Αγαπημένη μου Αμπα είσαι η καθημερινή μου συντροφιά εδώ και χρόνια στα διάλειμματα από τη δουλειά και πάντα εκτιμώ την οπτική σου (και των υπολοίπων μελών της σελίδας). Έχεις δημιουργήσει κάτι πολύ όμορφο εδώ. Θέλω να σε ρωτήσω αν θεωρείς πως οι γονείς μου έχουν κάποιο πρόβλημα και αν μπορώ να βοηθήσω κάπως ή αν απλά δεν καταλαβαίνω. Είναι και οι δύο στο δεύτερο μισό των 60 αλλά από πάντα η μόνιμη τους ενασχόληση ήταν με τα κοινά. Τρεχανε πρωι βράδυ σε συγκεντρώσεις νομαρχιακών και τέτοιων παρομοιων συμβουλίων και όσο ήμουνα μικρό το έβλεπα κάπως αγνό, κάπως θέλουν να βοηθήσουν την κοινωνία κτλ. Αλλά άρχισα να καταλαβαίνω ότι τα “πολιτικά” είναι το μόνο τους χόμπυ, η μόνη τους ασχολία, σε εμμονικό βαθμό. Λένε μερικές φορές ότι έτσι κοινωνικοποιουνται αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν φίλους παρά μόνο γνωστούς, γιατί ακόμα και τα άτομα που γνωρίζουν σε τέτοιες συγκεντρώσεις δε μιλάνε ΜΟΝΟ για τα κόμματα στη ζωή τους, αλλά δε το καταλαβαίνουν και μετά στεναχωριούνται που δεν έχουν παρέες να βγουν για ένα τσίπουρο. Στεναχωριέμαι που τους βλέπω μόνους αλλά καταλαβαίνω το γιατί. Δεν έχουν αλλά ενδιαφέροντα. Δεν διαβάζουν βιβλία, δεν βλέπουν ταινίες ή σειρές ή αν βλέπουν απλά χαζεύουν και δε θυμούνται καν τι είδαν, δεν πάνε σε μουσεία, δεν πάνε βόλτες. Και εγώ οπότε τους βλέπω με τον σύντροφό μου, αφού πούμε τι κάνουμε με τις ζωές μας, η συζήτηση καταλήγει πάντα σε ένα ανελέητο μονόλογο του πόσο χάλια τα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, και μετά λένε για το πρόγραμμα του κόμματος που στηρίζουν και πόσο αδικείται και όλοι οι άλλοι είναι ηλίθιοι που δε καταλαβαίνουν. Ειδικά από τότε που μπήκαν τα σοσιαλ μίντια στη ζωή τους, είναι ένα φαινόμενο πλήρους μονομανίας είναι από αυτούς που ποστάρουν/αναπαράγουν αστεία τύπου Σεφερλή για τους πολιτικούς, Αρκά, hoaxes και λοιπά κλισέ από λογαριασμούς που επίσης δεν ποστάρουν τίποτα άλλο παρά πολιτικό σχολιασμό. Αλήθεια ανησυχώ γιατί ουσιαστικά έχουν ξενερώσει όλους τους γνωστούς τους, η μάνα μου κλαίγεται γιατί δε την παίρνει τηλ η πεθερά μου να βρεθούνε, της έχω πει ότι ίσως φταίει το ότι της μιλάς μόνο για πολιτικά και θίγεται γιατί λέει ότι ο άνθρωπος είναι πολιτικό ζώο και δε γίνεται να μην ασχολείσαι με πολιτική. Το λέει αυτό ενώ δεν έχει διαβάσει καν ένα βιβλίο πέρα από το καταστατικό του κόμματος της και έτσι έχει ένα κράμα ασύνδετων πιστεύω που δε βγάζουν νόημα. Συγγνώμη αν φαίνεται ότι σνομπαρω τους γονείς μου ή αν φαίνεται ότι είμαι κάποιο τρολ, καταλαβαινω ότι μπορεί να φαίνεται σαν κάποιο αστείο αυτό το ποστ και συγγνώμη αλλά έχω απελπιστεί. Όλοι όσοι ξέρουνε τους έχουνε κάνει πέρα και εκείνοι δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο αλήθεια ανησυχώ μήπως παίζει κάποιο ψυχολογικό ζήτημα. Οι ίδιοι σε ψυχολόγο δεν πρόκειται να πάνε ποτέ ότι και να πω. Τι μπορώ να κάνω; Δε μπορώ να τους βλέπω να μαραζώνουν γιατί συσσωρεύεται πολύς θυμός μέσα τους. Ο άντρας μου λέει ότι απλά πρέπει να πάω με τα νερά τους αφού εκείνοι είναι ικανοποιημένοι με όλο αυτό αλλά εμένα δε μου φαίνονται χαρούμενοι.
