Αγαπητή αμπα κ αναγνώστες! Ειμαι εκπαιδευτικος σε ενα σχολειο με μονιμες και μεγαλύτερες μου.. Κανω ως αναπληρωτρια συνδιδασκαλια με μια συνάδελφο εξαιρετικη στη δουλεια της 38 ετων αυτη φιλολογος παντρεμένη χωρισμενη χωρίς παιδια απο οτι μου εχει πει η ιδια. Στο σύλλογο ειναι και αλλες φιλόλογοι μεγαλύτερες της… Εδω και καιρό έρχονται με πιάνουν και με ρωτανε αυτη η Εύη πως ειναι στο μάθημα; λεω φοβερή εχω παθει πλακα.. Απάντηση :ε βέβαια αφου δεν εχει παιδια αυτο ελειπε να μην ειναι καλη… Αλλο θέμα ωραιο σωμα αυτή η ευη… Ε βέβαια αφου δε γέννησε πως να μην ειναι Κορμαρα… Ρυτιδες δεν εχει ε βέβαια αφου δεν εχει ευθύνες… Και γενικότερα υπάρχει αυτο το κλιμα. Η ευη το εχει καταλαβει κ δε τους λεει ουτε καλημέρα! Συγκρατιεμαι να μην απαντήσω κοιτάξτε την δουλεια σαε και σταματηστε να την τρωτε με τα ματια! Εκανε την επιλογή τηε και ειναι ευτυχισμένη… Μηπως εσεις κάνατε λαθος επιλογες; δλδ αμπα μου ειμαι 32 αυτες που μου τα λενε ειναι 40αρες 48αρες..50αρες…και λογω σεβασμού δεν έχω απαντησει ετσι. Μετραω μερες να φυγω απ το σχολειο… Αλλα ενα μαθημα πηρα τελικα η ευτυχία κάποιων προκαλει την ζηλεια των αλλων! Δωσε μου λιγο ενα τιπ για το πως να διωχνουμε τέτοιες ενέργειες απο διπλα μας.
– Ανέμελα 32
Δεν ξέρω αν είναι αυτό το πρωταρχικό μάθημα. Δεν έχει σημασία αν είναι ευτυχισμένη ή όχι η Εύη. Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να είσαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ως ανύπαντρη ή ως γυναίκα χωρίς παιδιά για να σε αφήνουν στην ησυχία σου, χωρίς σχόλια. Ούτε θα έπρεπε να είσαι κορμάρα, ή με ωραίο δέρμα. Αν ήταν δυστυχισμένη πάλι τα ίδια θα έλεγαν, ε βέβαια δεν έχει παιδιά, πώς να είναι καλά. Ε βέβαια δεν έχει παιδιά, πώς να είναι καλή στη δουλειά της ως δασκάλα.
Το μάθημα που θα έπρεπε να πάρεις είναι ότι όταν μια γυναίκα δεν ζει τη ζωή της όπως πρέπει, που σημαίνει ότι στα τριάντα έχει μόνιμη σχέση και πριν τα 35 έχει παντρευτεί και έχει κάνει παιδιά, τότε αντιμετωπίζεται με καχυποψία, με εχθρότητα, και αυτό και από άντρες, και από γυναίκες. Ανάλογα με το περιβάλλον αυτή η εχθρότητα μπορεί να είναι συγκαλυμμένη, ή και άμεση, όπως αυτή που περιγράφεις. Κάποιες μπορεί να τη γλιτώσουν τελείως, αλλά δε νομίζω ότι είναι πολλές.
Δεν μπορείς να διώξεις καμία ενέργεια από δίπλα σου. Ή αλλάζεις περιβάλλον, που είναι το πιο σοφό, ή απαντάς, ανάλογα με την διάθεση και την δύναμη που έχεις κάθε φορά. Αν μπορείς να μην αντιδράς και να μην τρώγεσαι μετά, κάνε αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμένα μου φάνηκε κάπως γ@μ@τη αυτή η Εύα πάντως.
Και δε χρειάζεται να τσακωθείς και να απαντήσεις τόσο πικροχολα, αλλά κι εσύ κάθεσαι να τη θάβουν ή να πετάνε φαρμάκι συνεχώς και ενώ διαφωνείς δε λες τίποτα για να κρατάς καλό κλίμα και να είσαι αρεστή. Ασε τα σάπια περί σεβασμού. Από μένα είναι όχι.
“Θα σας απαντούσα αλλά σέβομαι την ηλικία σας”. Και μετά τρέχει να αλλάξει σχολείο
Χεχεχεχ😈
Εσυ είσαι 32. Έχεις παιδιά; Είσαι παντρεμένη; Χωρισμένη; Μήπως στην εξαιρετικη συνάδελφο βλέπεις στοιχεία του εαυτού σου; Μπορεί για αυτό να θες τόσο πολύ να τις κανείς να σταματήσουν. Φοβάμαι ότι έχεις μέσα σου κάτι που σε τρώει.
Μπορεί και να ισχύει. Δεν είναι όμως και λογικό να μας ενοχλεί μόνον ότι μας αφορά προσωπικά.
Έχεις δίκιο Dioni απλά στην συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι αν δεν είχε αυτή την φωνούλα μέσα της, που κατά βάθος πιστεύει ότι έχουν κάποιο δίκιο δηλαδή, θα απαντούσε μια χαρά ή δε θα απαντούσε χωρίς όμως να την τρώει μετά που λέει και η Λένα.
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί δεν απαντάς.Απο σεβασμό σε τί;Λες και αυτοί που τα λένε είναι ο ορισμός της ευγένειας!
