Δε θέλουμε να μας χαρακτηρίζουν με βάση τον τρόπο που ντυνόμαστε, τον τρόπο που βαφόμαστε, τον τρόπο που περπατάμε, που μιλάμε, που βγάζουμε σέλφι κλπ. Επίσης δε μας χαρακτηρίζει το μορφωτικό μας επίπεδο αλλά ούτε φυσικά και το σεξ που κάνουμε. Εννοείται πως δεν είναι δουλειά κανενός να μας χαρακτηρίσει με βάση το κοινωνικό μας μπακγκράουντ, ούτε τα λεφτά που έχουμε ή βγάζουμε. Τελικά τί μας χαρακτηρίζει; Δεν εννοώ “να είμαστε βασικά έντιμοι, να αγαπάμε τα ζώα, να μην είμαστε ρατσιστές και να βοηθάμε τον κόσμο ” ή το αντίθετο.
– Οζακα
Δεν λέμε να μην μας χαρακτηρίζουν με βάση τον τρόπο που ντυνόμαστε και τα λοιπά και τα λοιπά. Όλα αυτά που λες, μας χαρακτηρίζουν. Φυσικά και μας χαρακτηρίζουν. Όλους μας.
Αυτό που λέμε είναι να μην μας κατατάσσουν αυτόματα ως κατώτερες επειδή είμαστε γυναίκες, γιατί αυτό γίνεται, συστημικά. Το τι φοράμε και τι λέμε και τι κάνουμε είναι πάντα λάθος, και οι «εξηγήσεις» της υποτίμησης (μα πώς βάφτηκε έτσι, γιατί δεν βάφτηκε, βάφτηκε πολύ, δεν βάφεται καθόλου) είναι δικαιολογίες προκειμένου να προσπαθούμε μια ζωή να ντυθούμε, να βαφτούμε, να μιλήσουμε σωστά, ώστε να αποφύγουμε τον σεξισμό, την καταπίεση, την υποτίμηση, το πατρονάρισμα, αλλά επίσης τον βιασμό και την δολοφονία. Αν αρέσει ή δεν αρέσει η φούστα μας είναι θέμα γούστου, το τι λέει μια φούστα για το γούστο μας, την θέση μας στον κόσμο, είναι κάτι ανοιχτό στην ερμηνεία του καθένα, το τι θα έπρεπε να φοράει μια γυναίκα στην ηλικία μας, όμως, όποια κι αν είναι αυτή, κάτι που γίνεται απείρως πιο συγκεκριμένο αν μια γυναίκα είναι και «μάνα», αυτό είναι το πρόβλημα, μαζί με το ό,τι και αν φορέσει, λάθος θα είναι.