Με αφορμή μια περίπτωση απο το στενό μου περιβάλλον θα ήθελα να κάνω την εξής ερώτηση στην οποία δε μπορω μόνη μου να βρώ μια καθαρή απάντηση. Τι γνώμη έχετε για τους γονείς που αγοράζουν πολύ ακριβά πράγματα ( ρούχα ,παππούτσια κ.τ.λ) στα παιδιά τους.Παιδιά εννοούμε 7 ,8,10 ετών. Ήρθε στις γιορτές ξαδέρφη μου η οποία μαζί με τον άντρα της έχουν ένα πολύ καλό εισόδημα ,και ο γιός της φορούσε παππούτσια αξίας πάνω απο 200€. Εμένα τώρα αυτό για παιδί 9 ετών μου φάνηκε υπερβολικό.Δηλαδή στα 18 τι θα βάλει Prada? Απο την άλλη σου λέει και ίσως σωστα ,αφου τα έχω γιατι να μη τα διαθέσω;Και εκεί δεν έχω απάντηση αλλα πάλι σωστό δε μου φαίνεται κάτι μου κλωτσάει.Μήπως ζηλεύω που δεν έχω να διαθέσω αυτό το ποσό κι εγω ; Μιλάμε για ηλικίες που δε τους κάνουν τα ρούχα σε 6 μήνες.Εσύ τι λές ;
– Hoping star
Ναι, στα 18 του θα βάλει Prada, ίσως και πιο νωρίς. Μπορεί στα 18 του τα Prada να του φαίνονται πολύ κατεστημένο και να φοράει κάτι που δεν υπάρχει ακόμα. Και να κάνει διπλάσια λεφτά από τα Prada. Τα Yeezus δεν είναι πολύ πιο ακριβά από τα Prada;
Αυτό που σου κλωτσάει είναι η επίγνωση ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους ενδιαφέρει πότε θα μεγαλώσουν οι πατούσες των παιδιών τους. Αυτό που σου κλωτσάει είναι το ταξικό σου μίσος. Αφουγκράσου το, πάρε βαθιά ανάσα, και άφησε το να σε προσπεράσει. Βαθιά εισπνοή από τη μύτη, αργή εκπνοή από το στόμα. Namaste.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα με πείραζε αν η ξαδέρφη μου έντυνε με prada ανίψι και τον επόμενο μήνα μου ζητούσε δανεικά…
Κατά τα άλλα ας του αγοράσει και κότερο.
Δεν είναι ταξικό μίσος να απορρίπτεις μια συμπεριφορά που θεωρείς λανθασμένη.
Προσωπικά δεν θα έπαιρνα στο παιδί μου πολύ ακριβά ρούχα παπούτσια κτλ γιατί δεν το θεωρώ αναγκαίο η ότι αλλάζει κάτι. Αυτό σημαίνει ότι έχω ταξικό μισός?
Επίσης τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν επίγνωση του κόστους αυτών που φοράνε.το βρίσκω παθογένεια.Αλλα μπορεί να έχω και ταξικό μισός.
Συμφωνώ. Άλλο να έχεις οικονομική άνεση και άλλο να προσπαθείς να την επιδεικνύεις μέσω των παιδιών. Αυτό είναι καθαρός νεοπλουτισμός.
γιατι ειναι ‘επιδειξη” και οχι επιλογη μια αγορα συμφωνα με το βαλαντιο του καθενα ρε παιδια; δεν μπορω να το καταλαβω. δλδ, αν εγω ψωνισω κατι απο το ζαρα που ειναι αναλογο με το βαλαντιο μου, θεωρουμε οτι κανω “επιδειξη” σε εναν συγγενη που η τσεπη του αντεχει μονο ψωνια απο λαικες;
το να ζει κανεις συμφωνα με την οικονομικη του κατασταση, ειναι τοσο “επιδειξη”, οσο το να φορας μια μπλουζα της μοδος και να μην φοραμε ολοι το πουκανμισο του μαο τσε τουγκ που φορουσαν στην κινα του μαο…
Για μένα ταξικό μίσος έχεις αν κρίνεις την επιλογή του άλλου στο πως θα ξοδεύει τα χρήματα του. Η γράφουσα δεν προβληματίζεται για το πως θα διαθέσει η ίδια τα χρήματα της για τα παιδιά της αλλά τι κάνουν οι άλλοι. Επίσης πουθενά δεν αναφέρει ότι τα παιδιά έχουν επίγνωση ή επιδεικνύουν την μάρκα
Το να κρίνεις το που θα χαλάσει ο άλλος τα λεφτά του δεν ονομάζεται ταξικό μίσος..
Το ταξικό μίσος είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό.
Πολύ σωστό σχόλιο, seagull.
