in

Αγαπητή «Α, μπα»: Τελικά σημασία έχει το έργο ή οι απόψεις του καλλιτέχνη;

Dear Α,μπα, Χθες σε παρέα (όχι μεγάλη, κρατούσαμε αποστάσεις – λόγω κορονοϊού) είπα πόσο μου αρέσει ο Morrissey, και ένας που γνώρισα τότε πρώτη φορά κόντεψε να με σκοτώσει. Είπε ότι ο Morrissey είναι φασίστας και ότι νοήμων άνθρωπος δε γίνεται να υποστηρίζει μαλ****. Του είπα ότι δεν υποστηρίζω τις απόψεις του Morrissey, αλλά τη […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Dear Α,μπα, Χθες σε παρέα (όχι μεγάλη, κρατούσαμε αποστάσεις – λόγω κορονοϊού) είπα πόσο μου αρέσει ο Morrissey, και ένας που γνώρισα τότε πρώτη φορά κόντεψε να με σκοτώσει. Είπε ότι ο Morrissey είναι φασίστας και ότι νοήμων άνθρωπος δε γίνεται να υποστηρίζει μαλ****. Του είπα ότι δεν υποστηρίζω τις απόψεις του Morrissey, αλλά τη μουσική του. Μετά δεν μου ξαναμίλησε. Προς το τέλος της κουβέντας (της παρέας), είπε ότι θα δει μια σειρά στο netflix και του είπα ότι νοήμων άνθρωπος δε γίνεται να υποστηρίζει ένα σύστημα (καπιταλιστικό) που ευνοεί εκμετάλλευση ανθρώπων σε φτωχές χώρες (φυσικά το είπα για να σαρκάσω, εννοείται πως δεν το εννοούσα και φάνηκε). Και μου είπε “και φασίστρια και θιγμένη”. Και απλά τον αγριοκοίταξα. Οι υπόλοιποι της παρέας δεν τοποθετήθηκαν, μετά όταν ρώτησα μια φίλη μου που τον ήξερε τι σόι είναι, είπε ότι είναι λίγο ακραίος όταν μιλάει και να μην του πολυδίνω σημασία. Να πω επίσης ότι όταν τον είδα αρχικά γιατί ήταν νέος στην παρέα μου άρεσε εμφανισιακά, φυσικά μετά από αυτό που έγινε μου πέρασε. Θέλω να ρωτήσω 2 πράγματα: 1) Τι άλλο θα μπορούσα να είχα κάνει; 2) Αν ένας καλλιτέχνης που μας αρέσει πολύ, υποστηρίζει ακραίες θέσεις, πρέπει να σταματάμε να τον ακούμε;

Λίλα

Θα σταματήσω ποτέ να διαβάζω αυτή την ερώτηση;

Θα μπορούσες να μην είχες φέρει αυτό το άνισο παράδειγμα, γιατί του έδωσες πάτημα. Όχι ότι έχει σημασία βέβαια, ό,τι και να έλεγες, από τη στιγμή που αναφέρθηκε το όνομα “Morrissey” εκεί θα κατέληγε το πράγμα. Όποιος αποκαλεί «φασίστα» όποιον ακούει τη μουσική του Morrissey είναι χαζός. Πώς αλλιώς να το πω; «Χαμηλής πληροφόρησης;» Μερικές φορές δεν είναι, έχουν όλα τα μέσα και τα πανεπιστήμια και τα λεφτά να μάθουν. Δεν τους φταίει η έλλειψη πληροφορίας, αλλά η απλοϊκή τους σκέψη, τόσο απλοϊκή, που για να συντομεύουμε τη λέμε «χαζομάρα».

Διάβασε μόνη σου τις σχολές που υπάρχουν και αποφάσισε μόνη σου. Δεν υπάρχει απάντηση – ομπρέλα, είναι σύνθετη υπόθεση, γι’αυτό υπάρχουν διαφορετικές σχολές. Έχει σημασία τι είδους καλλιτέχνης είναι (παίζει όμποε σε ορχήστρα, ή είναι συγγραφέας που διδάσκει σε πανεπιστήμιο; Και πότε γεννήθηκε, σε ποια χώρα;) και έχει σημασία πόσο ακραίες είναι οι απόψεις του, και τι είδους.

