Μα πως πληρώνουν τελικά ; Στα 30 μου μετανάστευσα από την Ελλάδα που ζούσα και δούλευα μέχρι τότε, στην Αγγλία με τη γυναικα μου. Τότε είχα μονο εγώ μετρια δουλειά, εκείνη ανεργη έψαχνε, και αρχισαμε να κανουμε παρεα με καποιους Ελληνες, καθώς δεν ξεραμε κανένα. Όποτε λοιπον βγαίναμε με παρέα, εμείς γενικώς ήμασταν μαζεμένοι, καθώς δεν ειχαμε πολλά λεφτά, αλλά οι υπόλοιποι, ζωντας χρονια στην Αγγλια, δεν ειχαν αναλογους περιορισμους. Όταν ερχόταν ο λογαριασμός, λεγανε ολοι με μια φωνή «δια 5 παιδιά, έτσι;» και πληρώναμε όλοι το ίδιο – ανεξαρτητως του τι πηραμε/φαγαμε/ηπιαμε. Το θέμα είναι ότι οι άλλοι παίρνανε πχ κοκτειλ ή καφέ ή πρωτο πιάτο, ενώ εμείς όχι. Έτσι καταλήγαμε να πληρώνουμε σχεδόν πάντα παραπάνω, από 1-2 λίρες, μέχρι σε κάτι γενέθλια, ο εορτάζων έφαγε, ήπιε και μετά μας έβαλε να πληρώσουμε όλοι το ίδιο, τουτέστιν 30 λίρες παραπάνω το άτομο. Εκεί, πληρωσαμε μεν πανω στην “ευφορια των γενεθλιων” αλλα ειπαμε φτάνει πια. Την επομενη φορά, πήραμε τον λογαριασμό πρώτοι, υπολογίσαμε τι χρωστάμε, πληρώσαμε με κάρτα και τους αφήσαμε να στραβώνουν. Και έκτοτε, η νεα πρακτικη συνεχίστηκε και.. γλυτώσαμε. 5 Χρόνια μετα, πήγαμε Ολλανδία και έχουμε πάλι φίλους Έλληνες και περισσότερα λεφτά. Σε αντιστοιχες περιπτώσεις, οταν έρθει ο λογαριασμός, κάνω εγώ την άχαρη κίνηση να υπολογίσω (χοντρικά) τι ακριβώς χρωστάμε – προσοχή, δεν ειμαι αυτός που θα πει «εσυ πληρωνεις 5/7 από τη σαλάτα και εσύ 1/3 από το κρασί), αλλά αν κάποιος έχει πάρει κάτι εξτρα ή κάτι πιο ακριβό, θα πω «πληρωσε εσυ το κοκτειλ σου, και τα υπολοιπα δια του 5 πχ» ή « εγώ είμαι 20 ευρω, εσεις κάνετε ότι θέλετε». Η αντιδραση ; ολοι στραβομουτσουνιάζουν, «βαριουνται» να κανουν υπολογισμους, και βασικα με κοιτανε σαν γύφταρο. Ξαναγραφω για να μην με σταυρωσετε στα σχολια – δεν μιλαω για διαφορες 2 ευρώ, ούτε μετράω μπουκιές, αλλα αν ενα κοκτειλ εχει 15 ευρω, δεν ξερω γιατι να το πληρωσουμε δια πέντε. Βλέπω πως πολλοί Ελληνες μασανε στο peer pressure και το «παμε δια πεντε παιδια» που κανουμε με τις (χαμηλες) τιμες της Ελλαδας, το φέρανε και εξω. Επισης να πω ότι θεωρώ πολύ λογικό να πληρώσω εγώ το κοκτειλ/κρασι/γλυκο μου, και οχι δια πέντε. Με τις καρτες κι ολας, δεν υπαρχει και θεμα ψιλών, «βρειτε τα παιδια» κτλ. Αλλα δεχομαι το αβολο του κομπιουτερακιου. Το αστειο – οι ξενοι δεν στραβωνουν στο «ο καθένας τα δικά του». Ειμαι υπερβολικός ή τσιγκούνης ;
– Ενας άφραγκος Ωνάσης
Είσαι αυτό που θέλεις να είσαι και καλύτερα να κάνεις παρέα με αυτούς που τους αρέσει αυτό που είσαι. Με τους αγνώστους ή με τους απλούς γνωστούς να είσαι αυτό που είσαι και αν στραβώσει εντελώς το πράγμα, τι είχαμε, τι χάσαμε.
