Ζω τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σε ευρωπαϊκή χώρα-χωράφι οπως συνηθίζω να την λέω, λόγω μεγέθους. Όταν ήρθα, εξαιτίας του σοκ της αλλαγής ξεκίνησα να τρώω ασυνείδητα. Είχα μια έφεση και τον προηγούμενο χρόνο να πίνω και να τρώω εξαιτίας κάποιων σημαντικών αγχωτικών αλλαγών στη ζωή μου, οι οποίες είχαν σημαντικό ψυχολογικό κόστος. Έτσι έβαλα περίπου 20 κιλά. Η κατάσταση για εμένα είχε φτάσει στο απροχώρητο αφου ντρεπόμουν μέχρι και dating να κάνω και γενικά δε μπορούσα να αποδεχθώ αυτή την κατάσταση για εμένα. Αποφάσισα να γραφτώ στο γυμναστήριο για να δω τι μπορώ να κάνω. Αφου έψαξα ολη την πόλη κατέληξα σε ενα που οι παροχές του ήταν της προκοπής. Κατά την εγγραφή δινόταν δώρο και ένα μισάωρο με personal trainer. Aποφάσισα να προσλάβω τον trainer, για να ξεκινήσω body building (γυμναστικη με βαρη ας πουμε καλυτερα, γιατι το bodybuilding εχει shaming χροιά στην ελληνική καθημερινότητα). Ενώ στο μυαλό μου ήταν να κάνω μια με δυο φορές την εβδομάδα και περίπου άλλες δυο να τις γεμίσω με ομαδικά προγράμματα, ο τρέηνέρ μου πρότεινε και με έπεισε οτι για να δω αλλαγές κτλ χρειάζονται τρεις φορές την εβδομάδα training για να πούμε οτι υπάρχει αλλαγή στο σωμα . Το πως θα τηρούσα μια τέτοια δέσμευση ούτε που ξέρω. Δε μπορούσα να μην τον εμπιστευθώ, σίγουρα ξέρει καλά τη δουλειά του και αυτός και η γυναίκα του αφού κατέβαιναν σε παγκόσμιους διαγωνισμούς body building. Έκτοτε και για περιπου μισο χρόνο άρχισα να γυμνάζομαι, να τηρω το προγραμμα με απολυτη προσηλωση και πειθαρχια στη γυμναστική, όχι όμως με επιτυχία στη διατροφή αλλά με προσπάθεια έντονη. Η προσπάθεια δεν ήταν μόνο στην γυμναστικής αλλά και στη συνήθεια της έκθεσης του εαυτού μου στην κονίστρα-κατά τα μάτια μου- του γυμναστηρίου που νόμιζα ότι κρίνομαι απο όλους, απο ένα χάλια σώμα που πάει πίσω απο τον τρεηνερ, ή την έκθεση του γυμνού σώματος στα αποδυτήρια και την ντροπή που αισθανόμουν για αυτό όταν γδυνόμουν ανάμεσα στους γυμνούς. Θεωρησα οτι στους 6 μηνες θα μπορεσω να αποδεσμευθώ απο τον trainer έχοντας παρει ώθηση και γνώση για να συνεχίσω μόνος. Όμως οχι, δεν τα καταφερα, γιατι ηξερα πολυ καλα πως με τη πρωτη δικαιολογια θα εμενα σπιτι και την επομενη φορα θα ξαναεμενα σπιτι και δεν ημουν και πολυ μακρια απο το να τα παρατησω ολα. Απεναντίας, αύξησα την ώρα απο μια σε μιαμιση καθώς ανέβηκα επίπεδο αντοχής και δύναμης. Πλέον έχω κλείσει έναν χρόνο προπόνησης με τον ίδιο, ο οποίος κατ’εμέ είναι πολύ καλός στη δουλειά του. Βεβαια πρέπει να πω οτι εχω μείνει στα ίδια κιλά ακριβώς αλλά πλέον με λιγότερο λίπος (αρκετότατο όμως για να απέχω αρκετά απο την εικόνα μου προ διετίας)και μεγαλύτερο μυικό όγκο βεβαια, αλλά ακόμα απειθάρχητος στη διατροφή. Με απασχολεί πολύ έντονα το κοστοβόρο της υπόθεσης. Από την άλλη βλέπω τους καλογυμνασμένους στο γυμναστήριο που πραγματικά λαχταράω να έχω το σώμα τους, αλλα στα 40 μου πλέον αναρωτιέμαι που πάω! Σπαταλάω τα χρήματα μου χωρίς κάποια χειροπιαστή αξία; Σποραδική η ιστορία μου με γυμναστήρια στο παρελθόν. Έντονα γυμνάστηκα στα 25 μου περίπου για έναν χρόνο με έναν γυμναστή παλιό bodybuilder επίσης, που μου έδωσε σωστές βάσεις. Δε λέω οτι μου περισσεύουν, σκέφτομαι ομως, οτι ακομα ειμαι αδυναμος και εκτός ηλικίας, να δημιουργήσω αυτη τη συνήθεια, η οποια θα με οδηγήσει σε ενα σώμα που θα μου αρέσει και θα ειμαι περήφανος για αυτό και θα μπορώ να διατηρήσω. Αναρωτιέμαι, αν έχεις μια πρόταση, ένα βιβλίο μια μέθοδο ακουστά η οποία θα μπορούσε να δώσει τροφή στη σκέψη μου.
