Αγαπημένη Αμπα, έχουμε κάνει πολύ δρόμο μαζί και ας μην το ξέρεις. Οπότε για μένα είναι σημαντική η γνώμη σου(σας) στο πρόβλημα μου. Είμαι μαμά ενός 11χρόνου αγοριού. Όντας άτομο με φεμινιστικές απόψεις και με μεγάλη ευαισθησία σε θέματα βίας, μεγάλωσα το παιδί με κάποια αυστηρότητα σε θέματα συμπεριφοράς ώστε να μην γίνει επιθετικό ως προς άλλα παιδιά αλλά και χωρίς σεξιστικές διακρίσεις (όχι κάτι συνταρακτικό όπως κάνει η Pink , μικρά πράγματα όπως ότι δεν υπάρχουν κοριτσίστικα και αγορίστικα παιχνίδια ή χρώματα και διάφορα τέτοια μικροπράγματα) και όλα αυτά κόντρα σε όλες τις συνθήκες αφού μένω στην εξωτική δυτική Θεσσαλονίκη που ο σεξισμός, ο μισογυνισμός και η εσωστρέφεια του δόγματος Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια είναι η νόρμα. Το αποτέλεσμα ήταν το παιδί στα πρώτα χρόνια του σχολείου να είναι ένα πολύ ευγενικό και τρυφερό άτομο αλλά και αρκετά ντροπαλό κάτι που μου το επισημαίνουν ακόμα και τώρα οι δασκάλες του. Έπαιρνε απόρριψη από τους συμμαθητές του, δεν τον έπαιζαν, δεν τον καλούσαν στα πάρτυ και στη δική μου προτροπή να παίζει με τα κορίτσια αν τον θέλουν αυτές, η απάντηση που πήρα είναι «όχι γιατί δεν θέλω να με κοροϊδεύουν τα αγόρια». Επίσης να προσθέσω ότι αυτόματα κι εγώ περιθωριοποιήθηκα από τις υπόλοιπες μαμάδες , μάλλον με θεωρούν μια αιρετική φεμινίστρια που θα τους μετατρέψω τα παιδιά τους σε γκει, κάτι που στοίχισε και στην δική μου ψυχολογική κατάσταση. Το σχολικό περιβάλλον άστα να πάνε από απόψεις, αφού για να καταλάβεις όταν κάποια στιγμή μετέφερα τις ανησυχίες μου στη δασκάλα, η συμβουλή της ήταν να τον γράψω ποδόσφαιρο «για να αντρέψει»(!) Τέλος πάντων άρχισε να περνάει ο καιρός και τα πράγματα λίγο καλυτέρεψαν( 😉 αλλά το τίμημα ήταν μάλλον μεγάλο γιατί το παιδί υποθέτω σαν αντίδραση και άμυνα στην απόρριψη, άρχισε να υιοθετεί μισογυνίστικες συμπεριφορές και εκφράσεις που πραγματικά δεν ξέρω από πού ξεπηδούν αλλά κοντεύω να πάθω εγκεφαλικό αμπά μου. Προσπάθησα να τον μεγαλώσω φεμινιστικά και η αντιδραστικότητα του τον πήγε στο άλλο άκρο. Προσπαθώ μέσα από απλή συζήτηση να τον νουθετώ αλλά για να είμαι απόλυτα ειλικρινείς νιώθω ότι δεν θέλω να τον επηρεάζω άλλο εγώ, άρχισα να λυγίζω από το βάρος της ευθύνης. Νιώθω πως ότι κι αν κάνω και πω θα του δημιουργεί προβλήματα ή θα λειτουργήσει ακόμα πιο αντιδραστικά, δεν ξέρω, το σκέφτομαι λάθος;
–Όλα είναι λάθος
Αγαπητή φίλη, δεν μπορώ να σε συμβουλέψω για ένα τρίτο άνθρωπο που μάλιστα είναι παιδί, για κάτι που συμβαίνει εδώ και δέκα χρόνια. Χρειάζεται πολλή δουλειά, ανάλυση και επεξεργασία για να καταλάβεις τι συμβαίνει, και αυτό γίνεται μόνο με ειδικό. Οι άνθρωποι δημιουργούνται αργά, και άλλο τόσο χρειάζεται για να αλλάξουν, αν είναι αναγκαίο να αλλάξουν.