Εγώ συμφωνώ μαζί σου αλλά σε τι σου χρησιμεύει αυτό; Δεν πάμε μαζί για φαγητό, με άλλους πας
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αφού πλέον έχεις λεφτά, δεν καταλαβαίνω την πίεση. Δίκιο έχεις εσύ, δίκιο έχουν κι αυτοί αν τα ποσά μοιράζονται σε βάθος χρόνου και δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, αλλά πραγματικά, αφού είναι τόσο λαρτζ, πάρε βαθιά άνασα και την επόμενη φορά παράγγειλε αστακομακαρονάδα. Για δύο άτομα. Ναι, στο Άμστερνταμ.
Υ.Γ. Ρώτα τους αν θέλουν καμιά μπουκιά και, στο τέλος, πες τους “μαζί τα φάγαμε”. Πόσο πιο ελληνικό; 3 του Σεπτέμβρη κιόλας, χρόνια πολλά.
ΥΓ τα είπες όλα
Ας τα κάνει πενηνταράκια κι ας κάνει λουτρό και βουτιές τα βράδια, αγαπητ@ δήθεν. Η συγκεκριμένη τακτική θα πραγματοποιηθεί μια φορά μόνο, οπότε αξίζει το κόστος, το οποίο μάλιστα θα μοιραστεί στην παρέα. Αν δεν λειτουργήσει κι η παρέα στηρίξει τη θέση της, μοιραζόμενη αδιαμαρτύρητα το κόστος (ακόμα κι αν κοκκινίσει σαν τον αστακό από το μείγμα ντροπής και φούριας), αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί τρώει αστακό σε κάθε έξοδο σε τιμές προνομιακές. Μπορεί βέβαια να κάνει ρελάνς η παρέα και να παραγγέλνουν σαμπάνιες και χαβιάρια και να μπουν μέσα ομαδικώς, αλλά τι να τα κάνεις, ότι φάμε, ότι πιούμε… Διαβάστε περισσότερα »
Είχαμε πάει για φαγητό με τον πρώην μου και με ένα φιλικό ζευγάρι. Όταν ήρθε ο λογαριασμός είπαμε να τον πληρώσουμε δια 4. Θυμήθηκα όμως ότι εμείς είχαμε πάρει ένα ούζο παραπάνω, έτσι πρότεινα να πληρώσουν λιγότερα. Στην επιστροφή ο πρώην με έφαγε με την γκρίνια, μου έκανε ανάλυση όλων των εσόδων, των εξόδων και των τεκμηρίων του φίλου του.. τσιγκούνη τον ανέβαζε τσιγκούνη τον κατέβαζε επειδή ο φίλος δέχτηκε να πληρώσει 8ευρώ λιγότερα για κάτι που δεν είχε πάρει…..Ο πρώην μου μου ζητούσε χρήματα για τα τοστ που έτρωγα σπίτι του και με ρωτούσε ”καλά εδώ θα κάνεις πάλι… Διαβάστε περισσότερα »
Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Ο ! ! ! Αυτό με το τοστ είναι απίστευτο!!!!!!! Είχα ένα τσιγκούνη φίλο που, όταν ήμασταν φοιτητές, μας ζήταγε λεφτά για τα αναψυκτικά που πίναμε στο σπίτι του, αλλά να ζητάει λεφτά από τ@ν σύντροφο του για το τοστ είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!
Και πώς ακριβώς σου χρέωνε το τοστ; Όσο το πουλάνε στα Everest ή άθροιζε τον Καραμολέγκο, το βούτυρο, το γκούντα, τη γαλοπούλα, τη μαγιονέζα, τη ντομάτα, το μαρούλι και μετά διαιρούσε τον αριθμό των μερίδων;
Σαν τον Ντάνιελσαν στο καράτε κιντ!
Πρώτη νύξη για τα τοστ έγινε με πολύ διακριτικό τρόπο.. Ένα πρωινό που περίμενα να αδιαθετήσω και η πείνα ήταν μεγάλη, και αφου είχαμε φάει απο ένα ρημαδοτοστ ο καθένας, αποφάσισα να φτιάξω και ένα δεύτερο. Έρχεται μου αρπάζει από τα χέρια την συσκευασία με τις αφράτες φετούλες και μου λέει ” Ένα θα φας εσύ! Ένα εγώ!” και τη βάζει στο ψυγείο. Η συνέχεια ήταν ότι κάθε φορά που πήγαινε στο σουπερ μαρκετ μου ζητούσε από 5€-10€ ανάλογα τις προσφορές στα τοστ και στα αφρόλουτρα..