– -Middle life crisis?
Υπάρχει μια παροιμία αμερικάνικη νομίζω, που λέει «αν το μόνο που έχεις είναι ένα σφυρί, όλα τα βλέπεις καρφιά».
Αυτό περίπου είναι που περνάς με τον πέρσοναλ τρέινερ. Από μπάντι μπίλντινγκ ξέρει ο άνθρωπος, όλα έτσι σου τα λύνει. Κι εσύ όμως, που απευθύνθηκες σε αυτόν, το ίδιο έκανες – και κάνεις. Μετανάστευσες, σου συνέβησαν δυσάρεστα πράγματα, υποθέτω, και από το άγχος σου πήρες κιλά. Τώρα, αντί να σταθείς και να δεις τι σου συνέβη, να το αναλύσεις, να κάνεις αλλαγές στη ζωή σου ενδεχομένως, να αποδεχτείς και να προχωρήσεις, ουσιαστικά, μέσες άκρες, άρχισες να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, και τώρα αναρωτιέσαι γιατί έχεις πονοκέφαλο. Με άλλα λόγια, επειδή νιώθεις αδύναμος να ελέγξεις ό,τι σου συμβαίνει στη ζωή σου, προσπαθείς να νιώσεις ασφάλεια ελέγχοντας το σώμα σου, την εικόνα του δηλαδή. Με το γυμνασμένο σώμα θα αποδείξεις στον εαυτό σου και στους γύρω σου ότι αφού δεσμεύτηκες τόσο πολύ για αυτό, ξέρεις τι κάνεις. Γενικότερα.
Βέβαια, ούτε αυτό πετυχαίνει. Και πώς να πετύχει, αφού το φαγητό είναι πολλά περισσότερο από καύσιμο για να φτιάχνουμε ή να διαλύουμε μυς. Και η γυμναστική πολλά περισσότερα από τα βάρη.
Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι είσαι άντρας σαράντα χρονών, άρα ούτε που σου περνάει από το μυαλό ότι έχεις προβλήματα που δεν μπορείς να λύσεις και ίσως χρειάζεσαι επαγγελματική βοήθεια, και όταν λέω επαγγελματική, δεν εννοώ επαγγελματία τρέινερ. Από αυτούς του μυαλού λέω (και αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι είναι κακό να θέλεις να χτίσεις σώμα).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γελάω όταν ακούω κάτι τέτοιες ηλικίες. 40!!! Δηλ.παιδί! Εγώ στα 60 μου πήγα σε ορθοδοντικό και έβαλα σιδεράκια στα δόντια γιατί δεν μου άρεσαν οι selfies μου και καθόλου δεν με πείραξε η αναμονή έξω με τα 13χρονα. Και pilates κάνω τρίς εβδομαδιαίως και δεν κοιταω ούτε συγκρίνομαι με τις 20 ή 30άρες δίπλα μου γιατί είμαι μια γυναίκα απόλυτα συμφιλιωμένη με την ηλικία μου. Εσύ στα 40 πίστεψέ με ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ. Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ. Είσαι στην καλύτερη ηλικία . Αρκετά ώριμος , με εμπειρίες, με στόχους. Αν υπάρχουν βαρίδια απο το παρελθόν που σε κάνουν… Διαβάστε περισσότερα »
Τι ωραίο και αισιόδοξο σχόλιο, μπράβο! 🙂
❤️❤️❤️❤️❤️
Μεγαλωμένη, τριγυρισμένη από ανθρώπους παραιτημενους και “για σας είναι η ζωή εμείς τώρα πια τι να κάνουμε” γέμισα αισιοδοξία για τις δυνατότητες της ζωής με αυτό σου το σχόλιο!
