Αμπα, Μετά από χρόνια πίσω μπρος στο αντικείμενο που σπούδασα και ανεργία έκανα το higher στη λογιστική και έλεγα ότι θα προχωρήσω και παρακάτω με τους επαγγελματικούς τίτλους ACCA κτλ. Και έλεγα «βρήκα ένα διέξοδο τώρα, μπορώ να με δω στο μέλλον». Και μετά από μερικές ημέρες ή την αμέσως επόμενη στιγμή «πας καλά? Πως θα αντέξεις εσύ η καημένη σε τέτοιο πιεστικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον?. Θα τα παίξεις αμέσως. Σε εταιρίες με σοβαρούς ανθρώπους. Και θα είσαι μίζερη γιατί δεν θα σου αρέσει κατά βάθος αυτό που κάνεις. και δεν θα μπορείς να λειτουργήσεις γιατί δεν ξέρεις πώς να είσαι σε επαγγελματικό περιβάλλον και θα τα παίρνεις όλα προσωπικά και θα κλαις». Μπορεί κάποιος να είναι ικανοποιημένος σε μια απαιτητική πιεστική δουλειά που δεν του αρέσει όταν ταυτόχρονα δεν έχει κάτι άλλο στη ζωή του? Μπορώ να γίνω πολύ καλή και αποτελεσματική σε ένα αντικείμενο που διάλεξα μόνο και μόνο γιατί έχει ζήτηση? Ποιος είναι ένας υγιής τρόπος να σκέφτομαι για δουλειά/εργασία/καριέρα? Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο φόβος αυτός με καταβάλλει και παραλύω και χρονοτριβώ και μεταθέτω συνέχεια τις αποφάσεις μου. Δεν μπορώ να με φανταστώ στο μέλλον ούτε να ζω/να υπάρχω/να δουλεύω σε κάτι. Είμαι 29 χρονών και θέλω να βάλω η ζωή μου σε μια πορεία επιτέλους που θα αποδώσει. καταλαβαίνω ότι θέλω κάτι άπιαστο, κάποιον να μου πει τι να κάνω και να με βεβαιώσει ότι θα τα πάω καλά και ότι δεν χρειάζεται όλοι να κάνουν δουλειές που θα δίνουν νόημα στη ζωή μας. Δεν εμπιστεύομαι καθόλου τον εαυτό μου να πάρω μια απόφαση. Καθόλου όμως. Δες πόσα πράγματα έκανες λάθος γιατί αυτό να είναι σωστό? Θα είσαι δυστυχισμένη ό,τι και να κάνεις . Δεν υπάρχει καμία δουλειά για σένα και δεν έχεις τίποτα να δώσεις. Δεν νιώθω ότι έχω άλλες αντοχές. Νομίζω ότι αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία μου να κάνω κάτι ουσιαστικό να αποκατασταθώ επαγγελματικά και οικονομικά. Η αυτοεκτίμηση μου είναι στην άκρη του γκρεμού και στο επόμενο λάθος φοβάμαι πως θα αντιδράσω πολύ άσχημα. Πανικοβάλλομαι στην ιδέα ότι αυτή θα είναι από εδώ και να πάει η ζωή μου. Είτε σε ένα γραφείο σε μια δουλειά που δεν με γεμίζει είτε μια σειρά από περιστασιακές δουλειές . Δεν θέλω να πάω πίσω σε δουλειές του ποδαριού. Το δοκίμασα για δυο χρόνια , ξέρω τι είναι να καθαρίζεις τουαλέτες, να κουβαλάς το βαριά κιβώτια πάνω κάτω σε σκάλες, να εξυπηρετείς κόσμο, και το μόνο που με κρατούσε στην κακομεταχείριση ήταν η επιβεβαίωση ότι μου αξίζει αυτή η κατάσταση γιατί είμαι άχρηστη. Βρίστε με αν θέλετε αλλά δεν πάω πίσω. Προτιμώ να μένω σπίτι, στην ησυχία μου απομονωμένη ,να νιώθω ντροπή που ήμουν άριστη και τώρα είμαι τεμπέλα, παρά δυστυχισμένη μέσα στον κόσμο. Δεν θέλω να με δει κανένας και δεν θέλω να με κρίνει κανένας. Δεν θέλω ψυχολόγο. Έναν άνθρωπο να μου δώσει μια πρακτική συμβουλή θέλω.
