Καλή μου Αμπα, ξέρω ότι μπορεί να στενοχωρηθείς και να θυμώσεις με το παρακάτω κείμενο. Ζήτω συγγνώμη προκαταβολικά. Είμαι έγκυος στον τελευταίο μήνα, 30 ετών. Είμαι με τον σύντροφο μου (πλέον σύζυγο μου) 13 χρόνια από όταν τελειώσαμε το Λύκειο. Και οι δυο εργαζόμενοι σε καλές δουλειές και οι δυο με σπουδές, συνομήλικοι, πλέον ζούμε στο εξωτερικό. Ενδιάμεσα είχαμε προβλήματα στη σχέση που οδήγησαν τρεις φορές στον χωρισμό από πλευράς μου, τα οποία είχαν να κάνουν με τα νευρα του, το άγχος του και το γεγονός ότι έχει χρησιμοποιήσει βία απέναντι μου (σπρωξιές και χτυπήματα στα χέρια). Κάθε φορά όμως τα ξαναβρισκαμε, γιατί προσπαθούσε πολύ να με πείσει ότι αλλαξε και μου έδειχνε την αγάπη του, την οποία είχα πολλή ανάγκη καθώς κι εγώ τον αγαπώ πολύ και νιώθω τη ζωή μου άδεια χωρίς εκείνον. Έχω σκεφτει ότι έχω κάνει λάθος που συνέδεσα τη ζωή μου μαζί του αλλά τον περισσότερο καιρό νιώθω καλά κι είμαι χαρούμενη, γιατί τα περιστατικά αυτά είναι λιγα και γενικά είναι τρυφερός μαζί μου και θεωρώ ότι είναι καλος ανθρωπος. Στην οικογένεια του μεγάλωσε με πολλή βία από τον πατερα του προς τη μητέρα του, περιστατικά που τον πονούν πολύ. Ομως όταν φτάνει στα όρια επαναλαμβάνει αυτή τη συμπεριφορά, απλά σε πιο light μορφή και με μικρότερη συχνότητα. Όπως σήμερα καθώς του έλεγα για άλλη μια φορα ότι χρειάζομαι πλέον περισσότερη βοήθεια στο να κινούμαι γιατί έχω βαρύνει και ποναω, με χτύπησε στο χέρι λέγοντας μου ότι πρέπει να του το ζητάω και δεν έχει αρνηθεί πότε να βοηθησει, πραγμα που δεν ισχύει, γιατί όταν ζητάω βοήθεια, προβάλλει δικαιολογίες ή είναι αδιάφορος και πρέπει να το πω 25 φορές για να δώσει σημασια και να το κάνει. Οπότε συχνά κι εγώ δεν το κάνω, προσπαθώ να τα καταφέρω μόνη μου, αλλά δεν είναι εύκολο και δεν το κατορθώνω πάντα. Ως αποτέλεσμα του ότι με χτύπησε, έφυγα από το σπίτι κλαίγοντας να κάνω μια βόλτα, να σκεφτώ και να ηρεμήσω. Και νιώθω άσχημα γιατί σκέφτομαι ότι το μωρό με εγκλωβίζει, με φυλακίζει κάπου που δε θα έπρεπε να είμαι, όπου όμως έχω μόνη μου αποφασίσει να είμαι. Η εγκυμοσύνη δεν ήταν προγραμματισμένη αλλά αποφασίσαμε να το κρατήσουμε κυριως γιατί το ήθελε εκεινος, εγώ δεν αισθανόμουν εντελως έτοιμη. Και νιώθω άσχημα γιατί κάτι που μου φέρνει χαρά μου φέρνει ταυτόχρονα λύπη και απελπισία ίσως. Και νιώθω άσχημα γιατί καταλαβαίνω ότι η κατάσταση δεν είναι καλή