Αγαπητη Λενα Ειμαι 38 ετων παντρεμενη με δυο παιδια. Με τον αντρα μου αγαπιομαστε πολυ, μαλωνουμε ομως αρκετα. Μενουμε στον εξωτερικο και υπαρχει πιεση απο τους γονεις μας σε καθε περιοδο διακοπων να ειμαστε μαζι. Οι δικοι μας μενουν σε διαφορετικες πολεις με μεγαλη αποσταση και καθε παραμονη στην Ελλαδα για μενα ειναι μαρτυριο. Το φετινο καλοκαιρι ηταν εφιαλτικο οπως και το περσινο, με ελαχιστη ξεκουραση. Οταν γυρισα απο τις διακοπες (αρρωστη και με τσακισμενα νευρα) η εταιρια στην οποια δουλευω ξεκινησε μια μεγαλη αναδιοργανωση με συνεπεια για αρκετες βδομαδες να ειμαι πολυ αγχωμενη.Η υγεια μου ( ψυχικη και σωματικη) κλονιστηκε και μου δημιουργηθηκε εκνευρισμος απεναντι στον αντρα μου οπου με καθε ευκαιρια τον κατηγορουσα οτι αν ειχα ξεκουραστει το καλοκαιρι θα ειχα περισσοτερες δυναμεις. Τα τελευταια 3 καλοκαιρια ηταν δυσκολα και σε καθε περιοδο σχολικων διακοπων στελναμε τα παιδια στην Ελλαδα. Θελω να περασω χρονο με τα παιδια και τον αντρα μου χωρις παπουδες/γιαγιαδες. Τωρα ερχονται οι γιορτες και τρεμω στην ιδεα οτι θα τις περασουμε με τους γονεις του και οχι καπου αλλου μονοι μας. Καθε φορα που κανω κουβεντα για το θεμα των διακοπων μαλωνουμε. Νιωθω κουρασμενη και φοβαμαι οτι δε θα ξεκουραστω ποτε. Μεσα σε ολο αυτο μου βγαινει μια απυθμενη θλιψη. Δεν εχω διαθεση για τιποτα και κλαιω μονη μου. Προσπαθω να το κρυψω απο τα παιδια αλλα ειμαι σιγουρη οτι το αντιλαμβανονται. Ο αντρας μου προσπαθει να με βοηθησει, αλλα οταν ξεκιναμε να μιλαμε για εκδρομες και ταξιδια εκνευριζεται, ισως επειδη εχει στο μυαλο του οτι αυτο θα γινει ‘σε βαρος των γονιων του’. Τι να κανω;
–Batavus
Είναι πάρα πολύ δύσκολα, πάρα πολύ δύσκολα. Το δύσκολο δεν είναι ότι θα κουραστείς στις διακοπές, αλλά ότι βρισκόσαστε σε τόσο σοβαρή αντιπαράθεση με τον άντρα σου. Χρειάζεται ηρεμία για να κάνετε μια ουσιαστική κουβέντα για το θέμα – πού να την βρεις την ηρεμία, θα μου πεις. Κάνε μέσα σου συνειδητή προσπάθεια, όχι να πεις αυτό που θέλεις, αλλά να καταλάβεις. Τι θα πει «εις βάρος των γονιών του;» Τους λυπάται; Τους φοβάται; Σας πιέζουν, και δεν μπορεί να αντιδράσει, ή είναι κάτι με το οποίο συμφωνεί; Έχει μεγάλη διαφορά αν το κάνει από τύψεις ή επειδή το θεωρεί αυτονόητο. Αν το κάνει υπό συνθήκες πίεσης, χωρίς να το θέλει, υπάρχει ελπίδα. Τότε βρισκόσαστε στο ίδιο στρατόπεδο.