Ή καταλαβαίνεις ότι ζητάς κάτι άπιαστο (κάποιον να σου πει τι να κάνεις και να σε βεβαιώσει ότι θα πάνε όλα καλά), ή δεν το καταλαβαίνεις. Η πρακτική συμβουλή που ζητάς είναι ο ψυχολόγος. Είναι ο μοναδικός που δεν θα σε κρίνει, για την ακρίβεια, όλη του η εκπαίδευση στρέφεται γύρω από το να μην κρίνει. Μη φοβάσαι. Είναι η πιο ασφαλής επιλογή από όλες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όλο το κείμενο σου βγάζει μια κραυγή απελπισίας και θέλεις μια πρακτική συμβουλή ? Πήγαινε χτες σε ψυχολόγο.
Εγώ πάλι δουλεύοντας 8 χρόνια σε μεγάλη εταιρία στην εξυπηρέτηση και με διαχειριστικές ευθύνες, θα σου πω ότι είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστείς εφ’όρου ζωής με κάτι που δε σου αρέσει. Ήδη έχεις καταλάβει μια φορά πριν τα 30 ότι μπορείς καλύτερα από τις περιστασιακές ή δύσκολες δουλειές εξυπηρέτησης, γι’αυτό και θέλεις να προσπαθήσεις για το καλύτερο. Εμένα με βοήθησε η ψυχολόγος μου πάρα πολύ, παραιτήθηκα από αυτή τη δουλειά που δε μου άρεσε, είμαι ήδη καλύτερα και διαβάζω για να ξανασπουδάσω αυτό που μου αρέσει κι ας είμαι 34. Δεν ξέρω αν όλα θα πάνε καλά, ξέρω όμως αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Πρακτική συμβουλή 1: Δε χρειάζεται να σου αρέσει η δουλειά, δουλεύουμε για τα λεφτα. Ακόμα κι αν ειςαι το αφεντικό σε δίκη σου δουλεια, αν θες να πουληςεις, πρεπει να κανεις κυρίως αυτο που λέει ο πελάτης. Βρες κατι άλλο στη ζωη σου να σε γεμίζει.
Πρακτική συμβουλή 2: Μην ειςαι τελειομανής. Δε σημαίνει οτι οποίος δουλεύει σε δουλεια με ενα ελάχιστο πρεστίζ, οτι ειναι τοσο ικανός τελοσπαντων. Απλα πρεπει να μπεις σε αυτο το περιβάλλον για να το διαπιστώσεις, οτι παντού υπάρχουν μέτριοι εργαζόμενοι.
Πρακτική συμβουλή 3: Ένας πολυ καλός ψυχολόγος ειναι πάντα καλη ιδέα.
Πέρα από ψυχολόγο, για να απεμπλακείς από αυτή την θηλειά – παγίδα που έπλεξες και φυλάκισες τον εαυτό σου, έχω να πω ότι ναι, δε χρειάζεται όλοι να κάνουν δουλειές που να δίνουν νόημα στη ζωή τους, αλλά από αυτό ως το να είσαι σε μια δουλειά που σε κάνει δυστυχισμένη είναι τεράστια η απόσταση. Δεν ξέρω τίποτα για τον κλάδο σου για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, αλλά, από αυτά που λες, φαίνεται ότι το πρόβλημά σου είναι πολύ γενικότερο.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο φόβος αυτός με καταβάλλει και παραλύω και χρονοτριβώ και μεταθέτω συνέχεια τις αποφάσεις μου. Δεν εμπιστεύομαι καθόλου τον εαυτό μου να πάρω μια απόφαση. Καθόλου όμως. Θα είσαι δυστυχισμένη ό,τι και να κάνεις. Δεν υπάρχει καμία δουλειά για σένα και δεν έχεις τίποτα να δώσεις. στο επόμενο λάθος φοβάμαι πως θα αντιδράσω πολύ άσχημα. το μόνο που με κρατούσε στην κακομεταχείριση ήταν η επιβεβαίωση ότι μου αξίζει αυτή η κατάσταση γιατί είμαι άχρηστη. Χρειάζεσαι επαγγελματική βοήθεια και εκεί θα σου δώσουν τις καλύτερες πρακτικές συμβουλές, σου το λέω εκ πείρας. Θα νιώσεις καλύτερα… Διαβάστε περισσότερα »
