Καλημερα Αμπα και Αμποπαρεα, Εχω ενα αγορακι μερικων μηνων και θα ηθελα να μου προτεινεις μερικα βιβλια/αρθρα κτλ αν μπορεις. Ονειρευομαι να μεγαλωσω ενα ανθρωπο ελευθερο, χαρουμενο που να μπορει να λεει τη γνωμη του χωρις να φοβαται. Ολο αυτο με αφορμη ενα περιστατικο που φοβηθηκα να γινω δυσαρεστη σε καποιον ενω ηταν για το καλο του μικρου. Και αναρωτιεμαι πως θα τον κανω να λεει ελευθερα τη γνωμη του οταν εγω η ιδια δεν το κανω; Πως θα μπορεσω να τον προστατεψω με το να του μαθω να λεει οχι, οταν εγω ακομη δυσκολευομαι; Για παραδειγμα θα του μαθω τον κανονα του εσωρουχου αλλα αν δεν του μαθω το θαρρος της γνωμης του δεν εχει νοημα γιατι δεν θα μπορεσει να πει ουτε οχι. Οποτε εχεις κατι να μου προτεινεις για διαβασμα ειτε για μενα ειτε και για τον ιδιο σε μορφη παραμυθιου; Επισης εχεις κατι να προτεινεις που να μπορω να του διαβασω που να μην ενισχυει τα πατριαρχικα προτυπα; Θελω να ξεκινησω απο νωρις την δουλεια για να μην βγει σεξιστης. Νομιζω ειχα δει ενα παραμυθι στο σαιτ αλλα δεν μπορω να το βρω. Ευχαριστω πολυ!
-Αλλη μια φορα που δεν εγινα δυσαρεστη
Αυτά που δεν μπορείς να κάνεις εσύ, δεν θα του τα μάθεις με βιβλία και παραμύθια. Αυτά έχουν νόημα αν εσύ μπορείς να κάνεις πράξη αυτά που ζητάς από το παιδί σου. Οι συμβουλές είναι εύκολες, το σωστό το ξέρουμε, υπάρχει όμως μεγάλη δυσκολία στην εφαρμογή, όπως βλέπεις. Αν λυνόταν με βιβλία, δεν θα υπήρχε άνθρωπος με χαμηλή αυτοπεποίθηση, θα διαβάζαμε όλοι τα σχετικά βιβλία.
Επειδή είναι αγόρι δεν θα έχει τα ίδια εμπόδια που συνάντησες εσύ. Θα βγει όμως σεξιστής γιατί κι εσύ σεξίστρια είσαι, όλοι μας είμαστε, αυτή είναι η βασική ρύθμιση της κοινωνίας μας, κανείς δεν γλιτώνει. Όλοι κολυμπάμε μέσα στον ρατσισμό, στην ομοφοβία και στον σεξισμό. Αυτό που κάνουμε είναι να το αναγνωρίζουμε, σιγά σιγά, βήμα βήμα, κάθε μέρα. Αν κάνεις εσύ τη δουλειά με τον εαυτό σου, θα μάθει να την κάνει και ο ίδιος. Την διαδικασία πρέπει να του μάθεις, δεν μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο από αυτό.
Για όλα τα όνειρα που έχεις για το παιδί σου, κάνε την δική σου θεραπεία. Αν πέσεις πάνω σε σεξιστικό παραμύθι, εξήγησε του πού είναι το πρόβλημα. Δεν λύνεις κάτι αν παριστάνεις ότι δεν υπάρχει πατριαρχία, η λύση είναι να του τη δείξεις και να καταλάβει ότι βρίσκεται παντού και μετά να την βλέπει από μόνος του.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ήμουν κάποια στιγμή στην ουρά σε ένα μαγαζί με το μωρό μου τότε μηνών. Η ουρά είχε ξεκάθαρα όρια. Έρχεται μια κυρία και στέκεται λίγο πίσω μου, μετά σιγά σιγά και διακριτικά δίπλα μου. Φυσικά μου πήρε την θέση και εγώ τουμπεκί. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκα ακριβώς αυτό που περιγράφεις φίλη. Ότι αν σε αυτό το ξεκάθαρο δεν τολμήσω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, τα παιδιά μου πως ακριβώς θα καταφέρουν να το κάνουν; Από τότε δεν μου χει φάει κανείς την σειρά. Την πρώτη φορά κοκκίνησα πρασίνησα και ψέλλισα κάτι του στύλ: ε συγνώμη, χίλια συγνώμη, νομίζω ήμουν μπροστά… Διαβάστε περισσότερα »
Συνήθως απευθύνομαι στο παιδί μου και της λέω «Αγάπη μου, κοίτα αυτή/ός είναι αγενής! Θέλει να μας πάρει τη σειρά μας!».
