Γεια σου Α, μπα. Ζω με τον σύντροφό μου στην Ισπανία. Η οικογένεια του ζει στην Ιταλία κι έχει μια μικροτερη αδερφή. Η αδερφή είχε δύσκολη ζωή με εξαρτήσεις και μετά σε rehab και πλέον είναι σχετικά οκ, αλλά δεν έχει καταφέρει να τελειώσει το σχολείο και δεν έχει δουλειά. Ο φίλος μου θέλει να τη βοηθήσει και σε κάποια συζήτηση μου είπε ότι θα μπορούσε η αδερφή του να έρθει εδώ για να βρει μια δουλειά. Ομολογώ αγχώθηκα. Ειμαι βέβαιη ότι δεν ειναι δυνατον (αν τελικά αυτό γίνει πράξη) τη μια μέρα να έρθει εδώ και την επόμενη να έχει σπίτι και δουλειά. Δεν θέλω να τη φιλοξενήσουμε μέχρι να βρει κάτι που εκ των πραγμάτων δεν θα είναι εύκολο και θα παρει χρονο. Ο φίλος μου νομίζω κατάλαβε την ανησυχία μου και δεν συνεχίσαμε τη συζήτηση. Και οκ όλο αυτό είναι σε υποθετικό στάδιο τώρα, αλλά δεν θέλω να αιφνιδιαστω και να αντιδράσω παρορμητικά ή άσχημα αν κάποια στιγμή μου το προτείνει στα σοβαρά. Ξέρω ότι η αδερφή του έχει περάσει δύσκολα και θέλω να δείξω κατανόηση, αλλά δεν θέλω και να τη φορτωθω και μάλλον ακούγεται άσχημα αυτό. Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ αν φτάσει εκεί το πράγμα. Τι θα έλεγες κι εσυ;
– Εγώ είμαι
Θα έλεγα ότι η Ισπανία με την Ιταλία δεν έχουν τόσες διαφορές ώστε να έχει νόημα αυτή η μετακόμιση. Δεν είναι και πολύ λογικό, μετά από όλα αυτά, να αφήσει πίσω της ό,τι ξέρει, ό,τι έχει ποτέ γνωρίσει, και να αλλάξει χώρα. Φαντάζομαι ότι τώρα ζει με τους γονείς της. Αν θέλει να τη βοηθήσει, ας ψάξει οργανώσεις στην Ιταλία. Αυτή είναι η ειλικρινής μου γνώμη. Αυτό που λέει, είναι από μόνο του παρορμητικό και ενστικτώδες, χωρίς σχέδιο.
Για τις δικές σου σκέψεις, πρέπει να εκφραστείς με σαφήνεια και ειλικρίνεια. Είναι το σπίτι σου. Είναι μεγάλη ευθύνη, μεγάλος περιορισμός, και αν θέλει να το προτείνει οπωσδήποτε, πρέπει να γίνει σχεδιασμένα, όχι «να έρθει εδώ να βρει δουλειά». Έχει βρει ποτέ δουλειά; Τι δουλειά; Πού θα μείνει, όταν βρει τη δουλειά; Χρειάζεται χρονοδιάγραμμα και σχέδιο Α, Β και Γ. Αν τα κάνει όλα αυτά, βλέπεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Νομίζω ότι η αλλαγή χώρας έχει να κάνει με την αγωνία τους να μην μπλέξει με τις παλιές παρέες και να κάνει μία νέα αρχή, χωρίς τη ρετσινιά της ναρκωμανούς. Δεν το λες και παράλογο ως σκέψη. Στα υπόλοιπα μαζί σου και μαζί με τη Λένα ως προς το σχέδιο.
Επειδή έχω βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση, θα σε συμβούλευα ότι αν τελικά φτάσετε στο σημείο όντως να τη φιλοξενήσετε θα πρέπει για καλό της δικής σου ψυχικής υγείας να υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα. Τι εννοώ… Ότι το θα έρθει να μείνει μαζί μας μέχρι να βρει σπίτι και δουλειά είναι πολύ αυθαίρετο δλδ αν βρει σπίτι σε 1 χρόνο τι θα γίνει? Βάλε χρονοδιάγραμμα ότι θα μείνει πχ για 2 βδομάδες το πολύ και να το ξεκαθαρίσεις αυτό με το σύντροφό σου και να το ξέρει και η αδερφή του. Τουλάχιστον θα ξέρεις ότι αυτή η κατάσταση έχει κάποια ημερομηνία λήξης.