Η δική μου συμβουλή είναι ότι αν δεν κάνεις ένα βήμα προς τα κάπου θα μείνεις πελαγωμένη. Είναι μεγάλη παγίδα το “βρες το πάθος σου”. Για να γίνει αυτό πρέπει να έχεις προσπαθήσει ήδη να αναπτύξεις τις ικανότητές σου, να δεις στην πράξη τι δουλειές και ευκαιρίες υπάρχουν και να δουλέψεις προς τα εκεί. Μπορεί να ανακαλύψεις επίσης ότι δεν έχεις κάποιο ιδιαίτερο πάθος – και αυτό γίνεται. Γενικά, πριν ασχοληθούμε με μια δουλειά σκεφτόμαστε με πολύ προκάτ ιδέες το πως είναι μια δουλειά και ποιές είναι ακριβώς οι προοπτικές τις. Για παράδειγμα, αν γίνεις λογίστρια σε κάποιο διεθνή οργανισμό… Διαβάστε περισσότερα »
Οταν έχουμε οικονομικη ανάγκη πιάνουμε τον ταύρο από τα κέρατα και ταυτόχρονα έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για περαίτερω εκπαίδευση ή εξειδίκευση σε κάποιον τομέα που μας αρέσει περισσότερο.Απ τα γραφόμενα σου διαφαίνεται άρνηση και ανασφάλεια και απογοήτευση.Επίσης, ποιος σε ζει στα 29 σου;πώς νιώθεις γι αυτό; Θα σου πρότεινα να πας τρέχοντας σε ψυχολόγο για να βρεις τι θες εσύ και τι αντέχεις.Και μόνο και μόνο γι αυτό θα χρειαστεί να δουλέψεις για να τον/την πληρώνεις και μάλιστα να δουλέψεις σοβαρά και σε απαιτητικό περιβάλλον μπας και πάρεις και ΄λιγη αυτοπεποίθηση στο μεταξύ και καταλάβεις πόσο κοινό είναι το… Διαβάστε περισσότερα »
” Κι εγώ βλέπουμε να εμφανίζεται ένα όμορφο και γλυκό impostor syndrome”
Πρώτα απ όλα πρέπει να σκεφτείς πρακτικα. Αν έχεις πόρους να ζήσεις, βρες τι σου αρέσει να κάνεις, τι σε γεμίζει. Είναι κάποια καλλιτεχνική δραστηριότητα; Είναι κάποιο άλλο επάγγελμα; Απαιτείται κάποια εκπαίδευση; Αν όχι κάνε διάφορες δραστηριότητες και εθελοντισμό να βρεις τι σου αρέσει. Αν έχεις ανάγκη από χρήματα, προσπάθησε να αποκτήσεις μία πηγή εσόδων ώστε να μπορέσεις να κάνεις τα παραπάνω. Είτε να βρεις μία δουλειά σε όλα όσα ξέρεις εντός ή εκτός Ελλάδος ή να βρεις μία δουλειά εξ αποστάσεως μέσω ίντερνετ δλδ σε κάτι που σου αρέσει περισσότερο. Μπορείς να προσφέρεις υπηρεσίες, να διδάσκεις ξένες γλώσσες, να… Διαβάστε περισσότερα »
Ξαφνικά ένοιωσα Πασοκ
” Ειλικρινά ζούμε σε μία εποχή που είναι πιο εύκολο από ποτέ να βγάλεις χρήματα και να κάνεις μία καριέρα, ακόμα και χωρίς τις κατάλληλες σπουδές ή γνωριμίες”. Αλήθεια τώρα;
Μήπως εννοεί γιουτιουμπερ ή ινφλουενσερ;
“Πως θα αντέξεις εσύ η καημένη σε τέτοιο πιεστικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον?. Θα τα παίξεις αμέσως. Σε εταιρίες με σοβαρούς ανθρώπους. Και θα είσαι μίζερη γιατί δεν θα σου αρέσει κατά βάθος αυτό που κάνεις. και δεν θα μπορείς να λειτουργήσεις γιατί δεν ξέρεις πώς να είσαι σε επαγγελματικό περιβάλλον και θα τα παίρνεις όλα προσωπικά και θα κλαις» Συ ειπας. Και τώρα σειρά μου. Κλαψε. Κλαψε στις τουαλέτες της δουλειάς και στο γραφειο και μπροστα τους αμα λαχει- εγώ το έχω κάνει και δεν πάνε να φαμηθουν τελοσπαντων. Είσαι ευαίσθητη. Όχι χαζή. Αν σε δουν χαζή δε θα σε… Διαβάστε περισσότερα »