Δεν έχω τελειώσει ακόμα τις σπουδές μου αλλά οι γονείς μου με ανάγκασαν να γυρίσω πίσω στο σπίτι μου! Το καλοκαίρι πέρασε και ο μικρότερος μου αδερφός στην ίδια σχολή με εμένα στην ίδια πόλη. Τους πρότεινα να ξαναπάω στην πόλη που σπουδάζω να πιάσω μια δουλειά και να συγκατοικήσω με τον αδερφό μου. Εκείνος δεν έχει θέμα και θέλει να μείνουμε μαζί. Οι γονείς μου δεν με αφήνουν όμως γιατί θέλουν να μείνω μαζί τους. Εγώ νιώθω όμως ότι πνίγομαι εδώ που είμαι. Δεν έχω τι να κάνω όλη μέρα και κάνω τις δουλειές του σπιτιού. Νιώθω μια μελαγχολία και δεν έχω καθόλου καλή διάθεση και όρεξη πλέον. Επιπλέον με απειλούν και με εκβιάζουν αν σηκωθώ και φύγω. Επειδή έχω κουραστεί από τις πολλές συζητήσεις και τους καβγάδες πλέον βλέπω ως μοναδική λύση το να φύγω ακόμη κι ας μην συμφωνούν! Εσύ τι πιστεύεις;;;
H μοναδική λύση είναι να γίνεις ανεξάρτητη και να ζήσεις όπου θέλεις με όποιον θέλεις χωρίς να περιμένεις έγκριση από κανέναν. Είναι η μοναδική λύση, όπως κι αν ήταν οι γονείς σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μετά το σοκ της Παρασκευής, δεύτερο χτύπημα Δευτεριάτικα.
Τί λογική είναι αυτή που αφήνουν το παιδί να δώσει πανελλήνιες, να περάσει, να ξεκινήσει τη σχολή και μετά να την αφήσει στη μέση με το ζόρι; Τώρα που πέρασε ο αδερφός, ας μείνει εκείνη εδώ να κάνει την υπηρέτρια για αρχή και τη νοσοκόμα για αργότερα; Αν δεν περνούσε ο αδερφός θα την άφηναν να συνεχίσει δηλαδή; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω.
Να φύγεις, μην το σκέφτεσαι καν. Είσαι ενήλικη, δεν υπάρχει “δεν με αφήνουν”. Να φύγεις και τις απειλές τους να τους τις γυρίσεις μπούμερανγκ.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά έχω ακούσει από πολλούς γονείς να χρησιμοποιούν σαν μέσο πίεσης το πόσα χρόνια θα σου δώσουν για να τελειώσεις τη σχολή, μετά τα τέσσερα πρέπει να γυρίσεις σπίτι και να πηγαινοέρχεσαι για να δίνεις μαθήματα.
Δεν ξέρω αν ισχύει για την κοπέλα της ερώτησης, αλλά δεν ξέρω και τι άλλο να υποθέσω.
Άστο, μπροστά στη φαμίλια της παρασκευής αυτοί εδώ είναι γατάκια. Ένα θα σου πω. Εγώ που σκοτώνομαι με τη μάνα μου για τα πάντα γιατί είναι εγωίστρια φοβερή, χειριστική, σπαζομπιπ κτλ, μετά απ’ αυτό που διάβασα την παρασκευή λιγάκι τη συμπάθησα (λίγο) και ολόκληρο σαββατοκύριακο δεν της έριξα ούτε ένα ξεχεστήριο.
Εδώ εγώ, μετά από αυτά που διαβάζω εδώ μέσα, έχω αρχίσει να εκτιμώ (λίγο) τη δική μου, τώρα για συμπάθεια δεν ξέρω αλλά ναι κάπως (λίγο) την εκτιμώ.