”Εσύ στα 40 πίστεψέ με ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ. Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ.”.
Σε ευχαριστώ για αυτή την πρόταση. Κλείνω τα 42 την ερχόμενη εβδομάδα και διανύω μία πολύ δύσκολη περίοδο άγχους και εσωτερικής αναζήτησης. Αναθάρρησα λίγο με αυτό που διάβασα.
Πωπωπω πόσο σας ευχαριστώ για αυτό το μήνυμα. Μπαίνω στα 39 μ έχει πιάσει τσιλιμιντριαση.
Σε ευχαριστώ γι’ αυτό το σχόλιο. Είσαι πρότυπο και μου έφτιαξες τη μέρα.
Αν ήσουν φίλος μου θα σου έλεγα να ξεκινήσεις τρέξιμο και ψυχοθεραπεια.
Αλήθεια αυτό με το τρέξιμο. Έχω φίλους που ξεκίνησαν μαραθώνιους για να τρώνε όσο θέλουνε. Βέβαια μισό διάστρεμμα να πάθουν δεν τους κάνουν τα ρούχα 🙂
Μα το τρέξιμο είναι ψυχοθεραπεία.
Πολύ διορατικη απάντηση Λένα! Η γυμναστική και το φαγητό ως μέσο ελέγχου του εαυτού μας όταν όλα γύρω μας καταρρεουν. Being there, done that.
Εχοντας 7 κιλά plus τα τελευταία 8 χρονια αποφάσισα περισυ το Μάιο να ζητήσω τη βοήθεια personal trainer. Τα μιλήσαμε τα συμφωνήσαμε για συνδυασμό γυμναστικής και διατροφής. Ισορροπημένη διατροφή, χωρίς να αποκλείει τροφές αλλά με περιορισμούς. Όλα ήταν σουπερ. Έλα όμως, τελείωσαν οι συνεδρίες, είχα απανωτά ταξίδια με δουλειά, εξόδους με συναδέλφους, λίγο άγχος παραπάνω, η μία πίτσα έγινε δύο, το ποτηράκι κρασί έγινε μπυρες,λίγο έφερα από Ελλάδα μπουγατσες κατεψυγμενες και καταλαβαίνεις που το πάω. Γενικά η πειθαρχία στο φαγητό έρχεται από εμάς. Εάν εμείς αντιμετωπιζουμε το φαγητό ως διέξοδο αυτό πρέπει να το δουλέψουμε με κάποιον άλλο ειδικό και… Διαβάστε περισσότερα »
Αγόρασες ήδη κατεψηγμένες; Από πού; Πώς τις διατήρησες στην πτήση;
Μίλα μας για τα βασικά! (Είπε κάποια με 10 κιλά φετά στη βαλίτσα)
Λοιπόν σε όλα τα σούπερ μάρκετ βρίσκεις κυρίως με κρέμα. Στην Αθήνα δεν έχω βρει με τυρί. Στη Θεσσαλονίκη βρίσκω και με τυρι.
Τις παίρνω σπίτι και τις βάζω σε βαθειά καταψυξη μέσα σε σακούλα που κρατάει το κρυο. Στη βαλίτσα μπαινουν μαζί με τη σακούλα και παγοκιστες.
Αρα τα κρατάς σε ψύξη! Δεν το σκέφτηκα ποτέ, αν και κάνει ο (δεν μπορώ να πω το όνομα, αλυσιδα στη Β. Ελλάδα) κατεψυγμένες, φανταστικές! Θα το δοκιμάσω την επόμενη φορά!
Μεχρι στιγμης βολευόμαστε με του lidl, που όσο είμαι έξω λέω ότι ειναι πολύ καλές και μετα τρώω αυθεντική και λιγωνομαι🙈🙈
Ευχαριστώ για την ιδέα!
Επίσης πλέον αυτό που κάνω είναι ότι βάζω όλα τα κρύα φαγητά σε μια βαλίτσα χειραποσκευη όταν έχω και check in luggage. Τη χειραποσκευη την παίρνουν μέχρι τώρα πάντα δωρεάν όταν δίνω και τη μεγαλη. Έτσι είναι στο κάτω μέρος του αεροσκάφους όπου οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές.
Δεν ξέρω τι λέει αυτό για ΄μένα, αλλά η βαλίτσα έχει τα φαγητά. Στη χειραποσκευή (αν δε χωράνε στη βαλίτσα) βάζω τα ρούχα 🙄
Anna στη χειραποσκευη βάζω τα κρύα φαγητά. Η ξηρά τροφή είναι στη βαλίτσα……..
