Αγαπητή «Α, μπα»: Προβληματίστηκα με αυτό που έγραψε ο Ζιντ

Αγαπητη Α,μπα, παντα πιστευα (οπως και συ αν δεν κανω λαθος) οτι βασικος σκοπος μας στον πλανητη Γη ειναι να βρουμε τον εαυτο μας. Τωρα που διαβασα τις γηινες τροφες του Ζιντ προβληματιστηκα καπως. Λεει σε καποιο σημειο : “Γνωθι σαυτον.Αποφθεγμα αποκρουστικο και ολεθριο.Η αυτοαναζητηση εχει για συνεπακολουθο της τον περιορισμο των δυνατοτητων καθε πλασματος και τον ξεπεσμο του.Οποιος αυτοαναλυεται ανακοπτει την εξελιξη του.Η χρυσαλλιδα που θα ‘θελε να γνωρισει τον εαυτο της δε θα γινοταν ποτε πεταλουδα.Μονο οι με περιορισμενους οριζοντες μπορουν να γνωρισουν καλα τον εαυτο τους.” Ειναι απλως αλλη μια αποψη λες αντιθετη προς την μεινστριμ φιλοσοφια περι γνωθι σαυτον ;

– Προβληματισμενος καπως

Τα τσιτάτα, ειδικά όταν προέρχονται από έντονες προσωπικότητες, δεν είναι ευαγγέλια. Αυτό που αναφέρεις το είπε ένας άνθρωπος που απέφευγε για πολύ καιρό να καταλάβει ποιος είναι, και έκανε καριέρα με τη ένταση, τον αισθησιασμό, Έκανε σπουδαία καριέρα, αλλά πάω στοίχημα ότι αν τον ξυπνούσες νωρίς μια μέρα που δεν είχε πιει, ο ίδιος θα έλεγε ότι έγραψε μια χαζομάρα, δεν είναι για να την πάρεις και στα σοβαρά.

Εντάξει, το τελευταίο είναι εντελώς δικό μου, δεν έχω ιδέα τι θα έκανε, μπορεί να το πίστευε ακριβώς όπως το έλεγε. Όμως, αν αυτός πιστεύει αυτό, εγώ πιστεύω κάτι άλλο, και όχι επειδή είναι μέινστριμ, που δεν καθόλου μέινστριμ, παρεμπιπτόντως. Η ανάληψη της ατομικής ευθύνης που προκύπτει από το γνώθι σ’αυτόν είναι αρκετά αντίθετο στο κυρίαρχο κλίμα του «οι άλλοι φταίνε για όλα», της θυματοποίησης, του συνδρόμου της ξεχωριστής χιονονιφάδας. Αν ξέρεις ποιος είσαι, ξέρεις και τους περιορισμούς σου. Εκεί είναι το δύσκολο.

Ο Ζιντ λέει ότι αν ξέρεις τους περιορισμούς σου δεν θα ανθίσεις, δεν θα ονειρευτείς το άπιαστο, και διαφωνώ. Αυτό θα γίνει αν δεν τους ξέρεις. Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, δεν θα ξέρεις τι είναι άπιαστο και τι είναι εντός των δυνατοτήτων σου. Δεν υπάρχει τίποτα το μαγικό στην χρυσαλλίδα που γίνεται πεταλούδα, δεν πρόκειται για υπέρβαση. Είναι ο προορισμός της. Αν δεν ξέρει τι είναι προγραμματισμένη να κάνει, τότε δεν έχει γνώθι σ’αυτόν. Ας πούμε, ένα έξυπνο παιδί σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον θα καταλάβει τις δυνατότητες του μόνο όταν καταλάβει ότι είναι έξυπνο σε σημείο που μπορεί να δραπετεύσει από το περιβάλλον του.

Με αυτό που λέω αποκλείω το παραμύθι, το όνειρο, ότι όλοι μπορούν να γίνουν σπουδαίοι, μεγάλοι, απίθανοι. Δεν ξέρω αν το αποκλείω, αλλά σίγουρα δεν πιστεύω ότι όλοι μπορούν να γίνουν σπουδαίοι, μεγάλοι, απίθανοι, και είμαι εντάξει με αυτό. Η χαρά της ζωής δεν είναι στο παραμύθι, ούτε στην σπουδαιότητα, ούτε στο άπιαστο όνειρο που γίνεται πραγματικότητα (είναι στην αγάπη).

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News