Τι κάνεις όταν οι γονείς σου δε δέχονται τον τρόπο ζωής σου; Αγαπητή α μπα, μεγάλωσα που λες στην κλασική ελληνική συντηρητική οικογένεια και αγαπώ πολύ τα ταξίδια. Οι δικοί μου εδώ και χρόνια επιμένουν με μανία ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι μια σταθερή δουλειά, το επαναλαμβάνουν με αυταρχικό τόνο σα να θέλουν να το επιβάλουν σε κάθε έμβιο ον. Όσες συζητήσεις και αν έκανα δεν ήταν δεκτικοί ούτε στο ελάχιστο ως προς κάποιον τρόπο ζωής που ξεφεύγει από το 9-5. Στα 25 μου αποφάσισα να πάω ταξίδι στο Περού. Ήμουν ειλικρινής απέναντι τους και το μόνο που κατάφερα ήταν να δημιουργήσω μια ανυπόφορη κατάσταση στο σπίτι, να τους στεναχωρήσω και να ακούω γκρίνια και πικρόχολα σχόλια για μήνες. Τότε αποφάσισα να μην ξαναπώ την αλήθεια για αποφάσεις μου τις οποίες ξέρω ότι δε θα αποδεχτούν. Μετά την επιστροφή μου από το Περού έφυγα για να ζήσω στην Ισπανία λέγοντας ψέματα ότι βρήκα δουλειά σε γνωστή εταιρεία, αφού το να τους πω ότι πάω «έτσι» θα δημιουργούσε προβλήματα. Σε λίγους μήνες φεύγω για ΗΠΑ και τους έχω πει ότι με στέλνει η εταιρεία στην οποία υποτίθεται εργάζομαι. Λατρεύω το ότι πλέον δεν υπάρχει δράμα και δε στεναχωριούνται διότι «αφού είναι για δουλειά είναι οκ». Όμως α μπα μου, δεν αντέχω άλλο αυτά τα ψέματα, δε θυμάμαι τι έχω πει και σε ποιόν, και όσο περνάει ο καιρός πληθαίνουν και αυτή η κατάσταση μου δημιουργεί σύγχυση. Θέλω να πάω Αμερική και να μείνω όσο θέλω και όσο μπορώ, να ζήσω στις χώρες της Καραϊβικής, και μετά ποιός ξέρει, να αφήσω τη ζωή να κυλίσει χωρίς να σκέφτομαι το που θα πω ότι είμαι. Χωρίς να προστίθενται και άλλα ψέματα. Κάπου εδώ να αναφέρω ότι καλύπτω τα έξοδα όλων αυτών μόνη μου. Να ξεκινήσω να λέω την αλήθεια και ας στεναχωριούνται; Και κάθε φορά που μιλάμε να γκρινιάζουν; Να συνεχίσω για να είμαστε όλοι ήρεμοι αλλά να πάρω ένα μπλοκάκι να τα σημειώνω;
– La Perdiz Tropical
Πιστεύω ότι όποιος επιβάλει να ακούσει την δική του και μόνο αλήθεια, του αξίζει να ακούσει ψέματα. Αλλά αυτή είμαι εγώ. Εσύ πρέπει να κάνεις ό,τι θεωρείς σωστό για την δική σου ψυχική ηρεμία. Αν δεν αντέχεις, πες την αλήθεια, γνωρίζοντας τι θα σημαίνει αυτό.
Υπάρχουν πάντως και οι μισές αλήθειες. Δεν είναι ανάγκη να κινείσαι μεταξύ του μπίζνες τριπ πολυεθνικής και του πάω με βάρκα την ελπίδα. Αφού καλύπτεις μόνη σου τα έξοδα, εφόσον δεν κάνεις κάτι παράνομο, δεν βλέπω γιατί πιστεύεις ότι πρέπει να λες τόσα ψέματα. Δεν είναι ανάγκη να λες στους γονείς σου όλα χαρτί και καλαμάρι «να αφήσω τη ζωή να κυλήσει» και τα λοιπά περιμένοντας να πάθουν αυτόματη μεταμόσχευση εγκεφάλου. Πες αυτά που αντέχουν να ακούσουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Φιλενάδα, καλά όλα αυτά. Αν θες συμβουλή όμως, να μας πεις πρώτα που βρίσκεις όλο το γαλακτομπουρεκο για να καλύπτεις τα έξοδα μόνη σου και να πηγαίνεις Αμερική και να μη δουλεύεις 9-5. Θέλουμε κι εμείς από αυτό. Απελευθέρωσε το λαό σου.