Η πρώτη νύξη για τα τόστ έγινε ένα πρωινό.. Αφού είχαμε φάει ήδη από ένα ο καθένας, έκανα την κίνηση να φάω και δεύτερο..Περίμενα να αδιαθετήσω και η πείνα ήταν ακατανίκητη.. Πάω να ανοίξω τη συσκευασία με τις αφράτες φετούλες και μου την παίρνει από τα χέρια λέγοντας μου ” Ένα θα φας εσύ, ένα θα φάω εγώ” και την επιστρέφει στο ψυγείο. Η συνέχεια ήταν να μου ζητάει κάθε φορά που πάει στο σούπερ μάρκετ 5-10ευρώ ανάλογα τις προσφορές σε τοστ και αφρόλουτρα. Υ.Γ. Έμενα 2 βράδια μαξ την εβδομάδα σπίτι του.. Και ο ένας από τους άπειρους λόγους… Διαβάστε περισσότερα »
Γατί διευκρίνισε σε παρακαλώ γιατί με τρώει η απορία: Γιατί ιταλικά καβούρια συγκεκριμένα; Τι διαφορά εχουνε από τα υπόλοιπα καβούρια;
Χάνονται βρε αυτά τα κελεπούρια; τον παντρεύεσαι, μένεις χήρα νωρίς απο ατύχημα (άτιμη κενωνία, άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κατεβάζεις) και κάνεις ζωή χαρισάμενη με τις χρυσές λίρες που στάνταρ θα είχε κρυμμένες.
χαχχαχχχαχα και με φορητό θερμοπομπό γιατί αν δεν ήμουν εκεί δεν θα άνοιγε και θέρμανση
Πιστοντουζιέρα!
Αυτή είναι τιμή καντίνας. Μιλάμε για 50 λεπτά μαξ. Εκτός αν έπαιζε άλλο σχέδιο από πίσω, επιχειρηματικό, δεν ξέρω για πόσα τοστ μιλάμε, αλλά θα έπρεπε να κόψει απόδειξη.
Σε χρεωσε μονο για τα υλικα του τοστ η και για τον κοπο του ; για το ρευμα που εκαψε η τοστιερα;;;
Για την ακρίβεια μου είπε ότι θα έπρεπε από μόνη μου να σκεφτώ να του δώσω χρήματα για ρευμα και θέρμανση..
Παιδιά, νιώθω ότι είμαι πολύ μπροστά, μου έχουν ζητήσει χρήματα για ένα κομμάτι πίτσα..
Αχ αυτα τα τοστ! Τα ειχα κι εγω με καποιον 2 μηνες ο οποίος προτιμούσε να κοιμόμαστε σπιτι του παρα στο δικό μου (αυτο περιπου 3 βραδυα τη βδδομάδα). Μου ειχε πει καποια στιγμή οτι κάθε Παρασκευη κάνει τα ψώνια του σουπερ μαρκετ. Μια Πεμπτη πρωί λοιπόν ξυπνάμε σπιτι του και ενω ξερει οτι τρώω τοστ με ρωτάει ” θες να σου φτιάξω ψωμάκι με μέλι;”. “Δεν εχεις τοστ; οχι δεν πειραζει θα φαω κάτι απ’εξω” του απαντάω. “Οχι ενταξει μου λέει” κατσουφιασμένος και φτιαχνει 2 τοστ με τα τελευταία απο οτι βλέπω υλικά. Συμπέρανα λοιπόν πως δεν ήθελε να… Διαβάστε περισσότερα »
Ταύτιση!!! Μπα είχε φυσικό αέριο…
Τσιγκούνηδες έχω συναντήσει. Ανοιχτοχέρηδες έχω συναντήσει. Αυτό που περιγράφεις, το έχω δει σε κάτι αμερικάνικες σειρές, αλλά δεν το έχω συναντήσει. Αν πάμε σε μια ταβέρνα και φάμε όλοι, προφανώς θα το πάμε διά του πόσα άτομα είμαστε. Αν ένας δεν φάει και πιει ένα τσιπουράκι π.χ. το πιθανότερο είναι να του πούμε “δεν χρωστάς τίποτα μωρέ, σιγά τώρα”. Το να τον βάλεις να πληρώσει τα δικά μας φαγητά, το βρίσκω το λιγότερο απαράδεκτο. Σε μπαρ ειδικά δεν το συζητάω. Είναι δυνατόν αν πάρει κάποιος 5 κοκτέηλ να πληρώσει το ίδιο με κάποιον που πήρε μια μικρή μπύρα; Επίσης, εγώ… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς! Στην Αγγλία και στην Αμερική (τουλάχιστον προς Νέα Υόρκη μεριά), όταν βγαίνετε έξω για να γιορτάσετε γενέθλια, ο εορτάζων δεν πληρώνει τίποτα. Η παρέα μοιράζεται το ποσό. Όταν τους εξηγούσα ότι στην Ελλάδα το σύστημα λειτουργεί ανάποδα, με κοίταζαν με απορία και κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι στα γενέθλιά σου φαλιρίζεις.
