Μου έχει δημιουργηθεί ένας γρίφος στο μυαλό προσπαθώντας να εξηγήσω τη συμπεριφορά ενός άντρα με τον οποίο ειχαμε σεξουαλική επαφή έξι φορές! Η ιστορία έχει ως εξής. Είμαι 47, ελεύθερη, και είχα αρκετές σχέσεις και γάμο με χωρισμο παλιοτερα αλλά, και πιο χαλαρές σεξουαλικές επαφές. Πιστεύω ότι έχω αρκετή εμπειρία λόγω ηλικίας και ανοιχτού μυαλού. Πριν κάποιους μήνες γνώρισα αυτο τον αντρα, μικρότερο κατά 8 χρόνια. Οταν τον πρωτοείδα έπαθα κάτι που δεν έχω ξαναπαθει ποτέ κι ίσως ακούγεται περίεργο. Θα το έλεγα κεραυνοβόλο έρωτα. Ήξερα ότι αυτόν ήθελα. Κάναμε σεξ από την πρώτη φορά που βγήκαμε. Δεν κάναμε καμία συμφωνία πριν η μετα για το τι θέλουμε και όλο τον πρόλογο. Προσωπικά δεν το κάνω ποτέ γιατί το θεωρώ ανόητο. Αφήνω να δω τι θα μου βγει με τον κάθε άνθρωπο. Το εκτίμησα που κι αυτός έκανε το ίδιο. Κι ένιωσα άνετα εξ αρχής. Έπαθα κι ένα δεύτερο σοκ την ίδια μερα γιατί το σεξ ουσιαστικά ήταν έρωτας. Εκεινο το βράδυ, στη ηλικία των 46, έκανα το καλύτερο ερωτα της ζωής μου. Ειχε πάθος, συναισθήματα, δοσιμο, συμβατότητα κι από τις δύο πλευρές. Ή, τουλάχιστον, εγώ αυτό αισθάνθηκα. Όμως μετά δεν μου προτεινε να μείνω κι έτσι θεώρησα καλύτερο να γυρίσω σπίτι μου (μένουμε κοντά). Μετά από μια βδομάδα ήμουν εγώ που πήρα τηλ για του πω ότι θα ήθελα να τον ξαναδω. Πράγμα το οποίο το καθυστέρησε ένα μήνα περίπου. Το σεξ ήταν πάλι τελειο με συναισθηματα, παθος κλπ. Αλλά το μοτίβο απο κει και πέρα ήταν το ίδιο. Το τέλειο σεξ-ερωτας περίπου μία φορά το μήνα και τίποτε άλλο. Για μένα μια τέτοια συμβατότητα δείχνει συμβατότητα και σε άλλα θέματα βασικά για σχέση. Αυτό έγινε και φανερό από κάποιες συζητήσεις που κάναμε για προσωπικές επιλογές στις οποίες συμφωνούσαμε. Περιττό να πω ότι τον σκεφτόμουν κάθε μέρα αυτούς τους 6 μήνες. Αλλά δεν επικοινωνούσα γιατι, μερικές φορές που το προσπάθησα ήταν πάντα ευγενικός και χαλαρός, αλλά ποτέ σε αυτό το διάστημα δεν επικοινώνησε πρώτος ή για να μάθει τι κάνω, παρά δύο φορές μονο για να με καλέσει σπίτι του (για σεξ). Θέλω να πω ότι παρά την ευγένεια και την ανεση, ήταν πολύ οριοθετημενος ως προς το είδος και τη συχνοτητα των επαφών μας. Οπότε μετά την τελευταία φορα που ειδωθηκαμε αποφασισισα να τον βγάλω από το μυαλό μου καταλαβαίνοντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ενδιαφέρεται για εμένα όπως ενδιαφέρουν εγώ για αυτον. Για να μην βασανίζομαι ουσιαστικά. Έκτοτε ούτε αυτός έχει έρθει σε επαφή μαζί μου. Να σημειώσω ότι δεν ήταν παντρεμένος (το σπίτι του ήταν του κλασικού εργένη). Ειχε αφήσει, ωστοσο, να φανεί ότι ειχε κολλημα με μια πρώην, που πλέον ήταν η καλύτερη του φίλη και βλεποντουσαν λόγω δουλειάς συχνά, με την οποία χώρισαν γιατί αυτή ήθελε παιδιά. Και το ερώτημα μου: Παρολο το κόλλημα για την πρώην σχέση- νυν φίλη, είναι δυνατο να κάνεις τον καλύτερο έρωτα ever (αμοιβαία ομολογημενο), με συναισθηματα, και να μην θέλεις να βλέπεις και να σχετίζεται και να τον μάθεις αυτό τον άνθρωπο περισσότερο; Να δεις αν μπορείς να κάνεις σχέση μαζί του; Υποθέτω ότι θα ήθελε για σχέση κάποια γυναίκα μικρότερη ή στην ηλικία του. Αλλά και πάλι είχε πει ότι παιδιά δεν ηθελε, κι είμαι ωραια γυναίκα και μικροδειχνω. Ούτε μια προσπάθεια να γνωριστούμε καλύτερα; Πως θα το εξηγουσατε; Σας έχει τύχει κάτι ανάλογο; Be Well
Θα σου πω κάτι που δεν θα σου αρέσει, καθόλου όμως.
