Καλησπέρα Α, μπα, θα ήθελα να μοιραστώ τους προβληματισμούς μου σχετικά με τον σύντροφο μου και τη συγκατοίκηση μου μαζί του. Αρχικά να πω ότι είμαστε μαζί εδώ και 6 χρόνια και λόγω μετανάστευσης στο εξωτερικό και διάφορων άλλων συγκυριών πριν από 10 μήνες καταφέραμε να μείνουμε μαζί. Το πρόβλημα μου είναι ότι ενώ έχουμε μοιράσει τις δουλειές του σπιτιού, ο φίλος μου συνέχεια αναβάλλει να τις κάνει και αισθάνομαι την ανάγκη να του το υπενθυμίζω γιατί δεν εμπιστεύομαι ότι εν τέλει θα τις κάνει ή θα τις αναβάλλει για άλλη μια μέρα. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως καταλήγουμε να μαλώνουμε γι αυτό, γιατί θεωρεί ότι τον καταπιέζω και δεν τον αφήνω να κάνει ό,τι άλλο τον κάνει χαρούμενο εκείνη την ώρα (συνήθως να κάθεται μπροστά στον υπολογιστή και να βλέπει διάφορα). Επίσης δεν έχει ούτε τους γονείς μου σε υπόληψη γιατί τους θεωρεί χειριστικούς και καταπιεστικούς. Να παντρευτεί δεν θέλει για λόγους ιδεολογικούς και παιδί θέλει να κάνει αργότερα (είμαστε 27), γιατί θέλει να ζήσει τη ζωή του. Πολλές φορές μου έχει μιλήσει πολύ άσχημα με αποτέλεσμα να με πληγώσει και να με κάνει να κλαίω, αλλά θεωρεί ότι το αξίζω επειδή εγώ του είχα μιλήσει άσχημα προηγουμένως. Όσες φορές μπορεί να μιλάμε για κάτι σοβαρά και κλαίω το θεωρεί ανώριμη και παιδιάστικη αντίδραση και ότι το κάνω για να του ρίξω στάχτη στα μάτια. Σήμερα τον ρώτησα πως θα κάνουμε παιδί και θα το φροντίζουμε σωστά αν συνέχεια αναβάλλει πράγματα και δουλειές για αργότερα. Και αυτός είπε ότι αν το παιδί πάρει παράδειγμα από εμένα ή τη μάνα μου και είναι τόσο πιεστικό τότε να το βράσει. Αναρωτιέμαι αν αυτοί είναι ικανοί λόγοι για να τον χωρίσω, αν κάνω κάτι λάθος και όντως του φέρομαι τόσο πιεστικά και άσχημα ή αν απλά δεν ταιριάζουμε. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι άλλαξα πόλη και δουλειά για να είμαι μαζί του, και δεν έχω καμία όρεξη να μετακομίζω πάλι σύντομα και εν μέσω κοροναϊου. Θα χαρώ πολύ να ακούσω την άποψη σου γιατί είμαι αρκετά προβληματισμένη τον τελευταίο καιρό. Φιλιά, Αναστασία
Αναστασία μου, αναρωτιέσαι αν είναι καλός λόγος να χωρίσεις κάποιον που σε κάνει δυστυχισμένη.
Δεν λες ούτε έναν καλό λόγο γι’αυτόν. Ούτε έναν. Τα μόνα δεδομένα που λες είναι ότι τα έχετε καιρό, και δε μπορούσατε να μείνετε μαζί, άλλαξες τη ζωή σου για να μείνετε μαζί, και σου είναι δύσκολο να φύγεις. Οι σχέσεις, πόσο μάλλον οι σχέσεις που πάνε για δέσμευση, και με δέσμευση που σε δένει για πάντα χειροπόδαρα με παιδιά, χρειάζονται ομοψυχία, κατανόηση, υποστήριξη, αγάπη. Πού πας μ’αυτόν τον άνθρωπο; Τι πας να κάνεις;
Ο άνθρωπος αυτός σε κακοποιεί λεκτικά. Θα βρεις τον τρόπο να φύγεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα επαναλαβω ενα παλιο μου σχολιο : “Εγώ τωρα θα πω τον πόνο μου από την άλλη πλευρα και θα πεσετε να με φάτε. Καθώς είναι δυσκολο να συμφωνουν και οι δυο σε ένα ζευγάρι για το ποιες δουλειες είναι απαραίτητες να γινουν. Πιστευεις οτι θα γκρινιάξει αν του αφησεις τα ρούχα άπλυτα και δεν μαγειρεψεις; αν ναι κανε το. Παντως εμένα που ο άντρας μου συχνά παραπονιέται οτι κάνει τα περισσότερα, καθόλου δεν θα με ένοιαζε αν σταματούσε να τα κάνει. Και εξηγώ. Όταν ζούσα μόνη μου, δεν έπλενα κάθε μέρα πιατα (έμέναν συχνα στον νεροχυτη 2 μερες άπλυτα… Διαβάστε περισσότερα »
