Αγαπητή «Α, μπα»: Τελικά πόσο επηρεάζουν οι γονείς τον χαρακτήρα του παιδιού;

Με αφορμή ενα ποστ που διαβασα με τη μητέρα που εξιστορουσε τη φαση οπου ενας πιτσιρικας χαστούκισε την κόρη της θέλω να σε ρωτήσω. Μεσα στην απαντηση σου γράφεις ” έχω αρχίσει να δείχνω περισσότερη κατανόηση στους γονείς που τους έτυχε λαχνός με παιδί – Ταλιμπάν. Πολλές φορές φταίνε οι γονείς, αλλά τα παιδιά έρχονται με φορτωμένο λογισμικό.” Εχω διαβασει πολλες ιστοριες εδω μεσα με πληγωμενα παιδια μεγαλωμενα με ασχημο τροπο. Εχω διαβασει αρκετους ειδικους στην παιδοψυχολογια οι οποιοι ειναι καθετοι πως οι γονεις ευθύνονται για τις συμπεριφορες των παιδιων και για το τι ειδους ενηλικες θα γινουν. Διαβαζοντας απαντησεις σου σε αντιστοιχα θεματα μπορω να πω πως αυτη τη φορα σκαλωσα. Αλήθεια πιστευεις οτι μπορει ενα παιδακι οσο κ αν οι γονεις του ασχολούνται προσπαθούν να το διαπαιδαγωγησουν καλα,αυτο να εχει το δικο του χαρακτήρα σε μια τοσο μικρη ηλικια; Ειναι πλαστελινη τα μικρα παιδια τα πλαθουμε οπως θελουμε, ειναι παπαγαλακια που μιμουνται τους γονείς, ειμαστε οι θεοι τους κ παιρνουν παντα παραδειγματα απο εμας. Κατα τη δικη σου αποψη δεν ισχυουν ολα τα παραπανω; μηπως τελικά γονεις που συνανταμε κ δειχνουν να ασχολουνται με το παιδι αλλα αυτο παραμενει ταλιμπαν να μην ασχολουνται στην πραγματικοτητα αλλα να υποκρινονται απλα κ μονο για να δειχνουν καλοι;;κ έτσι βγαινει η αποψη οτι ειναι κ μερικα που ειναι γεννημενα ταλιμπαν! σορρυ ρε Λενα αλλα πιστευω ακραδαντα οτι το παιδι ειναι δημιουργημα των γονιων, σε ολα του! Εσυ τελικα τι πιστεύεις;;;

– Δουκισσα

Αυτό το ερώτημα απασχολεί την επιστήμη από πάντα. Καμία σύγχρονη θεωρία δεν υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα των γονιών σε όλα του. Κάθε άνθρωπος είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ασφαλώς έχουν ευθύνη οι γονείς, αλλά επίσης σίγουρο είναι ότι δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια προσωπικότητα από το μηδέν, μόνο μέσα από όλα όσα κάνουν οι ίδιοι. Οι άνθρωποι έρχονται με συγκεκριμένη προδιάθεση και αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους συνέχεια. Και πάλι, δεν είναι θέμα άποψης. Αυτό που πιστεύεις, και μάλιστα ακράδαντα, απλώς δεν ισχύει. Όσο και να το πιστεύεις, δεν αλλάζει το γεγονός ότι δεν ισχύει. Πιστεύεις κάτι λάθος.

Οι ειδικοί στην παιδοψυχολογία βρίσκουν συσχετισμό μεταξύ της παιδικής ηλικίας και των αποτελεσμάτων αργότερα, προφανώς, αλλά κανείς σοβαρός μεταξύ τους δεν πιστεύει ότι ό,τι γράφεται δεν ξεγράφεται. Αντιθέτως, όλοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν κληρονομικά θέματα – όχι από τους γονείς, απαραίτητα, και όλοι αναγνωρίζουν ότι σε κάθε στιγμή της ζωής σου μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ψυχολογία. Αν ήταν τόσο καταδικαστικά όσο πιστεύεις, τότε όλοι όσοι μεγάλωσαν δύσκολα, δεν έχουν απολύτως καμία ευκαιρία να αλλάξουν την πορεία της ζωής τους. Είναι δυνατόν να πιστεύεις ακράδαντα κάτι τόσο περιοριστικό; Καταρρίπτεται συνέχεια γύρω μας. Δεν βλέπεις πόσο διαφορετικά διαχειρίζεται ο καθένας την παιδική του ηλικία;

Και βέβαια, δεν είπα πουθενά ότι πιστεύω μόνο στην προδιάθεση ή μόνο στην διαπαιδαγώγηση, όπως κάνεις εσύ, το μόνο που έγραψα είναι ότι «έχω περισσότερη κατανόηση για αυτούς τους γονείς». Πίστευα, και συνεχίζω να πιστεύω, αυτό που λένε όλοι όσοι ασχολούνται με το θέμα, ότι είναι πολυπαραγοντικό, κι εδώ που τα λέμε, δεν χρειάζεται καν να το διαβάσω από ειδικούς, προφανώς ισχύει γιατί είναι το πιο λογικό από όλα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News