Επειδή για σένα το σεξ ήταν γεμάτο δόσιμο και συναισθήματα, δεν σημαίνει ότι ήταν έτσι και γι’ αυτόν.
Γι’ αυτόν μπορεί να ήταν απλώς πολύ καλό σεξ. Μπορεί ακόμα – ναι, μπορεί – να ήταν ένα οκ σεξ.
Αυτή η συμβατότητα δεν δείχνει συμβατότητα και για σχέση, και πραγματικά είναι κάτι που θα έπρεπε να ξέρεις στην ηλικία που είσαι, με τις εμπειρίες που έχεις. Μάλλον δεν είχες πάθει ποτέ κεραυνοβόλο έρωτα. Ή, όχι αυτού το είδους. Άλλωστε, το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Έζησες σεξ/ έρωτα επειδή ερωτεύτηκες. Ένας λόγος είναι ότι είχες ανοιχτό το μυαλό σου σε έρωτες. Αυτός πάλι, όχι, γιατί το μυαλό του είναι στην πρώην. Υπάρχει πιο κλασική ιστορία, που όμως κάθε φορά κάποιος που τη ζει, αναρωτιέται πώς εξηγείται και αν το έχει πάθει ποτέ άλλος άνθρωπος στην ιστορία της ανθρωπότητας;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έκανες το καλύτερο σεξ της ζωής σου. Ο άνδρας αυτός φέρθηκε σαν νορμάλ άνθρωπος και βλέποντας ότι το απολαμβάνεις, σου έδωσε στο πλαίσιο του σεξ ό,τι χρειαζόσουν για να το ζήσεις έντονα. Παρόλα αυτά δεν ήθελε κάτι παραπάνω από εσένα, κι όμως δεν σε παραμύθιασε για να μείνεις και να συνεχίσετε το σεξ που ήθελε. Δέχτηκε ότι εσύ ήθελες κάτι παραπάνω που δεν ήθελε εκείνος να δώσει και δεν έγινε στενός κορσές όταν του είπες άντε γεια. Πού έχουμε φτάσει… το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι είσαι τυχερή που έζησες το καλύτερο σεξ της ζωής σου με έναν… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης, επειδή για σένα “μια τέτοια συμβατότητα δείχνει συμβατότητα και σε άλλα θέματα βασικά για σχέση”, δεν σημαίνει ότι είναι έτσι και γι’ αυτόν. Μπορεί να είναι ακόμα κολλημένος με την πρώην. Μπορεί να θέλει παιδιά. Μπορεί να θέλει για σχέση κάποια γυναίκα μικρότερη. Μπορεί να βλέπει σε σένα κάτι που τον απωθεί για σχέση, αλλά δεν τον πειράζει για σεξ μία στο τόσο. Π.χ. να καπνίζεις ή να πιστεύεις στα ζώδια, ή να του είπες ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό, ή ότι δεν προκαλούν. Μερικές φορές μπορεί ο άλλος να σε απορρίψει και χωρίς “μια προσπάθεια να γνωριστούμε καλύτερα”.… Διαβάστε περισσότερα »
Βασικά αν καποιος σε γουστάρει και στους εξωγήινους να πιστεύεις, σε γουστάρει.
@Christina, ναι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θέλει να κάνει σχέση μαζί σου, αυτό λέει ο Κοντράριος, και συμφωνώ μαζί του. Κι αυτό γιατί, για να κάνεις σχέση, όποιου είδους, χρειάζεται στοιχειώδης επικοινωνία και κοινό μήκος κύματος. Όσο και να σε καυλώνει ο άλλος ερωτικά-σεξουαλικά, αν ανοίγει το στόμα και πετάει βατράχια (aka εμβόλια/flat earth κτλ), δεν πάει παραπέρα. Άσε που για κάποι@ς ούτε μέχρι εκεί πάει, αλλά άλλη ιστορία αυτό.