Για εμένα προσωπικά το να είναι ο άλλος ακατάστατος είναι λόγος χωρισμού. Δεν μπορώ να σου περιγράψω το πόσο με ενοχλεί το να ζω σε σπίτι με πεταμένα πράγματα παντού και άπλυτα πιάτα. Ενα αντίστοιχο παράδειγμα είναι ίσως το να βάζαμε ένα ακατάστατο άτομο να ζει σε μια χωματερή. Αυτοί που θέλουμε ο χώρος μας να είναι καθαρος δεν το κάνουμε απο υστερία. Το κάνουμε γιατί έτσι χαλαρώνουμε και νιώθουμε τον χώρο δικό μας. Για μένα ένα ακατάστατο σπίτι δεν θα το ένιωθα καν σπίτι μου. Οπότε ναι συμφωνώ ότι είναι υπερβολή να κάνεις τα παντζούρια καθε βδομάδα αλλά το… Διαβάστε περισσότερα »
“Επίσης, όπως έχουμε πει όταν κάνουμε παιδιά δεν αλλάζουμε ως δια μαγείας οπότε το να μη θέλεις να αλλάξεις τώρα, ώστε να γεμίζεις το ψυγείο για να φάτε εσείς, λογικά σημαίνει ότι δεν θα το κάνεις ούτε όταν έχεις παιδιά.” Μπα! Όχι, “λογικα” δε σημαινει τιποτα. Προφανως και οταν θα κανω παιδι θα κανω στροφη 180 μοιρων. Και αντι να κανω προβες απο πριν, καλυτερα να το χαρω τωρα οσο μπορω, ετσι το βλεπω εγω. Το παιδι ειναι ενα ανημπορο πλασμα που πρεπει να το ταισεις. Ο συντροφος οχι. Και αν ο συντροφος θελει να τρωει μαγειρεμενο φαγητο καθε μερα… Διαβάστε περισσότερα »
Πραγματικά με όλη την καλή διάθεση, το λες και μόνη σου, “όταν εμένα μόνη…..” Όταν μένουν δύο άνθρωποι μαζί θα πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή, η οποία σίγουρα δεν συνεπάγεται το πλύσιμο από τα παντζούρια. Δεν μπορεί όμως να χωρίζονται οι καθημερινές δουλειές (πλύσιμο πιάτων, μαγείρεμα, σκουπίδια κ.α.) και ο άλλος να κάνει την πάπια, όταν έμενε μόνος του ας έκανε δύο και εκατό μέρες να πλύνει τα πιάτα, ο άλλος δεν είναι αναγκασμένος να μυρίζει τα αποφάγια ή να σιχαίνεται να πάει να πιεί ένα ποτήρι νερό, όπως δεν είναι αναγκασμένος να κάθεται πάνω στα φορεμένα ρούχα του… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς αυτό!
“Πιστευεις οτι θα γκρινιάξει αν του αφησεις τα ρούχα άπλυτα και δεν μαγειρεψεις; αν ναι κανε το.” Ε, ας το κάνει και θα δει πόσο άνετος θα είναι ο λεγάμενος #NOT.
αμα χωρισεις σε παντρευομαι. παιδια δεν θα κανουμε, δεν ειμαστε εμεις για ζορια. θα εχουμε και διπλο μεγαλο νεροχυτη ο καθενας για τα δικα του απλυτα πιατα …για μεεεεεερες
Γλυκιά μου είσαι αδερφή ψυχή.ο κύριος λόγος τσακωμόυ μου με το σύντροφό μου είναι ότι δεν με νοιάζει για τις δουλειές του σπιτιού Κ ότι δεν τον βοηθάω.. πιστεύω ότι ο καθένας έχει τα δικά του στάνταρ καθαριότητας πχ εγώ κ να μείνουν τα πιάτα μια μέρα άπλυτα η να μην είναι συγυρισμενο το σπίτι Κλάιν,το θεωρώ καθαρό,Ο σύντροφος δεν μπορεί να κοιμηθεί αν τα πιάτα είναι βρώμικα Κ αν δεν έχουμε στρώσει στην εντέλεια τα ριχταρια του καναπέ!!Επειδή ρώτησα κ την ψυχολόγο μου είπε ότι αυτό το “θέλω όλα να είναι στην εντέλεια αλλιώς δεν ειμαι καλα” είναι ιδεοψυχαναγκαστικο… Διαβάστε περισσότερα »
Έκανα ακριβώς τα ίδια φίλτατη…
Δεν ξέρω αν πήρες απάντηση στο πώς θα φροντίσουμε το παιδί αν αναβάλλεις πράγματα, αλλά ποντάρω τα λεφτά μου ότι θα το φροντίσεις ΕΣΥ μόνη σου, όσο αυτός θα κοιτάει το pc.
Κελεπουρι ο μάστορας.
