Αγαπητή Α,μπα ,η κολλητή μου μετα απο 16 χρόνια γαμου και ενα παιδί ανακάλυψε οτι τρώει κέρατο….το πολεμήσαμε ένα χρόνο, το συζητήσαμε, παει σε ψυχολόγο κοντεύω να παω κι εγω.. την έχει κοροϊδέψει πολύ, την χειρίζεται, την κανει να πιστεύει οτι οταν αποφασίσει αυτός θα ξεκαθαρισουν τα πραγματα τεσπα, ειναι τωρα η στιγμή που μετα από δεκάδες ώρες κουβέντας, ήρθε η στιγμε να του πετάξει τα πράγματα έξω έχοντας καταλαβει ότι δεν δείχνει αυτή η σχέση πως μπορεί να κρατηθεί…και εκει επάνω που ολα δείχνουν οτι παει να τελεσφορήσει το θέμα και να πάρει μια ανάσα αυτοεκτίμησης, μου λέει στο ψιθυριστο πως δεν θέλει να χωρίσει γιατί τον αγαπάει(!) Τοσο καιρό κανω παραγωγική ακρόαση, και εγώ και όλοι μα τώρα πια δεν μπορω άλλο, τι να απαντήσω, “αν νομίζεις οτι ειναι καλύτερο για σενα”; Η ερώτηση μου είναι, τι λες όταν δεν έχεις κάτι αλλο να πεις; Η μάλλον, τι κανεις οταν εχεις φτάσει στο όριο σου και ξέρεις πως αν μιλήσεις τα λόγια σου θα ειναι πιο σκληρα κι απο πέτρα;
– Κουτσομούρα
Το έχεις πάρει πολύ πάνω σου και είναι πολύ κακή ιδέα να επενδύεις στις αποφάσεις άλλων για θέματα που δεν είναι δικά σου. Πάει σε ψυχολόγο, δεν μπορείς να είσαι πιο καθοριστική από αυτό, ούτε θα έπρεπε, ακριβώς για να μην πας κι εσύ. Πόσες φορές πρέπει να πούμε ότι δεν μπορούμε να σώσουμε κανέναν; Έφτασες στο αμήν, αλλά δεν χρειαζόταν να φτάσεις στο αμήν. Τώρα που έφτασες, είναι μεγάλος ο κίνδυνος της σκληρότητας που δεν θα προσφέρει τίποτα. Αν δεν μπορείς άλλο, απομακρύνσου όσο χρειάζεται, και προσπάθησε να θυμηθείς πώς είναι να είσαι φίλη. Ούτε ψυχολόγος, ούτε προπονήτρια. Δεν θα κερδίσεις εσύ αξία αν κάποιος άλλος ακολουθήσει τη συμβουλή σου. Ό,τι και να κάνει, θα το κάνει μετά από δική του διεργασία. Αν κάνει αυτό που είπες, θα είναι επειδή επιβεβαίωσες αυτό που πίστευε έτσι κι αλλιώς. Μην προσπαθείς να ελέγξεις τις πράξεις των άλλων, είναι μάταιο και σε αδειάζει ψυχολογικά.