Α ρε γμτ, είμαστε πολλοί!😚
Ρε παιδιά ποια είναι αυτή η ερώτηση της Παρασκευής;; Ψάχνω και δεν την βρίσκω
https://ampa.lifo.gr/koinotita/i-aderfi-moy-einai-ena-agkathi-gia-oloys-mas/
η λογική είναι απλή. Κάποιοι γονείς βάζουν όρια σπουδών γιατί κάποια παιδιά κάνουν κατάχρηση και θεωρούν δεδομένες παροχές ες τον αιώνα τον άπαντα. Δεν έχουν όλοι τη φοβερή οικονομική άνεση να σπουδάζει το παιδί για μια δεκαετία, γιατί αποφάσισε να αργήσει να ενηλικιωθεί,. Επίσης, και να την έχουν, επιλέγουν να θέσουν όρια για να ωθήσουν το παιδί στην ενηλικίωση. Αυτό με τον αδελφό δεν το καταλαβαίνω (εννοώ ότι υπάρχει σπίτι), αλλά το ερμηνεύω βάσει του παραπάνω πλαισίου. Περιμένουν, μάλλον, να αποφασίσει να πάρει πτυχίο, κάτι που δε μας λέει, γιατί εστιάζει αλλού. Της αρέσει η σχολή; Όχι; Έχει κάτι άλλο… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν έχω απαντήσεις σε αυτά που ρωτάς, απλά μου έκανε εντύπωση αυτό το “θέλουν να μείνω μαζί τους” ενώ εκείνη θέλει να πάει εκεί να πιάσει δουλειά (οπότε δεν θα τους επιβαρύνει). Δεν κατάλαβα να έχουν τόσο μεγάλη διαφορά με τον αδερφό της, αλλά μπορεί να μην κατάλαβα και καλά.
Εξαρτάται τι δουλειά και σε ποια πόλη σπουδάζει. Γιατί αν π.χ. είναι Αθήνα και βρει μια part-time δουλεια στα 250 €, εννοείται και θα επιβαρύνει τους δικούς της. Αν π.χ. ο αδερφός νοίκιαζε μια μικρή γκαρσονιέρα, τώρα θα πρέπει να είναι δυάρι-ή έστω μια γκαρσονιέρα πιο μεγάλη να χωράει και έναν καναπέ-κρεβάτι, π.χ. Με 250 € θα μπορεί να πληρώνει το επιπλέον νοίκι, πάγια, μετακινήσεις και φαγητό; Αν ναι, πάει καλώς. Αν όχι, θα πρέπει να τα βάλουν οι γονείς της από την τσέπη τους. Αφενός μπορεί να μην έχουν, αφετέρου μπορεί η κοπέλα να είναι πλέον σε μια ηλικία… Διαβάστε περισσότερα »
Ενώ το να μείνει στο σπίτι των γονιών κάνοντας απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία που δεν δίνει προϋπηρεσία (δηλ. δουλειές του σπιτιού) , είναι καλύτερη ιδέα; Αν υπήρχε δουλειά εκεί που μένουν οι γονείς, θα ανέφερε ότι θα μαζέψει λεφτά να φύγει. Γιατί μόνο 250; Μπορεί να βρει πλήρη απασχόληση. Μπορεί να έχει ήδη κονέ στην πόλη που σπουδάζει. Είπε ότι θέλει να δουλέψει. Επίσης, το ότι αν πάρει το πτυχίο, θα έχει περισσότερες προοπτικές, άρα περισσότερα λεφτά, δεν είναι δεδομένο. Επίσης, δεν είπε κάτι για το οικονομικό. Με την ίδια λογική, του μεγαλύτερου σπιτιού, οι γονείς μπορεί να περίμεναν να φύγουν… Διαβάστε περισσότερα »
Πρίγκιπα Χάρη, εσύ;
Είναι πάρα πολύ πιο εύκολη η μετάβαση στην ενήλικη ζωή αν έχεις την υποστήριξη των γονιών σου. Αν σε βοηθήσουν να βρεις σπίτι, να αγοράσεις έπιπλα, να κάνεις μικροδιορθώσεις, να βρεις δουλειά, να καλύπτουν ένα μέρος των εξόδων σου μέχρι να ορθοποδήσεις. Χωρίς αυτή αναγκάζεσαι να θυσιάσεις ανέσεις και σιγουριά στα οποία είσαι μαθημένη.
Δεν είναι απαραίτητη. Μπορείς και μόνη!
Οι γονείς σου φοβούνται μη μείνουν μόνοι τους χωρίς ‘παιδιά’ μέσα στο σπίτι. Εσύ τι θα κάνεις γι’αυτό;
Εεε δε νομιζω ότι μας τα λες ολα. Οταν χρωστας μαθηματα και δεν εχεις τελειωσει τις σπουδες σου υπαρχει ενα θεμα. Τοσο καιρο που σπουδαζες και ειχες την υποστηριξη των γονιων σου ηταν καλοι και τωρα που σου ειπαν να γυρίσεις ειναι κακοι? Την εμπιστοσυνη και την ελευθερια και ανεξαρτησια μαςτην κερδιζουμε. Νομιζω οτι δε σε εμπιστευονται να γυρισεις πισω γιστι δεν έχεις τελειωσει τις σπουδες σου. Τωρα αν εσυ το εχεις παρει αποφαση οτι δε θες να τελειωσεις και θελεις να δουλέψεις, πηγαινε επανω, δουλεψε και πληρωνε το μεριδιο των εξοδων που σου αναλογει χωρις να περιμενεις κατι αλλο… Διαβάστε περισσότερα »
Βρες τρόπο να φύγεις και να μην ξαναγυρίσεις.
