Έχω χωρίσει εδώ και 2 χρόνια σχεδόν από μια σχέση που είχα επενδύσει (κακώς) πολλά. Δεν θα ήθελα ποτέ ξανά να είμαι με αυτόν τον άνθρωπο γιατί δεν το εκτιμώ. Μου φέρθηκε πολύ άσχημα χωρίς λόγο. Με κορόϊδευε ενώ θα μπορούσε απλά να μου πει πως ήθελε να το λήξει και να φύγει. Το θέμα μου είναι πως τόσο καιρό και παρόλο που τον σιχαίνομαι σαν άνθρωπο, το μυαλό μου δεν λέει να ηρεμήσει. Ταλαιπωρούμαι με το να σκέφτομαι τα “γιατί” και τι έκανα λάθος ώστε να με κοροϊδεύει έτσι. Δεν έχω διάθεση για τίποτα, για κανέναν, ούτε για εμένα την ίδια! ότι κάνω, το κάνω γιατί πρέπει και μόνο. Πότε θα τελειώσει όλη αυτή η ταλαιπωρία? Θα μπορέσω να εμπιστευτώ ποτέ άνθρωπο και να πάω παρακάτω? Ξέρω πως είναι μόνο στο δικό μου χέρι αλλά αδυνατώ…
–Lion
Το «τι έκανα λάθος και με κοροϊδεύει ο άλλος» έχει από πίσω του ένα ελαφρύ παραλήρημα μεγαλείου. Δεν είσαι εσύ που καθορίζεις πώς θα σου φερθούν οι άλλοι. Δεν έχεις την δύναμη να κάνεις κάποιον να σου φερθεί καλά ή άσχημα. Η συμπεριφορά του άλλου είναι δική του απόφαση. Το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι η αντίδραση σου στην συμπεριφορά του. Αν σε κορόιδεψε, το έκανε επειδή το ήθελε, όχι επειδή το επέτρεψες ή επειδή τον άφησες, και αν τον πίστεψες, τι να κάνουμε, δεν είμαστε Πυθίες, ψυχολόγοι ή ψυχροί εκτελεστές, μερικές φορές την πατάμε και πιστεύουμε στα ψέματα των άλλων. Το θέμα είναι να μην την πατάμε πάντα με τις ίδιες υποσχέσεις, με τα ίδια ψέματα, γιατί τότε το πρόβλημα είναι στις δικές μας προσδοκίες.
Η ταλαιπωρία θα τελειώσει όταν δεχτείς ότι δεν εξαρτάται (μόνο) από σένα πώς θα σου φερθεί ο άλλος, και αν εσύ είσαι εντάξει με τη συνείδηση σου σχετικά με το πώς φέρθηκες, δεν έχεις κανένα λόγο να επιμένεις να στενοχωριέσαι που κάποιος «δεν σε εκτίμησε».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το πως σου φέρθηκε κάποιος λέει πολλά για το ποιος είναι αυτός ο κάποιος, όχι για το ποιος είσαι εσύ.
Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε. Ίσως γιατί έχουμε τάμα το αυτομαστίγωμα. Ίσως γιατί το να παραμένουμε σε αυτή τη σκέψη το χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία για να μην προχωρήσουμε. Άλλωστε είναι πολύ πιο εύκολο να μένουμε κολλημένοι σε μια ήδη γνώριμη κατάσταση από το να βγούμε στο άγνωστο και να ξεκινήσουμε από την αρχή.
Τα δυο χρόνια είναι πολλά. Ίσως ένας επαγγελματίας θα μπορούσε να σε βοηθήσει να προχωρήσεις 🙂
Πολλές φορές δεν παίρνουμε απάντηση στα “γιατί” μας. Όλη η προσπάθεια επικεντρώνεται στο να προχωράμε παρακάτω χωρίς να είναι απαραίτητη η απάντηση αυτή. Εξαιρετικά δύσκολο μεν, λυτρωτικό όταν επιτυγχανεται δε.
καταλαβαίνω ότι μπορεί μέσα σου να είχες επενδύσει πολλά να είχες δώσει πολλά στον άνθρωπο αυτόν και τώρα να σε τρώει πως μπόρεσε να σου φερθεί έτσι…αυτό σε τρώει το παράπονο…πως μπόρεσε ένας άνθρωπος να κάνει κάτι τέτοιο ενώ εσύ του φέρθηκες αλλιώς….και όμως μπόρεσε…..μην το σκέφτεσαι εσύ έκανες αυτά που αισθανόσουν, άλλωστε η αληθινή αγάπη είναι ένα αίσθημα που δεν περιμένει ανταπόδοση….το έκανες δεν βγήκε οκ πάμε παρακάτω….έχασες τόσο καιρό που σε κορόιδευε μην χάσεις και άλλο τώρα με το ερώτημα “γιατι?”
μας λες οτι εχεις ηδη 2 χρονια σε αυτην κατασταση κι επιπλεον, δεν μας λες ποσο κρατησε η σχεση σας.
αν 2 χρονια δεν μπορεις να προχωρησεις παρακατω, ειναι πολυς καιρος, ΕΙΔΙΚΑ αν τα ειχατε για μικρο χρονικο διαστημα.
αν δεν μπορεις μονη σου, ζητα βοηθεια.
Μήπως πρέπει να σε προβληματίσει το χρονικό διάστημα που αισθάνεσαι πως δεν έχεις όρεξη να ασχοληθείς με εσένα;Δύο χρόνια δεν είναι κάπως ‘πολύ’ το διάστημα για να τυραννιέσαι σε τόσο μεγάλο βαθμό ακόμα; Αν βλέπεις πως δυσκολεύεσαι να κάνεις την καταχώρηση στο μυαλοντούλαπο και την αποτίμηση της κατάστασης απευθύνσου σε κάποιο Ψυχολόγο που σίγουρα θα σε βοηθήσει. Μη χάνεις άσκοπα χρόνο από τη ζωή σου
δεν ξέρουμε το χρονικό διάστημα της σχέσης, δεν ξέρουμε την κοροϊδία. με βάση αυτά, συμφωνώ με τα περισσότερα που έχουν ειπωθεί αλλά θα ήθελα να συμπληρώσω για τα δύο χρόνια ότι ο χρόνος είναι σχετικός, όσο κι αν μας φαίνεται πολύ ή λίγο. όσο χρειαστεί. ο καθένας καταλαβαίνει μέσα του πότε είναι πολύ ώστε να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Αυτά που λέει η Α,μπα. Α.Δεν εξαρτάται από σένα η συμπεριφορά του άλλου και Β. Έχεις τη συνείδηση σου καθαρή? Κοιμάσαι και ξυπνάς ήσυχη ? Πριν ενάμισι μήνα, αντιμετώπισα μια άσχημη συμπεριφορά από ένα πολύ καλό μου φίλο. Ποτέ δε μου είπε το πραγματικό λόγο, αν και του το ζήτησα, παρά μόνο κάτι δικαιολογίες. Όσο και να με πειράζει όμως δε μένω εκεί γιατί ξέρω ότι η δική μου συνείδηση είναι καθαρή, ότι δεν έχω κάνει κάτι για το οποίο θα πρέπει να νιώσω άσχημα και ότι έκανα ότι μπορούσα. Ίσως να μην ήταν αρκετό, δε ξέρω. Προσπαθώ να αναλογιστώ… Διαβάστε περισσότερα »