Έλα πλιζ. Αυτά είναι εντελώς 1st world problems! Άλλοι δεν έχουν καν να βάλουν παπουτσια κ η αμπα λέει για ταξικό μίσος επειδή η ερωτωσα ψιλοκατακρινει (ούτε καν κρίνει κανονικά) κάποιους νεόπλουτους που κάνουν επίδειξη παιρνοντας 200€ παπούτσια σε παιδιά. Στη χειρότερη άντε να είναι ζήλια (που και πάλι ανθρώπινη είναι και γιατί να φάει τόσο κράξιμο) αλλά όχι και ταξικό μίσος. Εκτός κ η αμπα έχει φάει κράξιμο επειδή παίρνει παπούτσια 200€ στο παιδί της και ταυτίζεται (δικαίωμα της φυσικά) , τι να πω…
Νομίζεις ότι είναι προσωπική αποτυχία να νιώθεις στο πετσί σου την αδικία που γίνεται;
Δεν είναι κακό να αισθάνεσαι αγανάκτηση. Κακό είναι να νομίζεις ότι την αισθάνεσαι επειδή οι άλλοι είναι ψώνια. Ξανά, ότι είναι νεόπλουτοι και κάνουν επίδειξη είναι η δική σου ερμηνεία, ακριβώς επειδή έχεις ταξικό μίσος.
Το ταξικό μίσος δεν έναι απέναντι σε συγκκεριμένους ανθρώπους, αλλά προς ένα σύστημα. Αν το συνειδητοποιήσεις – ότι νιώθεις έντονα αρνητικά συναισθήματα προς την αδικία – θα νιώσεις καλύτερα στο τέλος, στο υπόσχομαι.
Τώρα μπορώ να πω πως ακολουθώ τη λογική και τη συμμερίζομαι. Αλλά σίγουρα η λέξη μίσος είναι πολύ βαριά. Εμένα δε με εκπροσωπεί στη συγκεκριμένη περίπτωση ούτε και τη γράφουσα. Ισως η λέξη για τη γράφουσα να είναι ζήλεια, αλλά καίω πάλι δε νομίζω μίσος.
δεν ειναι καμια “βαρια” λεξη. ειναι γνωστη ορολογία ενος κοινωνικου φαινομενου. ετσι λεγεται. πως να το πει; “ταξικη γαστρικη παλινδρομηση”;
δε θα ξαναπω δυσκολη λεξη, φραννιιι μου
Η ανηψιά μου πρόκειται να πάει εκδρομή στη Θεσσαλονίκη και ανάμεσα σε άλλα “αξιοθέατα” της πόλης θα τους πάνε και στο Cosmos.Προσωπικά βρίσκω απαράδεκτο το σχολείο να εξωθει τα παιδιά στον καταναλωτισμό, αλλά θα μου πεις εδώ στο γυμνάσιο τα πάνε στα μπουζούκια, τι να πω, μόνο να τραβήξω τα μαλλιά μου μπορώ. Η ανηψια μου είναι έτοιμη για απεργία πείνας γιατί η μαμά της δεν θα της δώσει χαρτζιλίκι 50€ όπως θα πάρουν οι φίλες της για να ψωνισουν στο κόσμος. Ειναι ταξικό μίσος το να θεωρείς ένα γονιό απαράδεκτο που δίνει στο παιδί του ένα τέτοιο ποσό για… Διαβάστε περισσότερα »
Μα προφανώς και καλά κάνανε εκ του αποτελέσματος Μιλτο. Όμως το να κρίνεις πως ο άλλος μεγαλώνει τα παιδιά του για μένα είναι απαράδεκτο. Συνήθως η καμήλα βλέπει τις καμπούρες των άλλων και όχι την δική της.
Είναι αξιοθέατο: μπορεις να ψωνίζεις φορώντας γυαλιά ηλίου σε εσωτερικό χώρο.
Στην ουσία,συμφωνώ και με την αδερφή σου και με τη μητέρα σας.
“Μην ανησυχείτε γι’ αυτήν. Αυτή είναι κόρη Παπασταύρου.”
Κ εγώ μικρή το ίδιο πρόβλημα είχα. Αλλά τελικά με την κρίση που ακολούθησε κατάλαβα το νόημα
ε ναι, βρε μιλτο, ειναι ταξικο μισος και ειναι απολυτα κατανοητο να υπαρχει.
το παιδακι που παει εκδρομη κι εχουν χρηματα οι γονεις, θα το εχει ετσι κι αλλιως το 50ρικο μαζι του για ο’τι θελησει να παρει.
btw, το κοσμος δεν ειναι ενα μερος με εμπορικα μαγαζια μονο, ειναι ωραιο συγκροτημα με κινηματογραφους, φαγητο, καφε, οτιδηποτε θα εβρισκε κανεις στο κεντρο μιας πολης εκτος απο μποτιλιαρισμα…. σιγουρα τους πανε εκει για το ευκολο παρκαρισμα και για να τα εχουν υπο ελεγχο, χωρις να κινδυνευουν απο ατυχηματα. .
Είναι εμφανές ότι την ενοχλεί, αναρωτιέται μήπως ζηλεύει. Εκεί πάει το ταξικό μίσος.
Το να έχει ένας άνθρωπος τη δυνατότητα να πάρει 200 ευρώ παπούτσια ενώ ο βασικός μισθός είναι με το ζόρι 600.
Το ταξικό μίσος είναι χοντρικά το μίσος της εργατικής τάξης προς τον καπιταλιστικό σύστημα. Για να μην μπερδευόμαστε και γράφουμε ότι να ναι.
Ε ναι. Άμα κάνουμε υπαγωγή στον κανόνα που λες – τηρουμένων των αναλογιών – εκεί καταλήγουμε. Δεν καταλαβαίνω το σχόλιο και δεν καταλαβαίνω και το ύφος.