Στην ελληνική σχολή, η πληρωμή του λογαριασμού είναι μία στιγμή επιβεβαίωσης της καλής διάθεσης και της γενναιοδωρίας ανάμεσα στα μέλη μιάς παρέας. Στην αγγλοσαξονική, είναι μία στιγμή επιβεβαίωσης των καλών λογαριασμών που κάνουν τους καλούς φίλους. Και οι δύο σχολές σωστές είναι. Το όχι πολύ ευγενικό ή ελαφρώς ξινό – όταν δεν τίθεται θέμα εμφανούς αδικίας, όπως στην περίπτωση των γενεθλίων – είναι να επιμένει κανείς να ακολουθηθεί η δική του γραμμή, ή να στραβομουτσουνιάζει όταν η παρέα προτιμάει κάτι διαφορετικό. Αυτό κάνουν οι φίλοι σου, αλλά υποψιάζομαι ότι ίσως αυτό να κάνεις κι εσύ. Το πιο κιμπάρικο – τη… Διαβάστε περισσότερα »
Χαχαχαχα! Έπος αυτή η ερώτηση με το biscotti!
Well said!
Και να προσθέσω ότι το “γύφταρος” είναι ρατσιστικός χαρακτηρισμός και θα ευχόμουν να μην το είχες χρησιμοποιήσει, να μην είχε μπει στον υπότιτλο της ερώτησης, και να μη μου ακουγόταν τόσο φυσικό ώστε να το προσέξω στην πολλοστή ανάγνωση.
Εγώ βρε άφραγκε Ωνάση διάβασα την ερώτησή σου κ μ έλουσε κρύος ιδρώτας, διότι είχα κ εγω ακριβώς τις ίδιες αντιδράσεις στην Αγγλία από ‘Ελληνες φίλους, κ μάλιστα σε περίοδο που τις τελευταίες 2 βδομάδες του μήνα τις έβγαζα με 30 λίρες στο λογαριασμό. Σου δίνω λοιπόν δίκιο 100%! Βέβαια να πω εδώ, πως στην περίπτωση των γενεθλίων που ανέφερες, φέρανε οι φίλοι το “έθιμο” του “δια του 5” μαζί τους, το άλλο όμως που ο εορτάζοντας κερνάει την παρέα το αφήσανε απ έξω βλέπω ε. Σε κάθε περίπτωση θα σου πω τί έκανα εγώ, σταμάτησα να κάνω παρέα με… Διαβάστε περισσότερα »
Ο ευγενικός άνθρωπος που έχει συναίσθηση τι γίνεται γύρω του, το κάνει από μόνος του.
Θα πει, εσύ ήπιες ένα κρασί, εμείς φάγαμε, δεν θα διαιρέσουμε. Ή, εσείς είστε 10 ευρώ (τα ποτά τους ξέρω γω) κι οι υπόλοιποι τόσο.
Η διαίρεση γίνεται όταν όλοι στο τραπέζι έχουν παίξει στα ίδια.
Πολύ καλά κάνεις, αφού δεν έχουν το αυτονόητο τακτ από μόνοι τους, κι άσε τους να στραβωνουν
προσωπικά, το θεωρώ λίγο άξεστο (δεν βρίσκω τη σωστή λέξη) να μην λαμβάνεις υπόψη σου την οικονομική δυνατότητα των φίλων σου, ακόμα και της απλής παρέας. Πόσο μάλλον αν κάποιος το δηλώσει διακριτικά (πχ δεν πεινάω πολύ θα πάρω μόνο αυτό ή θα πιω μόνο λίγο κρασάκι κλπ). Πολλές φορές μας έχει τύχει αυτό το δια του 5 να γίνεται δια του 4 επίσης διακριτικά (πχ σιγά εσύ τι έφαγες) ή να μειώνεται δραστικά το μερίδιου κάποιου που δεν συμμετείχε εξίσου στην “κρεπάλη”. Υπάρχουν άπειροι τρόποι να πληρωθεί ένας λογαριασμός και χωρίς κομπιουτεράκι (όχι ότι είμαι εναντίον) αρκεί να υπάρχει… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς…και θεωρώ τρελή γαϊδουριά να περιμένει κάποιος που παράγγειλε πχ μπριζόλα black angus να μοιραστεί εξίσου ο λογαριασμός με κάποιον που παρήγγειλε μια απλή μακαρονάδα.
