Καλησπέρα σε όλους. Είμαι μια γυναίκα σαράντα χρονών μ ένα παιδί στην εφηβεία. Με τον άντρα μου δεν τα πάμε καλά. Έχω αλλάξει πολύ από τότε που τον παντρεύτηκα, έχει ανοίξει η οπτική μου σε πολλά θέματα και σιγά σιγά αρχίζει και φεύγει το πέπλο που σκέπαζε κομμάτια του χαρακτήρα του, που πια με ενοχλούν όλο και περισσότερο και φοβάμαι μη γίνει αβάσταχτο αυτό. Παλιότερα σε κάθε του επικριτικό, ομοφοβικό, κρυφορατσιστικό σεξιστικό, υπομητικό του σχόλιο κατάπινα τον κόμπο στον λαιμό μου και το προσπερνούσα. Τον τελευταίο καιρό όμως, έχοντας χάσει και τον πατέρα μου πρόσφατα, το οποίο ακόμη δεν έχω ξεπεράσει και με μητέρα άρρωστη, νοιώθω τόσο ευάλωτη που σε κάθε τέτοιο του “χτύπημα” κλαίω μέσα μου! Κλαίω! Με αποκορύφωμα σήμερα στο γραφείο (εργαζόμαστε μαζί…) όταν μια πελάτισσά του ανύπαντρη έφυγε, εκείνος είπε: “άντε παντρέψου και κάνε και κάνα παιδί να ισιώσεις…!” Ήθελα να πάω σπίτι να κλάψω δυνατά και να σκεφτώ Θεέ μου τι άντρα παντρεύτηκα… Έχω τόσο βαθιά στεναχώρια μέσα μου γιατί αυτά γίνονται συνέχεια. Πιάνω τον εαυτό μου πολύ συχνά να θέλω να κλάψω με την παραμικρή αφορμή που εκείνος θα μου δώσει αλλά κρατιέμαι. Μέχρι λοιπόν να καταφέρω να πάω σε ψυχολόγο που θέλω τόσο πολύ να μιλήσω, ήθελα και την δική σου οπτική Λένα στο πώς ενδεχομένως θα μπορούσα να αντιμετωπίζω τέτοιου είδους σχόλια ώστε να προστατεύω και το παιδί και εμένα σε πρώτη φάση και σε δεύτερη, να μην με επηρεάζουν τόσο βαθιά δηλητηριάζοντας την καθημερινότητά μου. Συγχωρέστε με για το μεγάλο κείμενο. Ευχαριστώ για την ανάγνωση και συγχαρητήρια για το όμορφο site. Ενα site που με έκανε να σέβομαι περισσότερο την υπόστασή μου ως γυναίκα.
Αγαπητή φίλη, λυπάμαι πολύ για αυτά που περνάς, πήγαινε σε ψυχολόγο το γρηγορότερο. Η συμβουλή μου για το τι να κάνεις μέχρι να πας σε ψυχολόγο, είναι να πας σε ψυχολόγο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συγγνώμη αλλά η δική μου συμβουλή είναι μέχρι να πας σε ψυχολόγο, να πας σε δικηγόρο και απορώ που δε γίνεται καμία σχετική αναφορά στο κείμενο της ερωτώσας. Καλή δύναμη και σε καμία περίπτωση δεν είστε υποχρεωμένη να μένετε σε μία σχέση που δε σας καλύπτει πια.
Δεν έχει νόημα να πάει σε δικηγόρο. Ακόμα. Την ακούς να λέει πουθενά ότι θέλει να χωρίσει? Απλά κλαίει.
Δεν είναι κάτι απλό το να πας σε δικηγόρο. Ούτε η απόφαση του να πας, αλλά ούτε αν σου δώσει πέντε κατευθυντήριες θα μπορείς να τις ακολουθήσεις. Αλλά και καλά να είσαι ψυχολογικά, είναι απίστευτα ψυχοφθόρα η όλη διαδικασία.