“Ας υπάρξει όση ταξική πάλη θέλει κανείς, αν με το ταξική πάλη εννοεί κανείς την πάλη των εκμεταλλευόμενων ενάντια στους εκμεταλλευτές για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Ότι ο αγώνας είναι ένας τρόπος ηθικής και υλικής εξύψωσης, και είναι η κύρια επαναστατική δύναμη που μπορεί να βασίζεται. Ας μην υπάρχει μίσος, όμως, επειδή η αγάπη και η δικαιοσύνη δεν μπορούν να γεννηθούν από το μίσος. Το μίσος φέρνει εκδίκηση, επιθυμία να είσαι πάνω από τον εχθρό, ανάγκη να εδραιώσει κανείς την υπεροχή του. Το μίσος μπορεί να είναι μονάχα το θεμέλιο νέων κυβερνήσεων, αν κανείς κερδίσει, αλλά δεν μπορεί να είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Η λέξη μίσος σας πείραξε λοιπόν. Το ταξικό σιγά σιγά το χωνευουμε.
Όπως πολύ σωστά λέει η λιλούκο ναυαρχουκο κάπου, το ταξικο μίσος δεν είναι κάτι κακό. Και όπως εξίσου σωστά συμπληρώνει η Λένα, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να φέρει και αποτελέσματα.
Σίγουρα είναι δυνατή έκφραση το ταξικό μίσος αλλά δεν νομίζω ότι υπονόησε κανείς ότι η ερωτώσα θα ξεκινήσει αύριο τη δικτατορία του προλεταριάτου ούτε ότι είναι ένα πλάσμα γεμάτο μίσος και φλέγεται από ιερή οργή.
Μα προφανώς ανήκουν σε διαφορετική τάξη. Δεν δουλεύουν όλοι για το βασικό μισθό. Και αρκετοί, έχουν αρκετά μεγάλη περιουσία.
Προφανώς εδώ μέσα κάποιοι ζουν αλλού και δεν εννοώ μόνο σε άλλη χώρα. Τα 600€ πολλοί τα ονειρεύονται και επειδή έχουμε μια τάση νεοπλουτισμού και επίδειξης στην Ελλάδα πολλοί θα νιώθουν άσχημα ή και θα πεινάσουν για να αγοράσουν με 500-600 μισθό παπούτσια των 200€ για να μην τους πουν φτωχούς ή ότι ζηλεύουν και όπως το ακουσαμε εδώ ότι τους μισούν. Κάποιοι άλλοι βέβαια δε θα νοιαστούν καν και καλά θα κάνουν.
Και συ αλλού ζεις ρε Πυροκλανίδι. Αν πας σε ένα καταυλισμό μεταναστών ή Ρομά, ή σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας που το μοιράζονται 10 (χωρίς υπερβολή) Νιγηριανοί μετανάστες τα σταράκια σου με τα 50 ευρώ θα προκαλέσουν ταξικό μίσος, για να μην πω για τις πανάκριβες διατροφικές σου συνήθειες και το πόσα ξοδεύεις το μήνα για καφέδες στο χέρι (μην το πάρες προσωπικά, λέω τώρα, τυπικά έξοδα της μεσαίας τάξης).
Δε το παίρνω προσωπικά και όντως ισχύει αυτό που λες, αλλά έπεσες σε περίπτωση, σε άνθρωπο που δε πίνει καφεδες και δε καπνίζει, όποτε τετοια έξοδα για μένα είναι μηδενικά 😜
Και πάλι άλλο ζήλια, άλλο μίσος και ιδίως ταξικό μίσος
μερικοι, εχετε λανθασμενα κολλησει σε μια λεξη που δεν την εβγαλε η λενα απ το κεφαλι της, πολλω δε μαλλον για να υποτιμησει καποιους!!!! ειναι ορολογία το “ταξικο μισος” που περιγραφει αυτο ακριβως το φαινομενο που περιγραφεται!!!
Παιδιά, ταξικό μίσος είναι άλλο πράγμα. Ταξικό μίσος είναι η συνειδητή αποστροφή για το καπιταλιστικό σύστημα και όσους (και ότι)το εκφράζουν και συνδέεται με την ταξική (αντ)επίθεση και ενδεχομένως την δικαιολόγηση πράξεων βίας.
Το παραπάνω παράδειγμα είναι στη χειρότερη περίπτωση (ασυνείδητη) ταξική γκρίνια.
Εσύ κάνε ό,τι θέλεις. Αυτό που περιττεύει είναι να κριτικάρεις άλλους για το πώς ξοδεύουν τα δικά τους λεφτά. Δεν ξέρεις αν έχουν ή δεν έχουν επίγνωση τα συγκεκριμένα, οπότε μένουμε στις πληροφορίες που έχουμε.
Ρε φιλενάδα, το πολύ ακριβά, είναι πολύ, πολύ σχετικό. Αν πας σε συγκεκριμένους κύκλους, θεωρούνε τα 200 ευρώ παιδικά παπουτσάκια φτηνιάρικα.
Αν πας σε άλλους πάλι σου λένε, κοίτα να δεις, ο Μίλτος δίνει ένα 20ευρω για ένα πουκάμισο και το θεωρούνε πανάκριβο, και ψιλοζηλεύουνε.