Ρε συ; Έχεις συμπληρώσει τα συνολικά έτη φοίτησης και χρωστάς ή σε έκοψαν με το ζόρι στη μέση; Όταν λες “δεν έχω τελειώσει ακόμα τις σπουδές μου” είναι αμφίσημο. Εάν χρωστάς, έχουν καλά επιχειρήματα. Η άλλη περίπτωση απαράδεκτη. Επίσης όντως ως ενήλικας μπορείς να κάνεις ό,τι θες, το αν είναι ώριμη η απόφαση είναι άλλη ιστορία βέβαια. Επίσης έχω ζήσει την όλη ιστορία της μετάβασης απ το φοιτητικό στο πατρικό και θέλει λίγο καιρό να συνηθιστεί, αλλά σκέψου πως είναι κάτι προσωρινό εάν θέλεις να είναι έτσι.
Εξηγησε τους ηρεμα οτι εσυ θα γυρισεις στην πολη που σπουδαζεις. Αν τους αρεσει, αν οχι στειλ’τους απο εκει που ηρθαν και κανε την ζωη σου. Το κανα και εγω οταν ημουν στην ηλικια σου και δεν το μετανιωσα ουτε λεπτο 😊
Σε κάτι τέτοιες ερωτήσεις (και είναι πολλές) εκνευρίζομαι απίστευτα που τα περισσότερα σχόλια είναι ερωτήσεις τύπου : Πόσα χρωστάς, έχει υπερβεί τα όρια των σπουδών, γιατί δεν δουλεύεις, γιατί δεν κάνεις το ένα ή το άλλο; Μια φορά ας κρίνουμε τους γονείς που δεν βοηθούν τα παιδιά τους να πετύχουν τα όνειρα τους ή που άπλα δεν λαμβάνουν υπόψιν τους το τι γεμίζει τα παιδιά τους με πρόσχημα το οικονομικό χωρίς απαραίτητα να είναι αυτή η αιτία. Δεν έχει σημασία πόσα μαθήματα χρωστάει μια φοιτήτρια που μας λέει το παράπονο της. Οι σχολές δεν είναι κατασκευασμένες να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τι να αφουγκραστουν οι γονεις? Οι γονεις πληρωνουν για να σπουδαζει ενα παιδι και ο στοχος ειναι να τελειωσει τις σπουδες. Οταν σε πληρωνει αλλος αυτη ειναι η συμφωνια. Δε μας λεει η γραφουσα τι λογοι συνετρεξαν και δεν ολοκληρωσε τις σπουδες της ουτε ποσα χρωσταει. Αλλα κι εγω αν ειχα παιδι φοιτητη και εβλεπα οτι χρωσταγε οταν ητανε σε αλλη πολη ενω πληρωνα θα κοιταγα να δω για ποιο λογο δεν προχωρανε οι σπουδες. Ειναι αλλο πραγμα να παρταρεις και να εχεις γραμμενη τη σχολη σου (και ναι το κανουνε πολλοι αυτο) και αλλο να εχεις παει σε… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που δεν καταλαβαίνετε εδώ μέσα είναι πως οι φοιτητές δεν είναι ρομπότ. Η ελληνική κοινωνία, γονείς και σχολείο, σε κουρδίζουν μια ζωή για να γίνεις φοιτητής και με κεκτημένη ταχύτητα μπαίνεις πανεπιστήμιο και πολλές φορές δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις εκεί. Δεν υπάρχει συνήθως η συμφωνία που επικαλείστε. Οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν όπως τα στέλνουν στα αγγλικά όσο είναι ανήλικα. Σχεδόν κανένας γονιός δεν μιλάει για λεφτά στην αρχή, αυτά είναι πράγματα που θυμούνται πολύ αργά. Εξάλλου αν θέλετε να το δούμε εντελώς υπολογιστικά, όπως κάνετε γενικά για τέτοια θέματα, οι γονείς επενδύουν κάποια… Διαβάστε περισσότερα »
Διαφωνω ριζικα με αυτα που γραφεις. Εχω υπαρξει και εγω φοιτητρια και η διαφωνια μου ειναι η εξης: οι γονεις ΔΕΝ ειναι υποχρεωμενοι να σπουδασουν κανεναν. Η υποχρεωτικη εκπαιδευση σταματαει σε αλλη ηλικια. Μαλλον κατι εχεις μαθει λαθος η σε εχουν καλομαθει να ζητας κυριως χωρις να σκεφτεσαι τι δινεις η ποιες ειναι οι υποχρεωσεις σου. Μετα την υποχρεωτικη εκπαιδευση, οποιος διαφωνει με τους γονεις του μπορει να παει να δουλεψει και να κανει το καμματι του. Και οταν καποιος σε πληρωνει ΝΑΙ εχει καθε δικαιωμα να ξερει γιατι δεν τα πας καλα η για ποιους λογους δεν τα πας… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα πάντως, όταν δήλωνα ενδιαφέρον για κάτι, ποτέ δεν υπήρχαν χρήματα, ενώ αν ήθελαν να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου σε κάτι που πρότειναν οι γονείς, πάντα θα τα έβρισκαν τα λεφτά.
