Αγαπητή Λένα, Τι κάνεις όταν ο σύντροφός σου βιώνει μια ψυχολογική κατάρευση που δεν μπορεί να διακρίνει; Είμαστε μαζί σχεδόν δέκα χρόνια, παντρεμένοι τα μισά, με δύο πολύ μικρά παιδιά. Η οικογένεια και η καθημερινότητα μας αναπτύσεται άριστα. Μέσα από τόσα χρόνια κοινής ζωής, βρισκόμαστε και οι δύο ως άνθρωποι αιώνες μπροστά από εκεί που ξεκινήσαμε. Κάθε μέρα που τελειώνει είναι και μια μικρή νίκη, όπου καταφέρνουμε έστω κ κάτι μικρό μαζί για το σπίτι κ τα παιδιά. Το πρόβλημα που χτίζεται όμως κ δεν μπορώ να λύσω πηγάζει από την οικονομική ανισορροπία μας. Βλέπεις έχω αποκτήσει μέσω ενεργειών των γονιών μου μια κάποια περιουσία, μέσω της οποίας χτίσαμε σπίτι (μεγάλο), αγοράσαμε αυτοκίνητο (μεγάλο) και παραμένει στην άκρη για το μέλλον των παιδιών. Παράλληλα έχω ενα μικρό εισόδημα από ιδιοκτησίες, το οποίο ενισχύεται ικανοποιητικότατα από τις απολαβές της δουλειάς μου. Βάζω λεφτά στην άκρη για διακοπές κ διαφορα έκτακτα κ συντηρώ το σπίτι τουλάχιστον κατά το ήμισυ, ίσως και παραπάνω. Ο σύζυγος μου μετά βίας καλύπτει τα έξοδα συντήρησης της επιχείρησης του και κάποια βασικά πράγματα στο σπίτι. Πραγματικά δεν με απασχολεί το θέμα. Καμιά σημασία δεν έχει για μένα το πώς και από ποιον μπαίνουν τα λεφτά εδώ μέσα. Αισθάνομαι όμως ότι για αυτόν είναι μια ανατροπή των ηθών που δεν ξέρει πως να ισορροπήσει. Ενώ νοιάζεται για όλα, τρέχει, φροντίζει τα παιδιά, εμένα, στηρίζει έμπρακτα την αγάπη που θέλει να έχουμε, στα λόγια – στα πικρά λόγια- ξεστομίζει ακατάληπτα πράγματα. Όταν διαφωνούμε η τσακωνόμαστε για τη μια βλακεία ή την άλλη, με μειώνει λεκτικά, θέλει απεγνωσμένα να μπαίνει σε θέση ισχύος ακόμα και διαστρεβλώνοντας την αλήθεια. Γίνεται επιθετικός, κάνει ότι δεν με βλέπει, δεν με ακούει κ αφού περάσουν μέρες κ τον πλησιάσω, δηλώνει φυσικά ότι με συγχωρεί. Πολλές φορές έχω προτείνει να δούμε κάποιον σύμβουλο, αλλά αρνείται κατηγορηματικά. Στο μεταξύ, όσο δυσκολεύει η οικονομική κατασταση του, τόσο τρώγεται κάθε τρεις και λίγο να ανάψει τα αίματα με ότι βρει για να μου αποδείξει οπωσδήποτε ότι μπορεί να έχω τα λεφτά, αλλά είμαι προβληματική στην συμπεριφορά, όποτε θα μου δώσει άλλη μια ευκαιρία. Και μετά όλη η ζωή μας συνεχίζεται χωρίς καμία αλλαγή ή συνέπεια! Σαν να μαλώνω με κάποιον αλλο και έπειτα να γυρνάω σπίτι! Σαν να θέλει να με καταργήσει έστω στα λόγια. Δεν ξερω τι να κάνω..Πως να βοηθήσω κ εκείνον κ τον εαυτό μου. Η Κική Δημουλά έχει πει πως η προδοσία, είναι το πιο ακραίο και σπασμωδικο ένστικτο επιβίωσης. Τι κάνεις όταν βλέπεις τον άνθρωπο σου να θέλει διακαώς την ευκαιρία να σε προδώσει; Κι όταν τα λόγια δεν θα δουλεύουν πια και γίνουν γκομενάκια η οποια άλλη βλακεία κατεβάσει το κεφάλι του; Τότε τι;
–Οφηλία
Τότε θα το αντιμετωπίσεις αναλόγως.
