Ξέρω πως τσ προβλήματα μου δεν είναι διόλου σοβαρά και όπως διάβασα κάπου “το να στεναχωριεσαι με ανούσια προβλήματα σημαίνει πως δεν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που να σε απασχολούν”. Όμως βρίσκομαι σε μια φάση που πνίγομαι. Είναι 30 δεν έχω κάνει ποτέ φυσιολογική σχέση γιατί πάντα έμπλεκα με ανθρώπους που έδιναν την ελάχιστη σημασία μέχρι να πη@$$ξουν κ εγώ φοβούμενη την μοναξιά εμενα κ την βίωμα εις διπλούν. Έμεινα πρόσφατα κ ηθελημένα άνεργη για να βρω κάτι που θα με καλύπτει περισσότερο, όμως κατάλαβα πως δεν υπάρχει περιθώριο για τέτοια πειραματα. Μένω με το γονείς μ μην μπορώντας να πάρω την ζωή στα χέρια μ και μη ξέροντας αν τελικά μπορώ να κάνω το οτιδήποτε σωστά είτε στην επιλογή ενός ανθρώπου που θα με θελει πραγματικά είτε στις επιλογές μ στον εργασιακό τομέα για να ζήσω σαν ενήλικη. Θα ήθελα να τα συζητήσω με κάποιον ειδικό αλλά δυστυχώς είναι ακριβό χόμπι. Ελπίζω έστω σε μια απάντηση, λίγο φως γιατί έχουν σβήσει οι διακόπτες μου..
–Lida
Αυτά που λες είναι όλα πολύ σοβαρά προβλήματα.
H απάντηση είναι ότι πρέπει να πας σε ειδικό, δεν υπάρχει άλλη λύση. Εφόσον μένεις με τους γονείς σου και η επιβίωση σου τουλάχιστον δεν κινδυνεύει, ψάξε να βρεις κάποιον που μπορείς να πληρώσεις, ή κάνε μια προσπάθεια για δωρεάν επισκέψεις στον δήμο που βρίσκεσαι. Έχει αναμονή, αλλά είναι καλύτερο να περιμένεις από το να περιμένεις την δική μου απάντηση που δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Εκτός αν σε κινητοποιήσει να πας σε ειδικό, οπότε τότε θα είναι τεράστιο το κέρδος.
Ζητάς να σου κάνω ψυχογράφημα για όλη σου τη ζωή, μέσα από δέκα σειρές. Είναι αδύνατον, ακόμα και αν ήμουν ψυχολόγος. Πρέπει να πας σε ειδικό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έχεις κάνει αρκετές συνειδητοποιήσεις πάντως και μπράβο. Τώρα μοιάζεις απελπισμένη αλλα τα λάθη σου σε οδήγησαν στο να καταλάβεις κάποια πράγματα για τον τρόπο που λειτουργείς. Κανείς δεν γίνεται ενήλικας με το πάτημα ενός κουμπιού. Έχω δει εγω οικογενειάρχες που μόνο ενήλικες δε θα τους χαρακτήριζα όποτε μην ταυτίζεις την οικονομική ανεξαρτησία με την ενηλικίωση. Ένας ειδικός θα σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα αποστασιοποιημένη από το συναίσθημα.
Γραφουσα μπορω να σε καταλαβω απολυτα! Βρισκομαι στην ιδια φαση κ εγω αυτη την περίοδο, οπου προσπαθω να βαλω τα πραγματα σε μια σειρα, τον εαυτο μου σε μια σειρα καλύτερα, και να αρχισω να εξελισσομαι γιατι νιωθω πως εχω βαλτωσει σε μια ζωη που τη ζω κατα βαση παθητικα. Εννοείται και μας χρειάζεται ψυχολογος για να μας βοηθησει να ξεδιαλυνουμε λιγο την ομιχλη μεσα μας και εγω επισης δεν διαθετω στην παρουσα φαση χρηματα γι αυτο αλλα νομιζω η λύση για τον ψυχολογο του Δημου ειναι τελεια! Λενα σ ευχαριστουμε!! 🙂 Θα σου πω πού εχω καταληξει εγω γραφουσα:… Διαβάστε περισσότερα »
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι “χόμπι” όταν νιώθεις ότι η ζωή σου καταρρέει και δεν έχεις από πού να πιαστείς, είναι μονόδρομος.
Χόμπι; Δεν είναι χόμπι. Λέει πολλά το ότι έτσι το βλέπεις.