Έχει ουρανοξύστη δικό της στο Μανχάταν κληρονομιά απ’ τον παππού της που έφυγε μετανάστης στην Αμερική πριν 80 χρόνια.
Αν οντως δεν κανει κατι παρανομο για λεφτα, ενδεχεται να ειναι το λεγόμενο digital nomad. Να εχει δηλαδη συνεργασίες με εταιριες ή πελατες και να προσφερει καποιες υπηρεσίες που μπορουν να γινουν σε λαπτοπ (γραφή, πληροφορικη, γραφιστικη μεχρι και virtual assistant θα μπορουσε να ειναι και να ειναι σε customer service απαντωντας σε μειλ). Το οποίο αν ισχύει και καταφερνει με το εισόδημά της να συντηρεί ένα τέτοιο τρόπο ζωής, οι γονείς της δεν θα έπρεπε απλα να το δεχονται αλλά να είναι και περήφανοι. Προς κοπέλα της ερώτησης: Φτιάξε ένα μπλογκ με τα ταξίδια σου και συμβουλές προς ενδιαφερόμενους… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή έχω ασχοληθεί αρκετά με το θέμα digital nomads και worldschoolers, δεν έχω γνωρίσει ουτε έναν που να καλύπτει ολα τα έξοδα του ετσι. Όλοι έχουν κάνει real estate investment ή αλλιως passive income ή πιο απλά μαζεύουν νοίκια.
χμμ, λες ε;
το ψαχνω και εγώ το θέμα τελευταία γι’αυτό και ήταν το πρωτο που πέρασε απο το μυαλο μου (όχι για να ζω τόσο πλουσιοπάροχα αλλά για να καλύπτω τα εξοδά μου) αλλά το θέμα της φορολογίας εδω στην Ελλάδα το κανει αρκετά απαγορευτικό.
AllesGoed, ακριβώς, και αυτό που μου τη δίνει είναι ότι συνήθως αποκρύπτουν το γεγονός αυτό, αφήνοντας όλους εμάς να νιώθουμε ότι δεν μπορεί, κάτι κάνουμε πολύ λάθος και δεν έχουμε βρει τον τρόπο, ενώ είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι χωρίς capital, δεν γίνεται που να χτυπιέσαι 24/7 στη δουλειά.
Btw, δείτε το επεισόδειο “Billionaires” της σειράς “Explained” στο Netflix, εξηγει πολύ ωραία γιατί εδώ και μερικές δεκαετίες το πραγματικά πολύ χρήμα όχι μόνο δεν βγαίνει δουλεύοντας, αλλά δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις για να αυξηθεί – αρκεί πρώτα να έχεις αρκετό.
Εκτος από freelancer, θα μπορούσε να δουλεύει και σταθερά αλλά remotely σε μια εταιρεία, σε τομείς οπως το IT δεν είναι και πολύ ασυνήθιστο. Αν μάλιστα έχεις τη βάση σου κ σε μια χώρα με καλους μισθους και δυνατό νόμισμα είναι εύκολο να ζεις μετακινούμενος. Φαντάζομαι βέβαια ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα έλεγε την αλήθεια στους γονεις της, για την εταιρεία τουλάχιστον.
Σε παλιά δουλειά μου γνώρισα πολλούς digitla nomads που είχαν έρθει σε νησί στην Ελλάδα για να δουλέψουν κάνοντας διακοπές. Εκτός του ότι η πλειοψηφία ήταν από Γερμανία, Ολλανδία, Δανία, ΗΠΑ (άρα από χώρες με σοβαρή οικονομία, πρόνοια, στήριξη κλπ), είχαν ως επί το πλείστον μεγάλη εμπειρία και έτσι είχαν αρκετή δουλειά για να βγάλουν τα προς το ζην. Αυτοί ήταν μία μικρή μερίδα. Υπήρχαν κάποιοι και κάποιες με δουλειές που δεν προσφέρουν πολλά (ένα webshop με 3 μπρελόκ) και άρα είχαν πλάτη από το σπίτι, ή πέντε σπίτια να νοικιάζουν στο Βερολίνο ας πούμε. Υπήρχαν και 1-2 πολύ επιτυχημένοι… Διαβάστε περισσότερα »
Μισές αλήθειες στους γονείς, μισές και σε μας. Άσε μη μπερδευτεί χειρότερα τι έχει πει και πού
α γεια σου…
Και τώρα… θέλω γαλακτομπούρεκο. Τέλεια.