αλλά δε θέλω να φύγω. Και νιώθω άσχημα και λυπάμαι και μέμφομαι τον εαυτό μου αλλά ξανά γυρνάω. Και για ένα διάστημα είναι καλα, για ένα διάστημα είναι υπεροχα. Και ξεγελιέμαι. Και ξεχνάω. Κι έπειτα ξανά. Και δεν ξέρω τι θα γίνει μετά τη γεννα, γιατί έχω μια αίσθηση ότι προσπαθεί να μειώσει τα περιστατικά βιας γιατί είμαι έγκυος τώρα. Και η ερώτηση είναι: μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει προς το να βελτιωθεί η κατάσταση, χωρίς να φύγω;
-Τσουλήθρα
Αγαπητή φίλη, καθόλου δεν θυμώνω, αλλά ναι, στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Μίλησε στον γυναικολόγο σου για το θέμα, θα σε παραπέμψει αμέσως στους κατάλληλους ανθρώπους στο νοσοκομείο για να σε κατατοπίσουν. Κάνε το στην επόμενη σου επίσκεψη, και φρόντισε να πας μόνη σου. Μην αναρωτιέσαι μόνη σου, δεν είσαι μόνη σου, υπάρχει τεράστιο δίκτυο από κόσμο που ξέρει από αυτά, και από γυναίκες που έχουν περάσει και περνάνε τα ίδια. Δεν μπορώ να σου δώσω δυστυχώς άλλη απάντηση από αυτή, η στήλη είναι πολύ μικρή για να κάνει κάποια διαφορά στον τρόπο που είναι τώρα χτισμένη όλη σου η ψυχοσύνθεση και πλέον όλη σου η ζωή. Θα χρειαστείς υποστήριξη από εκπαιδευμένους ανθρώπους, ειδικά τώρα που θα είσαι με ένα μωρό για το οποίο θα είσαι υπεύθυνη.
Μίλησε. Όχι σε συγγενείς, όχι σε φίλους, όχι στον άντρα σου – όχι ακόμα, τώρα προέχουν άλλα. Μίλησε στον γιατρό σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοπέλα μου, αν δε λυπάσαι τον εαυτό σου λυπήσου το παιδί που θα φέρεις στον κόσμο. Δε χρωστάει σε τίποτα να μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Τα ψυχολογικά που έχει από τους γονείς του είναι δική του υπόθεση, εσύ δε φταις σε τίποτα για να ανακυκλώνει τη βία που έζησε επάνω σου. “Είναι καλος άνθρωπος” δηλαδή αν δεν ήταν τι θα έκανε, θα σε σκότωνε στο ξύλο;; Λυπήθηκα πάρα πολύ ακολούθησε ακριβώς αυτά που σου είπε η Α μπα, δεν ξέρω πού μένεις αλλά σε πολλούς δήμους υπάρχουν και τα συμβουλευτικά κέντρα γυναικών που ασχολούνται ακριβώς με αυτά τα θέματα.… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν σε εγκλώβισε πουθενά το μωρό. Στην ίδια σχέση ήσουν εδώ και 13 χρόνια. Κοπέλα μου λυπήσου σου το έρμο το παιδάκι και φύγε όσο είναι νωρίς. Σε λιγα χρόνια θα σε δέρνει μπροστά του, αν δεν δέρνει και το ίδιο. Το παιδί σε φέρνει στα όριά σου. Δεν θα μπορείς ούτε να το προστατέψεις.