Δυστυχώς δεν υπάρχει εύκολη απάντηση, ή εύκολη λύση, ή λύση, γενικότερα. Δεν μπορείς να κάνεις τον άλλον να κάνει κάτι. Μόνο τον εαυτό σου μπορείς να κουμαντάρεις, και αυτό πάρα πολύ δύσκολα. Δεν είναι η ελεύθερη βούληση το πρόβλημα, όσο ότι πολύ συχνά δεν ξέρουμε ποια είναι η βούληση μας.
Βλέπεις ένα πρόβλημα στο γάμο σου, πολύ συγκεκριμένο. Προτείνεις λύση. Ο άλλος αρνείται να δει έστω και το πρόβλημα, απ’ ό,τι καταλαβαίνω. Τότε, ρωτάς τον εαυτό σου: τι είμαι διατεθειμένη να συγχωρήσω, αντέξω, παραβλέψω και τι όχι; Αν ζητάω κάτι να γίνει και δεν γίνεται (σύμβουλος γάμου) είμαι διατεθειμένη να βάλω ένα όριο, δίνοντας τελεσίγραφο;
Δεν ξέρω αν γνωρίζεστε καλά με τον άντρα σου. Περιγράφεις την κατάσταση μεταξύ σας χωρίς να εμβαθύνεις. Αυτό σημαίνει ότι ξέρεις γιατί φέρεται έτσι και δεν μας λες, ή βλέπεις μόνο τα αποτελέσματα και δεν ξέρεις; Είναι συμβατό με τον χαρακτήρα του να νιώθει ανεπαρκής ως άνθρωπος (βασικά, ως άντρας) επειδή δεν έχει τα λεφτά σου, ή είναι κάτι καινούριο; Είσαστε καλά όταν είσαστε μαζί; Το «τρέχει, φροντίζει, νοιάζεται» δεν είναι περιγραφή σχέσης, είναι περιγραφή καλού υπαλλήλου. Υπάρχει ψυχική σύνδεση; Υπήρξε; Τι σας ένωσε αρχικά, τι σας ενώνει τώρα;
Ή θα μιλήσετε μεταξύ σας – και θα κάνετε πολύ δυσάρεστες κουβέντες – ή θα μιλήσετε παρουσία κάποιου άλλου. Δεν βλέπω πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά αυτό που συμβαίνει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
πρέπει να παρατηρήσω ότι έχει καταντήσει αφόρητο κλισέ να ξεκινάει κανείς την ιστορία του με φράσεις τύπου: “Η οικογένεια και η καθημερινότητα μας αναπτύσσεται ΑΡΙΣΤΑ” και μετά να περιγράφεται μία κατάσταση που- αν μη τι άλλο- ενέχει αρκετό προβληματισμό. Δεν ξέρω από πού προέρχεται η ανάγκη να δηλώνει, κανείς, ότι τα πράγματα είναι ΑΡΙΣΤΑ … από το ότι π.χ. δεν θέλει, κανείς, να προκαλέσει την τύχη με το να δείχνει ότι δεν είναι αχάριστος; Δεν ξέρω. Η λέξη άριστος σημαίνει κάτι, όμως, και σίγουρα όχι το να βρίζεις και να υποτιμάς την σύντροφο της ζωής σου και την μητέρα των… Διαβάστε περισσότερα »
Όντως, μονο άριστα δεν είναι. Είναι όπως το αλλο κλισε “καλός, χρυσός, ΑΛΛΑΑΑ….”