Πολλές οι ερωτήσεις για το πως τα καταφέρνει λες και είναι το άγιο δισκοπότηρο! Μπορεί η κοπέλα απλά να ταξιδεύει με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι έχουν οι περισσότεροι στο μυαλό τους! Seasonal worker visas, couchsurfing ή hostels ή ακόμα και camping, hitchhiking και δουλειές του ποδαριού! Εγώ έχω γνωρίσει πολλούς travellers που ταξιδεύουν έτσι και δεν δούλεψαν 9-5 ποτέ στη ζωή τους! αν θέλετε να έρθετε σε επαφή με travellers το πιο εύκολο είναι να κάνετε ένα λογαριασμό στο couchsurfing!
Τώρα αν θέλεις παραλίες, άπλα, ξενοδοχεία, και ξεκούραση, ναι χρειάζεται budget! Αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να ταξιδεύει κανείς!
Αυτές οι δουλειές δε φτάνουν ούτε για σπίτι να συντηρήσεις όχι για να πας Περού και ΗΠΑ για μήνες και χωρίς πλάνο του τι θα κάνεις εκεί. Και αέρα κοπανιστό να τρως, χωρίς περιουσία από πίσω δε βγαίνει. Οι travelers συνήθως τις ξεχνάνε αυτές τις λεπτομέρειες.
Φυσικά και έχει σημασία, γιατί ενδιάμεσα από τα ταξίδια της χρησιμοποιεί το πατρικό της σπίτι για “λιμάνι”, τουτέστιν της παρέχουν στέγη και τροφή οι γονείς της για 1,2,3,5 μήνες, όχι γιατί δεν μπορεί να βρει δουλειά ή γιατί το εισόδημά της δεν φτάνει για να συντηρηθεί, αλλά γιατί επιλέγει να ξοδεύει το όποιο εισόδημά της αλλού. Αν η κοπέλα μπορεί και συντηρεί τον εαυτό της 100% χωρίς βοήθεια από τους δικούς της, με γεια της, με χαρά της και πολύ καλά κάνει και υποστηρίζει τον τρόπο ζωής που έχει επιλέξει. Αν όχι, με ξένα κόλυβα κηδεία δεν γίνεται.
Κι εγώ έχω φίλη που ταξιδεύει μέσω couchsurfing, seasonal working κτλ. και ταυτόχρονα δουλεύει περιστασιακά όταν γυρνάει από τα ταξίδια, αλλά η αλήθεια είναι ότι μιλάμε κυρίως για Ευρώπη και 3-4 κοντινές χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Το να πας Περού και ακόμα χειρότερα ΗΠΑ – όπου και μόνο η διαδικασία για τη βίζα θέλει πολλά χρήματα και συγκεκριμένες προϋποθέσεις-χωρίς χρήματα και οργάνωση μου φαίνεται πολύ περίεργο. Ίσως να είναι προγραμματιστρια και να δουλεύει μέσω υπολογιστή, αλλά και πάλι ένα υπεραντλαντικό ταξίδι θέλει ΠΟΛΛΆ χρήματα…
Κάπου στα τέλη του 20ου αιώνα κι όταν ήμουν στα early 20s ο πατέρας μου με έιχε ξεφτιλίσει σε ένα τραπέζι γάμου όπου ήμασταν καλεσμένοι επειδή μιλούσα με έναν πρώην συμμαθητή που καθόταν από πίσω μου. Πολλές φορές έπειτα έκανα πως δεν έβλεπα άντρες φίλους μου στο δρόμο κι έτρεμε η ψυχούλα μου, για να μην τους χαιρετήσω κι έχω φασαρίες. Με το που πήρα το πτυχίο ανά τρεις ημέρες έφερνε στο τραπέζι το θέμα του γαμπρού. Φωνές φασαρίες κλάματα, προσβολές και υποτίμηση από μέρους του, απειλές αυτοκτονίας από μέρους μου, δικές μου αυτοκαταστροφικές τάσεις λόγω αυτού για χρόνια και… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ κούραση -από τους γύρω του- για να κρατηθεί ήσυχος. Τον δικό μου αντίστοιχο τον “εκπαιδεύσα” όσο γινόταν. Πολύ κούραση ΚΑΙ αυτό. Ίσως ο τρόπος είναι να τους αφήνουμε μόνους τους όταν κουράζουν τόσο κόσμο γύρω τους μπας και επανατοποθετηθούν από μόνοι τους.
