Λένα γειά σου! Έχω μια σχετικά επείγουσα ερώτηση, εσύ βέβαια θα κρίνεις πόσο γρήγορα θα απαντήσεις. Τον τελευταίο χρόνο αρρώστησε η αδελφή του συζύγου μου (ετών 59) από καρκίνο στα χοληφόρα αγγεία μια αρκετά σπάνια μορφή. Το τελευταίο δίμηνο είναι σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση και οι γιατροί της δίνουν ελάχιστο χρόνο, μερικές μέρες, μέχρι να εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο. Θα ήθελα να μάθω τη γνώμη σου για τη σωστή ενδυμασία στην κηδεία της, δηλαδή να φορέσω μαύρα ή μπορώ να φορέσω πχ ένα μαύρο παντελόνι κι ένα λευκό τοπ; Όταν έχασα τους γονείς μου, έβαλα μαύρα μόνο στις κηδείες τους και μετά φορούσα τα καθημερινά μου ρούχα, καθώς ήξερα ότι και οι ίδιοι δεν θα ήθελαν να τα φοράω. Ωστόσο η πεθερά μου είναι πιο παραδοσιακή και δεν ξέρω αν περιμένει από μένα να φοράω μαύρα στην κηδεία ή και αργότερα και είναι ένα θέμα που κομπλάρω λίγο να το συζητήσω ακόμη και με τον άντρα μου. Συγνώμη για το μακάβριο του θέματος, αλλά αυτά που βρίσκω στο google, λίγο πολύ λένε ότι το σωστό είναι να φοράς μαύρα στην κηδεία και τουλάχιστον μέχρι τα σαράντα, λόγω στενής συγγένειας. Nα σημειώσω ότι τα πεθερικά μου τα βλέπω μια φορά την εβδομάδα μέχρι στιγμής, αλλά μετά το γεγονός υποθέτω ότι θα πυκνώσουν οι επισκέψεις για συμπαράσταση.
– σιχαίνομαι τα μαύρα
Κάθε οικογένεια είναι διαφορετική, κάθε άνθρωπος διαφορετικός, αλλά υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι που έχουν προκύψει αυτές ότι τελετουργίες. Υπάρχουν ακριβώς για να μην χρειάζεται να σκεφτόμαστε ασήμαντα πράγματα εκείνες τις ώρες. Θεωρώ ότι το πιο ασφαλές για την κηδεία είναι τα μαύρα, χωρίς συζήτηση. Τι θα πει «σιχαίνομαι τα μαύρα;» Όλοι τα σιχαίνονται τα μαύρα στις κηδείες. Γι’ αυτό τα φοράμε. Γιατί είναι σύμβολο πένθους. Δεν γίνεται να σου αρέσει ένα σύμβολο πένθους.
Το τι έκανες στους γονείς σου δεν είναι κριτήριο για το τι θα κάνεις στην κηδεία ανθρώπου με τον οποίο συγγενεύεις εξ’ αγχιστείας. Σε αυτή την περίπτωση θα κάνεις αυτό που τιμάει την οικογένεια της και θα παραμερίσεις τις δικές σου επιθυμίες. Δεν είναι σημαντικές αυτή τη φορά. Δεν μας λες τι σχέση έχεις με αυτή τη γυναίκα, από αυτά που γράφεις δεν φαίνεται να έχετε στενή, άρα ακόμη πιο σημαντικό να φοράς μαύρα. Αν δεν φοράς είναι σα να τονίζεις «δεν ήμασταν πολύ κοντά», που δεν έχει σημασία εκείνη τη μέρα, γιατί δεν είσαι εσύ που έχεις σημασία εκείνη τη μέρα. Δεν χρειάζεται να ξεχωρίζεις, δεν είναι σωστό να ξεχωρίζεις. Βάλε μαύρα για να μην ξεχωρίζεις. Για μένα είναι αυτονόητο.
Για το αργότερα δεν ξέρω τι να σου πω, δεν ξέρω το γενικότερο κλίμα, δεν μπορώ να σου πω εγώ τι να φοράς στην καθημερινότητα σου. Αν η πεθερά είναι συντηρητική, μπορείς να φοράς μαύρα όταν τη βλέπεις. Μπορεί να πυκνώσουν οι επισκέψεις, αλλά μπορεί και να αραιώσουν. Μην εκπλαγείς αν νιώσεις ότι δεν σε πολυθέλουν γύρω τους (ειδικά αν δεν ήσουν πολύ κοντά με τη γυναίκα αυτή). Και πάλι όμως, σε κάτι τέτοιο, δεν είσαι εσύ η πρωταγωνίστρια. Μην δημιουργείς θέμα για κάτι που είναι τόσο σκληρό για τους άλλους και τόσο εύκολο για σένα. Ρούχα είναι.