Δεν θέλει να πιέζεται να κανει καμία υποχρέωση του. Και όσοι του πάνε κόντρα είναι καταπιεστικοί και ανώριμοι…
Φαίνεται ότι είσαι μόνη σου σε αυτή τη σχέση. Αισθάνεσαι έτσι? Μη σκεφτείς τις φορές που όλα είναι μια χαρά και γελάτε και περνάτε όμορφα, γιατί θα υπάρχουν και αυτές. Σκέψου όλες τις υπόλοιπες που δεν έχεις σύμμαχο. Όχι μόνο δεν έχεις σύμμαχο, ο συμπαίκτης σου στην ομάδα των 2 που θα έπρεπε να είστε σου πετάει πράγματα από την εξέδρα και προσπαθεί να σε κάνει να πέσεις. Θα μπορούσε κάλλιστα να παίζει για την άλλη ομάδα, αφού σκοπό έχει να σε νικήσει, να σε κάνει να νιώσεις λίγη και μόνη, παράλογη και ανώριμη, πειστική και δύσκολη. Μέρα με τη… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις δίκιο μπλουμπερι! Σε μια σχέση πρέπει οι δύο άνθρωποι να είναι μαζί. Αν φτάσουμε να νιώθουμε μόνοι, αν απολογουμαστε συνέχεια για το παραμικρό, κάτι δεν πάει καλά.
Ξεκίνησες με την αναβλητικότητα και σκέφτηκα, πόσο συνηθισμένο και όσο συνέχισα να διαβάζω και πήγαινες σταδιακά στα πιο σοβαρά πνιγόμουν, σαν να μίκρυνε το δωμάτιο και να λιγόστεψε ο αέρας. Δεν μπορώ με τίποτα να φανταστώ πώς είναι για εσένα αν είναι ετσι για εμένα που το διαβάζω με τον καφέ μου, από απόσταση.
Η μετακόμιση εν μεσω κορωνοιου, η αλλαγή δουλειάς ή και πόλης ή χώρας ακούγονται παιχνιδάκι μπροστά σ’ αυτό που περνάς, ελπίζω ειλικρινά να χωρίσεις.
Υγ. Εύχομαι να μας λέγατε και σε ποια χώρα είστε σε τετοιες ερωτήσεις, ίσως θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε πρακτικά.
Ετοιμαζόμουν,να γράψω για τις δουλειές.Όμως είναι περιττό.Ο άνθρωπος σου μιλάει άσχημα.Τελεία.Εκεί δεν υπάρχει πεδίο συμβιβασμού.Κρίμα που δεν μπορώ να ταξιδέψω λόγω κορωνοϊού,να σε βοηθήσω με τις κούτες.
Οπότε επειδή δεν έχεις όρεξη να μετακομίζεις, το βρίσκεις καλύτερη ιδέα να κάτσεις εκεί που περνάς ΧΆΛΙΑ.ΟΚ!!! Ελπίζω στο μέλλον να ευγνωμονείς τον εαυτό σου που ξεβαρεθηκες και μετακόμισες!
Βασικά όλο το κείμενο μπορεί να συρρικνωθεί σε “Είναι απαίσιος σύντροφος. Να τον χωρισω;”.
Νομίζω ότι θέλεις απλά να μοιραστείς την δυστυχία σου μαζί μας, και παρά πολύ καλά κάνεις, αλλά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αν σου έλεγε αυτά ακριβώς μια φίλη σου, τι θα της ελεγες;
« θεωρεί ότι τον καταπιέζω και δεν τον αφήνω να κάνει ό,τι άλλο τον κάνει χαρούμενο εκείνη την ώρα (συνήθως να κάθεται μπροστά στον υπολογιστή και να βλέπει διάφορα)« ωραίος τύπος, και μετά λέει εσένα ανώριμη. Ρε άμα θέλαμε να συζούμε με εφήβους θα κάναμε δικούς μας, έλεος!
Αν ταίριαζαν οι ηλικίες θα νόμιζα ότι τα έχεις με τον πρώην μου. Έτσι ακριβώς ήταν, χειριστικός, ανώριμος, και γενικά ανυπόφορος. 6 μήνες άντεξα τη συγκατοίκηση, μετά όχι πόλη, χώρα άλλαξα να γλιτώσω!
Είσαι μόνο 27 και έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου για να γνωρίσεις ανθρώπους και να ξεχωρίσεις εκείνον που θα σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα, που δε θα κακολογεί τους γονείς σου ακόμα κι αν του δίνεις το ελεύθερο να το κάνει και που αυτά που θέλεις στη ζωή σου, θα τα θέλει κι εκείνος και άρα θα ταιριάζετε. Μπροστά στην αναζήτηση της ευτυχίας σου, ούτε η μετακόμιση που έκανες είναι σημαντική, ούτε η αναστάτωση που επικρατεί στον κόσμο είναι ανασταλτικός παράγοντας, ούτε τα 6 χρονάκια που είστε μαζί είναι πολλά. Ούτε φυσικά το τι θεωρούν οι άλλοι “ικανό λόγο”… Διαβάστε περισσότερα »