Η εξήγηση σου ότι το παιδί είναι ντροπαλό και ευγενικό επειδή του είπες ότι δεν υπάρχουν αγορίστικα και κοριτσίστικα παιχνίδια, μου φαίνεται πολύ απλοϊκή. Αναρωτιέμαι τι εννοείς «αυστηρότητα στα θέματα συμπεριφοράς», όμως. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ντροπαλοί και ευγενικοί από μόνοι τους, και αυτό δεν είναι κάτι που θέλει διόρθωση, ούτε εξηγεί την περιθωριοποίηση. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν πολλούς φίλους, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί δεν θέλουν πολλούς φίλους, και είναι οκ να μην έχουν. Είναι διαφορετικό πράγμα από την απομόνωση και την περιθωριοποίηση. Μοιάζει σα να πιστεύεις ότι ό,τι έγινε, έγινε λόγω του περιβάλλοντος, που είναι πολύ κακό κι εσύ διαφορετική. Ακόμα κι αν είναι έτσι, τότε αναρωτιέμαι γιατί μιλάς σα να είσαι μόνο εσύ υπεύθυνη για το παιδί σου, (ο πατέρας; ) και σκέφτομαι, γιατί δεν αναφέρεις το ενδεχόμενο να φύγεις από εκεί που είσαι; Που δεν ξέρω κι αν χρειάζεται, γιατί η δυτική Θεσσαλονίκη εξακολουθεί να είναι Θεσσαλονίκη. Δεν είναι ότι ζεις στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού. Λίγο παραδίπλα, έχει άλλα σχολεία, άλλους ανθρώπους. Σίγουρα είναι μια πόλη στην οποία αξίζει να κάνεις μια διαδρομή για να βρεις έναν καλό ψυχολόγο, για να ξεκινήσεις αυτή την κουβέντα που θέλεις να κάνεις εδώ, αλλά που δεν μπορώ να σου προσφέρω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γεια σου αγαπημενη συντοπίτισσα. Αρχικα ο γιος σου ειναι ετοιμος να μπει στην εφηβεια. Αυτο,ο σημαινει οτι θελει να ειναι αποδεκτος , ιδιαιτερα σε αυτη την ηλικια. Μπορει να υιοθετησει αποψεις που δεν θα σου αρεσουν κα θα εχεις δικιο. Αν ομως τον μαλωνεις καθε φορα, του κανεις παρατηρηση ερχεται σε αμυνα γιατι νιωθει οτι τον απορριπτεις. Εχει ενα καλο παραδειγμα απο εσενα . Ισως να πρεπει να βρεις αλλον τροπο να τον προσεγγοσεις. Δειτε μαζι μια ταινια πχ. Χαρλει Κουιν. Μιληστε για τις γυναικες ηρωιδες, αν σου πει κατι σεξιστικο , δωσε απαντηση χιουμοριστικη. Ειναι πιο ευκολο να το… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καταλαβαίνω απόλυτα και αγχώνομαι για τον γιο μου. Κι εγώ κάθε φορά που κάνω κάτι μισό χιλιοστό έξω από τη νόρμα τρωω χλαπατσα! Πρόσφατα πήγε ο γιος μου στο σχολείο με ροζ κάλτσες και γύρισε κλαίγοντας από την κοροϊδία.. Από τη μια σκέφτομαι να τους γράψω όλους και να συνεχίσω να του φοράω ρούχα ανεξαρτήτου χρώματος, από την άλλη σκέφτομαι πως κάνω statement στην καμπούρα του παιδιού μου. Ούτε εγώ έχω απαντήσεις σε όλα αυτά και προβληματίζομαι.
