Αγαπητή Α μπα, καλησπέρα! Είμαι 32 χρονών γυναίκα και έχω 2 μεγαλύτερα αδέρφια παντρεμένα με οικογένειες από δυο παιδάκια ο καθενας μεταξύ ενός και έξι χρονών και οι δυο. Εργάζομαι στην οικογενειακή επιχείρηση με καθεστώς υπαλληλικό. Η οικογενειακή μας επιχείρηση είναι εστιατόριο σχετικά μικρής δυναμικότητας (20 τραπέζια), ο αδερφός μου έχει ανοίξει δίκη του καφετέρια λίγα μέτρα πιο μακρυά και εκεί δουλεύει και η γυναίκα του. Τα τελευταία δυο χρόνια, από το θάνατο του πατέρα μας και μετά, έχω προσπαθήσει να δώσω ένα άλλο υφος στην επιχείρηση με πιο προσεγμένη κουζίνα, σέρβις και χώρο· πράγμα το οποίο έχει φανεί και η αγορά μας έχει αγκαλιάσει θετικά! Το πρόβλημα μου είναι η αντιμετώπιση της οικογένειας μου προς εμένα : ο αδερφός μου έρχεται καθημερινά για να κάνει έλεγχο(sic) και μου ζητάει να…βρίσω πελάτες που έχουν άδικο αλλιώς το κάνει και ο ίδιος· ενώ εγώ προτιμώ να λυθεί το θέμα πιο πολιτισμένα ακόμα και αν αυτό σημαίνει να κάνω μια εξυπηρέτηση (πχ δώρο κρασί)και ας έχω δίκιο. Από την άλλη έρχονται και οι δυο με τα παιδιά τους στο μαγαζί τα οποία κάνουν φοβερή φασαρία και εγώ το θεωρώ τρομερή αγένεια και λάθος εικόνα, πελάτες να προσπαθούν να φάνε με νήπια δίπλα τους να τρεχουν πάνω κάτω, να παίρνουν πιάτα και να ζωγραφίζουν τραπεζομάντηλα! Στις διαμαρτυρίες μου, απαντούν ότι είναι ΚΑΙ δίκη τους επιχείρηση αλλά αυτοί δεν κάνουν έτσι (σαν κ εμένα- γιατί δεν τους νοιάζει ίσως;)και είμαι υπερβολική, πυροβολημένη ενίοτε και κακιασμενη που δημιουργώ θέμα γιατί…ο απώτερος σκοπός μου είναι να μην έρχονται και να τους πετάξω έξω από την οικογενειακή επιχείρηση! Η τρέλα της ζωής μου συνεχίζεται και στο σπίτι μου, όπου είναι πάνω από το εστιατόριο και όπως καταλαβαίνετε είναι το πατρικό! Από εκεί έχουν όλοι κλειδιά (επειδή είναι ΚΑΙ σπίτι τους)μπαινοβγαίνουν όποτε θέλουν, παίρνουν ο,τι πράγματα χρειάζονται χωρίς να ρωτήσουν αν μπορεί να το χρειάζομαι και εγώ ταυτόχρονα. Παρατάνε τα παιχνίδια των παιδιών τους, ποδήλατα, πάρκα, στράτες κτλ γιατί έλα μωρε θα τα πάρουμε αύριο ή να μην χρειάζεται να κουβαλάμε κάθε μέρα. Συνέχεια μπαίνουν τα παιδιά στο δωμάτιο μου και χάνω πράγματα, από τα καθαρά μου εσώρουχα που βρίσκω στο πάτωμα γιατί…έπαιζαν τα παιδιά, μέχρι να βάζω κωδικούς στο λαπτοπ και να προσπαθώ να κρύψω πολύ προσωπικά αντικείμενα. Για να σας προλάβω έχω κλειδώσει την πόρτα του δωματίου μου και το αποτέλεσμα ήταν να βρω βούλιαγμα από κλωτσιά στην πόρτα! Η απάντηση της αδερφής μου ήταν: τι να σε κάνω που αντί για να χάσεις ένα βρακι προτιμησες να χαλάσουνε την πόρτα! Το θεωρεί απαράδεκτο που