Όχι ότι ένιωθα άσχημα, αλλά είναι ωραίο να ξέρεις ότι υπάρχουν κι άλλοι εκεί εξω…😉
Darling…..Και εγώ αλλά θέματα βλέπω….Όχι αν τα 40 είναι κατάλληλα για body building…Αυτά που σε οδήγησαν να βάλεις 20 κιλά αυτά δεν έχεις λύσει ακόμη απλά τα καμουφλαρεις τρώγοντας χρόνο, χρήμα και φαιά ουσία στο γυμναστήριο…
Ααααααααυτό. Θα μαλλιάσουν γλώσσα και πληκτρολόγιο, αλλά αν δε νιώθεις καλά εσωτερικά, Ο,ΤΙ και να καταφέρεις με το σώμα σου είναι α) επουσιώδες, δε σε καλύπτει και β) βραχυπρόθεσμο. Δε θα γουστάρεις το σώμα σου και, κατ’επέκταση τον εαυτό σου, αν φτάσεις σ’ αυτό που έχεις βαφτίσει “ιδεατό”. Η διαδικασία πάει αντίστροφα.
Έχεις πάρει πολύ καλές συμβουλές από όλα εδώ μέσα, όμως δε μπορώ να μην σχολιάσω το πώς η χοντροφοβία έχει παίξει μεγάλο ρόλο στο πως αισθάνεσαι. Η κοινωνία μας έχει κάνει να πιστέψουμε ότι φτάνει να είσαι αδύνατος, κι είναι τα περισσότερα πράγματα εντάξει. Τόσο, που αγνοούμε την ψυχική μας υγεία κ αντ αυτού, παλεύουμε να αποκτήσουμε το πολυπόθητο σώμα που θα τα λύσει όλα. Φυσικά και είναι καλή η γυμναστική και η σωστή διατροφή, όμως για κάποιους λόγους έχεις φτάσει να τρως ατσαλα και όσο και να μας έχουν ποτίσει με το σκεπτικό ότι είναι όλα θέμα θέλησης, και… Διαβάστε περισσότερα »
Ξεκίνησα προπόνηση με βάρη (απλά δεν μου αρέσει ο όρος “body building”) με personal trainer πριν περίπου 9 μήνες στα 38 μου μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια εξωσωματικής. Στην φάση αυτή της ζωής μου ήταν η καλύτερη απόφαση που μπορούσα να πάρω. Ο λόγος ποτέ δεν ήταν ότι πίστεψα ότι θα είμαι πιο ευτυχισμένη αν το σώμα μου είναι πιο “όμορφο” ή πιο κοντά τέλος πάντων στο κοινά αποδεκτό ως “όμορφο”. Το έκανα για μένα γιατί ένιωσα ότι με την όλη διαδικασία της εξωσωματικής το σώμα μου δεν μου άνηκε, κουμάντο έκαναν τα φάρμακα και ο γιατρός και οι διακαείς… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι αν ήσουν γυναίκα θα είχες ανορεξία, τώρα που είσαι άντρας σου έσκασε το body building. Αν δεν έχεις μπλέξει και με αμφίβολα συμπληρώματα διατροφής, τότε μάλλον είσαι τυχερός, γιατί τουλάχιστον δεν επιβαρύνεις τον οργανισμό σου, δεν κινδυνεύει η ζωή σου όσο θα κινδύνευες αν είχες ανορεξία. Κατά τα λοιπά η απάντηση στην ερώτησή σου είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η απάντηση που θα έδινες αν είχες μπροστά σου μια γυναίκα 40 κιλά που θα έλεγε «Τρώω 1 μήλο την ημέρα και δεν αδυνατίζω, μήπως υπάρχει κάτι άλλο να κάνω;»
Επίσης, οι αμερικανοί λένε πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί καμιά φορά το πέρνεις. Τροφή για σκέψη λοιπόν.
Πάντως, γενικά προτείνω για γυμναστική κάποιο άθλημα που να μην χρειάζεσαι έξτρα μοτιβέισον για να το κάνεις. Απλά να σε ευχαριστεί. Γιατί νιώθω ότι το γυμναστήριο και το μπόντι μπιπλντινγκ δεν σε ευχαριστούν ιδιαίτερα.
Από την άλλη το θετικό είναι ότι σε αυτή την ηλικία κάνοντας μποπντι μπίλντιγκ δεν θα χάσεις τα μαλλια σου, αφού λογικά τα έχεις χάσει ήδη.