Βοήθεια, σώστε με από τη μα@#*ια που δέρνει αυτόν τον κόσμο. Δουλεύω στη διαφήμιση και μολις ολοκληρώσαμε συνάντηση με νέο πελάτη και λέει η director μου σε μένα και στην άλλη συνάδελφο: “Αυτός ήταν gay (για τον διευθυντή της εταιρείας)” Δεν απαντώ, παλι καλά δεν απαντά ούτε η άλλη κοπέλα. Συνεχίζει, όμως ακάθεκτη: “Τα πάω πάρα πολύ καλά με τους gay, με συμπαθούν όλοι”. Λες και μας είπε τώρα τα πάω καλά με τα σκυλιά.-είμαι dog whisperer. Που ούτε με τα σκυλιά δε μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο και αυτά έχουν τον χαρακτήρα τους. Ναι ξερω τι θα μου πείτε, τι περίμενες; που ζεις; κλπ. Το πρόβλημα είναι οτι είμαι απο τους ανθρώπους που δεν κρύβεται η δυσαρέσκειά μου στην έκφραση μου και με εμποδίζει στη δουλειά αυτό γιατί δεν ανήκω στο “crew“. Και στη διαφήμιση, αν δεν ανήκεις στο “crew” είναι λίγα τα ψωμιά σου. Είστε η μόνη μου παρηγοριά! Σας ευχαριστώ που υπάρχετε!
-Αμάν πια
Πρέπει να βρεις το crew που σου ταιριάζει, τότε. Είναι βέβαιο ότι υπάρχει και στη διαφήμιση. Ψάξε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να της πεις “Α! κι εμένα με συμπαθούν πολύ οι πρασινομάτηδες. Όλοι.”.
Είναι σχεδόν ίδιο με το ‘Δεν είμαι μισογύνης, εγώ τις αγαπάω τις γυναίκες’….
ειιιιι εδώ συμπάσχουσα! δουλεύω και εγώ στη διαφήμιση και το τι έχω ακούσει δεν λέγεται! Προσφατη δήλωση του director: “οι νέγροι…blah blah blah” η συνέχεια ειναι περιττή (για την ιστορία ειναι 40 χρονών όχι 90). Εκλαιγα για μέρες για το που έχω μπλέξει και με ποιον πρέπει να συνεργάζομαι, πλέον δεν του απευθύνω το λόγο καν μονο για τα απαραίτητα. Ευτυχώς δεν έχουμε όλους τους λογαριασμούς μαζί. Στη διάθεση σου να ενωθούν οι δυνάμεις μας στο κόσμο της μ*$@#ς. <3 ΥΓ. πάντως υπάρχουν διαμαντάκια ανάμεσα μας και κάπως μαγικά ενώνουμε τις δυνάμεις μας χωρις πολύ προσπάθεια! Μας σπρώχνουν οι συνθήκες
Σας καταλαβαίνω. Το θέμα ειναι ότι εσείς δεν έχετε καταλάβει ότι δεν ανήκουμε στο Δυτικό πολιτισμό. Είμαστε γεμάτοι αναστολές & ρατσισμό.
Έχω νιώσει πολλές φορές γραφικός , με το να προσπαθώ να εξηγήσω τα αυτονόητα, (που σε … άλλες χώρες είναι .)
συμφωνώ αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω ειναι γιατι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να ανοίγουν το στόμα τους και να αμολάνε ρατσιστικές και σεξιστικές μπούρδες και εμείς να πρέπει να μετράμε τι θα πούμε και να μη “συνεχίζουμε” τετοιες συζητήσεις. Γιατί οταν εγώ αντέδρασα με επιχειρήματα στο περιστατικό που περιγράφω η απάντηση πολλών ειναι “τι το συνέχισες, ένας βλάκας ειναι και έχει τη γνώμη του”. Συγγνώμη δεν μπορώ να δεχτώ οτι τέτοιες δηλώσεις ειναι “γνώμη”.
Περιμένω με ανυπομονησία τη μέρα που δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να σχολιάσει κάποιος μετά απο μίτιγκ αν ο άλλος ήταν γκέι ή στρειτ. Δεν έχει καμία σημασία για τη δουλειά, τι σεξουαλικό προσανατολισμό έχει ο καθένας. Αλλά μάλλον δεν θα γίνει οσο ζω, και ας είμαι ουτε 40….
Είχα στείλει παλιά μια ερώτηση που είτε δε δημοσιεύτηκε ποτέ είτε τελικά δεν Την εστειλα. Στα μάτια μου οι διαφημιστές είναι (η θα έπρεπε να είναι) τα σούπερ προγκρεσιβ άτομα, εκατό χρόνια μπροστά από την εποχή τους. Και συνέχεια διαπιστώνω πως με τη διαφήμιση τελικά ασχολούνται όλοι οι συντηριτικουλιδες κύριουλιδες και κυριουλες.κριμα πραγματικά!!
Το να ανήκεις στην ομάδα νομίζω δεν είναι πρόβλημα μόνο στο χώρο της διαφήμισης. Εγώ το βλέπω για παράδειγμα και στο χώρο της επιστήμης. Εκτός από τη λύση του να βρεις ένα περιβάλλον να ταιριάζεις, που δεν είναι πάντα εύκολο, μπορείς και να είσαι αυτός ο αδιάφορος συνάδερφος που όλοι συμπαθούμε αλλά δεν έχει πολλά πολλά με κανέναν, ή να συγκρούεσαι με συνέχεια στις πιο σημαντικές μάχες και όχι σε όλες.
Δεν μπορείς να διανοηθείς πόσο σε νιώθω. Μπορεί να μην εργάζομαι στο χώρο της διαφήμισης, αλλά κι εδώ με κοιτάνε με μισό μάτι που δεν ανήκω στο “crew”. Το τι ακούω εδώ μέσα όμως, δεν λέγεται. Με νύχια και με δόντια κρατάω τα ξεσπάσματα μου. Βασικά κάνω πως δεν ακούω, για να μην χρειάζεται να απαντήσω. Γιατί αν μπω στη διαδικασία να απαντήσω, ζήτω που καήκαμε. Σου στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Κι εγώ δεν ταίριαζα καθόλου με το crew της πρώτης μου εταιρείας. Άλλαξα 4 εταιρείες και τελικά βρήκα το crew μου. Δεν είναι ο τομέας, είναι η εταιρεία – αν όχι απλά η ομάδα με την οποία δουλεύεις.
Πάλι καλά που τη συμπαθεί και κάποιος.
Ή βρες κι εσύ μια καταπιεσμένη κοινωνική ομάδα and make them love you. Για να ‘χεις να λες κι εσύ.