in

Αγαπητή «Α, μπα»: Τελικά πώς πληρώνουμε όταν βγαίνουμε παρέα;

Όταν πάω να υπολογίσω τι χρωστάμε με κοιτάνε σα γύφταρο

Όταν πάω να υπολογίσω τι χρωστάμε με κοιτάνε σα γύφταρο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

moneta dribble 2x 1

Μα πως πληρώνουν τελικά ; Στα 30 μου μετανάστευσα από την Ελλάδα που ζούσα και δούλευα μέχρι τότε, στην Αγγλία με τη γυναικα μου. Τότε είχα μονο εγώ μετρια δουλειά, εκείνη ανεργη έψαχνε, και αρχισαμε να κανουμε παρεα με καποιους Ελληνες, καθώς δεν ξεραμε κανένα. Όποτε λοιπον βγαίναμε με παρέα, εμείς γενικώς ήμασταν μαζεμένοι, καθώς δεν ειχαμε πολλά λεφτά, αλλά οι υπόλοιποι, ζωντας χρονια στην Αγγλια, δεν ειχαν αναλογους περιορισμους. Όταν ερχόταν ο λογαριασμός, λεγανε ολοι με μια φωνή «δια 5 παιδιά, έτσι;» και πληρώναμε όλοι το ίδιο – ανεξαρτητως του τι πηραμε/φαγαμε/ηπιαμε. Το θέμα είναι ότι οι άλλοι παίρνανε πχ κοκτειλ ή καφέ ή πρωτο πιάτο, ενώ εμείς όχι. Έτσι καταλήγαμε να πληρώνουμε σχεδόν πάντα παραπάνω, από 1-2 λίρες, μέχρι σε κάτι γενέθλια, ο εορτάζων έφαγε, ήπιε και μετά μας έβαλε να πληρώσουμε όλοι το ίδιο, τουτέστιν 30 λίρες παραπάνω το άτομο. Εκεί, πληρωσαμε μεν πανω στην “ευφορια των γενεθλιων” αλλα ειπαμε φτάνει πια. Την επομενη φορά, πήραμε τον λογαριασμό πρώτοι, υπολογίσαμε τι χρωστάμε, πληρώσαμε με κάρτα και τους αφήσαμε να στραβώνουν. Και έκτοτε, η νεα πρακτικη συνεχίστηκε και.. γλυτώσαμε. 5 Χρόνια μετα, πήγαμε Ολλανδία και έχουμε πάλι φίλους Έλληνες και περισσότερα λεφτά. Σε αντιστοιχες περιπτώσεις, οταν έρθει ο λογαριασμός, κάνω εγώ την άχαρη κίνηση να υπολογίσω (χοντρικά) τι ακριβώς χρωστάμε – προσοχή, δεν ειμαι αυτός που θα πει «εσυ πληρωνεις 5/7 από τη σαλάτα και εσύ 1/3 από το κρασί), αλλά αν κάποιος έχει πάρει κάτι εξτρα ή κάτι πιο ακριβό, θα πω «πληρωσε εσυ το κοκτειλ σου, και τα υπολοιπα δια του 5 πχ» ή « εγώ είμαι 20 ευρω, εσεις κάνετε ότι θέλετε». Η αντιδραση ; ολοι στραβομουτσουνιάζουν, «βαριουνται» να κανουν υπολογισμους, και βασικα με κοιτανε σαν γύφταρο. Ξαναγραφω για να μην με σταυρωσετε στα σχολια – δεν μιλαω για διαφορες 2 ευρώ, ούτε μετράω μπουκιές, αλλα αν ενα κοκτειλ εχει 15 ευρω, δεν ξερω γιατι να το πληρωσουμε δια πέντε. Βλέπω πως πολλοί Ελληνες μασανε στο peer pressure και το «παμε δια πεντε παιδια» που κανουμε με τις (χαμηλες) τιμες της Ελλαδας, το φέρανε και εξω. Επισης να πω ότι θεωρώ πολύ λογικό να πληρώσω εγώ το κοκτειλ/κρασι/γλυκο μου, και οχι δια πέντε. Με τις καρτες κι ολας, δεν υπαρχει και θεμα ψιλών, «βρειτε τα παιδια» κτλ. Αλλα δεχομαι το αβολο του κομπιουτερακιου. Το αστειο – οι ξενοι δεν στραβωνουν στο «ο καθένας τα δικά του». Ειμαι υπερβολικός ή τσιγκούνης ;
– Ενας άφραγκος Ωνάσης

Είσαι αυτό που θέλεις να είσαι και καλύτερα να κάνεις παρέα με αυτούς που τους αρέσει αυτό που είσαι. Με τους αγνώστους ή με τους απλούς γνωστούς να είσαι αυτό που είσαι και αν στραβώσει εντελώς το πράγμα, τι είχαμε, τι χάσαμε.
Εγώ συμφωνώ μαζί σου αλλά σε τι σου χρησιμεύει αυτό; Δεν πάμε μαζί για φαγητό, με άλλους πας

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

69 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
WordPress › Σφάλμα

Παρουσιάστηκε ένα κρίσιμο σφάλμα σε αυτόν τον ιστότοπό.

Μάθετε περισσότερα για την αποσφαλμάτωση του WordPress.