κλείδωσα την πόρτα από το ΚΑΙ δικό της παιδικό δωμάτιο! Έχουμε τσακωθεί άπειρα και τι δεν της έχω πει; Ότι χρησιμοποιεί τα παιδιά για να κρύψει τη δίκη της κηδεμονικη ανικανότητα κτλ. Το πρόβλημα μου είναι η τεράστια μοναξιά που βιώνω τελικά λόγω της έλλειψης επικοινωνίας. Είμαι ένας άνθρωπος που δουλεύω όλη μέρα και τρομοκρατούμαι πολλές φορές από τον αδερφό μου, ταλαιπωρούμαι και πολλές φορές με κάνει ρόμπα στους πελάτες. στο σπίτι μου αισθάνομαι φιλοξενούμενη… η μητέρα μου κλείνει από τη μεριά των αδερφών μου : ότι η επιχείρηση είναι οίκογενειακη και το σπίτι είναι το πατρικό άρα τα αδέρφια μου έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμένα. Δεν θέλω να αλλάξω δουλειά γιατί εγώ προσδιορίζομαι μέσα από την δουλειά μου αυτή, έχω ανοίξει δρόμους σε εναλλακτικές κουζίνες, έχω αναγνωριστεί στους συναδέλφους και υπάρχουν πελάτες που έρχονται αποκλειστικά για εμένα. Έχω κάνει πολλες διαφορετικες δουλειες στη ζωή μου, αλλά πάντα γύρναγα πίσω. Το να ανοίξω δίκη μου επιχείρηση είναι απαγορευτικό προς το παρόν, επειδή ξέρω ακριβώς τα έξοδα που συνεπαγεται και δεν θα μπορεσω να ανταποκριθώ στα λειτουργικά της κόστη. Όταν ειπα στη μητέρα μου ότι θα νοικιασω σπίτι…σταμάτησε να με πληρώνει εδώ και δυο μήνες με το πρόσχημα ότι έπεσε η δουλειά (όντως) και δεν βγαίνει. Ομως ακομα και όταν έφυγα και πηγα να δουλέψω υπάλληλος δεν ήμουν ευτυχισμένη… πάντα μέσα μου ήθελα να γίνω επιχειρηματίας και όταν πέρναγα έξω από το μαγαζί μου και το έβλεπα στο κακό το χαλί το θεωρούσα ήττα και είχα μεγάλη πικρία. Α! Με αυτά και με εκείνα, δεν έχω ούτε χρόνο ούτε χώρο (στην κυριολεξία) για προσωπική ζωή! Αν τύχει να Βγαίνω με κάποιον αναγκαστικά πρέπει να έρθει στο μαγαζί να με δει ο άνθρωπος ή να ζητήσω ειδική άδεια για να λείψω 2 ωρες από το μαγαζί και να είμαι μονιμως με το ρολόι στο χέρι! Οπότε δεν μπορώ άλλο να δίνω λογαριασμό για τα προσωπικά μου σε όλο μου το σόι και έτσι απέχω από το σπορ! Κι ένα ακόμα στοιχείο : η μητέρα μου είναι θύμα της πατριαρχιας : αναγνωρίζει όλα τα δικαιώματα στην αδερφό μου, επειδή είναι αντρας και στην αδερφή μου επειδή είναι παντρεμένη! Εμένα μου λέει ότι δεν έχω ανάγκες (για περιουσία, λεφτά, ζωή) αφού δεν έχω παιδιά και πολλες φορες χρησιμοποιεί το ότι δεν είμαι παντρεμένη για να με «χτυπήσει» όταν διαφωνούμε, πχ αυτά λες και δεν σε θέλει κάνεις! (Εν τω μεταξύ μπορεί να έχω πει ότι απλά δεν μου αρέσουν οι μπάμιες!) Καμία ιδέα πως να ισορροπήσω σε όλο αυτό έχετε; Σας ευχαριστώ…
Πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς να κάνεις για να χωρίσετε την περιουσία σας.