Οι γονείς σας δεν θα γίνουν πιο εύκολοι, οπότε χρειάζεται να κάνετε και οι δυο κάποιους συμβιβασμούς. Ένας συμβιβασμός είναι να μένετε κοντά τους, αλλά όχι μαζί τους (δεν διευκρινίζεις αν μένετε στο ίδιο σπίτι, αν ναι, αυτό πρέπει να αλλάξει, είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει). Χρειάζεστε χρόνο και χώρο για να κάνετε τα δικά σας, να πείτε τα δικά σας, ελπίζω αυτό τουλάχιστον να το καταλαβαίνει. Μπορώ να φανταστώ τον πόλεμο που θα γίνει αν το κάνετε, αλλά είναι το μόνο που θα σου δώσει την ηρεμία που χρειάζεται μια οικογένεια. Το άλλο που μπορεί να γίνει είναι να κάνετε πολύ σύντομα ταξίδια. Στην αρχή για ένα πρωινό. Μετά για μια ολοήμερη. Σιγά σιγά. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, αλλά αν δεν μπορείς ούτε αυτό, βρες έναν τρόπο για να μένεις μόνη σου, να κάνεις τις δικές σου βόλτες, ή μόνη σου με τα παιδιά, αφού ο άντρας σου δεν μπορεί να αποχωριστεί τους γονείς του. Είναι αρκετά απίθανο να πάτε από την πλήρη συνύπαρξη στο να κάνετε μόνοι σας διακοπές για όλο το χρονικό διάστημα. Με μικρές τροποποιήσεις κάθε φορά, θα νιώθεις κι εσύ καλύτερα, κι ο άντρας σου ίσως επίσης.
Τέλος, σίγουρα θα υπάρχουν μικρές διακοπές στη χώρα που μένετε, τριήμερα ή κάτι τέτοιο. Αυτή είναι ευκαιρία να δεις κι εσύ αλλά κυρίως αυτός πόσο σημαντικός είναι ο προσωπικός σας χρόνος. Μικρά βήματα χρειάζονται, αλλιώς θα σου στρίψει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ξέρω πολύ κόσμο στην δική σου περίπτωση που έρχονται Ελλάδα, κάνουν τις ανάλογες επισκέψεις σε οικογένεια και αφήνουν μια εβδομάδα ή τελοσπάντων το 1/3 των διακοπών τους στην Ελλάδα για να πάνε κανονικές διακοπές σε νησί ή κάπου στην υπόλοιπη Ελλαδα γενικότερα. Στους συγγενείς λένε “για να γνωρίσουν τα παιδιά τον τόπο τους”
Έχω μια ειλικρινή απορία! Αυτό το ενοχικό που καλλιεργούν οι γονείς στα παιδιά είναι ελληνικό κουσούρι? Έχω φίλη που στις πρώτες της διακοπές με το νέο αμόρε (ετων 26 & μοναχογιος που ζουσε στο ίδιο σπιτι με τους γονεις) έκλαιγε (ναι εκλαιγε) επειδη “οι γονείς μας μπορεί να φύγουν και εμείς πρέπει να τους αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο”…στις δευτερες διακοπές πήγαν όλοι μαζί και στις τρίτες η κοπέλα πάτησε μια υστερία (κυριολεκτικά) και έφυγε γλιτωνοντας στο τσακ τον νευρικό κλονισμό. Επειδή λοιπόν πιστεύω ότι ο άντρας σου έχει τόσο βαθιά ριζωμένο το ενοχικό (που ενισχύεται από το γεγονός ότι μενετε εκτός… Διαβάστε περισσότερα »
27 χρονών διακοπές με τα πεθερικά;; Μπρρρρ ανατρίχασα. 🤣
Καλά, αυτή η σχέση είχε πολλά από αυτά που λες “δεν μπορει να συμβαίνει!”, αλλά η κοπέλα ήταν 19 χρονών τότε και από απειρία δεν έφυγε νωρίτερα!
Είναι σίγουρα Ελληνικό, αλλά το έχω δει και σε Νοτιοϊταλούς. Ζευγαράκι 25άρηδων, η κοπέλα μου λέει: μη με ρωτάς που θα πάμε διακοπές, μόνο εκεί πηγαίνουμε (στον τόπο καταγωγής).
Υπάρχει και η λύση των χωριστών διακοπών. Αν ο άντρας σου θέλει οπωσδήποτε να δει τους γονείς του, ας πάει να τους δει. Αν θέλει να περάσει όλες τις διακοπές του μαζί τους, ας το κάνει. Δοκίμασε έστω να προτείνεις αυτή τη λύση. Εκείνος στη μαμάκα κι εσύ με τα παιδιά κάπου που σου αρέσει να πας. Θα μπορούσες ακόμα να του πεις πως εσύ με τα παιδιά θα είσαι στο τάδε μέρος και μόλις χορτάσει τους γονείς του, μπορεί να έρθει αν θέλει. Πιστεύω πως αν δει ότι σοβαρολογείς, θα το σκεφτεί λίγο καλύτερα. Τώρα διαμαρτύρεσαι μεν, πας δε.… Διαβάστε περισσότερα »
Μόνη με 2 παιδιά αυτό κι αν είναι κούραση…
Το ξέρω. Θα έλεγα να πάει μόνη της και ο άλλος με τα παιδιά, αλλά λέει πως θέλει να περάσει χρόνο με τα παιδιά της.