Πολλά συγχαρητήρια όμως που σου πέρασε η έξαψη με τον νεαρό μετά από αυτή την «ανταλλαγή απόψεων». Αλήθεια. Μπράβο.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

42 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Anna
Anna
3 χρόνια πριν

Τι μάστιγα κι αυτή με τα “να μην του πολυδίνω σημασία”.

Λες κι αν ο άλλος είναι ακραίος, ή περίεργος, ή χαζός, ή απληροφόρητος είναι αναγκαίο κακό και μπορούμε μόνο να μη δίνουμε σημασια, άλλη λύση δεν υπάρχει, να μην τους καλούμε για καφέ, ας πούμε, ξερώ ‘γω. Σε ότι θέλουμε θα δίνουμε σημασία.

Alex Rainers
Alex Rainers
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Anna

Αυτο παλι!! Αμα ειναι να μην του δινω σημασία τι τον εφερες??

I_am_the_law
I_am_the_law
3 χρόνια πριν

“Και καπιταλιστής και μαλάκας”.

Toufa
Toufa
3 χρόνια πριν

Κι εγώ σιχάθηκα τον Σφακιανάκη και τον Οικονομόπουλο μετά τις δηλώσεις τους (όχι πώς ήταν και του ρεπερτορίου μου) αλλά δεν βγήκα να πω φασίστα όποιον τον ακούει.
Ο τύπος ήταν απλώς αρκιντί

loglady
loglady
3 χρόνια πριν

Κλασική περίπτωση παρέας που δεν βάζει φρένο στο νεοφερμένο και εριστικό μέλος και αφήνει τον στόχο να τα βγάλει πέρα μόνη της. Λογικό επίσης που η χοντράδα και η έλλειψη υποστήριξης σε οδήγησε στο να ανταπαντήσεις με κάτι ακατάλληλο, προδίδοντας πόσο θίχτηκες. Την επόμενη φορά ελπίζω να είσαι καλύτερα προετοιμασμένη και να αντιδράσεις πιο στοχευμένα, γιατί πολύ φοβάμαι πως αυτή η εμμονική ουδετερότητα από πλευράς παρέας σε περιπτώσεις μικροσυγκρούσεων είναι γενικευμένο φαινόμενο, οπότε και την επόμενη φορά πάλι μόνη σου θα κληθείς να βάλεις το ακοινώνητο ζώον στη θέση του. Επίσης συχνό φαινόμενο είναι εικοσάρηδες που ανακαλύπτουν την πολιτική και… Διαβάστε περισσότερα »

Alex Rainers
Alex Rainers
3 χρόνια πριν

Εγω ενα θα πω, ενα που ειπε ο Κωνσταντινος Τζουμας μια φορα και μου λύνει το θεμα προς το παρον. “Η Τεχνη ειναι για όλους και για όλα τα συναίσθηματα, και τα καλά και τα άσχημα. Δεν μπορείς να αποκλείσεις εργα τέχνης απο το να υπάρχουν, το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να τα πλησιάζεις με αυτοσυγκράτηση. Οσο για τον καλλιτέχνη σταματάει να ειναι καλλιτεχνης οταν σηκωθεί απο το τραπέζι του, εκεί ειναι απλα ανθρωπος και δικαιούται να κανει τα λαθη και τις ηλιθιοτητες του. Ειναι πιθανο να ειναι και βλακας. Ποτε δεν ειπε κανεις οτι η τεχνη γινεται… Διαβάστε περισσότερα »

Cycling in the rain
Cycling in the rain
3 χρόνια πριν

“Και αγενής και βλαμμένος”

Stella Splendens
Stella Splendens
3 χρόνια πριν

Διαβάζοντας αυτήν την ερώτηση δεν γίνεται να μην μου έρθει στο μυαλό η περίπτωση της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Πόσους φανς της εξόργισε με τις δηλώσεις της για τις τρανς γυναίκες μέχρι που και οι ίδιοι οι ηθοποιοί των ταινιών απογοητευμένοι βγήκαν για να πάρουν θέση επί του θέματος. Πώς να υποστηρίξεις πλέον έναν καλλιτέχνη που έχει τέτοιες απόψεις και τις βροντοφωνάζει μάλιστα στα κοινωνικά δίκτυα;

daria
daria
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Stella Splendens

Δεν χρειάζεται να υποστηρίξεις τον καλλιτέχνη. Κράτα το έργο του αν σε είχε συγκινήσει, και μόνο αυτό. Αν δεν μπορείς να το κάνεις σημαίνει πως το έργο του δεν ήταν τόσο σημαντικό για σένα, οπότε problem solved.

