Α, μπα με τις ωραίες μπούκλες και Α,μπαδες μου λατρεμένοι με ή χωρίς μπούκλες, είμαι σοκαρισμένη με τον εαυτό μου! Χρησιμοποιούσα για χρόνια λάθος τη λέξη “επώαση”. Την έγραφα σωστά ορθογραφικά μα εντελώς λάθος χρήση… σχεδόν το αντίθετο δλδ από αυτό που σημαίνει στην ιατρική. Μου κόλλησε λάθος από μικρή φαίνεται και μόνο προχθές είπα να κοιτάξω σε λεξικό κι είμαι 432 μηνών (που λένε κι οι μαμάδες)! Δεν ξέρω επειδή ακούγεται μέσα η “όαση”, το είχα ως κάτι ωραίο, ήρεμο και πως η επώαση της ασθένειας ήταν όταν ηρεμεί, όταν κατευθυνόμαστε προς πλήρη ίαση. Συνέβη και σε εσάς ρε παιδιά να λέτε άλλα ντ’ άλλων; Με άλλες λέξεις εννοείται. Σε σένα, Λένα; Αν μόνο εγώ τα κάνω αυτά, θα ράψω το στόμα μου.
– Iwazaru or not Iwazaru
Λοιπόν με έστειλες στο λεξικό για αυτή τη λέξη και σε ευχαριστώ. Σίγουρα θα μου έχει συμβεί, αν και δεν μου έρχεται τώρα κάτι, περιμένω όμως ξεκαρδιστικές ιστορίες από τους σχολιαστές.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μη στεναχωριέσαι.
“we have already eaten the camel, we now have the queue!”
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Χαχαχα με πρόλαβες!!
Εγώ μέχρι τα 8 πίστευα ότι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου είναι Ολλανδός, λέγεται Φσάιντ, και είναι τόσο φοβερός που παίζει σε πολλές διαφορετικές ομάδες – αφού τον άκουγα στα περισσότερα παιχνίδια που έπαιρνε το αυτί μου στην τηλεόραση.
Εγώ άκουγα το ωραιότατο τραγούδι του Βασίλη Καζούλη ‘Αν ήσουν Άγγελος’ και για χρόνια εκεί που λέει ‘προτού σ’αγγίξω και χαθεί ό,τι αγάπησα στου νου τη ρότα’ άκουγα ‘χαθεί στον Ουτυρώτα’, όπου Ουτυρώτας ήταν όνομα ποταμού στο μυαλό μου (WTF). Ε και κάποια στιγμή το ακούμε με τον πρώην μου και γυρίζω και του λέω ‘Καλά όλα, αλλά αυτός ο Ουτυρώτας πού είναι;’.
Χαχαχαχαχαχα υπήρχε ενα ξεκαρδιστικό άρθρο στη lifo παλιά για τους στίχους που ακούμε λάθος. Είχαμε ρίξει το γέλιο της αρκούδας.
“Δεν υπάρχει ευτυχία που να ζεί μέσα στα κρύα”
Μου φαινόταν λογικό!
Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο, του Αλκίνοου Ιωαννίδη
“Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων
με τις βαριές χανούμισσες Ναζί” (αντί “να ζει”)
Καλά στο δημοτικό στο κλασικό τραγούδι των σχολικών γιορτων “Ένα το χελιδόνι” στο στίχο “Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους” άκουγα για χρόνια “Θέλει κι η ΖΩΝΤΑΝΙΝΑ πίνει το αίμα τους”. οπότε κάπου στην 4η – 5η δημοτικού πήρα την απόφαση να ρωτήσω: Μαμά τι είναι η ζωντανίνα; Κάτι σαν κουνούπι;; 😂😂
Αχ κι εγώ το ίδιο άκουγα Εντελβάις! 😊
Αλήθεια;; Λες να είμαστε πολλοί τελικα;; 😆😊
Η Ζωντανίνα είχε στοιχειώσει τα παιδικά μου χρόνια
Και να φανταστείτε τόσα χρόνια νόμιζα ότι ήμουν μόνη μου σ αυτό. Σας ευχαριστω!! 😂😆
“Πέφτεις ελάφι, τι έχεις πάθει…;”
“Να ‘ταν η αγάπη ένα όνειρο του Γιάννη”…
Χόρεψε μπουρνοβαλιά μου
να σου στείλω τα φιλιά μου
χόρεψε αγαπούλα μου
παραμύθι Κ ο ύ λ α μου (αντί “πούλα μου”)
Εγώ για χρόνια αναρωτιόμουν ποια είναι αυτή η Κούλα (!?)