Δυστυχώς (ή και ευτυχώς, εξαρτάται ποιον ρωτάς) η καπιταλιστική κοινωνία είναι ταξική.
Αυτό ακριβώς
Τα βλέπουν και λένε ‘πιφ, φτηνιάρικα;’ Μπορεί να έχεις και δίκιο, δεν ξέρω ποιους κύκλους έχεις υπόψιν σου. Σε κάποιους κύκλους πλουσίων (old money) του εξωτερικού, τους οποίους παρατηρώ τελευταία από πολύ κοντά, τα παπουτσάκια των χιλιάδων συνδυάζονται μια χαρά με κομμάτια σχετικά φτηνά. Μια της παρέας εμφανίστηκε το ένα βράδι με Hermes και βραχιόλια που έφταναν να αγοράσεις σπίτι, και την άλλη μέρα με μια στραφταλιζέ τσαντούλα Maria Mare που κόστιζε βία 20 ευρώ. Προσπαθώ δηλαδή να πω ότι στους κύκλους που τα 200 ευρώ παπούτσια δεν είναι τίποτα το φοβερό, ισχύει αυτό: δεν είναι τίποτα το φοβερό, ούτε… Διαβάστε περισσότερα »
Α, σόρι, δεν εννοούσα φτηνιάρικα με αυτή την έννοια. Εννούσα απλώς φτηνά.
Δεν χρειάζεται να είναι old money. Σε μυστηριώδης χώρες της Βόρειας Ευρώπης, μία σχετικά υψηλόβαθμη θέση σε κάποιο τεχνολογικό τομέα σου προσφέρει άνετα 4.000 το μήνα. Αν ένα ζευγάρι έχει 8.000 μηνιαίο εισόδημα τι είναι 200 ευρώ για παπουτσάκια, και αν έχουν πάθος με την υψηλή ραπτική (χμμ, ψώνιο με τις μάρκες ήθελα να πω), τι ψυχή έχουν 200 ευρουλάκια για το βλασταράκι τους;
Επειδή ζω σε μυστηριώδη χώρα της Βόρειας Ευρώπης (εντάξει, Νορβηγία) και επειδή ο περίγυρος το τετραχίλιαρο το έχει για πλάκα, να σου πω μόνο ότι όλοι αυτοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αγοράσουν κάτι πανάκριβο, αλλά ούτε και να αγοράσουν second hand, βλέποντας πάντα τις τιμές και προσπαθώντας να πετύχουν καλό deal. Οπότε έχεις δίκιο ότι δεν τρέχει κάτι να δώσουν 2000 νορβηγικές κορώνες για τα παπουτσάκια του βλασταρακίου, αλλά δεν τρέχει και τίποτα αν δώσουν 300 και τα πάρουν δεύτερο χέρι. Και όταν το βλαστάρι φορά τα δεύτερο χέρι παπουτσάκια, κανείς δεν λέει ‘πιφ φτηνά’. Είναι απλά άλλο το… Διαβάστε περισσότερα »
Μα ποιος μίλησε για τέτοια μανία; Ο μόνος που υποννόησε κάτι τέτοιο είναι ίσως η ερωτώσα που αισθάνεται ίσως κατώτερη που δεν μπορεί να πάρει τέτοια παπά.
Αστο το second hand, γιατί είμαι καμμένη. Εχω παντρευτεί άντρα που έχει χόμπυ να σκαλίζει στα καλάθια των second hand, έτσι για πλάκα.
Μπορεί να πετύχεις διαμαντάκια σε τέτοια καλάθια 🙂
Συμφωνώ Velay.
Κι επειδή είμαι του χώρου, τα παπούτσια του παiδιού δεν πρέπει ποτέ να είναι second hand
Γιατί, τι θα γίνει; Αν κάποιος έχει μια οικονομική δυνατότητα τάδε, και μπορεί να πάρει μόνο δεύτερο χέρι, να τον αποθαρύνουμε; Να του πούμε καλύτερα ξυπόλητος;
Είναι ευαίσθητα, άμαθα, προς εκπαίδευση, πώς να το π,
τα παιδικά πόδια.
Συν μύκητες κλπ από ξένα πόδια εκεί μέσα.
διαβάζοντας όλα τα σχόλια, μια σκέψη μοναχα μου έχει καρφωθεί. Μιλάμε και για ταξικό μίσος και πλούτο εμείς εδώ που -προφανώς- έχουμε πρόσβαση στο ιντερνετ, δυο ζευγάρια παπούτσια ο καθένας τουλάχιστον και ανήψια με prada. Δε διαφωνώ 100% στην έκφραση που χρησιμοποίησε η Λένα, ούτε πετάω ένα σχόλιο για να το παίξω ηθικά ανώτερη, ούτε έχω καταλήξει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα για το σημερινό ποστ για να είμαι ειλικρινής. Εμείς εδώ αναμεταξύ μας είμαστε πλούσιοι και ανήκουμε σε “ανώτερη τάξη” σε σχέση με έναν μετανάστη, με έναν πρόσφυγα, με έναν άστεγο σε έναν κάτοικο αναπτυσσόμενης χώρας, με μια εκδιδόμενη τρανς… Διαβάστε περισσότερα »
Το ταξικό μίσος είναι ελαφρώς εκτός πλαισίου. Η ταξική συνείδηση και η κουβέντα περί αυτού όχι.