salt and pepper μου, εγώ ξέρω. Καταπιεσμένα αγόρια με διαφορετικούς τρόπους καταπίεσης,βέβαια, αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα: να φόβος να διαφωνήσουν, φόβος να πουν την γνώμη τους και φόβος να δείξουν τα συναισθήματά τους. Δεν διαφωνώ οτι τα κορίτσια “τρώνε” καταπίεση με το κουτάλι σε τεράστια ποσοστά, σε όλους τους τομείς: παιχνίδια, ρούχα, μουσική, σχολείο και δεκάδες άλλους, αλλά ναι, υπάρχουν πολλά καταπιεσμένα αγόρια. Καταπίεση είναι να είσαι “μάγκας”, να απαντάς με βια, να είσαι καλός στα αθλήματα, να είσαι φιλαράκι με τον μπαμπά, να λύνεις τις διαφορές σου χωρίς να κλαις, να μην σου αρέσει το ροζ, να αισθάνεσαι… Διαβάστε περισσότερα »
«πολύ»σημαντική επιρροή. Επίρρημα, όχι επίθετο. Φιλόλογοι της σελίδας συγγνώμη!!!
Αυτό που πολλές φορές ξεχνάμε είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν πρώτα από τη συμπεριφορά τη δική μας προς τα αυτά. Αν εσύ η ίδια αφήνεις στο παιδί σου χώρο, το ακούς και δεν το πατρονάρεις, αν δεν το πνίγεις με συνεχείς οδηγίες και παροτρύνσεις, αν το αφήνεις να δοκιμάζει ώστε να πέφτει και να σηκώνεται, αν συζητάς χωρίς να μαλώνεις τότε θα έχεις δώσει μια πολύ στέρεα βάση στο παιδί για να έχει αυτοπεποίθηση. Τα παιδιά πρώτα καθρεφτίζονται σε εμάς, οι γονείς είναι τα πρόσωπα αναφοράς.
όσο για τα βιβλία πέρνα μια βόλτα από το φόρουμ 🙂
Μεγαλώνοντας νόμιζα ότι διαφέρω πολύ από τους γονείς μου, επιφανειακά παρουσιαζόμουν περισσότερο σαν μια εκδοχή που πλησίαζε πολύ τις συμβουλές και την καθοδήγηση τους, προοριζόμουν άλλωστε από τους ίδιους να τους ξεπεράσω (νομίζω πολύ σύνηθες στην “φουρνιά” μου). Όταν μεγαλώνοντας άρχισαν να εμφανίζονται προκλήσεις στην ζωή μου, δεν πίστευα ότι μπορούν να με βοηθήσουν, επειδή απλά δεν πίστευα ότι θα μπορούσαν να ταυτιστούν. Μάλλον είναι προφανές πού το πάω, ευτυχώς έπεσα πολύ έξω, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Όσο με μαθαίνω, αναγνωρίζω τις συμπεριφορές τους, στον εαυτό μου όλο και περισσότερο, (αυτές τουλάχιστον που κούμπωσαν με την ιδιοσυγκρασία μου και… Διαβάστε περισσότερα »
Μην ανησυχείς, θα του το μάθουν οι δασκάλες στο σχολείο που όταν απαιτήσει κάτι θα πουν “Αχ, αυτά τα αγόρια!! και θα του το δώσουν”, θα του το μάθουν τα καλά κορίτσια οι συμμαθήτριες, που, στο ξέσπασμά του, θα μαζευτούν και δε θα απαντήσουν, θα του το μάθουν οι περαστικοί που όταν κάνει κάτι απρεπές και ανάγωγο, θα του πουν “Γεια σου ρε μάγκα¨. Αλίμονο στις κοριτσο-μάνες!!!