Αχ Κούλα!… 😂
Στο ίδιο εγώ άκουγα παραμυθιπούλα…μια λέξη… Όπως αγαπούλα!
Δε μπορώωωωωω….. Έχω πέσει και χτυπιέμαι!!! Χαχαχαχα!!! Αχ να σαι καλά!!!!
Φυγόκεντρος και κεντρομόλος ΑΔΥΝΑΤΟΝ να τα χρησιμοποιήσω σωστά (Ο πατέρας μου είναι φυσικός είμαι η ντροπή της οικογένειας).
Πλώρη και πρύμνη ακόμα και τώρα τα χρησιμοποιώ λάθος.
Καιαιαιαιαι
μέχρι το γυμνάσιο νομιζα ότι τα σπαραγγια είναι ψάρια.
χαχαχα, τέλειο το σπαράγγια – ψάρια! θα τους πήγαινε!
μπερδεύω το “μπρούμυτα – ανάσκελα” με τίποτα δεν μου κολλά. θέλω να μου δείξουν τι πρέπει να κάνω. και στο “έλξατε – ωθήσατε” επίσης, δοκιμάζω και τα δύο κι όποτε/όπως ανοίξει. 🙂
Origami lover θα χαρείς να μάθεις ότι το φυγόκεντρος δεν χρησιμοποιείται πλέον παιδαγωγικά. Εγώ με τους φοιτητές μου δε χρησιμοποιώ και τον όρο «κεντρομόλος δύναμη» αλλά μόνο «κεντρομόλος επιτάχυνση» δηλαδή η επιτάχυνση που είναι κάθετη στην ταχύτητα. Αυτό για να μη νομίζουν ότι είναι κάποια έξτρα δύναμη που εμφανίζεται από το πουθενά στο πρόβλημα. Πιστεύω ότι οι συγκεκριμένοι όροι έχουν μπερδέψει γενιες φοιτητών και είναι πολύ ατυχεις. (Αυτά που λέω στα αγγλικά τώρα και στην τριτοβάθμια, στο ελληνικό λύκειο δεν έχω επαφή με το πως διδάσκουν την συγκεκριμένη ενότητα)
κ εγω σκεφτομαι τα λογια της πλωρης και προσανατολιζομαι
Για άλλο φυτό αλλά το ίδιο… μέχρι τα 16 μου πίστευα πως η γλιστρίδα είναι υδρόβιο ζώο, κάτι σαν χέλι. Και άκουγα συχνά “γλιστρίδα έφαγες παιδάκι μου;!” καθώς μ’αρέσει να μιλάω… χαχα!
Δούλευα θυμάμαι στη μεγάλη απογραφή (βλ. Ωραίοι είμαστε αλλά πόσοι είμαστε;) και ένα κουτάκι προοριζόταν για την ημ/νία τέλεσης πρώτου γάμου. Για κάποιο λόγο μου κόλλησε ότι σήμαινε το τέλος του γάμου και ρώταγα τους ανθρώπους: και πότε τελείωσε ο γάμος σας; αντί για το πότε παντρεύτηκαν. Σ’όσους δεν είχαν χωρίσει δεν έβαλα καμία ημ/νία. Απλόν απλούστατον 🙂
πρέπει να σου πήρε λίγο παραπάνω χααχχα τέλειο!
Πίστευα ότι το αμβλύνω σημαίνει οξύνω ενώ σημαίνει ελαττώνω.
Και πού να αρχίσω να σου λέω για κάποιους στίχους τραγουδιών.
Λοιπόν αυτή την λανθασμένη πεποίθηση την είχα κι εγώ παλαιότερα και συνειδητοποίησα ότι η ρίζα του δικού μου μπερδέματος σχετιζόταν με τα μαθηματικά! Συγκεκριμένα με την αμβλεία γωνία που είναι πιο “ανοιχτή” οπότε αμβλύνω = μεγεθύνω (στο μυαλό μου) και αντίστοιχα το αντίθετο = οξύνω!