Εγώ πάντως έτσι έκανα και ίσιωσε. Τον άφησα μόνο του 6 χρόνια, δε μιλούσαμε καθόλου (μάθαινα νέα βέβαια από τα άλλα μέλη της οικογένειας μας) και όταν αποφάσισα να ξαναμιλήσω μαζί του, είδα άλλον άνθρωπο, πολύ πιο ήρεμο και συγκαταβατικό. Τραυματική εμπειρία για μένα βέβαια, να μη μιλάω στον πατέρα μου για 6 χρόνια, αλλά το κατάφερα μόνο με συνεχή αδιάλλυπτη παρακολούθηση από ειδικό ψυχικής υγείας, ο οποίος με προετοίμασε και για την επανασύνδεση. Τώρα έχουμε μια σχέση πολύ πιο ώριμη και με σεβασμό.
Και πολύ καλά έκανες με τις επιλογές σου.Συγνώμη που θα το πω αλλά ο κύριος που λέγεται πατέρας σου,δεν κάνει γι’αυτό τον ρόλο!
Απορία. Αφού ο πατέρας σου δεν σε άφηνε να μιλάς με άνδρες, το γαμπρό πού θα τον έβρισκες ? Στο Κλιν ? Πάντως στα 38 σου πολύ κουραστικός ο άνθρωπος.
Καλέ θα της τον έφερνε αυτός, τι ρωτάς; Σιγά μην μπορούσε, γυναίκα-πράμα, να τον βρεί μόνη της (ξερνάω)
νομίζω απορρυπαντικό, καθαριστικό, κάτι τέτοιο. Μάλλον δεν υπάρχει στις μέρες μας.
Να πώς ότι δεν έσκασα από τη ζήλια μου; Ψέματα θα πω.
Αχ κι εγώ!
Get in line mother courageous. Όλοι ζηλέψαμε και προσπαθούμε να μάθουμε το μυστικό. My money is on influencer-instagirl.
Ναι, είναι ολοφάνερο, μιας και όλοι ρωτάμε που βρήκε τα λεφτά (καμία σχέση με την ερώτηση της κοπέλας) 🙂
Να κι εμείς εδώ το διαβάζουμε από το γραφείο που ήρθαμε στις 9..
ελα παμε να παρουμε ενα jerk chicken να ζησουμε και εμεις το Caribbean dream μεχρι εκει που μας παιρνει 😛
της το αφιερωνω της γραφουσας ^_^ https://www.youtube.com/watch?v=uxX2gA18grk
α και εγω τα ιδια εκανα πχ πηγαινα καραιβικες;τους ελεγα παω παρισι. πηγαινα στα βαθη την πορτογαλοισπανιας ελεγα οτι παω μαδριτη λισμποα κλπ. Αλλα οταν επεστρεφα τους ελεγα την αληθεια. “Ξερετε το παρισι ηταν η πρωτη σταση μετα πηρα αλλα δυο αεροπλανα και ενα φεριμποτ και ενα καταμαραν”…”Ξερετε μετα την μαδριτη γυρισα την ενδοχωρα με τα ποδια” Οσοι εχουμε συντηριτικουρες γονεις αναγκαζομαστε να λεμε τετοια ψεματα “ναι ειμαι σπιτι” “ναι θα τακτοποιησω” “ναι σιδερωνω” κλπ Ειμαι πολυ υπερ αυτων των ψεματων. Εξαλλου, τι θα χουμε να θυμομαστε στα γεραματα;
“Ήμουν ειλικρινής απέναντι τους και το μόνο που κατάφερα ήταν να δημιουργήσω μια ανυπόφορη κατάσταση στο σπίτι”
Απλά σημείωση πως η ανυπόφορη κατάσταση στο σπίτι δεν δημιουργήθηκε επειδή είπες την αλήθεια σου, αλλά επειδή οι δικοί σου δεν την αποδέχονται. Δική τους επιλογή, όχι δική σου.
Τι δουλειά κάνεις ρε φίλη, είμαι πολύ περίεργη!
Δεν έίναι απαραίτητο ότι δουλεύει. Θα το έλεγε στους γονείς της να χαρούν, αν δούλευε!
Αν δε δουλεύει, αλλά καλύπτει μόνη της στέγη, τροφή και εισιτήρια για Αμερική, τι να υποθέσω; Ότι βρήκε κάποιον που τη συντηρεί και της πληρώνει τα πάντα; Ότι πουλάει ναρκωτικά;
Ας μην κάνουμε υποθέσεις μέχρι να μας έρθει update. Ελπίζω πάντως να μην στείλει μέσα από καμιά φυλακή!