Βλαχάκι, όπως το καταλαβαίνω εγώ, θέλουν να καταλήξουν στη περιγραφή μιας προβληματικής κατάστασης αλλά πρώτα δίνουν μια εικόνα (τουλάχιστον, όπως την βλέπουν οι ίδιοι) του γενικότερου πλαισίου γιατί υποψιάζονται ότι η Λένα θα ρωτήσει για την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί και φυσικά για τα δείγματα συμπεριφοράς που μπορεί να είχαν εκδηλωθεί εξ’ αρχής. Δεν ξύπνησαν ξαφνικά μια μέρα και είδαν ότι οι όποιες συνθήκες είχαν διαστρεβλωθεί. Μάλλον στραβός ήταν ο γιαλός από την αρχή! Ναι μεν, η γράφουσα αναλύει την συμπεριφορά του συζύγου της και η οποία την φέρνει σε άσχημη θέση αλλά θέλει να έχει ξεκαθαρίσει πρώτα ότι είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω πώς πας από αυτό που ζείτε στην απιστία και πώς αυτό φαίνεται πιο τρομακτικό.Αντικειμενικά ο άντρας σου τραβάει λούκι.Έχει μια επιχείρηση και ζορίζεται να τα φέρει βόλτα.Δεν υπάρχει άνθρωπος,που να μη νιώθει πίεση από αυτό.Είναι το εισόδημα του,είναι το εισόδημα της οικογένειας του,τα έξοδα και οι προθεσμίες που τρέχουν,πιθανόν να είναι το μεράκι του,είναι ο αγώνας του,το επάγγελμά του,ακόμα κι ο εγωισμός του,αν θέλεις.Δεν είναι τόσο απλό να πούμε εμένα δε με νοιάζει ακόμα κι αν φέρνει 100 ευρώ το μήνα.Νοιάζει τον άλλο κι έχει σοβαρούς λόγους,για να τον νοιάζει.Ακόμα κι δεν τον ενδιέφερε ποτέ πριν,που δεν έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Τα γκομενάκια δεν είναι καθόλου ένα τεράστιο άλμα. Αν ο σύζυγος νιώθει υποδεέστερος από σένα, γιατί εσύ έχεις τα λεφτά κι αυτός πάει όλο και χειρότερα οικονομικά, είναι πολύ πιθανό να βρει κάποια που να τον κάνει να νιώθει ο ισχυρός του ζευγαριού και κατά συνέπεια να τονώσει την αυτοεκτίμησή του σαν άνδρα. Δε λέω ότι θα γίνει σίγουρα αλλά είναι μια καλή πιθανότητα. Η σχέση σας σίγουρα δεν είναι άριστη. Εκείνο που δεν κατάλαβα και ίσως οι υπόλοιποι σχολιαστές μου εξηγήσουν, είναι ο όρος “προδοσία”. Έχω ζήσει την προδοσία και νομίζω ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που ζεις.… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα αυτό μου έκανε εντύπωση, αλλά μάλλον ήθελε να πει μειώσει, αντί για “προδώσει”.
Από οσο μπορώ να καταλάβω σε όλες τις επιλογές σας σαν οικογένεια το δικό σου πορτοφόλι έκρινε τί θα κάνετε και τί όχι και πόσο μεγάλο θα είναι αυτό. Ίσως από κεκτημένη ταχύτητα να μην ρώτησες τον άντρα σου αν είναι οκ με αυτό, γιατί θεωρείται γενικώς ότι το πιο πλούσιο και μεγάλο είναι πάντα καλύτερο. Μπορεί να μην ήθελε πραγματικά να πάρετε μεγάλο σπίτι και μεγάλο αυτοκίνητο αλλά είναι γλυκιά η χλιδή, δε λες εύκολα όχι και καμιά φορά δεν ξέρεις πώς να πεις χωρίς να φανείς looser στην πλούσια γυναίκα σου.