Εννοώ απλά δεν τη γουστάρει
Το κόλλημα πάντως με πρωην χρησιμοποιείται ενιοτε και ως τεχνασμα απομακρυνσης.
Δειχνει μη διαθεσιμοτητα και ‘χρυσωνεται ‘ καπως η απόρριψη .
Συγγνωμη, αλλα τι σχεση έχει η σεξουαλική συμβατότητα με την συναισθηματική? Έστω οτι και για εκείνον ήταν εξισου κορυφαίο, να σου θυμίσω ότι εσύ το έπαθες, πριν ακομα κάνετε σεξ. Επισης, η απορια σου επι του θέματος, δεν συνάδει με την εμπειρία που εχεις. Βασικα, δεν θα έπρεπε καν να έχεις απορία, γιατί δεν έχεις την ίδια ανταποκριση. Και μάλιστα απο κάποιον που εχεις καταλάβει οτι ειναι αλλού.
εμπειρία μηδέν
Αυτό που σου έκανε τη διαφορά ήταν το “αμοιβαία ομολογημένο”. Όμως, από την άλλη, λες ότι, συμπεριφορικά, ο τύπος “ομολογούσε” άλλα πράγματα. Οπότε, θα συμφωνήσω με Λένα. Όλες οι σχέσεις διέπονται από μικρές ανισότητες – στην καλύτερη, αυτές αλλάζουν ανά περιόδους (μια ο ένας μια ο άλλος).
Αλλά εδώ, και λυπάμαι που το λέω, η ανισότητα μάλλον είναι μεγάλη. Κράτα το θετικό της υπόθεσης, ότι βίωσες κάτι όμορφο, αλλά μην τη συνεχίζεις την ιστορία, αν δεν είσαι προετοιμασμένη ότι, κατά πάσα πιθανότητα, αυτό που θες δεν μπορείς να το ζήσεις.
“…Για μένα μια τέτοια συμβατότητα δείχνει συμβατότητα και σε άλλα θέματα βασικά για σχέση….”
Εχμ, όχι!
(Το σχολιάζω λίγο εκτός του πλαισίου της ιστορίας, απλά γιατί μου ‘χτύπησε’)
Δεν αμφιβάλω ότι το σεξ ήταν τέλειο και για τους δύο, απλά δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τα ίδια κριτήρια για τις σχέσεις. Άθελα σου παραδέχεσαι αυτό που λέω. Δηλαδή παραδέχεσαι ότι το σεξ για εσένα είναι το πιο σημαντικό στοιχείο για να ξεκινήσεις μία σχέση….επαγωγικά λοιπόν, για κάποιον άλλο άνθρωπο, το πιο σημαντικό στοιχείο, άνετα μπορεί να είναι κάτι άλλο. Αν βγάλεις τα σεξιστικά στερεότυπα από το κεφάλι σου, ένα εκ των οποίων είναι, πως το καταπληκτικό σεξ συγκινεί τους πάντες, σίγουρα θα απελευθερωθείς. Είχα κι εγώ ανάλογη εμπειρία στα 46 μου με κάποιον 10 χρόνια μικρότερο. Σχεδόν για… Διαβάστε περισσότερα »
Τα ίδια ακριβώς μου έλεγε και μια φίλη προχθές. Μα ακριβώς τα ίδια! Ή είσαι η φίλη μου ή έχει συμβεί και σε άλλες,κατά πώς φαίνεται.
Κλασικη περιπτωση ανθρωπου που δεν ειναι συναισθηματικα διαθεσιμος για καμια. Ειναι κολλημενος με την πρωην η οποια επισης τον ηθελε αλλα αυτος δεν ηθελε να παει την σχεση τους παρακατω (?) Φαίνεται τυπος που γενικα δεν θελει πολλα πολλα και ετσι θα μεινει στην ζωη του.
Πες τα ντε! Τι σόι κόλλημα είναι αυτό αφού την άφησε (ανάγκασε) να φύγει?