Για να λες σχολείο, το παιδί είναι 6+. Υποθέτω ότι διαλέγει μόνο του τι θα φορέσει, οπότε αν δεν θέλει να τις ξαναβάλει δεν τις ξαναβάζει. Δεν τίθεται θέμα να συνεχίσεις να του τις φοράς. Διαφωνώ με τους γονείς που κάνουν statement (όπως λες) μέσω των παιδιών τους και θεωρώ ότι μερικές φορές είναι χειρότερα από τους γονείς που ακολουθούν στερεοτυπικές συμπεριφορές. Η διαφωνία μου είναι στο statement όχι στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Εμείς αν και ως ζευγάρι έχουμε κάνει αντισυμβατικές προσωπικές επιλογές τις οποίες γνωρίζουν τα παιδιά και τις υπερασπιζόμαστε, δεν επιδιώκουμε να γίνουν μουτζαχεντίν των απόψεων μας και… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ θέλω να προβληματιστώ μαζί σας, γιατί η κόρη μου δεν μπορεί να διαχειριστεί το «θα φορέσω αυτό το φαρδύ παντελόνι» vs «διαφέρω και με κοροϊδεύουν». Και πονάω που βασανίζεται και αγωνιώ πώς θα επιλέξει να είναι ο εαυτός της -που τη διαβεβαιώνω ότι είναι ζωτικό μπλα μπλα- κόντρα στη νόρμα. Τί κάνουμε;
Τα αγαπάμε και τα στηρίζουμε για να νοιώθουν ασφάλεια και να έχουν αυτοπεποίθηση και αντέχουμε (χωρίς δράματα) να βασανίζονται. Αν θεωρούμε ότι βασανίζονται πάνω από όσο είναι αναμενόμενο για παιδί/έφηβο απευθυνόμαστε σε ειδικό (πρώτα εμείς και μετά το παιδί/έφηβος). Ας δεχτούμε (το λέω και για τον εαυτό μου) ότι είναι φυσιολογικό και αναπόφευκτο ότι θα στενοχωρηθούν, θα βασανιστούν, θα φάνε τα μούτρα τους – ό, τι δηλαδή πάθαμε και εμείς αλλά με ίσως περισσότερη γνώση, αγάπη, κατανόηση και βοήθεια (αν υπάρχει κίνδυνος) από εμάς από ό, τι ενδεχομένως λάβαμε εμείς ως παιδιά/έφηβοι.
Θα σχολιάσω γενικά στην ερώτηση και ειδικά σε εσένα Bella ciao με καλη διάθεση και πρόθεση. Τα παιδιά μας είναι διαφορετικές και ξεχωριστές προσωπικότητες. Μπορούμε να τους δείχνουμε τις δικές μας πεποιθήσεις,τα δικά μας πιστεύω, τη δική μας ματιά στη ζωή και τις δικές μας αξίες, θεωρώντας οτι θα ρίξουμε τους σπόρους για να ανθίσει αυτό που ελπίζουμε. Ελπίζουμε να πάρουν τα στοιχεία που θέλουμε, να απορρίψουν τα στερεότυπα και να μην ενδιαφέρονται για την άποψη των άλλων. Και πολύ πιθανό αυτά όλα να γίνουν αν ένα παιδί έχει δουλευτεί κι έχει καλή επικοινωνία με τους γονείς του, αλλά έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Και οι κάλτσες “Αγριοι Δεινόσαυροι” “Αυτοκινητάκια” “Πολεμος των Άστρων” statement είναι… Δεν είναι μόνο ο αντικομφορμισμός statement στην καμπούρα του παιδιού και ο κομφορμισμός μία χαρά statement είναι. Απλά το αναφέρω… Νομίζω οι υπολοιποι γονείς πρέπει να σκεφτούν εξίσου σοβαρά ότι τα παιδιά τους μαθαίνουν να κοροϊδεύουν τις ροζ κάλτσες (αν είναι δυνατόν δηλαδή, μια σταλια σκατά έχουν και αποψη για τις ροζ καλτσες, σόρι κιολας)
Προφανώς και αυτά είναι statement, αλλά για αυτά δεν τρως bullying. Αν οι γονείς των παιδιών αυτών προβληματίζονταν,μπορεί και κάτι να άλλαζε προς το καλύτερο! Μέχρι τότε, προβληματιζόμαστε και τρώμε φρικες “οι από εδώ “
Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Να μια περίπτωση που πας να κάνεις το καλό και …πέφτεις στον γιαλό. Η κοινωνικοποίηση και η παιδεία δεν προέρχεται μόνο από τους γονείς αλλά και το περιβάλλον. Πώς μπορείς να τα βάλεις με το περιβάλλον; Το παιδί βλέπει πως για να είναι αποδεκτό, πρέπει να συμμορφωθεί με αυτό το περιβάλλον. Είναι σημαντικό να ανήκει κάπου, να αισθάνεται αποδεκτό. Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν κατά βάθος το παιδί καταλαβαίνει πως οι φεμινιστικές απόψεις είναι σωστές αλλά εν γνώσει του επιλέγει να πάει στην άλλη άκρη προκειμένου να μην το… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαιρετικό και εύστοχο σχόλιο!
λατρεύω ότι το emoji που κλείνει το μάτι ήταν ερωτηματικό σε παρένθεση
Και προσπαθούσα να καταλάβω που κολλάει το κλείσιμο του ματιου!…
Συνήθως η υπερβολική αυστηρότητα και νουθεσία οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα.