Συγνώμη τώρα το θυμήθηκες ότι είναι βίαιος ? Έχω μεγαλωσει σε ένα περιβάλλον με βία από τον πατέρα μου προς τη μητέρα μου κ έπειτα σε εμένα .Παρακαλούσα την μητέρα μου να φύγουμε από πολύ μικρή κ να χωρίσουν ..έκλαιγα κ τους έλεγα σας παρακαλώ χωρίστε .Δεν με άκουσε πότε κανείς.Η μάνα μου νοιάζεται τόσο πολύ για το τι θα πει ο κόσμος και ολα αυτά έπρεπε να τα κρύβουμε κ ο πατέρας μου έκανε κ αυτός ότι έμαθε από την δική του οικογένεια .Εξοργιζομαι με αυτά τα πράγματα γιατί είναι κάτι που μου χτυπάει φλέβα .Το παιδί τι σας… Διαβάστε περισσότερα »
“Και η ερώτηση είναι: μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει προς το να βελτιωθεί η κατάσταση, χωρίς να φύγω;” Και η απάντηση είναι: ΟΧΙ. Όχι τώρα. Τώρα αυτό που προέχει είναι η σωματική και η ψυχική κατάσταση, η δική σου και του παιδιού που θα έχεις σύντομα. Τι περιμένεις από έναν άνθρωπο που προκαλεί πόνο σε μία ετοιμόγεννη γυναίκα, η οποία ζήτησε βοήθεια για να κινηθεί? Να γίνει στοργικός πατέρας? Εγώ πιο πιθανό το βλέπω η αϋπνία, τα κλάμματα και ο ερχομός ενός μωρού στο σπίτι να εντείνουν την κατάσταση. Πολύ φοβάμαι ότι μπορεί να θέτεις και το ίδιο… Διαβάστε περισσότερα »
Νιώθω μεγάλη ευθύνη να σου λέμε την αποψάρα μας εδώ για κάτι τόσο δύσκολο και σημαντικό για δυο ζωές (τη δική σου και του παιδιού σου) αλλά θα τολμήσω να το κάνω. Θα σου πω ότι θα έλεγα στην καλύτερη μου φίλη. Δεν θα έφευγα τώρα όπως λένε πολλοί σχολιαστές. Ο μόνος λόγος που το λέω αυτό είναι γιατί ετοιμάζεσαι από μέρα σε μέρα να γεννήσεις και αυτό σου δένει τα χέρια για πολλά πρακτικά ζητήματα και σε καθιστά και πολύ ευάλωτη στις αντιδράσεις του που υποπτεύομαι θα είναι ιδιαίτερα έντονες έως πολύ επιθετικές. Δεν ξέρουμε και σε ποια χώρα… Διαβάστε περισσότερα »
Οι οδηγίες είναι εξαιρετικές αλλά για κάποιον που θέλει να φύγει. Η κοπέλα δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί. Είναι λέει καλός. Μπορεί να λέει πως την εγκλωβίζει το παιδί αλλά αυτό που την εγκλωβίζει είναι ο εαυτός της ο ίδιος. Τώρα έχει και το παιδί να δικαιολογεί ην παραμονή της στη σχέση.
Τι στενάχωρη ερώτηση.
Luckystrike έχεις δίκιο. Τις έγραψα με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα είναι έτοιμη και θα τις χρησιμοποιήσει. Όντως στενάχωρη 😢
Δυστυχώς έχω να σου πω άσχημα νέα. Τα πράγμα από δω και πέρα θα χειροτερεύουν. Όσο πιο ασθενέστερη θέση τόσο θα μεγαλώνει και θα αυξάνεται ο θυμός του. Όχι επειδή δεν σε αγαπάει, αλλά επειδή έτσι έχει μάθει να αγαπάει. Κατα βάθος νιώθει μικρός και ανίκανος, όταν του υπενθυμιζεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια που δεν βλέπει. Ετσι ο μόνος τρόπος να κρατήσει έναν άνθρωπο κοντά του (όταν νιώθει αδύναμος για φυσιολογικούς λογους), είναι αυτός που έχει μάθει στην οικογένεια του. Αυτό που εσύ ανέχεσαι θα χειροτερέψει, αν δεν ζητήσεις βοήθεια. Σκέψου ότι το παιδί σας θα δεν θα μπορέσει να αναπτύξει… Διαβάστε περισσότερα »
Ελπίζω ο γιατρός σου να μην ειναι απο εκείνους τύπου “γύρνα στον αντρα σου μη χαλάς το σπιτικό σου” και να σε καθοδηγήσει σωστά με όποια στήριξη χρειάζεσαι. Θα έχεις γεννήσει τώρα και είμαι σίγουρη ότι θα είναι μία πολύ δύσκολη περίοδος. Εχε υπόψη σου, ότι οι σκεψεις που έκανες οτι πιστεύεις ότι περιορίζει τις βίαιες συμπεριφορές γιατί είσαι έγκυος, είναι σωστές. Καθώς το μωρό φέρνει περισσότερη ένταση να είσαι σίγουρη ότι θα χειροτερέψουν αυτά τα κρούσματα. Καμία αγκαλιά του την εποχή που περνάς όμορφα μαζί του δεν αξίζει οταν έστω και μία φορά σε έχει χτυπήσει.