ΑΚΡΙΒΩΣ. Η μάνα μου πχ είναι άνθρωπος που λέει τη γνώμη της χαλαρά κι ωραία. Δεν τη νοιάζει αν γίνει δυσάρεστη, είναι και φωνακλου χωρίς όμως να έχει το τσαμπουκαλεμενο το στυλ και να κάνει φασαρίες χωρίς λογο. Μια ζωή από παιδάκι άκουγα :”να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου” , “να μιλάς” , “μην είσαι σαν το μπαμπά σου αμίλητο” (κλασσικό το τελευταίο 😜) ΑΛΛΑ όταν κάτι με πείραζε από παιδάκι, θα έμπαινε η μαμά μπροστά να το διευθετήσει. Οτιδήποτε προέκυπτε, τσουπ, η μαμά μπροστά “γιατί η δικιά μου είναι ήσυχη, δεν είναι σαν τα άλλα τα παιδάκια τα τρελά”. Άντε… Διαβάστε περισσότερα »
Femme farfalle γεια σου.. θα ήθελα να συμπληρώσω στο σχόλιο σου το εξής. Εγώ έχω μεγαλώσει με τον αντίθετο τρόπο, που η γυναίκα είναι σιωπηλή και υποτίθεται ανίκανη να διεκδικήσει, να υπερασπιστεί, οπότε να υπερασπιστεί και το παιδί της. Είναι δύσκολο να προσπαθείς μον@ σου να το κάνεις, χωρίς πρότυπο για να μιμηθεις δηλαδή. Πρέπει να βρεις εντελώς μόνος/ η τα πατήματα σου. Και τότε είναι και όλοι εναντίον σου γιατί …για όλα αυτά που συζητάμε στο α,μπα. Π.χ. ήταν πάντα πολύ ντροπή να αντιμιλας, να αντιδρας, να ” αποστομωνεις” κάποιον ( ακόμη κι αν σε προσέβαλλε..). Πολύ ωραίο σχόλιο… Διαβάστε περισσότερα »
ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΟΧΙ! LAMMERTINK ILONA. Οικογενειακώς μας άρεσε, η κόρη μου στα 3,5 το λάτρεψε, τη βοήθησε πολύ. Η μαμά της ηρωίδας όταν εκείνη έχει καταπιεστεί και στενοχωριέται γιατί δεν έχει γίνει δυσάρεστη, της λέει ότι μια χαρά μπορεί να λέει όχι, το λέει συνέχεια στην καλύτερή της φίλη, στον εαυτό της. Νομίζω ότι και για ενήλικα καλό είναι 🙂
Οσο περισσότερη δουλειά κάνεις με τον εαυτό σου, τόσο καλύτερα για το παιδί σου. “Έγινα άνθρωπος χάρη στα παιδιά μου” είναι το μοτο μου. Γιατί απο πολύ νωρίς άρχισα να σκέφτομαι τί είδους παράδειγμα είμαι για εκείνα και πώς να βελτιωθώ. Κατά τη γνώμη μου, εφοσον ήδη σε απασχολεί, εισαι σε καλό δρομο. Οσα προβληματα προσωπικα και να έχει κανείς, εαν δεν τα φορτωνει στα παιδια του, εαν προσπαθεί να είναι αληθινός και ειλικρινης μαζί τους, εαν αυτοσαρκάζεται για τα ελαττώματά του μπροστά τους, εκείνα καταλαβαινουν και εμπιστευονται. Κανείς δεν είναι τέλειος, χωρις αυτο να αποτελει δικαιολογία για αποφυγή αυτοβελτιωσης.… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ έχω παθιαστεί με τη μέθοδο RIE και διαβάζω ακατάπαυστα το blog https://www.janetlansbury.com/ .