-Βασια
Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να αλλάξεις κάποιον άλλον, ενήλικα, που έχει σώας τα φρένας (δηλαδή δεν απειλείται η ασφάλεια του ή η ασφάλεια άλλων), όσο μη χαρούμενος κι αν σου φαίνεται. Αν σου πει ότι κάτι πρέπει να κάνει για να αλλάξει, αν εκφράσει επιθυμία, τότε μπορείς να προτείνεις ψυχολόγο. Αν όχι, αν έχει ένα σωρό εξηγήσεις γιατί είναι σωστό αυτό που κάνει, όπως το κάνει, τότε τελειώνει εκεί το πράγμα, δυστυχώς. Το μόνο που γίνεται είναι να δουλέψεις την δική σου αποδοχή της κατάστασης.
Πρέπει να το λέμε ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά….
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν πάντως οι αναγνώστες κάνανε όσα έλεγε η α,μπα, έχω απορία πόσες ερωτήσεις θα ερχότανε στη στήλη…. το 80% και βάλε, των ερωτησεων έχουν ως απάντηση ή τον ψυχολόγο ή το “το μόνο που γίνεται είναι να δουλέψεις την δική σου αποδοχή της κατάστασης.” Λέτε να σταματούσαν να ρωτάνε οι αναγνώστες ή να πολλαπλασιαζόνταν άλλου τύπου ερωτήσεις;
Οι γονείς μας έχουν πάνω κάτω την ίδια ηλικία. Μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που το να είσαι πολιτικοποιημένος ήταν πράξη δυναμισμού και γενναιότητας, οι γονείς σου θυμούνται την εποχή που έκρυβες το Ριζοσπάστη μέσα στη μπλούζα σου, και ψήφισαν Παπανδρέου για την “Αλλαγή”. Τώρα είναι στο δικό τους προσωπικό Ζαχαροπλαστείο, οι “Μελόχουφτες” των εξηντάρηδων, είναι τα social media. Δεν έχουν μάθει να φιλτράρουν γιατί μέχρι πρόσφατα το φιλτράρισμα γινόταν στα τυπογραφεία (εδώ νεότεροι και δεν έχουν μαθει) και μπορούν ελεύθερα να πολιτικολογήσουν ασύστολα όπου σταθούν και όπου βρεθούν, χωρίς να κινδυνεύουν με δυσμενη μετάθεση, ακύρωση της σύμβασής τους ή προβλήματα.… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ όχι. Οι γονείς μου είναι έτσι (χωρίς τα πολιτικά) Πηγαίνουν εκδρομές, συμμετέχουν σε χορωδια και θεατρική ομάδα, καλούν συχνά φίλος και κάνουν τραπέζια και γλέντια στο σπίτι τους κλπ. Είναι πολύ ευχάριστη παρέα και πολύ συχνά πηγαίνω στο θέατρο/σινεμά/συναυλίες με τη μητέρα μου που τα παρακολουθεί κιόλας και κάνει επιλογή. Δεν μου φαίνεται περίεργο, αν ειναι καλά στην υγεία τους να ειναι δραστήριοι και μπράβο τους κιόλας.
Αυτό που θέλετε να κάνετε κουμάντο και στους γονείς σας με ξεπερνά. Άσε τους ανθρώπους να ζούνε όπως θέλουν, που θα πάνε και σε ψυχολόγο γιατί τους αρέσει η πολιτική (τώρα μεταξύ μας, πολύ ανιαρό, αλλά εξίσου ανιαρό για κάποιους είναι και το ποδόσφαιρο ή η συλλογή γραμματοσήμων και άλλοι τα λατρεύουν). Κάθε άνθρωπος έχει τα χόμπι του, μη σου πω και τα βίτσια του. Ασχολήσου με την οικογένειά σου και άστους τους ανθρώπους ήσυχους.
Κάποια φοβάται ότι τα γερόντια θα γράψουν τη μεζονέτα στη Χαλκιδική ή το χωράφι στη Μανωλάδα στο Κόμμα, και τρέχει να προλάβει τα χειρότερα…
Επίσης, όσο κι αν τους αγαπάς, σε καμία περίπτωση δεν είσαι εσύ υπεύθυνη για την ευημερία των γονιών σου. Ούτε για την κοινωνική τους ζωή. Είναι ενήλικες κι έχουν κάνει τις επιλογές τους. Μπορείς να τους συναντάς, να μιλάς μαζί τους, να τους κάνεις παρέα, να τους βοηθάς όσο σε παίρνει, να τους αποδέχεσαι, αλλά δεν θα κουβαλάς τα βάρη των δικών τους επιλογών. Τους είπες την άποψή σου- θα μπορούσαν να την ακούσουν και να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές στη συμπεριφορά τους, αν τους έκαιγε πια τόσο πολύ να βρουν παρέες.