Δεν αλλάζει το γεγονός ότι έχασες τους γονείς σου όταν τους έχασες, ό,τι και να φορέσεις ή δεν φορέσεις τώρα. Νομίζω ότι όλα αυτά έχουν προκύψει επειδή μέσα σου κάνεις σύγκριση. Αφού τότε έκανα αυτό, τώρα τι είναι σωστό να κάνω, ώστε να εξακολουθώ να τιμώ τους γονείς μου; Μην το κάνεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μόνο σε μένα φαίνεται τραγικό που τη γυναίκα την έθαψε πριν πεθάνει;
Ακριβώς το ίδιο ήθελα να γράψω. Απορώ κιόλας πως απάντησε και η α,μπα.
Η γυναικα παλέυει με τον καρκίνο και η κοπέλα της ερωτησης αναρωτιέται αν θα βάλει λευκό τοπ στην κηδεία. Τραγικό.
παιδιά συγγνώμη αλλά και οι γιατροί λίγες μέρες έδιναν. Είναι σκληρό, το ξέρω το έζησα και με την μητέρα μου, αλλά μερικές φορές οργανώνεις και το μέλλον. Αυτό έχει να κάνει με τις ετοιμασίες της κηδείας, καλεσμένους, ντύσιμο από ολα.
Ευτυχώς το αναφέρατε εσείς γιατί πραγματικά η τυπισσα με άφησε άφωνη. Μου έβγαλε απίστευτη αναισθησία. Μπορεί να μην είχαν καθόλου επαφές αλλά έλεος. Βρίσκεται ένα βήμα πριν το θάνατο από μια ασθένεια που προκαλεί αφόρητο πόνο και ασχολείται με το τι θα βάλει. Πρέπει να είσαι πολύ χοντρόπετσος για να σκέφτεσαι έτσι.
Ειλικρινά με ανατριχιασε αυτή η ατάκα με το τοπ, δε μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος θα καθόταν να σκεφτεί τι τοπακι να βάλει,και δη όταν μιλάει για έναν άνθρωπο που παλεύει να μείνει στη ζωή. Εγώ προσωπικά δεν θα την ήθελα καν στη ζωή μου, κοντά στους δικούς μου, και ούτε και στη κηδεία μου.
Απλά τραγική..
Αχ, πεθαίνει μια γυναίκα 59 ετών, ζουν οι γονείς της, έχει τουλάχιστον έναν αδελφό (τον άνδρα σου), μπορεί να έχει και σύζυγο και παιδιά, δράμα δραμάτων και συ σκέφτεσαι τι θα φορέσεις στην κηδεία !!!
Μια γυναικα χάνει τη ζωή της πολύ πριν το προσδόκιμο. Ο αντρας σου χανει την αδερφη του. Μια ηλικιωμένη, έχει την τύχη να βλέπει την κόρη της να φεύγει πριν από την ίδια. Εσυ σκέφτεσαι τι θα βάλεις στην κηδεία.
Ασε μας κουκλιτσα μου
Συγγνώμη η γυναίκα ακόμα νοσηλευόταν κι εσύ σκεφτόσουν τα ρούχα στην κηδεία της;; Πάλι καλά που κομπλάρεις να το συζητήσεις με τον άντρα σου, ως εκεί είχες μια ευαισθησια!
Αν περίμενε να στείλει αφού πέθαινε η κουνιάδα της, δεν θα προλάβαινε να πάρει απάντηση, για να πάει στην κηδεία… Είναι προνοητική!
έγραψες!!!!!
Εγώ λέω να κάνεις ντου με ένα βρεγμένο σούπερ τοσοδούλι μίνι διάφανο και ροζ μπικίνι, να τρομάξει ο ντουνιάς. Καλοκαίρι έχουμε άλλωστε.
Εναλλακτικά, βάλε μαύρα όπως όλος ο κόσμος στις κηδείες. Δεν είναι καλή περίσταση για αυτοέκφραση κόντρα στο κοινωνικό κατεστημένο.