Ελπίζω πραγματικά να μάθουμε κάποια νέα της γράφουσας τώρα που δημοσιεύθηκε η ερώτησή της
Βρε κορίτσι μου…. Κι εγώ θα σου πω, ότι αυτός δε θα αλλάξει και μάλλον θα χειροτερεύσουν τα νεύρα του με τον ερχομό του παιδιού. Έχεις κλασσική ψυχολογία κακοποιημένου ατόμου. Μπερδεύεσαι , να αναγνωρίσεις τη βία. Την υποβαθμίζεις, την ξεχνάς, την ωραιοποιείς. Σε έμαθαν, όπως και πολλές γυναίκες ότι είναι οκ, που και που να σε βρίζουν ή να σε σπρώχνουν ή να σπάνε και κανένα τασάκι ή να βλαστημάνε ή να πετάνε σπόντες περί εξωτερικής εμφάνισης. Όλα αυτά είναι βία … Σε έμαθαν , να μην εμπιστεύεσαι τα μάτια σου και τα αυτιά σου. Κι εγώ τα έχω περάσει,… Διαβάστε περισσότερα »
Κινδυνεύεις, απλά αυτό σου λέω. Δεν ξέρω σε ποια χώρα είσαι, φαντάζομαι η αμπα το σκέφτηκε πριν προτείνει να μιλήσεις στο γιατρό σου. Πράγματι κι εγώ πήγα επίσκεψη προχτές στο γυναικολόγο (είμαι 3μηνών) και με ρώτησε αν είμαι σε σχέση, με ποιον μένω στο σπίτι, αν έχω προβλήματα με το σύντροφό μου ή με τον πρώην μου κλπ και διευκρίνισε ότι μου κάνει τις ερωτήσεις για να καταλάβει αν διατρέχω οποιονδήποτε κίνδυνο και αν έχω αρκετή υποστήριξη από το περιβάλλον μου, σε διαφορετική περίπτωση φαντάζομαι πως θα με προέτρεπε να επικοινωνήσω με κάποια γραμμή βοήθειας, ή με ειδικό, ή και… Διαβάστε περισσότερα »
Μπράβο στον γιατρό και προφανώς στο κράτος πρόνοιας, στο οποίο μένεις. Συγχαρητήρια για το μωράκι, με το καλο!
Κι εμένα μου έχουν κάνει αυτές τις ερωτήσεις γυναικολόγοι, και όχι μόνο όταν ήμουν έγκυος. Είναι πρωτόκολλο σε ορισμένες χώρες. Γι’ αυτό προτρέπω την κοπέλα να το πει εκεί, αφού ζει στο εξωτερικό. Είναι μάλλον το πιο εύκολο για αυτή.
Συμφωνώ αλλά επειδή υπάρχουν και πολλοί Έλληνες που έχουν φύγει για δουλειά στο Ντουμπάι, το Ομάν κλπ, είπα να το θίξω μήπως μία στο εκατομμύριο η κοπέλα δεν είναι στην Ευρώπη. Κι εγώ ένιωσα μεγάλη ασφάλεια που με ρώτησε ο γιατρός και με την ευκαιρία να σας πω για μια άλλη φορά που είχα πάει στην αστυνομία να καταγγείλω τον πρώην μου για τη φασαρία που μου έκανε ένα πρωί κάτω απτο σπίτι μου με σπρωξιές κλπ, ότι την επομένη έλαβα γράμμα απτο τμήμα με διευθύνσεις ψυχολόγων, ανώνυμες γραμμές 24ωρου βάσης, ειδικό τηλ της αστυνομίας κ άλλες πληροφορίες που με… Διαβάστε περισσότερα »