Αγαπητή «Α, μπα»: Στα πιο απλά είμαστε η μέρα με τη νύχτα

Άμπα μου γεια σου.Έχω ένα θέμα.Πρωτότυπο θα μου πεις το 99% αυτών που σου γράφουν κάποιο θέμα έχουν.Εντάξει σε σύγκριση με αυτά που υποθέτω έχεις διαβάσει κατά καιρούς το δικό μου είναι πταίσμα είναι η αλήθεια και μπορεί να γελάσεις κιόλας.Αλλά εντάξει,εμένα με προβληματίζει κι αποφάσισα να σου στείλω γιατί θέλω πολύ τη γνώμη σου. Λοιπόν,εγώ είμαι μοναχοκόρη κι από μικρή μπήκα σε μια διαδικασία που έκανα πολλά πράγματα με τον μπαμπά μου που είναι πιο συνηθισμένο να γίνονται με τους γιους όταν υπάρχουν.Εκ των υστέρων χαίρομαι γι’αυτό γιατί ποτέ δεν μου επιβλήθηκαν στερεοτυπικές δραστηριότητες από το σπίτι μου,παρόλο που τότε ένιωθα λίγο άβολα η αλήθεια είναι όταν πήγαινα στο σχολείο πχ και φαινόταν τόσο περίεργο στις φίλες μου ότι με τον μπαμπά πάμε Κυριακές στο γήπεδο.Αυτό το χόμπι ειδικά μου ‘μεινε,είμαι πολύ του γηπέδου και γενικώς παρακολουθώ και ποδόσφαιρο και μπάσκετ.Σε φάση που θα πάω σε αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναικού μόνη μου αντί να πάω σινεμά,αγάπη μεγάλη.Έχω τον μπαμπάκα μου που μια χαρά είναι ο άνθρωπος και ακόμη πάμε συχνά μαζί.Αλλά μόνο αυτόν,ποτέ δεν είχα στον περίγυρο κάποιον που να ενδιαφέρεται ενεργά για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα.Ε,ήλπιζα κι εγώ ότι στην επιλογή αγοριού θα ‘μαι τυχερή σε αυτό τον τομέα και θα μου κάτσει κάποιος που θα εκτιμάει το συγκεκριμένο χόμπι,το ‘χα φανταστεί πολύ σαν κάτι που θα μοιραζόμασταν.Τώρα είμαι 20,είμαι με ένα παιδί σχεδόν ένα χρόνο,νιώθω πρώτη φορά ερωτευμένη.Αλλά ρε συ Άμπα είναι άλλης νοοτροπίας,μεγαλωμένος με τέννις & γκολφ,καμία επαφή με γήπεδα και “λαικά αθλήματα που μαζοποιούν και φανατίζουν”.Μια τάση σνομπισμού την έχει,δεν τον κατηγορώ και τελείως,προσπαθεί να το μετριάσει αλλά όταν έχεις μεγαλώσει όπως μεγάλωσε είναι δύσκολη η ριζική αλλαγή.Εμένα δεν με ενοχλεί τόσο αυτό,είναι ένα ελάττωμα με το οποίο μπορώ να ζήσω προς το παρόν το ότι δεν πρόκειται να αγοράσει ρούχο που δεν είναι μάρκα ή ότι δεν πρόκειται να έρθει στα μπουζούκια.Θα ‘θελα όμως να νιώθω ότι αυτό είναι αμοιβαίο.Να μην με κοιτάζει με επικριτικό βλέμμα κάθε φορά που του λέω ότι θα πάω στο γήπεδο ή ότι προτιμώ να τα σπάσω στον Ρέμο από το να πάω Λυρική.Δεν ξέρω,το γήπεδο είναι η κορυφή του παγόβουνου αλλά στο αναφέρω ως το μεγαλύτερο μου πρόβλημα κυρίως γιατί έχει και μια συναισθηματική αξία για μένα αφού είναι κάτι που μοιράζομαι με τον μπαμπά μου και δεν το καταλαβαίνει.Έχω βαρεθεί το κήρυγμα σχετικά με το “πως είναι δυνατόν να προτιμάς κάτι τόσο φτωχό πνευματικά από την έκθεση ζωγραφικής που σου πρότεινα μπλα μπλα μπλα”.Και γενικότερα τώρα,πιστεύεις υπάρχει τρόπος 2 άνθρωποι με ελάχιστα κοινά ενδιαφέροντα να συνυπάρξουν αρμονικά σαν ζευγάρι ή βρίσκομαι σε αδιέξοδο και δεν το βλέπω?Σπουδάζουμε το ίδιο,έχουμε το ίδιο πάθος για την επιστήμη μας,αλληλοθαυμαζόμαστε σε αυτόν τον τομέα και αυτό μας έφερε κοντά.Συμφωνούμε επίσης σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα,έχουμε ίδιες επαγγελματικές φιλοδοξίες.Αλλά στα πιο πεζά,τύπου τι θα κάνουμε σήμερα είμαστε η μέρα με τη νύχτα.Πάντα καταλήγουμε να πηγαίνουμε για φαγητό γιατί δεν βρίσκουμε και τίποτα άλλο που να μας ικανοποιεί και τους 2 και πόσες φορές να αντέξεις κάτι που δεν σ’ευχαριστεί καθόλου?Πλάτιασα το ξέρω,τον αγαπάω όμως.Απλά θα τον ήθελα λίιιιγο πιο…σαν εμένα.

–Εγωίστρια,το ξέρω

Ωραία δεν θα ήταν αν μπορούσαμε να αποκτήσουμε ταίρι κατά παραγγελία;

Ο τρόπος διασκέδασης και διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου σε μια ανθρώπινη σχέση, φιλική η ερωτική, δεν είναι κάτι ασήμαντο σαν προτίμηση σε κάποιο χρώμα. Είναι συνδεδεμένο με οικογενειακή ιστορία, προσωπικό μόχθο, ταύτιση με μια ομάδα (κοινωνική, όχι με το Θρύλο), έχει να κάνει με την προσωπική κουλτούρα του καθενός, και είναι κάτι βαθιά συμβολικό. Δεν είναι καθόλου πεζό το θέμα, λοιπόν. Ταιριάζετε στην επαγγελματική φιλοδοξία, αλλά δεν ταιριάζετε κοινωνικά. Το κατά πόσο μπορείτε να συνυπάρξετε ως ζευγάρι εξαρτάται από το πόσα πράγματα θεωρείτε οκ να κάνει ο καθένας χωρίς τον άλλον, και στο κατά πόσο μιμείστε ακόμα συμπεριφορές των γονιών σας ή όντως απολαμβάνετε προσωπικές προτιμήσεις. Δε νομίζω ότι η διασκέδαση εξαντλείται μεταξύ Λυρικής και γηπέδου. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δεν πάνε ούτε στη λυρική, ούτε στο γήπεδο, και έχουν μια χαρά κοινωνική ζωή. Υπάρχουν και άλλα πράγματα να κάνει κανείς εκτός από το να πηγαίνει για φαγητό (αν και αυτό μπορεί να είναι από μόνη της μια πολύ ενδιαφέρουσα αναζήτηση και κοινό χόμπι για ένα ζευγάρι). Νομίζω ότι και οι δυο είσαστε λίγο σαν καρικατούρες. Μπορεί και όχι. Ο χρόνος θα σας το αποκαλύψει αυτό (ίσως και όχι).

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News