Αν και παρατράβηξε η σημερινή κουβέντα, θα απαντήσω σε αυτό που λες γιατί με ενοχλεί ιδιαιτέρως, γιατί δυστυχώς πάνω σε αυτό το σκεπτικό έχει βασιστεί η μπούρδα του τρομερού επιχειρήματος ” πάψε εσύ, αριστερός με δεξιά τσέπη”. Δηλαδή επειδή ανήκουμε στο 30% των πιο πλούσιων ανθρώπων του κόσμου, σαν μεσαία τάξη αναπτυγμένων χωρών (λέμε τώρα, δεν ξέρω ακριβώς ποσοστό) πρέπει να προσκυνούμε τον καπιταλισμό. Και να κάνουμε μόκο, να μην θίγουμε τα κακώς κείμενα γιατί την έχουμε ψιλοβολέψει μέχρι στιγμής. Παραλληλισμός (έστω και τραβηγμένος): Αφού εμείς οι λευκές, μορφωμένες γυναίκες από προοδευτικό background έχουμε βγει απ’ την κουζίνα μας, δεν… Διαβάστε περισσότερα »
@velay, δε διαφωνώ σε κάτι μαζί σου. Με το να συζητάμε όμως αν ζηλεύει η γράφουσα, αν είχαμε εμείς 200 ευρώ τι θα τα κάναμε κλπ κλπ δε βοηθάμε κάπως στην κατάλυση του καπιταλισμού. Και πάλι κάνω το disclaimer μου, χωρίς να θέλω να προσβάλω και να βγάλω ανωτερίλα, η κουβέντα εδώ θα ήθελα να έχει πάρει άλλη τροπή, άλλη κατεύθυνση. Σε καμία περίπτωση δε λέω να κάνουμε μόκο και να σταυροκοπιομαστε που τα βγάζουμε πέρα αφού “υπάρχουν παιδάκια που πεινάνε”. @I_am_the_law, συμφωνώ μαζί σου. Γι αυτό λέω ότι δε με βρίσκει απολύτως σύμφωνη η φραση της Λένας. Το κλειδί… Διαβάστε περισσότερα »
Μα αφού ρεαλιστικά προσκυνάμε τον καπιταλισμό. Τα άλλα είναι θεωρίες.
Σαν τον αριστερό ποιητή, που τον κατακρίνανε για τη Mercedes και έλεγε ο άνθρωπος, ‘δεν κατάλαβα, εγώ τα έβγαλα τα λεφτά με κόπο, όπου θέλω τα ξοδεύω’.
Και μετά θαρρώ ότι συνέχιζε το παραμύθι του σοσιαλισμού στα πηγαδάκια.
Μα αφού ρεαλιστικά προσκυνάμε τον καπιταλισμό.
Τα κακώς κείμενα καλώς θίγονται, αλλά η επίγνωση της πραγματικότητας είναι βασική προϋπόθεση σοβαρής συζήτησης
Σαν τον αριστερό ποιητή που τον κατακρίνανε επειδή αγόρασε Mercedes και έλεγε ο άνθρωπος, ‘αφού έβγαλα τα λεφτά με τον κόπο μου, όπου θέλω θα τα ξοδέψω’.
Και μετά θαρρώ ότι μιλούσε για σοσιαλισμό στα πηγαδάκια του.
Εγώ που μεγάλωσα με βαθύ ΠΑΣΟΚ να δεις τι φόραγα σ’ αυτές τις ηλικίες. Κάθε μου εμφάνιση, όλη η βιτρίνα του Lapin House. Έλα όμως που η μάνα μου είχε μεγαλώσει σ’ ένα κατσάβραχο που ζεσταινόταν μόνο από μια σόμπα της κακιάς ώρας και το πιο γκράντε δώρο που της έκαναν ως παιδί ήταν ένα πορτοκάλι για τα Χριστούγεννα. Την ευχαριστούσε να σκέφτεται ότι εγώ δεν θα περνούσα αυτές τις στερήσεις.
Δεν λέω ότι ισχύει και γι’ αυτούς τους γονείς η ίδια δακρύβρεχτη ιστορία, αλλά τι έχουμε να τους προσάψουμε; Κλεμμένα τα ‘χουν;
Ταυτίστηκα!
Οι σημερινοί γονείς, παιδιά που μεγάλωσαν με βαθύ ΠΑΣΟΚ είναι. Tα παιδιά τους, σε είκοσι χρόνια, θα λένε “εμείς μεγαλώσαμε με μνημόνια, φορoύσαμε Prada” και κάτι δε θα βγάζει νόημα ή θα χρειάζεται κάποιες διευκρινίσεις, για να στέκει.
