Αγαπητή Α, μπα πρόσφατα πήγα στο Λονδίνο και παρατήρησα ένα ωραίο φαινόμενο. Σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο, στο δρόμο, κάποιο μαγαζί, εστιατόριο, μετρό κλπ οι γυναίκες έβγαζαν με άνεση τα καλλυντικά τους για να βαφτούν εξ ολοκλήρου ή να κάνουν διορθώσεις, χωρίς οι γύρω να δίνουν καμία απολύτως σημασία. Εδώ στην Ελλάδα έτσι και είσαι πχ στο μετρό και πεις να βάλεις κραγιόν ή να πουδραρεις τη μύτη σου σε κοιτάζουν λες και αλλάζεις βρακί μπροστά τους ή έστω απλά κοροϊδευτικά. Μα συγνώμη; Τι κακό έχει να βάφεσαι σε δημόσιο χώρο; Γιατί το βλέπουν έτσι; Γιατί είσαι θέαμα εδώ αν βαφτείς; Μου αρέσει να βάφομαι και για να βαφτώ προσεκτικά χρειάζομαι αρκετό χρόνο. Η μετακίνηση προς τις υποχρεώσεις μου παίρνει αρκετό χρόνο, ο οποίος πάει λίγο πολύ χαμένος, οπότε θα μπορούσα μια χαρά να βάφομαι με την ησυχία μου όσο είμαι πχ στον ηλεκτρικό και να κερδίζω ένα εικοσάλεπτο ύπνο ή δουλειές στο σπίτι ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Δηλαδή θα το έκανα σίγουρα αν δεν με κοιτούσαν περίεργα. Να αγνοήσω τα βλέμματα και να κάνω τη ζωή μου απλούστερη όπως μου φαίνεται, ή να συμμορφωθώ; Αλήθεια, θα πρόσβαλα κανέναν αν βαφόμουν στα μέσα και δεν το καταλαβαίνω;
– Make up lover
Θα ήμουν επιφυλακτική με την δήλωση «στο Λονδίνο δεν δίνει κανείς απολύτως σημασία ενώ στην Ελλάδα σε κοιτάνε λες και έχεις δολοφονήσει κουτάβι». Θα υπάρχουν διαφορές, αλλά ας μετριάσουμε την ένταση. Δεν είναι σωστή η σύγκριση Λονδίνο/Ελλάδα, μάλλον εννοείς Λονδίνο/Αθήνα, αν και σε πιστεύω, μάλλον θα είναι πιο ανεκτικοί οι άνθρωποι στο Λονδίνο με αυτό το θέμα, για τον ίδιο λόγο που είναι πιο ανεκτικοί με πολλά θέματα εμφάνισης και συμπεριφοράς. Χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί είναι πιο ανεκτικοί οι άνθρωποι στο Λονδίνο σε σχέση με την Αθήνα;
Τελικά όμως, το έχεις δοκιμάσει στην Αθήνα, ή κάνεις υποθέσεις; Γιατί λες «θα το έκανα». Άρα, δεν το έχεις κάνει;
Τέλος πάντων, η απάντηση είναι ότι αν δεν κόβεις νύχια, δεν βγάζεις τρίχες, δεν χρησιμοποιείς σπρέι, και δεν αραδιάζεις την τσάντα σου στα διπλανά καθίσματα, κάνε τη δουλειά σου και μην σε απασχολεί τόσο πόσο και πώς σε κοιτάνε. Ο λόγος που θεωρείται αυτό αγένεια (και στο Λονδίνο και παντού) είναι ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι «φυσικές», ότι πρέπει να υπηρετούν έναν ρόλο εφόσον βγουν από το σπίτι τους, και η διαδικασία θα πρέπει να παραμείνει μυστική. Μερικοί θίγονται που αναγκάζονται να δουν με τα μάτια τους ότι οι γυναίκες δεν διστάζουν να είναι γυναίκες και σε δημόσιο χώρο. Θα το ξεπεράσουν, αν το δουν να γίνεται συχνά γύρω τους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν μου έχει τύχει να κοιτάζει κανείς σαν να αλλάζει το βρακί της κάποια που πουδράρεται ή βάζει κραγιόν στο μετρό ή στο δρόμο στην Ελλάδα. Σίγουρα έχω ακούσει για τις γυναίκες που βάφονται κατά τη διάρκεια της οδήγησης (όχι για απλό κραγιόν, αλλά για μάτια κλπ), το οποίο θεωρώ πως απαγορεύεται, κατά τον οδικό κώδικα, όπως και το να τρως τυρόπιτα και να στρίβεις τσιγάρο, καθώς αποσπούν τη προσοχή. Αλλα να ρωτήσω κάτι, το να βάφεσαι μέσα στο μετρό, βάζοντας μέικ απ και αγγίζοντας τα μάτια σου, το δέρμα σου, κλπ, δεν είναι εντελώς ανθυγιεινό; Δεν νομίζω πως μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
αυτό, αρκεί να μην οδηγείς!