Καλά και είναι ωραιο τώρα αυτό?Να το πας τυπου τέρμα στην κόντρα εγώ θα κάνω αυτό και αμα σαρέσει ,άμα δεν σου αρέσει τη βόλτα σου?Οικογένεια είναι .Ποιο ειναι το κέρδος να το πας τέρμα παιδιάστικα και να πεις εγω θα κανω αυτό ,εσυ χεστηκα τι θα κάνεις ,σαματις τι είμαστε ,ζευγάρι?Δηλαδη θα χαιρόταν καποιος τις διακοπές του ετσι?Με το να σκέφτεται οτι αχ τι ωραια του την εφερα δεν εγινε το δικο του δεν πήγα στην πεθερά? Δεν πάει ετσι με το να κανεις κάτι εκβιαστικά για να περάσει το ”δικό” σου.Τις διακοπες τις πάμε για να χαρούμε και… Διαβάστε περισσότερα »
Μίλτο, όλα ωραία, εκείνο το “σαν τη μαγκούφα” τι το ‘θελες?
Light αυτο που εννοουσα ειναι οτι πολυ πολυ πολυ προτιμοτερο να εισαι διακοπές με τον συντροφό σου και να περνάτε ωραία ,παρά ο καθένας μόνος του.Το λεει κιολας η γυναικα θελει να περασει χρονο και με τον αντρα και με τα παιδια ολοι μαζι οποτε διακοπές μονη της πιστευω οτι δεν θα την ικανοποιούσαν.
Κανένας εκβιασμός και τίποτα παιδιάστικο, απορώ γιατί λες κάτι τέτοιο. Η μόνη εγωιστική συμπεριφορά είναι αυτή του συζύγου. Δεν είναι θέμα να “τη φέρει” στην πεθερά. Το θέμα είναι να περάσει καλά στις διακοπές της και με το παρόν σύστημα δεν περνάει. Οπότε κάτι πρέπει να αλλάξει και εφόσον δεν αλλάζει το σύστημα, θα πρέπει να αλλάξει εκείνη. Εφόσον ο κύριος θέλει διακοπές με τη μαμά, ας πάει. Η γράφουσα δεν χαλαρώνει με αυτές τις διακοπές, πώς να το κάνουμε.
Δεν καταλαβαίνω γιατί βγήκες από τα ρούχα σου, δεν είπα κάτι εξωπραγματικό.
Ε ναι! Προσωπικά ακολούθησα αυτή την τακτική, γιατί πια είχα φτάσει στο αμήν να με κουβαλάει κάθε σκ στο εξοχικό με τη μάνα του και τον αδερφό του και δε βγήκα χαμένη. Όταν είσαι σε ξένο σπίτι πρέπει να ακολουθείς το προγραμμα των άλλων και συγγνώμη κιόλας, αλλά στις διακοπές μου δε θέλω καν πρόγραμμα. Παντρεμενοι χωρις ακομα παιδί. Οπότε άρχισα με το “μωρό μου εσύ θα πας στη μάνα σου το σκ; Για να ξέρω κι εγώ τι να κάνω” και όντως πήγαινα αλλού με την παρέα μου. Του κακοφανηκε πολυ στην αρχή, άσε που έπρεπε να λογοδοτεί και… Διαβάστε περισσότερα »
Σε νιώθω. Το πρόβλημα είναι όταν έχεις παιδιά. Εκεί τι θα κάνεις? Χωριά πάλι τα σκ? Το θέμα είναι να μην πέσεις σε μαμακια.