Θα συμφωνούσες να ερθει μόνο αν έχει κλείσει 2-3 συνεντεύξεις προτού φτιάξει βαλίτσα και με σαφές μήνυμα ότι θα μείνει μαζί σας 10-15 (όσες ημέρες αντέχεις τελοσπάντων). Χρειάζονται σαφή όρια και να τα έχετε συμφωνησει εξ αρχής. Αν αρχίσει ο σύντροφος τα θα δουμε πώς θα πάει αυτό είναι κακό σημάδι.
Αν τύχει και το συζητήσετε πάντως κάποια στιγμή σοβαρά, μην ξεχάσεις ποτέ ότι είναι και δικό σου σπίτι και ό,τι αποφασιστεί πρέπει να αποφασιστεί από κοινού.
Πρόβλημα φίλη. Γνώμη μου είναι πως αυτά πρέπει να τα ξεκόβεις από την αρχή. Δηλαδή, βασικά, δεν σου πέφτει λόγος τί θα κάνει η αδερφή του με τη ζωή της, αρκεί να μην το κάνει στην πλάτη σου. Δικαίωμά της να έρθει ή να μην έρθει στην Ισπανία, αρκεί να μην υπάρχει καν η υπόνοια πως, αν έρθει, θα τη φορτωθήτε εσείς.
Στη θέση σου αυτό θα ξεκαθάριζα σε μια επόμενη συζήτηση, απλά και ωραία. Αν τώρα εκείνος θα ήθελε οπωσδήποτε να φορτωθεί την αδερφή του, θα ήταν μια τελείως διαφορετική συζήτηση που και πάλι θα έπρεπε να γίνει.
Εμένα πάντως η ιδέα να έρθει χωρίς σχέδιο και χρονοδιάγραμμα μου φαίνεται κακη. Αλλά και όταν θα υπάρχει σχέδιο αυτο που ίσως πρέπει να αναρωτηθείς είναι εάν θέλεις να έχεις στη φροντίδα σου το συγκεκριμένο άνθρωπο μέχρι να σταθει στα πόδια του (και ίσως και πιο μετά).
Το να σου δημιουργεί δυσφορια μια τέτοια ευθύνη, είναι απόλυτα οκ, ακόμα και αν μιλούσαμε για την δική σου αδερφή. Συμφωνα με ό,τι γνωρίζω, δεν ειναι τοσο εύκολο να απεξαρτηθεί κάποιος. Μπορεί ανα πάσα ώρα και στιγμή να ξαναγυρίσει στις παλιες της συνηθειες. Δεν μιλάμε απλώς για έναν άνθρωπο που πηρε την αποφαση να ξεκινήσει την ζωη του σε μία άλλη πόλη. Υπαρχει η πιθανοτητα να έρθει να ζήσει μαζί σας, να μην καταφερει να βρει ή και να διατηρήσει μία απασχόληση, εννοειται να μην βρει δικό της σπίτι και να ξανακυλήσει. Το βρίσκω τρομερά δύσκολο, στην φάση που ειναι,… Διαβάστε περισσότερα »
δεν μας λες βασικα πραγματα, οπως πχ τινος ειναι το σπιτι που μενετε τωρα. ειναι κοινο, δικο σου, η ειναι του συντροφου σου;; εχει μεγαλη διαφορα, αν ειναι δικο του. ουτε εγω καταλαβα τι παραπανω θα της προσφερει η ισπανια απο την ιταλια, γι αυτο και πιθανολογω οτι η βαθυτερη επιθυμια του ειναι να την εχει κοντα του και να την στηριζει.. κι αυτο, το λες και δυσοιωνο… κατ αρχας, αν παραμεινει στην ιταλια, εχει πιθανοτητες να τελειωσει το σχολειο. εχει τους γονεις που μπορει να την φιλοξενουν οσο χρειαστει και οπωσδηποτε ξερει καλυτερα τα πραγματα ωστε να βρει δουλεια… Διαβάστε περισσότερα »
Εδώ χρειάζεται στοπ και καμπανάκι… Αν το άτομο είχε έρθει σε επαφή με ουσίες και είναι σε διαδικασία απεξάρτησης, χρειάζεται βοήθεια από ειδικό, παρακολούθηση, καθοδήγηση και σταθερό περιβάλλον. Η αλλαγή χώρας, και η αγχώδης διαδικασία της μετακόμισης σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα εύρεσης εργασίας θα δημιουργήσει αστάθεια στο άτομο με πολύ πιθανή μια ανακύλιση στις ουσίες… Προειδοποίησε και το σύντροφό σου καλού κακού, γιατί η ένταξη εξαρτημένου ατόμου είναι δύσκολη διαδικασία και απαιτεί βοήθεια ειδικού. Θα είναι καλό να βρίσκεται το άτομο σε οικείο περιβάλλον, μακριά από τα άτομα που σχετίζονται με ουσίες. Αυτό είναι εύκολο να συμβεί, τόσο σε… Διαβάστε περισσότερα »