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  daria

Το πρόβλημα λύνεται αυτομάτως όταν οι αντιπαθείς (ή απεχθείς) κατά τη γνώμη μας απόψεις εκφράζονται και μέσα από το έργο του καλλιτέχνη. Τότε, αυτομάτως διαγράφεις και έργο και καλλιτέχνη, και δικαιούσαι σε μεγάλο βαθμό να επικρίνεις τους λάτρεις του (Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Σελίν παλιότερα, ο Ουελμπέκ στις μέρες μας). Οταν όμως οι απόψεις αυτές δεν εκφράζονται μέσα από το έργο, και ανάλογα με τις απόψεις του καλλιτέχνη αλλά και το πόσο συχνά εκφράζονται ή την έμφαση και ένταση με την οποία εκφράζονται, τότε έχει κανείς μια αρκετά μεγαλύτερη γκάμα πιθανών αντιδράσεων. Και φυσικά, δεν ξεχνάμε ότι κάθε άνθρωπος, ακόμα και… Διαβάστε περισσότερα »

daria
daria
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Stella Splendens

Που εντωμεταξύ το έργο της Ροουλίνγκ, ο Χάρρυ Πότερ δεν έχω διαβάσει κάτι άλλο*. Είναι τόσο αντιφατικό με τις απόψεις που εκφράζει τώρα… Εμένα αυτό με θλίβει στην όλη ιστορία. Ξεκίνησα να διαβάζω Χάρρυ Πότερ στο τέλος του δημοτικού, σε μια φάση που ψυχολογικά ήμουν χάλια καθώς δεχόμουν μπούλιγκ στο σχολείο. Και με βοήθησε αρκετά να βρω το θάρρος που μέχρι τότε δεν είχα. Τι να πω, περίεργα πράγματα.
*θυμήθηκα πως διάβασα πρόσφατα και ένα βιβλιαράκι που βγήκε με την ομιλία της στους φοιτητές του Χαρβαρντ στην τελετή αποφοίτησης τους. Και αυτό το είχα βρει εξαιρετικό.

Κόκκινο κρασί
Κόκκινο κρασί
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  daria

Έχει γράψει και το a casual vacansy που είναι εξαιρετικό.

Leave it to Beaver
Leave it to Beaver
3 χρόνια πριν

Το πρόβλημα πολύ πολιτικοποιημένων τύπων είναι πως βλέπουν τους γύρω τους όχι ως ζωντανούς και πολυδιάστατους ανθρώπους αλλά ως μονοδιάστατους παίκτες σε ένα σενάριο με ρόλους προκαθορισμένους από κάποιον τύπο με μούσια που έζησε πριν από 200 χρόνια, αδυνατώντας να τους προσδώσουν αξία αν δεν παίζουν το ρόλο που εκείνοι θεωρούν πως είναι ο ρόλος του “καλού”. Βάλε και τον ενθουσιασμό της νεαρής ηλικίας και η γλώσσα τους τρέχει ροδάνι και το μυαλο τους τρέχει από πίσω. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να ακούω μουσική ανθρώπων που σαν άτομα δε εκτιμώ ιδιαίτερα, βέβαια όταν εκτιμάς και τον άνθρωπο εκτός από τον… Διαβάστε περισσότερα »

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Leave it to Beaver

“από κάποιον τύπο με μούσια που έζησε πριν από 200 χρόνια” : δηλαδή γύρω στο 1820. Μιλάς δηλαδή για τον Φουριέ ή τον Σαιν Σιμόν; Δεν φανταζόμουνα ότι εξακολουθούν να ασκούν τόσο μεγάλη επιρροή στις μέρες μας…

angus
angus
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μαύρος Γάτος

Δεν ειχαν μούσια αυτοί βρε… Βασικά σε αυτή την εποχή μόνο ο Παπαφλέσας μου έρχεται να έχει μούσια .

Po the Panda
Po the Panda
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Μαύρος Γάτος

Καρλ Μαρξ.