Εχω μια φίλη που κάνει ακριβώς το ίδιο, ζει με ελάχιστα, και βγάζει χρήματα δουλεύοντας ως δασκάλα γιόγκα και ως σερβιτόρα.
Cloud on Toast, η φίλη σου μένει μόνη της; Πληρώνει ενοίκιο; Πληρώνει έστω τα βασικά καθημερινά έξοδα μόνη της και βάζει στην άκρη για υπερατλαντικά ταξίδια, με μισθό από σέρβις; Ειλικρινά ρωτάω από περιέργεια, γιατί μου κάνει πολλή εντύπωση.
Για τη φίλη της ερώτησης μπορώ να σκεφτώ ότι ίσως δουλεύει σεζόν σε κάποιο τουριστικό μέρος (και της πληρώνουν στέγη και ένα γεύμα, οπότε μένουν κάποια λεφτά στην άκρη). Ή ίσως όπως ειπώθηκε παραπάνω να είναι ινφλουένσερ. Αλλιώς δε βγαίνουν τα κουκιά.
I’ll have what she is having. Πες μας το μυστικό που σου επιτρέπει να ζεις έτσι και εμείς υποσχόμαστε να μην το πούμε πουθενά.
Χμ παντως καποια λεει εδω μισές αλήθειες. Ποια κατάσταση στο σπίτι έγινε ανυπόφορη;σε αυτο το σπίτι όπου μένεις με τους γονεις υποθέτω…δηλ πληρώνεις τα ταξίδια μονη σου αλλα εχεις ασφαλές μέρος να γυρίσεις παντα. Για δοκίμασε να ζεις μονη σου εντελώς να μην πρέπει αυτοί να σε φιλοξενήσουν οταν γυρνάς άφραγκη για να ξαναμεζεψεις χρήματα για το επόμενο ταξίδι. Και να τους πεις και οτι μετα απο δεκα είκοσι χρονια δε θα ζητάς απο αυτούς φιλοξενία παλι. Τοτε ισως δεν θα γκρίνιαζουν πια. Θα τους εχει φύγει ένα βάρος απο την πλάτη τους. Γιατι αυτοί ισως το νιώθουν τωρα και… Διαβάστε περισσότερα »
Αν βάλουμε στην άκρη την εκδοχή ότι παίρνει κάποιο στάνταρ ενοίκιο της γονικής περιουσίας και θεωρήσουμε ότι όντως τα βγάζει μόνη της τα χρήματα, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι να δουλεύει σερβιτόρα ή μπαργουμαν και να μένει σε φτηνα σπίτια.
Αρχικά σκέφτηκα κάτι πιο καλλιτεχνικό, ζωγράφος ή μουσικός, αλλά για να θεωρεί η οικογένεια ότι βρήκε δουλειά σε πολυεθνική, τα προσόντα της είναι άλλα.
Μετά θυμήθηκα ότι γράφει ότι δεν δουλεύει παραλληλα, αλλά τα έξοδα είναι ήδη καλυμενα, οπότε απλά, σταμάτησε το μυαλό μου.
Η γράφουσα αποκρύπτει επιμελώς την επαγγελματική της δραστηριότητα. Η οποία σιγουρα υπάρχει, αλλιώς δε γινεται να καλύπτει αυτον τον τρόπο ζωής μόνη της όπως είπε.
Η ααπόκρυψη αυτή όπως και οι αντικειμενικές δυσκολίες επιβίωσης σε χώρες όπως το Περού και οι ΗΠΑ για ανειδίκευτους, το στεγαστικό πρόβλημα κτλ με κάνουν πολυ καχύποπτη οσον αφορα την επαγγελματική δραστηριότητα της γράφουσας. Εκτός πια αν ειναι προγραμματιστρια κι εργαζεται από το σπίτι.
Εχω μια παρόμοια περίπτωση στο μυαλό μου αλλά σε ηλικια 35+ που παίρνει ενοικια απο ξενοδοχείο, εισοδηματιας δλδ
Εγώ έχω πολύ κοντινό άτομο (κουνιάδα) που καυχιέται συνέχεια ότι κάνει ταξιδάρες “στερούμενη όλο το χρόνο”. Ομως, παραλείπει να αναφέρει ότι στα 30 μένει στο πατρικό και δεν πληρώνει μία, πήρε μια τεράστια ασφάλεια σπουδών που τη βοήθησε σε άκυρα ξεκινήματα στο εξωτερικό, ο αδερφός της καλύπτει έξοδα τύπου αμάξι. Αλλά η ίδια αυτοθαυμάζεται όλη μέρα για το πώς τα κατάφερε ‘μόνη της’.