Αγαπητή «Α, μπα»: Τελειώνω τη νομική και βρίσκομαι εν μέσω υπαρξιακής κρίσης

Είμαι 21 και βρίσκομαι εν μέσω κρίσης προσωπικής και υπαρξιακής. Τελειώνω φέτος τη νομική και δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον, δυσκολεύομαι να κάνω δεσμευτικές επιλογές και η αβεβαιότητα (και λόγω πανδημίας) παγώνει τα σχέδια μου. Ξέρω όμως ότι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έφεραν μια συνειδητοποίηση που δεν περίμενα να κάνω: το Σύστημα πρέπει να αλλάξει. Η πανδημία ανέδειξε την μεροληψία και τις βαθιές παθογένειες των media στην Ελλάδα. Επί βδομάδες ασχολούμαστε με το πώς ακριβώς λειτούργησαν τα κομμωτήρια και η κάλυψη σχετικά με την οικονομική καταστροφή που επήλθε για μικρομεσαίους και επιχειρηματίες ήταν οριακά μηδενική. Τα γεγονότα στην Αμερική και ο απόηχός τους στην Ελλάδα δεν πήραν τις διαστάσεις που πήραν μέσα στη συνείδηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Τα media είναι απλώς η εικόνα που φτάνει σε εμένα από τους θεσμούς που αγκομαχούν. Αντί ο Τύπος να λειτουργεί ως αντίβαρο ασκώντας σοβαρή κριτική όταν χρειάζεται, αντί να ενημερώνει το κοινό για τα κακώς κείμενα, εξυπηρετεί τους ισχυρούς (πολιτικά ή οικονομικά). Το ήξερα και το καταλαβαίνω ότι παίζονται πολλά, συμφέροντα, χρηματοδοτήσεις κλπ αλλά απογοητεύομαι και επιβεβαιώνομαι. Εκείνος που έχει το χρήμα δημόσιο ή ιδιωτικό για να συντηρήσει μέσα μεγάλου βεληνεκούς ελέγχει τη μαζική ενημέρωση. Η διαφορά ανάμεσα σε ό,τι προέβαλλαν τα social media και τα παραδοσιακά ήταν ανησυχητική και δεν εννοώ, προφανώς, κάποιο μεγάλο σχέδιο ή συνωμοσία για να μας υπνωτίσει η κυβέρνηση, απλώς συντηρητισμό και αδιαφορία προς τα κοινωνικά ζητήματα. Που θέλω να καταλήξω; Διαπιστώνω ότι όσοι έχουν κοινωνικές ανησυχίες και ευαισθησίες οδηγούνται “εκτός συστήματος”, οι διεκδικήσεις στην Ελλάδα έχουν προ πολλού καταντήσει παιχνίδι κομματικό και αντικείμενο χλευασμού. Τι να κάνω ΕΓΩ για αυτό; Ψάχνω να βρω τον χώρο μου μέσα σε αυτή την κοινωνία, δε θέλω να βρεθώ εκτός της, θέλω να φέρω περισσότερο κόσμο εντός ασκώντας επιρροή. Πώς εγώ μπορώ μέσα σ’αυτό το σύστημα να λειτουργήσω αποτελεσματικά ωστε να αλλάξει έστω κάτι μικρό χωρίς να βρεθώ εκτός; Εδώ και κάποιο καιρό έχω σκεφτεί να ασχοληθώ με δημοσιογραφία. Πώς συνδυάζω τις προσωπικές μου φιλοδοξίες να έχω ένα ικανοποιητικό εισόδημα και ανεξαρτησία ως επαγγελματίας σε μια χώρα που δεν καταλείπεται χώρος για αμφισβήτηση του status quo; Σε εναν κόσμο ιδανικά πλασμένο θα ήθελα όσοι χλευάζονται ως μπαχαλάκηδες επειδή τα έσπασαν στις διαδηλώσεις για τον George Floyd να είχαν φωνή να ακουστούν οι ανησυχίες τους πολύ πριν καταφύγουν στα μπάχαλα.
-Άννα

Μιας και ανέφερες τα “μπάχαλα”, ο τύπος επικεντρώθηκε εκεί δυσανάλογα με την έκταση τους και εκτίμησε λάθος τη σημασία τους, στις περισσότερες περιπτώσεις. Η συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλώσεων ήταν σε ειρηνικό κλίμα, και υπήρξε σαφής διαχωρισμός από την κατάληψη διαμαρτυρίας στο αστυνομικό τμήμα με το σπάσιμο βιτρίνας με σκοπό το σκέτο πλιάτσικο (και τα δυο ήταν ξαναλέω πολύ περιορισμένα περιστατικά σε σχέση με τη συνολική μαζικότητα των εκδηλώσεων και την βαρύτητα του αιτήματος).

Τώρα ξεκινάει η κότα με το αβγό, γιατί ο κόσμος θα διαβάσει για τα μπάχαλα (εύκολο ανάγνωσμα που προκαλεί) και θα προσπεράσει την μεγάλη και μακρόχρονη ιστορία της αστυνομικής βίας και τον συστημικό ρατσισμό στις ΗΠΑ (δύσκολο ανάγνωσμα που φέρνει σε δύσκολη θέση τον αναγνώστη, αφού τον φέρνει σε επαφή με τον δικό του ρατσισμό). Οπότε ο δημοσιογράφος γράφει αυτά που ξέρει ότι θα διαβαστούν, άρα έχει την ευθύνη, ή έχει το κοινό την ευθύνη, αφού αυτά επιλέγει να διαβάσει, και έτσι επιβραβεύει αυτούς τους δημοσιογράφους; Για μένα το ερώτημα δεν υφίσταται γιατί ο κάθε δημοσιογράφος είναι και το κοινό μαζί, οπότε καταλαβαίνει και αναμεταδίδει αναλόγως με το ποιος είναι.

Δεν είναι ακριβώς αυτό που ρωτάς, αλλά η δημοσιογραφία δεν είναι ο μόνος τρόπος για να ασκήσεις επιρροή. Θεωρητικά ο καταλληλότερος χώρος είναι η πολιτική, που επίσης ταλανίζεται από διαφθορά, ωστόσο, αν πιστεύεις ότι έχεις να προσφέρεις κάτι που δεν υπάρχει και να καλύψεις ένα κενό, τότε, αν όντως υπάρχει ένα κενό, θα μαζέψεις ανθρώπους γύρω σου. Ξεκίνα από απλά και προσιτά βήματα, όπως είναι οι τοπικές οργανώσεις, και θα δεις πώς λειτουργεί από μέσα το πράγμα. Πλέον, πάντως, με τη δύναμη του ίντερνετ, μπορείς να επηρεάσεις κόσμο ακόμη και αν δεν ενταχθείς πουθενά.

Ας πούμε, γιατί δεν γράφεις κάτι να το στείλεις σε εμάς;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News