Δεν ξέρω πώς και τι, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν ξέρω πώς γίνεται να σε πληρώνει η μητέρα σου και εσύ να κάνεις όλη τη δουλειά. Το πρόβλημα ξεκινάει από αυτή, είναι φανερό: θέλει να έχει τον έλεγχο όλων, στο όνομα της «οικογενειακής επιχείρησης».
Ή θα ζητήσεις να ξεκαθαρίσουν τα μερίδια, οι ρόλοι και οι δικαιοδοσίες, ή θα τους αφήσεις όλους στο έλεος του μεγάλου Μακαρονοτέρατος και θα φύγεις. Η δικαιολογία «δεν γίνομαι υπάλληλος αλλού γιατί δεν είμαι ευτυχισμένη» με κάνει να ανησυχώ. Και τώρα υπάλληλος είσαι, που δεν αναγνωρίζεται κι όλας, με όλο τον έλεγχο, και με επιπλέον προβλήματα. Είσαι ευτυχισμένη;
Αν πάντα μέσα σου ήθελες να γίνεις επιχειρηματίας, πρέπει να ξέρεις ότι ένας επιχειρηματίας πρέπει να κάνει πολύ δύσκολες συζητήσεις, πρέπει να ξέρει να διεκδικεί, και πρέπει να ξέρει να διαχειρίζεται την απώλεια (χρημάτων και σχέσεων) εξαιτίας της επιχειρηματικής του δραστηριότητας. Αν δεν μπορεί να κάνει όλα αυτά, καλύτερα να παραμείνει υπάλληλος.
Η σχέση σου με τη μητέρα σου είναι κλειδί για να καταλάβεις το ρόλο σου σε αυτό το σύνολο και δεν γίνεται να αλλάξεις αυτή τη δυναμική από τη μία μέρα στην άλλη. Νομίζω ότι προέχει αυτό, πριν από τα επαγγελματικά σου, που είναι αποτέλεσμα, όχι αφετηρία. Καλύτερα να πας πρώτα σε ψυχολόγο, πριν αναζητήσεις δικηγόρο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα διαφωνήσω λίγο με Α, μπα, μόνο στο κομμάτι που λέει να πας πρώτα σε ψυχολόγο και μετά σε δικηγόρο. Αν είναι να πας, πάνε και στα δύο ταυτόχρονα, αν και θεωρώ πως κάποια από τα οικογενειακά θέματα μπορούν να λυθούν και χωρίς δικηγόρο. Είναι κάποια πράγματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουν. Πχ τι πάει να πει το “πατρικό” σπίτι (πλέον μητρικό αλλά τέλος πάντων) είναι ΚΑΙ δικό τους; Σε ποιον ανήκει, νομικά όχι συναισθηματικά. Αν σας άφησε όλους κληρονόμους, τότε ναι είναι και δικό τους, αλλά αυτό σημαίνει πως έχουν δικαίωμα να σου γυρέψουν νοίκι αν το χρησιμοποιείς ως δική… Διαβάστε περισσότερα »
Τα είπες ΟΛΑ όπως ακριβώς είναι/ έπρεπε!!!!
Μακάρι να σε ακούσει η γράφουσα. Από τις λίγες φορές που εκνευρίστηκα άπειρα με ερώτηση…
Αγαπητή, ή ξεκαθάρισε άμεσα την κατάσταση ή σήκω και φύγε! Αυτοί θα χάσουν!