Το μόνο που σκέφτηκα διαβάζοντας την ερώτηση ήταν… Μικρόβια!!
Αλήθεια απαγορεύεται να τρως τυρόπιτα και να οδηγείς; Πάντως το καλύτερο που έχω δει να κάνει οδηγός στο φανάρι είναι αποτρίχωση στο μουστάκι με ταινίες κεριού!
ταρίφας μη μου πεις;
Εγώ πάντως που μένω στην ‘οπισθοδρομική’ Αθήνα έχω βαφτεί και στο μετρό και στο γραφείο μου και σε τουαλέτες εστιατορίου και στο δρόμο μπροστά σε τζάμι αυτοκινήτου. Και δεν θυμάμαι να με κοίταξαν τόσο στραβά όσο λες. Απο περιέργεια με κοίταξαν. Επειδή δεν είχαν τι άλλο να βλε΄πουν στο μετρο με κοίταξαν. Για να μου κάνουν καμακι με κοιταξαν. Αλλα για να με επικρινουν δεν με κοιταξαν. Μήπως εσυ εισαι αυτη που επικρινεις αυτες που το κανουν τελικα και για αυτο ανησυχεις τι θα σκεφτουν και για εσενα; μηπως εχεις ένοχη φάτσα όταν το κανεις και για αυτο σε κοιτάνε… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ αν σε έβλεπα στο μετρό να βαφεσαι, ομολογώ θα σε κοίταγα. Με θαυμασμό! Που καταφέρνεις και βαφεσαι εν κινήσει!!
Θέλει εξάσκηση. Και να ακολουθείς το ρυθμό του βαγονιού!!!!!
^αυτό εγώ ούτε ακίνητη δεν μπορώ
Έχω δει άντρα όμως να βγάζει τις τρίχες των ποδιών του με το τσιμπιδάκι των φρυδιών στην παραλία. Τον καταλαβαίνω, ο φυσικός φωτισμός βοηθάει, αλλά το ομολογώ γέλασα.
Κι εγώ θα γελουσα! Μα με τσιμπιδακι τις τριχες των ποδιων? ? ?
Δηλώνω εκ των προτέρων ότι είναι κάτι που κάνω και θα ήθελα να κάνω πιο συχνά. Πέρα από όλα όσα αναφέρθηκαν, με τα οποία δε διαφωνώ, ένας επιπλέον λόγος είναι ότι η περιποίηση μας (το ίδιο ισχύει και για αντρες, γυναικες, παιδιά, ηλικιωμενους ) είναι κάτι που γινεται ιδιωτικά. Όταν γινεται δημόσια, «αναγκάζεις» τους γύρω σου να είναι διακριτικοί. Να φροντίσουν δηλαδή αυτοί για την «ιδιωτικότητα» σου, αφού δεν το κανεις εσυ. Κι αυτό δεν είναι ευγενικό.
Είναι πολύ σωστό αυτό που λες και δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτό τον τρόπο. Ευγενικό ή όχι δεν ξέρω, πάντως όταν βλέπω δημόσια ματς μουτς πχ νιώθω υποχρέωση να μην καρφωθώ, όπως θέλω αντίστοιχα και οι άλλοι να κάνουν το ίδιο για μένα.
Επειδή αναφέρθηκαν τα νύχια, μου έχει τύχει να τα κόβει άνθρωπος στη δουλειά, πάνω στο γραφείο του, τη στιγμή που ξεκλεψε λίγο χρόνο. Προσπαθώ ακόμα να το ξεχάσω.
Αχ, υπάρχουν και άλλοι που αηδιάζουν με αυτό;!;! Μια φορά και γω το έζησα, με μια γυναίκα που καθόταν δίπλα μου στο τρένο και έκοβε τα νύχια της κλάτσα κλάτσα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την είκονα. Και αυτός ο ήχος που κάνει ο νυχοκόπτης σε οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο εκτός από τον εαυτό μου… πόσο με ανατριχιάζει!