Σωστό μεν, άσχετο με το θέμα δε.
Άσχετο; Αναφέρει η ίδια οτι μεγάλωσε το παιδί με πολύ μεγάλη αυστηρότητα στο θέμα, αλλά τελικά βλέπει αντίθετο αποτέλεσμα από το αναμενόμενο.
όχι, είπε ότι δεν έκανε ακραία πράγματα και ότι το μεγάλωσε με κάποια αυστηρότητα επί του θέματος. συγκεκριμένα ανέφερε την επιθετικότητα προς άλλα παιδιά και τον σεξισμό. ειναι υπερβολικό να μαθαίνεις στο παιδι να μην είναι επιθετικο ;
επισης ενα παιδι ειναι παιδι δεν ειναι ενηλικος σε μικρη συσκευασια. αρα το να παιρνουμε τις δικες μας προβολες και να τις ριχνουμε πανω του ειναι πιο χρησιμο για εμας απο αυτο.
Αγαπητή “όλα είναι λάθος” θα σου μιλήσω για τη δική μου εμπειρία. Έχω μια κόρη, στα 15 τώρα, ιδιαίτερα συντηρητική. Όλα τα χρόνια, της μέχρι τώρα ζωής της, την προέτρεπα να κάνει αυτό που της αρέσει χωρίς να χρειάζεται την έγκριση κανενός, ούτε τη δική μου. Εξηγούσα συνεχώς ότι κάποια πράγματα ΠΡΕΠΕΙ να τα κάνουμε. Από απλά, όπως να πλένουμε τα χέρια μας ή να διαβάσει για το σχολείο, μέχρι πιο σύνθετα, όπως το γιατί να ανταποκριθούμε σε μία πρόσκληση ακόμη κι αν βαριόμαστε να πάμε κάπου. Η ίδια, εγκλωβισμένη στα ατελείωτα “πρέπει” της δασκάλας, της γιαγιάς, της τηλεόρασης, των… Διαβάστε περισσότερα »
Και εγώ θεωρώ ότι θέλει μεγάλη διερεύνηση το θέμα που θέτεις. Αλλά βλέπω και στην Αγγλία που στέλνουν κάτι αγοράκια στο νηπιαγωγείο με ροζ παντελόνια και δεν είναι τόσο απλό το θέμα της κοινωνικής αποδοχής. Γιατί τα παιδιά θέλουν να έχουν ένα role model. Και στην Αγγλία, πάει στο καλό, φοράει και ο δάσκαλος ροζ παντελόνι, στην Ελλάδα όμως; Δεν ξέρω. Είναι μεγάλο ζήτημα το ποσό επαναστάτης πρέπει να είσαι εναντίον όλων, π.χ. αν είσαι άθεος σε σκληροπυρηνικό θρησκευτικό περιβάλλον. Με έχει απασχολήσει και εμένα, δεν έχω βγάλει άκρη. Όλα καλά να πανε με το παιδάκι σου, εύχομαι να είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν την έπιασα τη σύνδεση με το role model και τα ροζ παντελόνια, ομολογώ. Επίσης το ότι αναφέρεις το ροζ παντελόνι και μετά θέτεις το ζήτημα της μεγάλης επανάστασης, τόσο επαναστατικό είναι δηλαδή να φορέσει το αγόρι ροζ παντελόνι ; Και αντίστοιχα, είναι τόσο επαναστατικό να μην φορέσει το κορίτσι ροζ;
Το θέμα δεν είναι να μετρηθεί η επαναστατικότητα και αυτό που νομίζω ότι θέλει να πει η Kira K. είναι κατά πόσο ένα παιδί πρέπει (με την έννοια αν τελικά του κάνει πιο κακό) να διαφέρει από την πλειονότητα των γύρω του. Γιατί αν πάει αγόρι στο σχολείο με ροζ παντελόνι (ως παράδειγμα αναφέρεται) θα ακούσει τα πάντα όλα σχεδόν από όλους. Και ναι, αν το θέλει θα έπρεπε να πηγαίνει με ροζ παντελόνι αλλά μήπως το κράξιμο του στοιχίσει περισσότερο ψυχικά από την καταπίεση της επιθυμίας; αυτό αναρωτιέται η Kira K. Προσωπικά θα απενοχοποιούσα εντελώς στο αγόρι μου την… Διαβάστε περισσότερα »
Και πότε κατά τη γνώμη σου πρέπει να δοθεί η μεγάλη μάχη για την απενοχοποίηση του ροζ ; Γιατί αυτό που λες δεν απέχει πολύ ως τρόπος σκέψης από το να κρύβει κάποιος/α την ομοφυλοφιλία του/της, αφού “διαφέρει απο την πλειονότητα των γύρω του” και θα “ακούσει τα πάνα όλα σχεδόν από όλους” και “το κράξιμο μήπως του στοιχίσει περισσότερο ψυχικά από την καταπίεση της επιθυμίας” ; Και να σκεφτεί κανείς ότι το ροζ ως “γυναικείο χρώμα” είναι μία κοινωνική κατασκευή σχετικά προσφατη (το ροζ θεωρείτο αντρικό χρώμα και το γαλάζιο γυναικείο).