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Po the Panda

πριν 200 χρόνια, ο Μαρξ ήταν μόλις 2 ετών. Σημαντική επιρροή άρχισε να ασκεί στο παγκόσμιο αριστερό κίνημα μετά τα 40-50 του. Θεωρώ ότι ο Μπήβερ χρησιμοποίησε εσκεμμένα τον αριθμό 200 για να απαξιώσει τον Μαρξ ως απηρχαιωμένο. Παρόλο που δεν μπορώ να χαρακτηριστώ με τίποτα ως μαρξιστής, θεωρώ ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλά στοιχεία της ανάλυσής του παρουσιάζουν ακόμα και σήμερα εξαιρετικό ενδιαφέρον και γι’ αυτό άλλωστε διδάσκονται και σε πολλά μεγάλα Δυτικά πανεπιστήμια. Οσο για τις προβλέψεις του Μαρξ ή την διεστραμμένα διαστρεβλωμένη εφαρμογή των ιδεών του από τους σοβιετικούς, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Leave it to Beaver

Σοβαρότερα μιλώντας τώρα, οι ρίζες αυτής της τάσης δεν οφείλονται τόσο στην υπερπολιτικοποίηση, αλλά στην τάση κάποιων ατόμων να ψάχνουν κάποιο άλλοθι με το οποίο θα ντύσουν την τάση τους για μανιχαϊσμό, για φανατική αντιμετώπιση της ζωής, για ένα ιερό “βιβλίο” ή πράγμα που θα καθορίζει τη ζωή τους και στο οποίο θα υπακούουν τυφλά. Αυτό το άλλοθι μπορεί εξίσου καλά να είναι η πολιτική, η θρησκεία, ο εθνικισμός, το ποδοσφαιρική ομάδα…

angus
angus
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Leave it to Beaver

Το ότι είναι πολιτικοποιημένος το συμπεράναμε από πού ;

Διάφανο Σελοφάν
Διάφανο Σελοφάν
3 χρόνια πριν

Το να νομίζει ότι η δική του άποψη είναι ορθότερη από τη δική σου, δεν είναι μια μορφή φασισμού;

Schroedinger's cat
Schroedinger's cat
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

Συμφωνώ μέχρι κεραίας με το σχόλιο σου!! Ήθελα, επίσης, να πω ότι γενικά πάντα διαβάζω τα σχόλια σου και τα βρίσκω πολύ αξιόλογα αναφορικά και με τον τρόπο σκέψης σου και με την έκφραση του. Και πολύ ευγενικά!! Καλή συνέχεια!!

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

Με πρόλαβες! Ας πάψουμε να χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη για ψύλλου πήδημα, γιατί τότε “ξεπλένουμε” τους πραγματικούς φασίστες. Ας χρησιμοποιούμε τους όρους τραμπούκικος/καταπιεστικός/ αυταρχικός/δικτατορικός ενδεχομένως…

dreammaker
dreammaker
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

τη χρησιμοποιουμε αντι του ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΣ, για εμφαση και γιατι ειναι σιγουρα κατανοητη ως τελειως αρνητικη. ειναι οντως πολυ λαθος

Διάφανο Σελοφάν
Διάφανο Σελοφάν
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  dreammaker

Δεκτό. Δεν θα έπρεπε όμως να χρησιμοποιούμε ούτε τη λέξη αυταρχικός. Έχει και αυτή η λέξη βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν (δικτατοριες κλπ). Εκτός και αν η συλλογική σκέψη τις θεωρεί πιο “soft”…

Διάφανο Σελοφάν
Διάφανο Σελοφάν
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

Καλά έκανες και το επισημανες. Δεν θα διαφωνήσω, ίσως το χρησιμοποίησα καταχρηστικά. Ωστόσο, δεν χρησιμοποίησα χωρίς λόγω τη λέξη “μορφή”. Ναι, έχουμε συνδέσει τη λέξη “φασισμός” με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Γερμανίας και της Ιταλίας. Ναι, έχει ιστορική διάσταση. Όταν όμως αυτός ο άνθρωπος είχε αυτή την στάση απέναντι σε έναν άνθρωπο που δεν ήξερε καν και θεωρεί και την άποψη του σωστότερη όλων; Σε τι διαφέρει από τον Morrissey που κάνεις τις δικές του “σωστές” δηλώσεις, τον οποίο ο ίδιος χαρακτήρισε φασίστα;

κλαδί
κλαδί
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

Αυτό που έκανε ο τύπος ήταν λάθος, αλλά το να το εξισώνουμε με τις δηλώσεις και πράξεις που έχει κάνει ο Morrissey μου φαίνεται΄άτοπο. Με ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα βρήκα πχ αυτό στην Guardian: During a recent performance on The Tonight Show Starring Jimmy Fallon (and at a number of live shows in New York), the former Smiths singer sported a For Britain badge. For those unfamiliar with it, For Britain is a far-right political party.