Εμένα πάλι παρόλο που μπορούσαν δε μου αγόραζαν τετοια επειδή είχαν μεγαλώσει στριμωχτά γιατί τι εκανα ως παιδί να τα αξίζω. (Που δίκαιο είχαν) Και έτσι μεγαλώνοντας σε σχετικά ακριβή περιοχή ένιωθα όλα τα παιδικά μου χρόνια άσχημα, uncool και άσχημη και ζήλευα τα αλλά παιδιά και φυσικά οι δικοί μου αν τους εξέφραζα αυτες τις ανησυχιες με έκαναν να ντρέπομαι και μου πήρε χρόνια να το ξεπεράσω και να καταλάβω ότι σα παιδι και έφηβη με ένοιαζαν τα επουσιώδη πράγματα που οι γονείς μου αγωνίστηκαν να μη με επηρεάζουν . Όποτε όλα αυτά έχουν και μεγάλο αντίκτυπο τελικά στα… Διαβάστε περισσότερα »
Αν θα έχει αυτό αντίκτυπο στο παιδί εξαρτάται αποκλειστικά από το αν οι γονείς θα του δώσουν να καταλάβει 1) πόσο κοστίζουν αυτά που φοράει και 2) ότι αυτά που φοράει/καταναλώνει καθορίζουν την αξία του. Εγώ π.χ. ως παιδί δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι φοράω κάτι πανάκριβο. Ούτε με έβαζαν να το προσέχω μην τυχόν σκιστεί/χαλάσει/λερωθεί, ούτε μου έλεγαν “κοίτα τι ωραία prada ζακέτα, είδες πόσο σ’ αγαπάει η μαμά;”. Έμαθα για την αξία των ρούχων αυτών κατά τη διάρκεια ξεκαθαρίσματος της αποθήκης με τη μητέρα μου μετά από πολλά πολλά χρόνια. Συμπερασματικά, δεν θεωρώ ότι η τιμή των… Διαβάστε περισσότερα »
Ας κάνουν ότι θέλουν με τα λεφτά τους, πολλοί από αυτούς τους γονείς παραπονιούνται μετά ότι δεν τους φτάνουν και κάνουν αίτηση ν. 3869/2010 και βάζουν έξοδα ρουχισμού 1000 ευρώ το μήνα και γελάμε και μετά κλαίμε γιατί έχουν πάρει δάνεια που δεν πρόκειται να αποπληρώσουν και πάλι θα πρέπει να ανακεφαλαιώσουμε τις τράπεζες.
<3
Αυτός όμως ο συλλογισμός που φτάνει μέχρι την ανακεφαλαιοποίηση αποσιωπά το γεγονός ότι δεν θεωρούμε, και δεν πρέπει να θεωρούμε, αρμόδια για τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης την πελατεία της.
Ο καθένας έχει τις δικές του ευθύνες. Οι τράπεζες μοιράζαν δάνεια και πιστωτικές κάρτες λες και ήταν φυλλάδια στο δρόμο. Μερικοί δανειολήπτες έκαναν μεγάλη ζωή και τώρα έγιναν στρατηγικοί κακοπληρωτές. Δεν μιλάω για τον απλό κόσμο που είχε πάρει ένα δάνειο και έχασε τη δουλειά του. Η τράπεζα δεν είναι μια οποιαδήποτε επιχείρηση και το δάνειο δεν είναι ένα οποιοδήποτε προϊόν. Ο συλλογισμός σίγουρα ενέχει υπερβολή, ως χιουμοριστικός, αλλά δεν παύει να έχει και πραγματική διάσταση. Τι σχέση έχει αυτό με τα παπούτσια των 200 ευρώ; Καμία απαραίτητα, αλλά μπορεί και να έχει. Εγώ εκεί που ήθελα να καταλήξω είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Τρου
Law ποια είναι η αίτηση που πρέπει να κάνουμε για να γίνουμε φίλοι σου; 😻
Υπεύθυνη δήλωση του νόμου 105 ότι δεν θα αποκαλύψετε την ταυτότητά μου.
Υποβάλλεται στο iamthelawampa@gmail.com μαζί με ένα Αμπόσημο των δύο ευχών.
Ερχεσαι δεύτερη που θέλει να γίνει “φίλη” του. Το μόνο που με ξενερώνει είναι αυτό το Bansky για αρχάριους που έχει για προφίλ.
Παντελώς άσχετο αλλά είχε περάσει ο Banksy από την Πάρο και είχε φτιάξει ενα φοβερό έργο στον τοίχο ενός παγωτατζίδικου επί εποχής δημοψηφίσματος το 2015. Ένα παιδάκι που παίζει τρίλιζα με ευρώ ή δραχμή. Και ρε παιδιά το βάψανε!! Ασπρίσαν τον τοίχο από πάνω. Ήταν εξαιρετικό googlaρετέ το!
Μετά το “μερικά” έρχεται και το δεύτερο πλήγμα. “Banksy για αρχάριους”. Γιατί;;;
Δικά της είναι,τα καίει αν θέλει..
Θα αγοράζει απο τα πανέρια για να χαρείτε;;
Επίσης μη κοιτάς τα ανίψια σου στα παπούτσια,στα μάτια να τα κοιτάς..
Καλά σιγά εσύ Serena Van Der Woodsen. Στην Ελλάδα ζούμε, αν και σήμερα στο αμπα έχουν κάνει επέλαση οι κληρονόμοι βιομηχάνων και εφοπλιστών κρίνοντας από τα σχόλια 😜
Έλα μωρέ pyroklani που μας έβγαλες εφοπλιστές όλους…
Πρώτη φορά άκουσες για ευκατάστατους ανθρώπους;; Ή νομίζεις όλοι ζουν με 600€;;
Καποιοι έχουν λεφτά.Τέλος.