Θεϊκό. Έχει πάει φίλη μου σε συνέντευξη για δουλειά (ετών 19 τότε) και ο μπάρμπας έκοβε τα νύχια του με νυχοκόπτη πάνω στο βιογραφικό της. Από τις αγαπημένες μας ιστορίες. Επίσης, έχω πάει εγώ σε συνέντευξη για δουλειά και ο υποψήφιος εργοδότης έτρωγε σάντουιτς με σάλτσες που πετάγονταν παντού. Είμαι εκτός θέματος αλλά πεθαίνω για συζητήσεις για αποτυχημένες συνεντεύξεις για δουλειά. (Υπάρχουν και πετυχημένες στην Ελλάδα;)
i cannot unread this
Άσε, γιατί εγώ έχω ντυθεί, έχω βαφτεί και επειδή ξέρω τη συνέχεια, έχω πάντα μαζί μου και λύνω και σταυρόλεξο μέχρι να δεήσει να ετοιμαστεί ο πασάς.
Και αυτο απόρροια της πατριαρχιας. Οι γυναικες ειμαστε αργοσχολες και ρηχες οποτε σπαταλαμε μια ωρα στο καλλωπισμό. Οσοι το λενε αυτο, δεν ρωτάνε αν η ταδε συγκεκριμένη το κάνει, θεωρουν αυτονοητο οτι όλες θέλουμε ή/και μπορουμε να αφιερωσουμε πολλή ώρα.
Προσωπικά οταν αποφασιζω να με “περιποιηθω” κανωω φουλ πακετο- σπα-ρεκτιφιε και το χιλιοευχαριστιέμαι αλλα δεν μπορω να μην δυσφορω οποτε ακουω οτι οι γυναικες ολο αργουν με το μακιγιαζ και οι ανδρες, οι τόσο μπίζι, ντυνονται στο λεπτο και ειναι ετοιμοι να κατακτησουν το κοσμο.
Που δεν ειναι καν αλήθεια, αν κατσουν να βάλουν ζελε ειναι ολοκληρη τεχνη.
Μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι ότι στο Λονδίνο θεωρείται τρομερή αγένεια να κοιτάζεις τους διπλανούς σου στα μέσα, ενώ εδώ είναι απενοχοποιημένο να κοιτάμε καλά καλά.
Το είδα και στο λονδινο και στο παρίσι μέσα στο μετρό και είναι αλήθεια πως γλιτώνεις πολύ χρόνο. Μη σε νοιάζει και τόσο τι λένε οι άλλοι. Αν μπορείς να οργανωθείς κάντο. Εγω το έκανα στην μικρή πόλη που ζούσα στην ελλάδα και δε θυμάμαι να με κοιτάνε περίεργα, τουλαχιστον τόσο που να με κάνει να το προσέξω και να σταματήσω. Όμως τότε εβαζα μόνο ένα μολύβι λιγο ρουζ μάσκαρα και τέλος. Τώρα με πράιμερ, φαουντέισιον, σκιές κι ενα σωρό άλλα είναι δυσκολάκι.
Το βλέπω πολύ συχνά εδώ στο Λονδίνο είναι η αλήθεια. Προσωπικά δεν με ενοχλεί, αλλά εννοείται πως τις κοιτάζουν περίεργα, γιατί πραγματικά βάφονται από το μηδέν. Δεν μιλάμε για λίγο μολυβάκι και κραγιόν αλλιώς δεν θα γινόταν συζήτηση.Καλά κάνουν εννοείται, τις θαυμάζω, εγώ δεν θα μπορούσα να βγάλω νεσεσέρ στο μέτρο και να κάνω κόντορινκ.
Είμαι στο μετρό στο Παρίσι και απέναντι μου μια κυρία ασιατικής καταγωγής βάφει τα μάτια της όχι απλά μια μάσκαρα αλλά κανονικό eye liner !! Και δώστου μετά σκιές και όλο αυτό κρατάει πολύ ώρα. Καλά ντρέπομαι αλλά μου μπήκε το διαβολάκι, πόσο πλάκα θα είχε ένα τράνταγμα του τρένου. Πάντως μιλάμε για πολύ σταθερό χέρι !!!
Live tutorial δηλαδή σα να λέμε
Νομίζω ότι είναι αυτό, “αυτά τα πράγματα γίνονται σπίτι, εσύ είσαι μια κιουρία, αν το κάνεις έξω είσαι μια επιπόλαιη μπάρμπι/κλασική γυναίκα/χαχαχα”. Εφόσον δεν ενοχλείς κανέναν, κι αν καταφέρνεις να βάλεις μάσκαρα σε λεωφορείο χωρίς να γίνεις Μέριλιν Μάνσον, γράψτους όλους και κάνε δουλειά σου.