Αυτό που ισχυρίζεσαι με παραπέμπει στη συλλογιστική -όλες οι απόψεις πρέπει να είναι αποδεκτές και καλό είναι να ακούγονται-. Ισχύει ή παρερμήνευσα το σχόλιο σου;

Διάφανο Σελοφάν
Διάφανο Σελοφάν
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  κλαδί

@κλαδί
Όχι, προφανώς και δεν είναι όλες οι απόψεις αποδεκτές. Ούτε του Morrissey, ούτε όμως και του τύπου.

κλαδί
κλαδί
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

@Διάφανο Σελοφάν Α, συγγνώμη για αυτό. Λοιπόν, νομίζω ότι η διαφορά του τύπου από τον Morrissey έχει να κάνει με το ότι αυτά που δηλώνει και κάνει ο Morrissey είναι συνδεδεμένα με αποδεδειγμένα ιστορικά επικίνδυνες σκέψεις και πρακτικές, υποστηρίζει ανοιχτά ακροδεξιό κόμμα, είναι φιλικά διακείμενος προς τον φασισμό. Ο άλλος λέει την αποψάρα του, με την οποία διαφωνώ, σε μια κοπέλα σε ένα τραπέζι. Μου φαίνεται άτοπο να συγκρίνουμε αυτό που έκανε ο τύπος με την φασιστική πράξη/έκφραση , γιατί το να εκφράζεσαι/ πράττεις φασιστικά είναι συγκεκριμένο. Θέλω να πω ότι ναι, να κρίνουμε την στάση του αλλά δεν ξέρω… Διαβάστε περισσότερα »

Διάφανο Σελοφάν
Διάφανο Σελοφάν
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  κλαδί

Στάθηκα αρκετά σε μερικές λέξεις και εκφράσεις που χρησιμοποίησε η κοπέλα της ερώτηση, όπως “κόντεψε να με σκοτώσει”, “δεν μου ξαναμίλησε, “είναι ακραίος όταν μιλάει”, χαρακτήρισε και την ίδια φασιστρια. Δε μου φάνηκε και τόσο δημοκράτης πάντως. Ίσως ήταν ατυχής η λέξη που χρησιμοποίησα, το δέχομαι.

angus
angus
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Διάφανο Σελοφάν

Μια μικρή διόρθωση. Δεν θεωρούν όλοι οι μελετητές τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό (που ιδεολογικά στήριξε το Ολοκαύτωμα) φασιστική ιδεολογία. Από την άλλη ιδεολογίες που χαρακτηρίστηκαν φασιστικές δεν σχετίζονται μόνο με το Ολοκαύτωμα.

Μαύρος Γάτος
Μαύρος Γάτος
3 χρόνια πριν
Απάντηση σε  angus

Οντως, αν και όλα τα φασιστικά καθεστώτα ήταν αντισημιτικά, μονάχα ο ναζισμός οδήγησε στο Ολοκαύτωμα. Παρεμπιπτόντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι (δυστυχώς) ένα από τα σημαντικά στοιχεία του φασισμού υπήρξε η μαζική συμμετοχή σημαντικής μερίδας του πληθυσμού (κυρίως των μικροαστών, αλλά και αρκετών εργατών), με αποτέλεσμα, πέρα από την βία των όπλων, να διαθέτουν και ένα όχι αμελητέο λαϊκό έρεισμα.

Aktinidio
Aktinidio
3 χρόνια πριν

Τώρα θίγεις φλέγον θέμα που συζητάω συχνά με μανία. Εκεί που έχω καταλήξει είναι ότι έχει να κάνει με το πως το λαμβάνει ο καθένας προσωπικά και που βάζει το όριο του. Πχ εγώ τραβάω τη γραμμή και αρχίζω να σιχαίνομαι κάποιον, όταν ο καλλιτέχνης περνάει την ιδεολογία με την οποία δεν συμφωνώ στην τέχνη του. Πχ αν στη μουσική του περνάει το μήνυμα σκοτώστε τους μαύρους. Η πχ όταν βλέπω πλέον έναν πίνακα του Γκογκεν με κάποια κοπελίτσα δεν μπορώ να το αποσύνδεσω από την παιδοφιλία του παρόλο που η τέχνη του είναι εντυπωσιακή. Άν ο καλλιτέχνης ωστόσο κρατάει… Διαβάστε περισσότερα »