Πρέπει το μάτι μου δηλαδή να σκανάρει οτι ακριβό έχουν πάνω τους;;;
Ή νομίζεις πως αν το παιδί είχε νορμάλ παπούτσια & τα ακριβά τα φορούσε η μαμά του,η γραφούσα θα ζήλευε λιγότερο;;;
Δεν είναι κακό πράγμα το ταξικό μίσος. Ο κόσμος δεν πήγε μπροστά με τις βαθιες εισπνοές, καλό και το namaste αλλά χρειάζεται και σύγκρουση. Το οχτάωρο δε μας το χάρισε κανείς, ας πούμε. Αν το ταξικό μίσος εξαντλείται στο ακριβό παπούτσι του 8χρονου, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Σωστό, αλλά η σύγκρουση δεν είναι για όλους. Όπως και να έχει, αρχικά είναι σημαντικό να ξέρεις τι είναι αυτό που αισθάνεσαι, γιατί ΔΕΝ φταίει που είναι μικρό και θα μεγαλώσει το πόδι του. Αυτά είναι σκέψεις ανθρώπου που δεν έχει λεφτά. Αν έχεις, δεν σε νοιάζουν αυτά. Έχουμε μάθει να ταυτίζουμε αυτού του είδους την σκέψη με την αρετή, και αυτό είναι κόλπο των πλουσίων για να μην επαναστατούμε. Δεν υπάρχει κάτι κακό στο να έχεις λεφτά και να αγοράζεις καινούρια παπούτσια όποτε γουστάρεις. Είναι δύσκολο να το δεχτούμε επειδή δεν έχουμε, αλλά έτσι μας κρατάνε σε καταστολή. Η… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα. Η εγκράτεια, μας εχουν μαθει οτι είναι αρετή για να μη ζητάμε πολλά. Κι ο καταναλωτισμός είναι παγίδα για να κάθεται ο καθενας ήσυχα στη δουλιτσα του να τρέμει μην τη χάσει και δεν εχει για καινούριο iphone. Η συνειδητοποίηση είναι το πρωτο βήμα. Έχει μίσος ταξικό, όχι ανώτερο ηθικό φρόνημα απ την ξαδέρφη. Αυτό το μίσος, οποιος συνειδητοποιήσει ότι το έχει, τι θα το κάνει ; Και οι αξίες του/της, ποιες είναι τελικά; Αυτό είναι το θέμα.
Αυτό είναι το θέμα, ακριβώς αυτό.
<3
Αυτή την απάντηση περίμενα, χωρίς να είμαι σε θέση να τη γράψω. Απόλαυσα την εξάπλωση της λογικής στις ανταπαντήσεις. Ευχαριστώ πολύ Λιλούκο και Λένα 🙂
Άλλο να του φοράνε ακριβά ρούχα γιατί έχουν τη δυνατότητα να τα αγοράσουν και άλλο να του λένε “παιδί μου εσύ φοράς μόνο gucci και οτιδήποτε άλλο είναι υποδεέστερο”, καλλιεργώντας αίσθημα ανωτερότητας μέσα από τα ακριβά ρούχα.
Συνήθως χέρι χέρι πάνε στην Ελλάδα και κακά τα ψέματα αν δεν είσαι ζάμπλουτος ναι τα φοράς για το αίσθημα ανωτερότητας
Να μιλάς για τον εαυτό σου και να μη γενικεύεις.
pyroklani διαβάζοντας πολλά σχόλια πρέπει να πω ότι περισσότερη προβολή ιδίων εικόνων πάνω στους άλλους από αυτό που κάνεις σήμερα, πεθαίνεις.
Θα συμφωνήσω απόλυτα. pyroklani βγάζεις μια επιθετικότητα και μάλιστα έχω την αίσθηση ότι δεν έχεις καταλάβει ακριβώς την απάντηση της Λένας και απλά απαντάς μόνο σύμφωνα με τα δικά σου βιώματα και εμπειρίες. Επίσης κάνεις αναφορές για νεόπλουτους και εφοπλιστές παντού, πετάς ειρωνίες ότι το παίζουμε ή είμαστε βαντεργουτσεν και εκτος τόπου και χρόνου, ενώ αυτή που αναφέρεται σε οικογένεια με δυνατότητα να αγοράζει πραντα και να πηγαίνει ταξίδια, έστω και παλαιότερα είσαι εσύ. Και δεν καταλαβα και ακριβώς τι θες να πεις για το θεμα. Εικάζω από τα σχόλια ότι θεωρείς τη μάνα επιδεικτική ποζερου που κάνει τα λεφτά… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν έχω κανένα ταξικό μίσος, θεωρώ δεδομένο ότι αν έχω μπάτζετ 200 ευρώ θα πάρω ένα ζευγάρι παπούτσια στο παιδί μου και άλλα δύο σε παιδάκια που έχουν ανάγκη.
Κανένα παιδί δεν έχει ανάγκη παπούτσια διακοσίων ευρώ.
Και το να χρησιμοποιώ το παιδί μου σαν βιτρίνα του τι μπορώ να αγοράσω το θεωρώ ανήθικο.