Εάν ο σύζυγός σου έχει τέτοια σχέση με τους γονείς του, είσαι πάρα μα πάρα πολύ τυχερή που μένετε στο εξωτερικό μακρυά τους. Τώρα για τις διακοπές εγώ θα έθετα ξεκάθαρο πρόγραμμα: πχ Χρισούγεννα στους δικους σου, Πάσχα στους δικούς μου, καλοκαίρι ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ όπου θέλουμε. Κάτι τέτοιο τελοσπάντων, δε μπορείτε να γίνετε χίλια κομμάτια για να τους δείτε όλους.
Το πιο σημαντικό είναι ότι χάνεις ουσιαστικό χρόνο από τους τέσσερις σας, στις περιπτώσεις όπου μπορείτε όλοι να είστε εκτός ρουτίνας σχολείου-δουλειάς.
Βέτο χθες.
Να έρχονται οι γονείς του σε εσάς 2 εβδομάδες πριν τις διακοπές σας. Να βλέπουν τα εγγόνια τους κλπ. Και όταν αρχίζουν οι δικές σας διακοπές να πηγαίνετε όπου σας κάνει κέφι.
Και σταματήστε να στέλνετε τα παιδιά εκεί σε σχολικές διακοπές. Κατά το δώσε θάρρος…
Κι εγώ.αυτό σκέφτηκα, καλύτερα να πηγαίνουν οι γονείς εκεί να βλέπουν τα παιδιά, να βοηθάνε κιόλας, μπορούν μετά να παίρνουν το αεροπλάνο όλοι μαζί για Ελλάδα (θα ενισχύσει τους δεσμούς πιστεύω το ταξίδι μαζί και θα ικανοποιήσει τους γονείς), να μένουν 1 βδομάδα μαζί και μετά βουρ για τον προορισμό τους! Εναλλακτικά αντί να πάτε Ελλάδα πχ το Πάσχα ή στις διακοπές του Νοεμβρίου (χαλογουήν), μπορείτε να πάρετε όλοι μαζί ένα αεροπλάνο για Μαλδίβες, άγιο μαυρίκιο, Μπαχάμες, φιλιππίνες, αναλόγως που μένετε και σας πέφτει πιο κοντά. Προσωπικά όταν πήγα σ αυτά τα μέρη είπα μέσα μου αν μπορείς να έρθεις… Διαβάστε περισσότερα »
Εντάξει η γυναίκα είναι 38 χρονών. Ο σύζυγος μπορεί να είναι και ακόμα μεγαλύτερος. Αντίστοιχα οι γονείς είναι σε μεγάλη ηλικία. Εμένα ας πούμε οι γονείς του δικού μου δεν μπορούν να έρθουν πλέον να μας δουν λόγω ηλικίας και είμαστε αρκετά πιο νέοι από την κοπέλα που έστειλε την ερώτηση. Όχι ότι διαφωνώ μαζί σου, απλώς πρακτικά δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Νομίζω οι διακοπές εκεί γύρω με μονοήμερες επισκέψεις σε γονείς είναι η καλύτερη λύση.
Δεν μπορούν να έρθουν λόγω ηλικίας αν είναι πχ 90 χρονών, ακόμα κι ο Γλέζος ήταν ευρωβουλευτής και ερχόταν διαρκώς βρυξέλλες κ στρασβούργο!
Αν είναι άρρωστοι αλλάζει, αλλά δε λέει κάτι τέτοιο. 70ρηδες θα είναι και μπορεί και νεότεροι, γιατί δεν μπορούν να ταξιδέψουν?
Γιατί να μη μπορεί να ταξιδέψει 70ρης; Αλήθεια τώρα; Για χίλιους δυο λόγους. Υπάρχουν 70ρηδες και 70ρηδες. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν επίσης και 90ρηδες που ταξιδεύουν, αλλά δεν είναι η πλειοψηφία πώς να το κάνουμε. Δε ζήτησα το ιατρικό ιστορικό από τα πεθερικά. Είπα απλά ότι το να ταξιδεύουν οι άνθρωποι κάθε χρόνο τουλάχιστον μια φορά στο εξωτερικό μπορεί να μην είναι εύκολο.