εξαρταται απο τα ενδιαφεροντα σου. αν αυτα περιοριζοντουσαν στη διασκεδαση μπορει κι εγω το ιδιο να σου ελεγα. Αλλα δυστυχως οποιος εχει το μαχαιρι εχει και το καρπουζι και πρεπει να πεισεις για αυτα που θελεις να κανεις αλλα και να πειθεις οτι μπορεις να τα κανεις…
Τα παιδιά δεν είναι σταρτάπερς για να πείσουν τον χορηγό ότι η ιδέα τους πουλάει. Αν μιλάμε για ουσιαστική σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών οι γονείς θα πρέπει να καταλαβαίνουν χωρίς εξηγήσεις γιατί το παιδί τους θέλει να κάνει κάτι κι αν δεν το καταλαβαίνουν τουλάχιστον πρέπει να δείχνουν λίγη εμπιστοσύνη, να δίνουν μια ευκαιρία. Επίσης, δεν καταλαβαίνω, οι άνθρωποι που δεν έχουν ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά δεν έχουν δικαίωμα στη διασκέδαση;
αν ζηταει κανεις λεφτα για σπουδες πρεπει η μεχρι τωρα πορεια του να πειθει το γονιο οτι αυτο το παιδι θα τα καταφερει και θα το στηριξω να σπουδασει γιατι στο σχολειο ασχολουνταν γενικα. Τι να κανουμε τωρα? Η προηγουμενη πορεια μας επηρεαζει τις μελλοντικες αποφασεις ολων, οχι απλως των γονιων μας! Και το δικαιωμα στη διασκεδαση με τα λεφτα αλλου προυποθετει να εχει δειξει ο αλλος οτι εχει δουλεψει πρωτα. Αλλιως αμα ηταν ετσι θα τρεχαμε ολοι να βρουμε χορηγους να μας πληρωνουν να παρτατουμε και να μη κανουμε τιποτα αλλο ουτε να εχουμε αλλες υποχρεωσεις!
Εννοώ ίδια πράγματα, π.χ. σπουδές σε αυτό που μου αρέσει/σπουδές σε αυτό που θέλουν, μεταπτυχιακό στο εξωτερικό: αλλά όταν το ήθελα εγώ δεν είχαν χρήματα/όταν αποφάσισαν ότι είναι ο μόνος τρόπος να φύγω από την Ελλάδα της κρίσης λυσσαξαν ότι έπρεπε να έχω φύγει ήδη εξω (άσχετα με το τι κάνω εγώ, έπρεπε να τα παρατήσω όλα και να ακολουθήσω τη συμβουλή τους), ξένες γλώσσες κλπ. Γενικά, υπήρχε η νοοτροπία εγώ πληρώνω, εγώ αποφασίζω τι θα σπουδάσεις. Η λύση για μένα είναι να πληρώνω εγώ και να αποφασίζω εγώ τι θέλω και μπορώ να σπουδάσω. Η γράφουσα να δουλέψει θέλει,… Διαβάστε περισσότερα »
Τη συζητηση αυτη επρεπε να την εχει κανει η γραφουσα πριν παει στη σχολη της. Η αποφαση των γονιων της εχει να κανει με τις σπουδες. Δεν την εμπιστευονται! Γιατι? Γιατι εδιναν λεφτα για να σπουδασει και δεν υπαρχει προοδος και εξελιξη απ’ο,τι φαινεται και δε θελουν να ξαναδωσουν λεφτα γιατι φοβουνται οτι θα τα δωσουν ματαια. Λογικο ειναι οι γονεις να επηρεαζονται απο αυτα. Τωρα αμα θελει να παει να δουλεψει η κοπελα ας παει να δουλεψει αλλα αυτο ειναι κουβεντα που λεγεται πολυ ευκολα. Ειναι βαρια η καλογερικη…