Για μένα είναι δεδομένο ότι σε τέτοιες συμπεριφορές απαντάμε.Υπερασπιζομαστε τον “αδύναμο”,γιατί εκείνη τη στιγμή αυτός που τα λένε πίσω από την πλάτη του και με κακία,είναι ο αδύναμος.
Έχω συνάδελφο που συχνά πυκνά (κυρίως όταν μιλάμε για ΣΚ) μου έλεγε “μια χαρά, τι προβλήματα έχεις εσύ, είσαι ξένοιαστη” εννοώντας ότι αυτό γίνεται επειδή δεν έχω παιδιά (άλλη ιστορία που θέλω και δεν μπορώ) και ίσως- λέω εγώ – επειδη έχω άντρα με τον οποίο τα πάω καλά . Η ίδια απέκτησε παιδί κοντά στα 50 (γιατί το ήθελε και ίσως λόγω και αυτού χώρισε με το σύντροφό της). Την τελευταία φορά που μου το είπε της απάντησα “έλα, μωρέ, γιατί το λες αυτό, και συ έχεις περάσει αυτή τη φάση-τη δική μου- και ήθελες να το αλλάξεις” και… Διαβάστε περισσότερα »
γιατί κυρία τάδε μου, δε χαίρεστε που έχετε τα παιδάκια σας”;
Εξαιρετικη απαντηση – ερωτηση.
Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, αλλά με όσο “σεβασμό” κι αν τις αντιμετωπίζεις, μια χαρά θαψιματάκι σου ρίχνουν πίσω απ’ την πλάτη σου.
Εγώ δεν κατάλαβα γιατί τις τρως στη μάπα και δεν κάνεις περισσότερη παρέα με την Εύη.
Απλώς όταν βλέπεις τέτοιες συμπεριφορές, να αποφεύγεις τα πολλά κολλητιλήκια. Το πλέον σίγουρο είναι ότι δεν ζηλεύουν-κουτσομπολεύουν μόνο την Εύη αλλά κι εσένα.
Ποτέ δεν κατάλαβα ποια είναι αυτή η ηλικία που ο άλλος αξιώνει σεβασμό λόγω της, ό,τι μαλακία κι αν πετάξει. Τα 45; Τα 50; Και για ποιο λόγο ακριβώς; Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται από ένα νούμερο. Λαϊκιστί εγώ θα τις έβαζα στη θέση τους. Η Εύη δεν έκανε “άλλες” επιλογές – έκανε επιλογές, όπως όλοι μας.
σωστήηηη!
Παρά τον αστικό μύθο πως οι ανύπαντρες, όλη μέρα κλαίνε και κάνουν βουντού στις παντρεμένες με παιδιά, όπως τα βλέπω εγώ, συμβαίνει άπειρες φορές το αντίθετο. Οι παντρεμένες με παιδιά έχουμε ζηλέψει ουκ ολίγες φορές τις ανύπαντρες. Εγώ προσωπικά ζηλεύω τον χρόνο που έχουν να ασχοληθούν περισσότερο με τη δουλειά τους, τον ύπνο τους που δεν είναι διακεκομμένος, τα κιλά, τα λεφτά που περισσεύουν, τα λιγότερα άγχη κλπ κλπ… Κι εγώ λέω και πιστεύω αυτά που λένε οι κακές συνάδελφοι αλλά επ ουδενί με κακία ή διάθεση κουτσομπολιού! Τί να κάνουμε βρε παιδιά, αυτοί που δεν έχουν παιδιά, έχουν περισσότερο… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτοί που δεν έχουν παιδιά μπορεί να έχουν άλλα θέματα που καταναλώνουν χρόνο. Για παράδειγμα να φροντίζουν γονείς που είναι ανήμποροι ή κάποια ασθένεια που χρειάζεται συχνές επισκέψεις σε νοσοκομεία ή οτιδήποτε άλλο μπορείςνα φανταστείς. Είναι πολύ βιαστικό συμπέρασμα αυτό που αναφέρεις με το οποίο δημιουργούνται παρεξηγήσεις
Πχ με τις άδειες ή με το ποιος μπορεί να μείνει μέχρι αργά στη δουλειά.
Για τολμα να τους πεις οτι μπορείς να έχεις παιδιά και να είσαι κορμάρα/χωρις ρυτίδες/καλή στη δουλειά σου. Τολμα να τους πεις οτι δεν φταινε τα παιδιά τους αν αυτές δεν προσέχουν τον εαυτό τους/δεν εξελίσσονται στη δουλειά τους. Τόλμα να τους πεις οτι τα παιδιά δεν είναι ούτε αιτία, ουτε καν πιστευτή δικαιολογία. Τολμα να πεις οτι υπάρχουν πολλές μητέρες κουκλάρες και καλές στη δουλειά τους… Ετσι για βγουν λιγο απο τη φούσκα με τις δικαιολογίες που χτίζουν. Ουτε αφεντικά σου είναι, ουτε προϊστάμενοι, ουτε καν μόνιμοι συνάδελφοι. Τι έχεις να φοβηθείς;
Ξερεις.. εισαι και εσυ κατι το διαφορετικο εκει μεσα, εκτος απο την Ευη. Εισαι η μικροτερη και η ελευθερη.
Οποτε και για σενα θα λενε μπολικα. Και επειδη δεν απαντας, αλλα σκυβεις το κεφαλι βρηκαν προσφορο εδαφος και στα λενε. Ποιος ξερει τι να περιμενουν απο αυτο..