχουν λόγια. Την αλήθεια δηλαδή.

Eli
Eli
5 χρόνια πριν

Σχολιάζω επειδή είμαι παθούσα και για κανέναν άλλο λόγο. Βέβαια η δικιά μου περίπτωση είναι διαφορετική, εγώ έχασα το παιδί μου στον τοκετό. Οπότε δεν ξέρω αν θα βοηθήσει η προσωπική μου άποψη. Πάντως εγώ είχα ανάγκη από κόσμο και παρέα και εκτίμησα πολύ ανθρώπους που με σκέφτηκαν και με πήραν τηλέφωνο, ήρθανε να με δούνε, με βγάλανε από το σπίτι. Και απομακρύνθηκα από ανθρώπους που δεν πήραν καν ένα τηλέφωνο, επειδή δεν ήξεραν τι να πουν και πως να το χειριστούν. Εγώ ήθελα να ακούω άσχετα πράγματα, νέα από τον έξω κόσμο γιατί ήμουν και λεχώνα, αλλά δεν είχα… Διαβάστε περισσότερα »

Heidi_No2
Heidi_No2
5 χρόνια πριν

Θυμαμαι οταν πεθανε ξαφνικα ο αδερφος της κολλητης μου. Πανε χρονια τωρα αλλα δεν προκειται να ξεχασω ποτε το βλεμμα της μητερας της οταν μπηκα στο σπιτι τους. Δεν υπαρχουν λογια για μια τετοια απωλεια. Νομιζω η μονη λεξη ειναι τραγωδια. Επειδη την μητερα της την ηξερα ημουν σχεδον καθε μερα σπιτι τους, θυμαμαι που τις πρωτες μερες απο το συμβαν ειτε την επαιρναν τηλ ειτε οχι ηταν ενα και το αυτο. Νομιζω οτι ειναι τετοιο το σοκ που δεν εχεις επαφη. Γνεφεις κλαις λες ευχαριστω αλλα εισαι κενος. Επειδη το συγκεκριμενο πενθος το εζησα απο πολυ κοντα και καθημερινα… Διαβάστε περισσότερα »