“…και ετσι θα μεινει στην ζωη του.” Τι είναι τωρα αυτο αναρωτιεμαι, παρηγοριά στην γράφουσα ή έχεις το κληρονομικό χάρισμα που προβλέπει το μέλλον κάποιου από 2 παραγράφους που γράφει γι’ αυτόν ένας τρίτος; Σου το γράφω, γιατί οι περισσοτερες τα έχουμε πει κατά καιρούς αυτα. Μετά από μαραθώνιες συζητήσεις με φίλες, στις οποίες αναρωτιόμασταν και αναρωτιομασταν και εξαντλουσαμε όλα τα πιθανά σενάρια, για το χαρακτήρα του άλλου, τις ανασφάλειες του, την ζωή του, καταλήγαμε και σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα … ετσι… γιατί νομίζαμε ότι ξέραμε τόσο καλά τους εαυτούς μας και το πρόβλημα το ειχε πάντα ο άλλος! Τώρα… Διαβάστε περισσότερα »
Αν θες να καταλαβεις αν φταις εσυ ή ο αλλος πρεπει να μελετήσεις τον παρελθόν του και την συμπεριφορά του και σε αλλες σχέσεις. Ενας ανθρωπος που στην προηγούμενη σχέση του οταν την είχε δεν την ήθελε (για κατι παραπάνω) και οταν δεν την έχει την θέλει και τρώει κόλλημα δεν είναι ικανός για σχέση. Σύμφωνα με την ψυχολογία ακόμα και να θέλει να αλλάξει χαρακτήρα και συμπεριφορά οι αλλαγές παιρνουν δεκα χρόνια. Αν ειναι τωρα 40 μεχρι τα 50 μπορεί να αλλάξει ομως θα εχει περάσει πανω απο τη μισή ζωη του. Ουσιαστικά ετσι θα εχει μείνει στη ζωή… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσος αφορισμός σε λίγες λέξεις.
“Αν θες να καταλάβεις αν φταις εσύ ή ο άλλος” – Το “φταίξιμο” είναι εξαιρετικά απλοϊστική προσέγγιση ειδικά όταν αφορά ανθρώπινο Interaction.
“[…] δεν είναι ικανός για σχέση” – Έτσι γενικά. Για πάντα, επειδή σε μία σχέση *μπορεί και να* φέρθηκε ανώριμα/ανόητα/οτιδήποτε.
“Σύμφωνα με την ψυχολογία […] δέκα χρόνια” – Θα ήθελα πραγματικά να δω peer reviewed έρευνες γι’αυτό, γιατί το βρίσκω υπερβολικά συγκεκριμένο και ταυτόχρονα απόλυτο ως δήλωση για να έχει βάση, αλλά ευχαρίστως να ανασκευάσω εφόσον υπάρχει υλικό.
“The bottom line is that global personality traits tend to remain very stable over time, and certainly from age 30,” professor of psychology at the University of Texas, David Buss, explained to The Independent. Γενικά υλικό υπάρχει αφθονο εαν ψάξετε στο Internet. Occupational psychologist Carol Rothwell confirmed this: “It is true that as we age we find it more difficult to develop and some people become more stuck in their ways. Some people even stop developing as young as teenagers.”
Αρχικά, αυτ@ που κάνει τον ισχυρισμό, είναι αυτός που φέρνει και τις αποδείξεις. Έψαξα, δεν βρήκα κάτι που να λέει ότι οι αλλαγές παίρνουν δέκα χρόνια. Τρίτον, αυτά που μου παραθέτεις είναι ισχυρισμοί μεμονωμένων ατόμων, χωρίς πηγές, κι όχι peer reviewed μελέτες. Τέταρτον, και πιο σημαντικόΝ, οι ισχυρισμοί λένε ότι είναι δύσκολο να αλλάξει κάποιος, το οποίο δεν αμφισβήτησα, το “δέκα χρόνια” αμφισβήτησα και τόνισα ότι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι γενικά για ανθρώπινες συμπεριφορές – το οποίο υποστηρίζεται και από την προσεκτική φρασεολογία αυτών που παρέθεσες “traits TEND TO REMAIN”, “we find it MORE DIFFICULT to develop”. Συγγνώμη για… Διαβάστε περισσότερα »
To οτι μια αλλαγη για να υλοποιηθει χρειαζεται δεκα χρονια απο την στιγμη που καποιος θα αποφασισει να κανει ψυχοθεραπεια εως οτου τα αποτελεσματα αυτης γινουν οντως ορατα και εφαρμοστουν το ισχυριζεται ο κος Πιντέρης σε ενα απο τα βιβλία του που έχω διαβάσει. Αν θέλετε peer reviewed μελέτες για να πεισθείτε δεν θα μπορέσω να σας βοηθήσω. Ανακεφαλαιώνοντας ομως και ως προς την ουσία του θέματος η Be well μας εδωσε καποια δεδομένα και μας ζήτησε να εξηγήσουμε μια συμπεριφορα ενός ατομου με βάση τα δεδομένα αυτα που είναι η ηλικία του, η συμπεριφορά του απεναντί της και η… Διαβάστε περισσότερα »