Να ας πούμε, η δική σου προσέγγιση διαφέρει από της γράφουσας. Εκείνη δεν μιλάει για ανηθικότητα, ούτε θεωρεί χρέος της να μοιραστεί τα λεφτά της. Δεν αγανακτεί, ούτε κατηγορεί, αναρωτιέται. Αναρωτιέται ψάχνοντας αν η ίδια έχει άδικο, ρωτάει αν ζηλεύει κατά βάθος.
(Δεν αναφέρομαι στο ταξικό μίσος, προσωπικά θεωρώ πάρα πολύ τραβηγμένο και βαρύ, να μην πω άκυρο, να γίνονται τέτοιες αναφορές σε προσωπικό επίπεδο.)
@glamazon, δυστυχώς ο μισθός μου δε μου επιτρέπει να δίνω λεφτά σε δωρεές. Όταν έχω, δίνω. Οι γονείς μου όμως που είχαν μια Χ άνεση με μεγάλωσαν χωρίς να με συνηθίσουν σε υπερβολές. Μπορείς να πάρεις στο παιδί σου πράγματα που είναι καλά ποιοτικά χωρίς να κοιτάς αν είναι η τάδε μάρκα. Το μόνο που καταφέρνεις σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να συνηθίσεις το παιδί σου σε πράγματα που δεν είναι δεδομένα μετά.
Το “ανήθικο” όντως είναι βαρύ, ανακαλώ.
δλδ, εχει κανενας ενηλικος “αναγκη” απο μια μπλουζα των 300 ευρω η μια τσαντα των 1000 ευρω;;; γιατι κολλατε στα παιδια; καποιοι ανθρωποι που εχουν ΠΟΛΛΑ λεφτα, κανουν και μεγαλες αγορες και για τους ιδιους και για τα παιδια τους. αν σας την δινει ο καπιταλισμος, πειτε το. αλλα το να επιτιθεστε σε αυτον που ξοδευει λεφτα που τα εχει λογω της οικονομικης του καταστασης, ειναι κοντοφθαλμο… υπαρχουν και ανθρωποι που δεν εχουν δευτερο ζευγαρι παππουτσια και θεωρουν εσας προκλητικους και προνομιουχους! με την ιδια λογικη, οσοι εχουμε 5-10 ζευγαρια παπουτσια ειμαστε καταπτυστοι… απλα κρινετε τους αλλους με γνωμονα μια… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορεί η ξαδέρφη σου να έχει εξασφαλισμένο το μέλλον της οικογένειας της, αν και υποθέτω ότι αν συνέβαινε αυτό, θα το ήξερες. Μιλάς όμως για εισόδημα. Το εισόδημα, αν προέρχεται από μισθό, σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Γενικότερα, τα χρήματα φεύγουν με την ίδια ευκολία που έρχονται, και βεβαίως και το αντίθετο, φεύγουν με την ίδια δυσκολία. Μπορεί να σου κλωτσάει αυτό, η ευκολία με την οποία ξοδεύουν. Μπορεί να σου κλωτσάει η σιγουριά ή η αδιαφορία τους για το μέλλον. Όχι με την έννοια ότι σε απασχολεί τι κάνουν εκείνοι, αλλά επειδή βλέπεις να κάνουν κάτι, που εσένα σου… Διαβάστε περισσότερα »
Ασχέτως κοινωνικών και πολιτικών προεκτάσεων νομίζω σου διαφεύγει κάτι πολύ απλό. Οκ, μπορεί δηλαδη τα ρούχα να είναι μέσο επίδειξης ή να το κάνουν γιατί νομίζουν ότι παρέχουν το καλύτερο στα παιδιά τους έτσι (λολ), αλλά μπορεί απλά να το κάνουν γιατί μπορούν. Χωρίς καμία σκέψη από πίσω, χωρίς να παίρνουν καταναγκαστικά μόνο ακριβά ρούχα, χωρίς να σκέφτονται αν κάνουν το σωστό ή το λάθος. Χωρίς δεύτερη σκέψη για την ακρίβεια. Όπως εσύ μπορείς να πάρεις κάτι εντελώς άχρηστο γιατί το θες και σου αρέσει αν κάνει δύο ευρώ ή είκοσι ή πενήντα (για τον καθένα το όριο είναι διαφορετικό)… Διαβάστε περισσότερα »
Θυμάμαι που λέτε όταν ήμουν μικρή, που η μάνα μου (μεγαλωμένη πίσω απ΄τον ήλιο) μου αγόρασε ένα ζευγάρι παπούτσια prada. Γιατί; Διότι με τα λεφτά που έβγαλε με το υψηλό της εισόδημα μεν αλλά την αξία της δε, ήθελε να περιποιηθεί το παιδί της. Προφανώς εγώ στην τρυφερή ηλικία των 10 ετών δεν ήξερα ούτε τι πάει να πει “prada” ούτε τίποτα τέτοιο. Για μένα ήταν απλά ένα ζευγάρι άνετα παπούτσια που είχα για “καλά”. Αγορασμένα φυσικά 1 νούμερο μεγαλύτερα διότι “παιδί είναι, είναι στην ανάπτυξη”. Και δωσ’του χολή οι θείες να με λένε πλουσιόπαιδο, και δώστου χολή η γιαγιά… Διαβάστε περισσότερα »