Θα το ξαναπώ. Κανένα παιδί 18χρονων όταν δίνει πανελλήνιες δεν ζητάει λεφτά για σπουδές. Δεν το έχει σκεφτει καν. Ούτε γιατί δίνει πανελλήνιες δεν έχει σκεφτεί καλά, καλά. Στις περισσότερες οικογένειες οι γονείς σε στέλνουν να σπουδάσεις όπως σε στέλνουν αγγλικά στο δημοτικό και είναι δεδομένο ότι σε πληρώνουν. Δεν έχει γίνει καμία συμφωνία, καμία συζήτηση. Οι περισσότεροι γονείς απλά ” χώνουν ” τα παιδιά τους στο πανεπιστήμιο χωρίς να ζητάνε τα παιδιά τις σπουδές, χωρίς να τους εξηγούν γιατί να το κάνουν, τι θα αντιμετωπίσουν εκεί μέσα, ποιες διεξόδους θα έχουν και κυριως τι θα γίνει αν αποτυχουν. Δίνουν… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπαμαι παρα πολυ αλλα σταματησα να διαβαζω εκει που εγραψες οτι αφου δεν σκεφτηκαν οι γονεις πως θα βγει το παιδι απο τη σχολη θα πρεπει να πληρωνουν. Λυπαμαι αλλα αυτος ο τροπος σκεψης ειναι το λιγοτερο θλιβερος και απαραδεκτος.Οχι λοιπον δεν εχουν καμια υποχρεωση να πληρωνουν. Και οχι, ενα 18χρονο παιδι δεν ειναι αμοιρο ευθυνων. Πρεπει να το εχει ψαξει και το ιδιο τι θελει να κανει, τι του αρεσει, να εχει ρωτησει ατομα που εχουν σπουδασει τη σχολη που σκοπευει να ακολουθησει, να ξερει στις πανελληνιες που ειναι δυνατο και που αδυνατο, σε ποια μαθηματα τραβαει και σε… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπαμαι παρα πολυ αλλα σταματησα να διαβαζω εκει που εγραψες οτι αφου οι γονεις δεν σκεφτηκαν πως καποιος θα τελειωσει τη σχολη ας πληρωσουν τωρα. Απαραδεκτος το λιγοτερο και θλιβερος τροπος σκεψης. Οχι δεν εχουν υποχρεωση να πληρωσουν οι γονεις οποτε και αν το καταλαβαν ουτε εχουν υποχρεωση να στηριζουν. Μαλλον σε καλομαθαν πολυ οι γονεις σου και γι αυτο γραφεις αυτες τις μεγαλοστομιες. Ενα 18χρονο εχει ευθυνη για τον εαυτο του. Πρεπει να ξερει στις πανελληνιες που ειναι δυνατο και που αδυνατο, σε ποια μαθηματα τραβαει και σε ποια οχι και αρα που μπορει να δηλωσει, πρεπει να καθισει… Διαβάστε περισσότερα »
Καταρχην σταμάτησες να διαβάζεις πριν διαβάσεις και την περίπτωση του ” σωστού” 18χρονου που τα έχει κανει όλα αυτά που λες και δεν απαντάς σε αυτό. Αν το να καλομαθουν το παιδί οι γονείς σημαίνει να μην τον αφήσουν έρμαιο μόλις γίνει 18 να πάει να γίνει γιδοβοσκος ή να σερβίρει καφέδες για 2 ευρώ την ώρα ενώ μπορούν να το στηριξουν οικονομικά, ναι με εχουν καλομάθει οι γονείς μου. Και μακάρι να είχαν ” καλομάθει” όλοι οι γονείς τα παιδιά τους που ενηλικιώνονται σε μια χώρα που σε έχει για πέταμα. Και επειδή κούρασες με τον υπολογιστικό τρόπο που… Διαβάστε περισσότερα »
Με ποιά δικαιολογία δε σε αφήνουν δηλαδή; Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να γίνεται αυτό, ειλικρινά είναι σοκαριστικό. Ανεξαρτητοποιήσου κ ζήσε τη ζωή σου, είναι σίγουρα δύσκολο, αλλά αξίζει.
όντως δε μας λές πολλές λεπτομέρειες αλλά τα περισσότερα σχόλια με κάλυψαν ως προς το πως θα πρέπει να το αντιμετωπισεις.Εγώ θα σου πω πως ο δρόμος πως την ενηλικίωση ( την πραγματική) και την ανεξαρτησία είναι δύσκολος αλλά αν είναι αυτό που θες θα τα καταφέρεις.