Επειδή εγώ φαντάζομαι ότι δεν θα βγάλεις άκρη αν προσπαθήσεις να κάνεις σοβαρή συζήτηση (και επειδή δεν ξέρω τι μπορείς ακριβώς να διεκδικήσεις πέρα από κάποιο μισθό, ίσως), θεωρώ ότι πρέπει να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις δυναμικά, με ένα τελεσίγραφο. Να τονίσεις τις δικές σου εργασίες και ευθύνες στο εστιατόριο και να απαιτήσεις τις αντίστοιχες εξουσίες και την αντίστοιχη αμοιβή. Στο σπίτι να διεκδικήσεις τον δικό σου χώρο ή να φύγεις. Αν παρ’ολα αυτά μουλαρώσουν (πολύ πιθανό) μπορείς να φύγεις και να δουλέψεις σεζόν σε κάποιο άλλο, τουριστικό μέρος της Ελλάδας. Προσοχή, η θέση εργασίας να είναι με καλές συνθήκες… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραίο αυτό το τελευταίο ☺
Αυτός ο Marx ήταν μεγάλη μαλαγάνα.
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ταβέρνα. Το φάντασμα του Μποτρίνι.
Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση Chaotic Jester, μόνο που πρέπει να οξύνεις λίγο το ραντάρ ανίχνευσης σαρκασμού.
Είσαι υπάλληλος, κακοπληρωμένη και τα αφεντικά σου κάνουν μαντό όχι μόνο στα επαγγελματικά αλλά και στην προσωπική σου ζωή. Στήριξε τον εαυτό σου γιατί θα τρελαθείς. Αυτά είναι τα δεινά της Αγίας ελληνικής οικογένειας που υποθάλπει κάθε παλιανθρωπιά, εκμετάλλευση και παραβίαση της ζωής αρκεί να μην χωριστούν οι περιουσίες και να μην παραχωρήσει αυτονομία στα μέλη της, με πρώτα θύματα τις γυναίκες φυσικά. Θα το ξαναπώ, στήριξε τον εαυτό σου. Καλύτερα υπάλληλος αλλού και με δικό σου χώρο, με τα βρακιά σου στο συρτάρι και την πόρτα σου άθικτη παρά η εκμετάλλευση και η τρέλα που ζεις τώρα.
Περίμενα να δω υπογραφή “Ολιβερ Τουίστ”… Για να δούμε: θέλεις να είσαι επιχειρηματίας αλλά δουλεύεις με καθεστώς υπαλληλικό, ενώ στην πράξη ζεις σαν δουλάκι του περασμένου αιώνα. Σε ποιον προσπαθείς να αποδείξεις τι; Σοβαρά το λέω, γιατί κανείς δεν θα έμενε σ’ αυτήν την κατάσταση. Το μόνο διακύβευμα είναι η αποδοχή και η αναγνώριση από την οικογένεια. Δεν την έχεις, δεν θα την αποκτήσεις. Γιατί εσύ τους αποδεικνύεις, ξανά και ξανά, ότι μπορούν να σου φέρονται έτσι and it’s not a big deal. Μόνο όταν σεβαστείς ΕΣΥ τον εαυτό σου, τον χρόνο σου, τη δουλειά σου, την ζωή σου, μόνο… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή φίλη πόσο σε καταλαβαίνω! Σφιχτηκε η καρδιά μου! Οι συμπεριφορές τους είναι απαράδεκτες! Δεν αξίζεις να βρίσκεσαι σε αυτή τη θέση! Πολλές οι οικογένειες έχουν τέτοια θέματα επειδή όπως είπε και η Λένα δεν εχει γίνει διαχωρισμός περιουσίας. Δεν φταίς εσυ που δεν νιώθεις άνετα να φύγεις, έτσι σε μεγάλωσαν όταν κάτι μας το έχουν υποβάλει απο μικρά παιδιά μας γίνεται τέτοιο βίωμα που δεν μπορούμε να αυτοπροσδιοριστούμε ανεξάρτητα, ειδικά έσυ που έχεις επενδύσει πρακτικά και συναισθηματικά εκεί νιώθεις τεράστια ματαίωση να φύγεις! Αφού όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι και καταλαβαίνεις το πρόβλημα και οτι δεν παει άλλο… Διαβάστε περισσότερα »