Και κάτι άλλο που είχα ακούσει κάποτε, επειδή ζητάς φως. Αν κάποιος θέλει να βλέπει σκοτάδι, σκοτάδι θα βλέπει. Αν θέλει φως, φως θα δει. Όχι μοιρολατρικά βέβαια, όχι κατά το τσιτάτο με το σύμπαν που συνωμοτεί, αλλά κατά την προσωπική βούληση και επιλογή στο πώς θέλεις να ζήσεις τελικά στον λιγοστό χρόνο σου σ’ αυτόν τον κόσμο. Στο σκοτάδι, στο φως των βεγγαλικών ή στο καθαρό φυσικό φως;
Οι περισσοτεροι καποια στιγμη βιωνουμε την απελπισια της αποτελματωσης. Αλλοι στον εργασιακο τομεα, αλλοι στο γαμο τους , αλλοι καταπιεζονται στο πατρικο τους, αλλοι στον γονεϊκο τους ρολο, αλλοι καταπιεζονται μεσα στο σωμα τους , αλλοι απο τα απωθημενα τους και τις ματαιωσεις της ζωης. Αρα σκεψου ποσοι ακομη συνανθρωποι βιωνουν παρομοια συναισθηματα εγκλωβισμου στη ζωη τους. Μη σε παιρνει απο κατω αγαπητη φιλη γιατι σιγουρα δεν εισαι μονη σου. Ειμαστε πολλοι οι “εγκλωβισμενοι “. Τωρα ομως πρεπει να κινητοποιηθεις και να αναζητησεις στηριξη απο καποιον ψυχολογο ενδεχομενως αλλα αν δεν μπορεις για τον χ, ψ λογο τοτε μιλα για… Διαβάστε περισσότερα »
Θα ελεγα οτι ειναι και η κριση των 30. Μην αγχωνεσαι.. που να φτασεις και στα 40 και νιωθεις τα ιδια..
Δεν ειναι ειρωνια.. ειναι οι εποχες που δεν μπορουμε να βρουμε ουτε σταθερη δουλεια ουτε σωστους ανθρωπους και η ζωη μενει στασιμη. Οι σωστοι ανθρωποι ομως.. ειναι και αποτελεσμα το πως βλεπουμε τον εαυτο μας, αρα ελκυουμε λαθος ατομα.
Οποτε αν υπαρχουν λεφτα για ψυχολογο.. πηγαινε
Μερικές φορές πρέπει να πιάσουμε πάτο για να επαναπροσδιορισουμε τα πάντα μέσα μας και γύρω μας. Πάρε τώρα κιόλας στο κέντρο ψυχικής υγείας του Δήμου σου. Επίσης, κάποια στιγμή αν δεν κάνω λάθος είχε γράψει η φαινια κάποιες δομές με πολύ χαμηλό κόστος, αλλά αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να ψάξω, θα το κάνω αργότερα, στο μεταξύ αν το βρει κάποιος ας το γράψει στα σχόλια.
δεν είναι εύκολη υπόθεση η ενηλικίωση, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις. Αν αυτό που σε στενοχωρεί περισσότερο είναι η συγκατοίκηση με τους γονείς σου ξεκίνα από κει και δούλεψέ το, όσο περισσότερο μπορείς. Βρες δουλειά και σπίτι αλλά να είσαι διατεθειμένη να κάνεις υποχωρήσεις στην ποιότητα. Αν τα οικονομικά σου δε φτάνουν, σκέψου τη λύση της συγκατοίκησης. Θα είναι ένα μικρό βήμα και θ’ ακολουθήσουν και άλλα. Τα άλλα ίσως να είναι δυσκολότερα και θα χρειαστείς βοήθεια. Μπορείς, όμως, να δοκιμάσεις την απαγκίστρωση από το οικογενειακό περιβάλλον και αυτό να σου δώσει ώθηση για τα άλλα.
Εγω λιγακι δεν το πολυκαταλαβαινω αυτο που αν καποια (η καποιος) στελνει γραμμα οπου δηλωνει κατι σε φαση ”φοβαμαι οτι δε λειτουργω σαν ενηλικας” η οπου διαφαινεται πως εχει νοοτροπια κ κοσμοθεωρια που δεν παραπεμπει σε ωριμο ενηλικα ακολουθουν τετοια σχολια….σε στυλ ”κανε αυτο κι αυτο για να ενηλικιωθεις”…Λες κι επειδη καποιος ”ξεπεσε” σε μια κατασταση ανωριμοτητας σε καποια φαση της ζωης του διοτι του’χουν παρουσιαστει ξαφνικα πολλα μαζεμενα ενηλικα προβληματα που δυσκολευεται να διαχειριστει (κ ξεσπαει ετσι) η αντιθετα διοτι ζει σε μια παραμυθενια χλιδα αυτο θα πει οτι τον αγγιξε ενα μαγικο ραβδακι κι επεστρεψε, κανονικα, στην ηλικια… Διαβάστε περισσότερα »