Κάποτε είχα νοσηλευθεί σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, όχι για καρκινοπαθείς, όμως στον θάλαμο ήταν και μια καρκινοπαθής κοπέλα, ένα στάδιο πριν το τέλος, επειδή η μητέρα της θεωρούσε ότι δεν χρειάζεται νοσηλεία στο Θεαγένειο. Λίγες μέρες αφού βγήκα, και ενώ η κοπέλα ήταν πια στο τελικό στάδιο, πήγα να τη δω. Ήταν μέσα και η μητέρα της, όπως πάντα, μαλλί κομμωτηρίου, χρυσαφικά, ταγιεράκι. Αντίκρυσα την κοπέλα και πάγωσα, ενώ η μαμά της μου έλεγε ότι έχω ξεχάσει μια γλάστρα και της έκανα νεύμα ότι δε με νοιάζει. Γύρισα να φύγω για να μην κλάψω πάνω απ’το κεφάλι της πανέμορφης εκείνης… Διαβάστε περισσότερα »
Μία πολύ αγαπημένη μου ξαδέρφη πέθανε από καρκίνο, σε πολύ νεαρή ηλικία και αφήνοντας πολύ μικρά παιδιά πίσω της. Όταν έμαθα για τον θάνατό της (μέναμε μακριά) ξέσπασα σε κλάματα. Ανασυγκροτήθηκα, γύρισα σπίτι (ήμουν έξω θυμάμαι) και κανόνισα τα όποια διαδικαστικά (πώς θα πάω, τι θα φορέσω, που θα μείνω όταν πάω). Ναι, μυαλό λειτουργεί πολύ παράξενα όταν κοιτάζει τον θάνατο. Κι εγώ εκείνη τη στιγμή δεν ήθελα να σκέφτομαι τίποτα, ούτε τι θα φορέσω ούτε πώς θα πάω ως την πόλη της. Όμως σκέφτηκα τους θείους μου, τα ξαδέρφια μου και τα ανίψια μου. Εδώ σημειωτέον οι θείοι μου… Διαβάστε περισσότερα »
οκ αλλα δεν γκούγκλαρες να δεις που ειναι το πιο cozy μερος να μείνεις. Προφανώς αυτες τις σκέψεις τις κάνουμε όλοι, και ακόμα χειρότερες αλλά έχουμε την τσίπα να μην τις μοιραζόμαστε.
Αυτό ακριβώς. Υπάρχουν πολλοί που αντιδρούν έτσι, λίγο αυτιστικά, μπροστά στην αρρώστια και το θάνατο. Η θεία μου, όταν έχασε τη μάνα της, φορούσε ό,τι πιο παρδαλό και χρωματιστό, γιατί ήταν η μοναδική περίοδος της ζωής της που υπήρξε αδύνατη. Παράλληλα αυτή η απώλεια της στοίχισε την ψυχική της υγεία μέχρι και το τέλος της ζωής της. Δεν είμαστε μονοδιάστατοι οι άνθρωποι.
Πόσο δίκιο έχεις στην τελευταία παράγραφο και πώς καταφέρνεις πάντα βρε Πόντια να με συγκινείς. Σου στέλνω μια αγκαλια ❤
Δεν συμφωνώ. Το μαλλί κομμωτηρίου θέλει κομμωτήριο. Κανονικά δεν θα έπρεπε να κουνάει ρούπι απο το νοσοκομείο. Ημαρτον δηλαδή. Ηταν απλά μια ακόμα ναρκισσιστική μάνα απ αυτες που έχουν καταστρέψει γενιές και γενιές.
Ημαρτον θεέ μου, σε κηδεία και μάλιστα νέου ανθρώπου που πέθανε από καρκίνο θα κάνεις τη στυλιστική σου επανάσταση;!
Μαύρα δεν είσαι υποχρεωμένη να φοράς μετά την κηδεία. Στην κηδεία όμως φοράμε σκουρόχρωμα από σεβασμό στον θρήνο των άλλων. Και επειδή το πένθος είναι μια συλλογική διεργασία δεν είναι ο τόπος όπου χρειάζεται να ξεχωρίζουμε. Αυτό είναι το νόημα να φοράνε όλοι μαύρα.
Λιγότερος εγωκεντρισμός δεν βλάπτει.
Ελα παναγια μου. Μπορεις να φορας καθε μερα ασπρο τοπ , πρεπει να το βαλεις και την μερα της κηδειας ; Μου αρεσει που ηταν και επειγουσα η ερωτηση. «Αγαπητη αμπα η αλλη πεθανε αλλα να μωρε εγω σιχαινομαι τα μαυρα οποτε δε ξερω τι να κανω. SOS.Βοηθησε με» . Εντωμεταξυ μια απιστευτη κρυαδα και απαθεια σε ολο το κειμενο. Ακομα δεν εχει πεθανει η γυναικα κι εσυ σκεφτεσαι αν θα βαλεις λευκο τοπ στην κηδεια. Απορω γιατι ενοιωσες αβολα να το συζητησεις με τον αντρα σου. Φανταζομαι να παθαινει κατι καποιος δικος μου και να μου λεει ο αντρας… Διαβάστε περισσότερα »
Στις κοινωνικές υποχρεώσεις είθισται να σχολιάζει ο ένας τι φοράει ο άλλος, μεσα σε αλλα. Πέρα από την παράδοση του θέματος, νομίζω πως τα μαύρα παίζουν ρόλο και στην απόλυτη ισοπέδωση των ρούχων εκείνη τη στιγμή γιατί πολύ απλά δεν είναι η κατάλληλη να ασχολούμαστε με αυτά. Ολοι φοράνε τα ίδια γιατί τίποτα αλλο περα απο την ιδια την κηδεια δεν εχει σημασία.
Μου φάνηκε εντελώς αναίσθητη,απορροφημένη από τον εαυτό της και την εικόνα της…Μόνο σε εμένα φάνηκε?