Τώρα αυτά δεν είναι λογικά. Η οικογένειά σου ξεκάθαρα σε χρησιμοποιεί και σου κάνει και bulling. Σε σχέση με το πατρικό που μένεις εσύ, το έχεις πάρει στο όνομά σου ή στο έχουν παραχωρήσει από την καλή τους την καρδιά ? ‘Η απλώς μένεις εκεί με τη μάνα σου γιατί είσαι ανύπαντρη ? Καλά, το που σου έσπασαν την πόρτα του δωματίου σου, δείχνει φίλη μου, όχι τόσο αδελφικά συναισθήματα, μίσος δείχνει. Τώρα σχετικά με το μαγαζί, υποθέτω ότι μετά το θάνατο του πατέρα σας, έχετε όλοι ένα μερίδιο, τα 3 παιδιά και η μητέρα. Σε έχουν βάλει λοιπόν, πολύ… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν κατάλαβα (και δεν έχω και κουράγιο να το ξαναδιαβάσω) αν τα αδέρφια σου πληρώνονται κανονικά από τα έσοδα μιας επιχείρισης στην οποία δεν εργάζονται. Αν είναι έτσι, καλύτερα να κάνεις μια σοβαρή κουβέντα με τη μάνα σου να χωρίσετε τα περιουσιακά σας στοιχεία πριν πεθάνει η ίδια γιατί μετά θα γίνει κυριολεκτικά σφαγή. Ο αδερφός σου έχει δικιά του επιχείριση πλέον (πώς την άνοιξε;; Έπεσε επιδότηση από τη μάνα;; Αν ναι πάτα εκεί, πήρε το μερτικό του ας πάρει δρόμο από το εστιατόριο). Εδώ μονιασμένες οικογένειες εχουν βρεθεί στα δικαστήρια, με εσάς ούτε να το φανταστώ δε μπορώ τι… Διαβάστε περισσότερα »
Τι διαβασα. (Που δεν το διάβασα και όλο). Είναι δυνατόν κοπέλα μου καλή να βρίσκεις κλωτσιά στην πόρτα και η δικαιολογία της αδερφής σου να είναι “αυτό υπήρξε το παιδικό μου δωμάτιο;” Αυτό είναι τόσο κουλό όσο να πήγαινες εσύ σπίτι της και να άφηνες κλωτσιά στην πόρτα. Ή να πήγαινες στην καφετέρια του αδερφού σου και να αρχίζες να μαλώνεις με τους πελάτες.
Η επιχείρηση και η πατρική σου οικογένεια είναι το απόλυτο μπάχαλο και ‘συ προσδοκείς να αναλάβεις αφεντικό εκεί που έχουν νομικά δικαιώματα και τα άλλα σου αδέρφια.
Και η μάνα σου(που είναι και το πρόβλημα) να φύγει κάποια στιγμή απ’τη ζωή,πάλι θα χώνονται τ’αδέρφια σου.
Κοινώς,αφεντικό όπως το θες εσύ δεν θα γίνεις ποτέ σ’αυτή την επιχείρηση.
Φρόντισε τουλάχιστον να γίνεις ευτυχισμένη και ήρεμη.
Τόσο μεγάλο μπέρδεμα και τόση αγένεια, χειραγώγηση, υποτίμηση από την πλευρά της οικογένειας, μόνο σε οικογενειακές επιχειρήσεις θα μπορούσε να εμφανιστεί. Από που να το πιάσεις και τι να πρωτοπείς. Αναμφίβολα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει η μητέρα σου, που κρατά τα ηνία της επιχείρησης και έχει τον ουσιαστικό λόγο για τα πάντα. Αυτή επιτρέπει στους άλλους ν’ αρμενίζουν και οι πατριαρχικές της θέσεις ευνοούν κακότροπους και ανάγωγους αδελφούς. Το ερώτημα είναι εσύ τι μπορείς να κάνεις. Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσεις μαζί της την επαγγελματική σου θέση. Δεν είναι δυνατό άλλοτε να πληρώνεσαι και άλλοτε όχι με πρόσχημα την κακή… Διαβάστε περισσότερα »