Ακριβως αυτό. Έτσι ξεκινησε κι εμενα
Μπραβοοο!! Επιτελους! Ποτε δεν ειχα καταλαβει γιατι τα εχω αναποδα στο μυαλο μου! 😁😁😁
Μια διευθύντριά μου παλιότερα, μια χαρά μορφωμένη γυναίκα, χρησιμοποίησε λάθος το “εξ’ απαλών ονύχων” (σημαίνει “από πολύ μικρή ηλικία” – πολλοί νομίζουν ότι σημαίνει λίγο, απαλά, απ’ έξω απ’ έξω, η κάτι τέτοιο). Το είπε 2-3 φορές, δαγκώθηκα, ντράπηκα να την διορθώσω, δίπλα μας ήταν κι ένας φιλόλογος που δαγκώθηκε κι αυτός. Αλλά δεν ήθελα να εκτίθεται κιόλας, αφού την συμπαθούσα, οπότε γυρνάω στον φιλόλογο και λέω, “αυτό το εξ’ απαλών ονύχων μια φορά το είπα στην μάνα μου, που έχει μανία να μας διορθώνει όλους, και μου είπε ότι σημαίνει κάτι άλλο, αλλά δεν θυμάμαι τι, χμ”. Λέει κι… Διαβάστε περισσότερα »
Η δικιά μου λέει συνέχεια “ΟΥ μη γένοιτο” και ντρέπομαι να τη διορθώσω.
Το εξ’απαλών ονύχων,, όπως και το κατ’εξοχήν, τα είχα μάθει από την εκπομπή της Κανέλλη “Ομιλείτε Ελληνικά;” και δεν τα ξέχασα ποτέ, παρόλο που δεν τα χρησιμοποιούσα γιατί ήμουν και πολύ μικρή τότε εντάξει???
Εγώ παθαίνω λίγο με το “πάραυτα”. Και άντε, η γειτόνισσα *δεν*. Έχω φίλη με πτυχία ναααα που το λέει.
Τότε η Κανέλλη ήταν αξιοθαύμαστη. Μετά κατάντησε γραφική.
Α είχα καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο (και ούτε καν σε θετικές επιστήμες), εξπέρ στον τομέα της, που σχετιζόταν και με νομικά, που μας είχε δώσει ως βιβλίο ύλης δικό της σύγγραμμα. Μέσα έγραφε το “εξ’ απαλών ονύχων” 5-6 φορές, ως μετάφραση του “light touch management”.
Νευριάζω με το εξ’ απαλών ονύχων από ορισμένους, αφού το εξ σημαίνει “από”, δηλαδή τους βγάζει νόημα “από απαλά νύχια”, ενώ εννοούν τρόπο? Συγχύζομαι. Να μου πεις πώς τη λένε να της κάνω μήνυση.
Και το ξ δεν θέλει απόστροφο (στο “εξ” απαλών ονύχων). Δεν κόβεται κάτι, απλά είναι η πρόθεση εκ που γίνεται εξ επειδή ακολουθεί φωνήεν.
Εγώ μέχρι πρόσφατα θεωρούσα ότι το “διαζευγμένος/η” σημαίνει παντρεμένος/η, αντί για χωρισμένος. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως το συνθετικό “ζεύγος” την έκανε τη δουλειά. Ευτυχώς με διόρθωσε πρόσφατα μια καλή μου φίλη δικηγόρος, χωρίς να γελάσει (πολύ).
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Σ’ευχαριστώ γι’αυτό!!!!!
Κορκόδειλος αντί για κροκόδειλος. Και μικρή θυμάμαι έλεγα ότι η εγκυκλοπαίδεια που έχουμε έχει 12 τόνους (αντί για τόμους). Επίσης, ένα τραγούδι που μόνο πρόσφατα κατάλαβα τι λέει ήταν του Αλκίνοου Ιωαννίδη το “Μη φοβάσαι τη φωτιά”. Έλεγε “του άπιαστου η ψευτιά” και εγώ άκουγα για χρόνια “τουάτια στην ψευτιά”. Τι να ταν άραγε τα τουάτια.