Πρέπει να δυναμώσει η ίδια εσωτερικά, να μπορεί ψυχολογικά να σταθεί στα πόδια της. Και όλα τα άλλα θα έρθουν στην ώρα τους.
Έχεις δίκιο. Δεν είναι απλή απόφαση και είναι εύκολο να λέμε “τράβα το τσιρότο”, ωστόσο καμιά φορά είναι η μόνη λύση. Δε φαίνεται να της περνάει καν απ΄το μυαλό και αυτό κάτι λέει.
Η σκέψη σου είναι πολύ λογική, αλλά δεν είναι εύκολο να ξέρουμε τα πάντα για τη δυναμική της σχέσης. Για παράδειγμα οτι εργάζονται μαζί μπορεί να σημαίνει μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση στο όνομα του συζύγου της. Έτσι άμεση ρήξη μπορεί να σημαίνει και βιοποριστικό πρόβλημα. Φυσικά και εγώ απλά μια εικασία κάνω, αλλά κατακαβαίνεις πιστεύω τι εννοώ.
Ίσως αυτό να μην είναι και τόσο εύκολο . Λέει πως εργάζονται μαζί. Αυτο έχει πολλές παραμέτρους και ίσως επηρεάζει σοβαρά όποιες αποφάσεις πρέπει να πάρει.
Το ενδεχόμενο να πάρεις διαζύγιο; Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά στην ερώτησή σου; Το παιδί στην εφηβεία το γράφεις για να μη “χρειαστεί” να μιλήσεις για διαζύγιο; Δεν είναι ζωή αυτή να κλαις κάθε μέρα 🙁 Είσαι μόνο 40 χρονών!
Το να λέμε σε κάποιο άτομο να χωρίσει, ενώ το ίδιο δε λέει κάτι τέτοιο, είναι τεράστια παρεμβατικότητα. Τεράστια. Δεν ανοίγει τα μάτια, δεν βοηθάει. Καλά, ειδικά σ’αυτή την περίπτωση, τι να πω, χαμός πατέρα (προφανώς την στεναχώρησε για να το αναφέρει, κάποιοι έχουν καλές σχέσεις με τους γονείς τους), άρρωστη μάνα, παιδί στην εφηβεία, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ψαχτεί κανείς και με δικηγόρο για να χωρίσει, γιατί αν δεν το κάνει τώρα πότε θα το κάνει; Όταν θα πατάει γερά στα πόδια της; Το να χωρίσει θα πρέπει να είναι μια συνειδητή απόφαση, ζυγισμένη και με… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ψυχολογο άμεσα και κατόπιν σε σύμβουλο γάμου οι δυο σας. Οκ, εσύ άλλαξες, αλλά να το καταλάβει και ο σύζυγος πριν πας σε δικηγόρους κλπ.
Συμφωνώ απόλυτα με τη Λένα. Δεν υπάρχει καν σαν ενδεχόμενο στο μυαλό σου το διαζύγιο και το γεγονός ότι δουλεύετε μαζί ίσως το κάνει ακόμα πιο δύσκολο στο μυαλό σου. Φαντάζομαι πως για να φτάνεις στο σημείο να κλαις με το παραμικρό, το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στα σχόλιά του. Εσύ έχεις εξελιχθεί, και αυτός έχει μείνει πίσω. Είσαι νέα ακόμα, με παιδί στην εφηβεία που σημαίνει πως σε λίγα χρόνια θα είναι ανεξάρτητο, και όλη τη ζωή μπροστά σου. Η ψυχολόγος θα σε βοηθήσει πάρα πολύ να βγεις από το αδιέξοδο. Σου εύχομαι καλή αρχή 🙂
Μισό λεπτό βρε παιδιά, να πάει σε ψυχολόγο γιατί το να κλαίει δεν είναι η πιο φυσιολογική αντίδραση σε τέτοια σχόλια. Δεν της φταίει ο άλλος που τα λέει, αλλά η θλίψη που την κατακλύζει, γιαυτό επείγει ο ψυχολόγος. Αλλά για τον άντρα της υπάρχει και η συζήτηση, ο διάλογος. Δεν κατάλαβα, στόμα δεν έχει να του μιλήσει, να του ανοίξει τα μάτια στην τελική βρε αδερφέ. Μπορεί να πάρει από λόγια, γιατί δλδ διαζύγιο με τη μία; δεν συμφωνώ, τουλάχιστον με βάση όσα μας έγραψε.