Προ αμνημονεύτων ετών ούσα φοιτήτρια και άφραγκη, είχα κανονίσει να βγω με τον τότε φίλο μου και την παρέα του. Επειδή ήμουν άφραγκη, επέλεξα να πάω πιο αργά, αφού είχαν ήδη όλοι φάει και πιεί κι επέλεξα να πάρω μια μπίρα (ενώ οι υπόλοιποι έπιναν τσίπουρα ή ούζα), έτσι ώστε η κατανάλωσή μου να συμφωνεί με τα πενιχρά μου ευρώ. Όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού, ο τότε φίλος μου ανέλαβε να κάνει τον ταμία και μου λέει με κάθε φυσικότητα πως διαίρεσε το ποσό με τα άτομα και πως χρωστάω τα Χ εξωπραγματικά ευρώ. Όταν του είπα πως το… Διαβάστε περισσότερα »
Μόλις σου φέρνουν τη μπύρα, την πληρώνεις επιτόπου. Όταν έρθει ο λογαριασμός των άλλων, λες, α εγώ πλήρωσα ήδη, και δείχνεις την απόδειξη πληρωμής.
Ε,ναι. Δυστυχως με αυτούς πας για φαγητό αρα με αυτούς πρεπει να τα βρεις. Πολύ κακό χούι των Ελλήνων, στην βορρεια Ευρώπη δε το κανει κανένας αυτό. Αλλα επειδη συμφωνώ μαζι σου και το να ξεκοψεις, όπως έκανα εγώ, δεν ειναι καλή λύση πάντα, θα σου πω τι κάνω οταν παω στην Ελλαδα: 1. Μην τρως εξω. Πες ότι ήρθες για την παρέα και θα πιεις ένα ποτό που θα πληρώσεις με το που έρθει. 2. Πες εξ αρχής ότι εσύ θα πληρώσεις μονο για ο,τι παρεις και να επιμείνεις δινοντας ως παραδειγμα του αν εσύ παρεις αστακό και σαμπάνια,… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν νομίζω ότι είναι κακό χούι των Ελλήνων το ” δεν πειράζει φιλε μου, χάρηκα την παρέα σου και δεν θα τα χαλάσουμε για 2-3 ευρώ τα οποία θα βρεθούν πάλι μπροστά μας την επόμενη φορά που θα βρεθούμε ”. Από την άλλη όταν οι διαφορές είναι μεγάλες, δηλαδή εγώ πάρω κάτι πολύ ακριβό και περιμένω να το πληρώσεις εσύ σαν πονηριδης είναι γαϊδουριά και αναισθησία και δεν είναι κανενός χούι, παρά μόνο των γαϊδουριών. Έχω βρεθεί άπειρες φορές σε παρέες για φαγητό, που έρχεται φίλος και δεν τρώει, παρά παίρνει ένα ποτό και οι υπόλοιποι επιμένουν να μην πληρώσει… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ πέρασαν ανεπιστρεπτί τα τιμημένα χρόνια ΠΑΣΟΚ. Φίλε Ωνάση δεν ξέρω τι είναι σωστό στις πληρωμές , αλλά το θεωρώ απαράδεκτο να σε κοιτάξει κάποιος υποτιμητικά για θέμα χρημάτων. Ξέρει ο άλλος το τι δυσκολίες περνάς εκείνη την στιγμή? Εμένα προσωπικά μου αρέσει να πληρώνω πάντα το χαίρομαι, στην Ελλάδα της κρίσης όμως που αν δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος το πιο πιθανό είναι κατά διαστήματα ο ένας ή και οι δυο στο ζευγάρι να μένουν άνεργοι, αυτό το μου αρέσει να πληρώνω πήγε στο ντουλάπι. Μου έφυγε εδώ και χρόνια η αντίληψη ότι δεν είναι επιτρεπτό να κοιτάς την τιμή,… Διαβάστε περισσότερα »