Πολύ φοβάμαι οτι και περισσότερα χρήματα να ξεκινούσε να έβγαζε, θα έβρισκε κάποιον άλλον λόγο/ τρόπο να ξεσπάσει πάνω σου. Επίσης νομίζω πως δίνεις κι εσύ πολύ σημασία στο ποιος βάζει πιο πολλά λεφτά στο σπίτι τελικά. Γιατί τον συγχωρείς μέσα σου, με την δικαιολογία πως ε, λογικό είναι που νοιώθει ανεπαρκής και μειονεκτικά, ας τον αφήσω να πιστεύει πως με συγχωρεί αυτός (ενώ ξέρω πως είναι λάθος) και να είμαστε καλά (“κ αφού περάσουν μέρες κ τον πλησιάσω, δηλώνει φυσικά ότι με συγχωρεί. “)
“Γίνεται επιθετικός, κάνει ότι δεν με βλέπει, δεν με ακούει κ αφού περάσουν μέρες κ τον πλησιάσω, δηλώνει φυσικά ότι με συγχωρεί. ”
Αυτός σε συγχωρεί; Μέσα στην όλη δύσκολη κατάσταση που περιγράφεις, μοιάζει να υπάρχει και μια παρανόηση (εκτός βέβαια αν δεν κατάλαβα κάτι): Η δική του συμπεριφορά μετά τους καυγάδες σας μοιάζει να είναι αυτή που θέλει συγχώρεση. Νομίζω παίζει μεγάλο ρόλο το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας ξεχωριστά, και μετά σαν ζευγάρι, την συμπεριφορά του εν ώρα τρικυμίας.
Καλα πιο άριστα δεν γίνεται.
“με μειώνει λεκτικά, θέλει απεγνωσμένα να μπαίνει σε θέση ισχύος ακόμα και διαστρεβλώνοντας την αλήθεια. Γίνεται επιθετικός, κάνει ότι δεν με βλέπει” “δηλώνει φυσικά ότι με συγχωρεί” “για να μου αποδείξει οπωσδήποτε ότι μπορεί να έχω τα λεφτά, αλλά είμαι προβληματική στην συμπεριφορά, όποτε θα μου δώσει άλλη μια ευκαιρία” Εμένα αυτές οι φράσεις με παραπέμπουν σε χειριστική συμπεριφορά εκ μέρους του συζύγου. Θα έλεγα στη γράφουσα να απευθυνθεί σε ψυχολόγο ακόμη και πριν/χωρίς τον σύμβουλο γάμου για να αναλύσει τι ακριβώς συμβαίνει και σε ποιο βαθμό θέλει η ίδια να διατηρήσει αυτή τη σχέση, καθώς και ποια εργαλεία της… Διαβάστε περισσότερα »
Μου φαίνεται από τα λεγόμενά σου ότι αυτά συνέβαιναν και πριν δυσκολευτεί στα οικονομικά του απλώς πιο ήπια. Όπως επίσης ότι αυτή η οικονομική διαφορά υπήρχε πάντα ανεξαρτήτως επαγγελματικών. Είναι ένα πολύ βασικό θέμα στα ζευγάρια που πρέπει να διευθετείται πολύ πριν το γάμο και τα παιδιά. Ο χαρακτήρας που περιγράφεις δείχνει άνθρωπο που δύσκολα του “αλλάζεις μυαλά”. Πρόσεχε μόνο μη δώσεις τελεσίγραφο αν δεν είσαι πραγματικά έτοιμη για το τέλος!
《…Και μετά όλη η ζωή μας συνεχίζεται χωρίς καμία αλλαγή ή συνέπεια…》 Αμ δε! Αυτά τα παιδιά σας τι φταίνε; Γράφεις ότι είναι μικρά, δεν είναι άλλοθι αυτό. Τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα. Τι ωραία να μεγαλώνουν τα παιδιά σε ένα περιβάλλον όπου ο πατέρας δεν χάνει ευκαιρία να μειώνει τη μητέρα. Για να αλλάξει ο σύζυγος θα πρέπει να δει ειδικό και να θέλει να αλλάξει. Το προτείνεις όμως εσύ και το παίρνει δυστυχώς σαν άλλη μια ακύρωση. Η μόνη σου επιλογή είναι να πας εσύ σε ειδικό. Μη σου πω ότι έχεις αργήσει ήδη πέντε χρόνια. Η συμπεριφορά… Διαβάστε περισσότερα »