Σε συμπονώ. Καταλαβαίνω απολύτως αυτό που περνάς. Εγώ το βίωσα, από τότε που γνώρισα (τον πλέον πρώην ) άντρα μου.. Στην αρχή το θεωρούσα πολύ excited να γνωρίσω ένα άλλο νησί, όμως, όσο περνούσε ο καιρός αυτό άρχισε να με κουράζει όλο και περισσότερο. Πηγαίναμε στο νησί του, μέναμε – φυσικά – στο σπίτι των γονιών του (2 υπνοδωμάτια όλα όλα) όπου, επειδή ως εργαζόμενη κι εγώ, να ξεκουραστώ ήθελα, δεν το κατάφερνα ποτέ Για να μη στα πολυλογώ, όσες εκδρομές κι αν κάναμε μόνοι μας, το χάσμα μεγάλωνε.. Όλοι περιμέναμε να πάμε διακοπές , αυτές τις 2-3 εβδομάδες. ο… Διαβάστε περισσότερα »
Για κάποια καλοκαίρια θεωρούσα αυτονόητο οτι με την κοπέλα μου θα κάνουμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές με βάση το πατρικό μου στο σούπερ ντούπερ νησί (Κρήτη) απο το οποίο κατάγομαι. Μου είχε εκφράσει τη δυσφορία της για το οτι δεν ένιωθε άνετα με τους δικούς μου, ειδικά με τη μητέρα μου που δυστυχώς εχει πολύ έντονο το στοιχείο του passive aggressive. Τοτε, (πολύ κακώς) δεν πήρα ποτέ στα σοβαρά την κατάσταση και της ζητούσα να το αποδεχτεί ως ένα αναγκαίο αρνητικό κομμάτι των καλοκαιρινών διακοπών. Δεν περνούσαμε πάρα πολύ χρόνο στο πατρικό μου αλλά λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και δυναμικών… Διαβάστε περισσότερα »
👏
Δε θα επικεντρωθώ στο θέμα των διακοπών με γονείς/πεθερικά γιατί τα κάλυψαν όλα η Λένα και οι σχολιαστές. Κάνεις, αγαπητή γράφουσα, κάτι που το έκανα κι εγώ και πλέον τώρα που το συνειδητοποίησα έχει αλλάξει αρκετά η ζωή μου. Μην ποντάρεις όλα σου τα λεφτά στις 2-3 βδομάδες των καλοκαιριών διακοπών. Προσπάθησε να βρίσκεις κι άλλες ευκαιρίες για ξεκούραση, επαφή με τον άντρα σου – μόνοι και με τα παιδιά- σε ενδιάμεσες περιόδους. Εμείς στο σπίτι έχουμε καθιερώσει κάτι που το λέμε προδιακοπές. Κάθε χρόνο αρχές-μέσα Ιουλίου πάμε ένα ωραίο τριήμερο με τη μικρή κοντά στην ΑΘήνα γιατί μέχρι να… Διαβάστε περισσότερα »
Κατανοώ πόσο θολωμένα σκέφτεται ένας άνθρωπος που πιέζεται απύθμενα. Ωστόσο, δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνη να ξεσπάω στον άλλον και να τον κατηγορώ για κάτι που συναποφάσισα μαζί του (τι θα κάνουμε στις διακοπές). Εκεί θέλει ψυχραιμία και ενδοσκόπηση.
Στις δικές μου σχέσεις και σε φίλους μου εχω δει ότι παρόμοιες εντάσεις εμφανίζονταν όταν ο ένας από τους δύο δεν μπορούσε να εκφράσει εξαρχής αυτό που ήθελε και γενικά πιεζόταν μόνος του, έβραζε στο ζουμί του και μετά μπαμ.
Δεν ξέρω γιατί εστιάσαμε στους γονείς ΤΟΥ, γιατί ξεκινάς λέγοντας ότι οι δικοί ΣΑΣ ζουν σε διαφορετικές πόλεις. Μετά βέβαια αναφέρεσαι μόνο στους γονείς του. Αυτό μπορεί να δείχνει βέβαια ότι με τους δικούς σου το έχεις λυμένο, δεν έχεις πρόβλημα να μην πάτε, δε θέλεις, δεν μας αφορά. Αλλά μπορεί και να δείχνει, το καθόλου παρεξηγήσιμο, ότι όταν πηγαίνετε στους δικούς σου, ξεκουράζεσαι, ενώ στα πεθερικά όχι. Το λέω για να σου πω ότι φαίνεται μια διάκριση, που στα δικά μου μάτια είναι απολύτως κατανοητή, στου άντρα σου όμως μπορεί να μην είναι. Όπως τα λέει η Α,μπα, δύσκολα.… Διαβάστε περισσότερα »