Πολύ όμορφο το σχόλιο σου Φωτεινή και πολύ ενθαρρυντικό, μπράβο! Σχετικά με την ασφυξία και τη σιωπή, κάποια στιγμή είπα στην ανεψιά μου αυθόρμητα, με αφορμή κάτι στη σχολή κι έναν καθηγητή από αυτούς τους απαράδεκτους αλαζόνες που πρέπει να λουστεί συχνά κάποιος/α φοιτητής/τρια, ότι στη ζωή πάντα κάποιος ή κάτι μας καταπιέζει. Σημασία έχει να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε αυτή την καταπίεση, και τις φορές που είναι αδύνατον να γίνει αυτό, να τη διαχειριζόμαστε με τρόπο που στο τέλος να μη μας επιβαρύνει ψυχικά. Όταν έχουμε πιεστεί πολύ, φοβόμαστε πως αν ανοίξουμε το στόμα μας θα βγει ορμητικά όλος ο… Διαβάστε περισσότερα »
Πόντια, πόσο με άγγιξε αυτό που έγραψες.
Και ειδικά αυτό με την καταπίεση. Όλο το σχόλιο copy paste και συνεχείς επαναλήψεις για εμπέδωση!!
Θεωρώ ότι είσαι ιδιαίτερα ευσυγκίνητη λόγω της απώλεια του πατέρα σου και της ασθένειας της μητέρας. Πρέπει να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο το νωρίτερο δυνατόν. Ο σύζυγος μπορεί να λέει χοντράδες αλλά αυτό δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι εσύ πρέπει να πληγώνεσαι τόσο. Κατά τα άλλα, σκέψου, είναι υποστηρικτικός απέναντί σου ? Σε νοιάζεται ? Δείχνει ενδιαφέρον για το παιδί σας ? Αυτή τη στιγμή πάντως δεν θεωρώ ότι μπορείς να πάρεις αποφάσεις.
Λόγω της πρόσφατης απώλειας του πατέρα και της άρρωστη μητέρας είναι ξεκάθαρο ότι έχει κάνει την ήδη δύσκολη κατάσταση, δυσκολότερη. Όταν είσαι σε στάδιο θλίψης είναι σχεδόν αδύνατο να μαζέψεις τα κομμάτια του εαυτού σου και να πεις “κάτι τέτοιο δεν μου αξίζει”. Γιατί αν κάτι μας στεναχωρεί πρέπει να κρατάμε αποστάσεις. Το σκεπτικό σε όλα τα πράγματα πρέπει να είναι ότι “ο χρόνος μου είναι πολύτιμος για να τον ξοδεύω σε κάτι που δεν με γεμίζει” . Είναι τόσο απλό και ας ακούγεται εγωιστικό. Απλά, στην περίπτωση της φίλης, το γεγονός ότι έχασε τον πατέρα και έχει άρρωστη μητέρα,… Διαβάστε περισσότερα »
Νιώθω την ανάγκη να επισημάνω ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πιστεύεις ότι η συμπεριφορά του συζύγου αποτελεί μέτρο της δικής σου αξίας ως ανθρώπου. Ακόμα και αν το κάνουμε συχνά αυτό το λάθος, προσπάθησε να μην πέφτεις σ’ αυτήν την παγίδα. Ο καθένας είναι υπεύθυνος μόνο για την προσωπική του πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη και αξίζει να νιώθεις καλά με το δρόμο που έχεις διανύσει, ακόμα και αν ο άλλος δεν ακολούθησε.