Το ροζ το έφερα ως παράδειγμα. Το ότι είναι κοινωνική κατασκευή δεν λέει τίποτα, όλα όσα θέλει κανείς να πολεμήσει κοινωνικές κατασκευές είναι. Δεν έγραψα για μάχη απενεχοποίησης του ροζ. Έγραψα ότι το ροζ (δηλ. οι επιλογές, απόψεις κλπ) θα είναι απενεχοποιημένο αλλά η μάχη να φορέσουμε το ροζ (δηλ. η δήλωση της επιλογής, άποψης κλπ) να δοθεί όταν ο πολεμιστής αντέχει ψυχικά τις συνέπειες. Και συγγνώμη αλλά νομίζω ότι βλέπεις εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν. Δεν είπα πουθενά να κρύβει κάποιος την ομοφυλοφυλία του. Δηλαδή για σένα αν δεν δηλώνεις κάτι (άποψη, οτιδήποτε) σημαίνει ότι το κρύβεις; Εγώ λέω… Διαβάστε περισσότερα »
Την επανάσταση την κάνεις μέσα σου γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Δεν σε ενδιαφέρει πως θα το εκλαβουν οι άλλοι και αν θα σε περιθωριοποιήσουν. Σε ενδιαφέρει μόνο να κάνεις βήματα με τον δικό σου τρόπο για να δεις τον κόσμο να αλλάζει. Αυτή είναι η επανάσταση. Δεν τη κάνεις επειδή πρέπει, δεν έρχεται με manual, τη κάνεις γιατί είναι ο μόνος τρόπος για εσένα να ζεις.
Γεια σου “Όλα είναι λάθος”. Από το κείμενό σου νομίζω ότι όλα είναι μπερδεμένα για σένα. Προσπάθησε να δεις διαφορετικά όλα τα επιμέρους θέματα που θίγεις τα οποία δεν έχουν σχέση αιτίας και αιτιατού όπως τα βλέπεις (είμαι φεμινίστρια για αυτό τον έχω κάνει ευγενικό και ντροπαλό για αυτό δεν τον κάνει κανείς παρέα για αυτό με έχουν περιθωριοποιήσει για αυτό αντιδρά και πως στο καλό μου λέει και σεξιστικά). Άλλο το είναι ντροπαλός, άλλο το δεν έχει παρέα, άλλο το πετάει σεξιστικά. Το τελευταίο είναι το πιο ασήμαντο από όλα: σε προεφηβεία είναι και θέλει να είναι αρεστός και… Διαβάστε περισσότερα »
Ο γιος σου είναι στην προεφηβεία. Σε αυτή την περίοδο το άτομο αρχίζει πλέον να αμφισβητεί τους γονείς και επιζητεί να γίνει δεκτό στον εξωτερικό κόσμο, στο κοινωνικό σύνολο. Το κοινωνικό σύνολο στην ηλικία αυτή είναι το σχολείο και οι συμμαθητές/φίλοι. Είναι ένα σημαντικό βήμα για την μετέπειτα εξέλιξή του. Ο γιος σου θα πάψει σιγά σιγά να είναι ένα κομμάτι από σένα και θα γίνει ένας ανεξάρτητος άνθρωπος. Αυτό έχω την εντύπωση ότι δεν το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα, γι αυτό και στενοχωριέσαι. Από κει και πέρα να ξέρεις ότι ό,τι έχεις μάθει στο παιδί σου δεν θα πάει χαμένο.… Διαβάστε περισσότερα »
Προκειται για κλασικη εφηβικη αντιδραση προς τους γονεις. Ο εφηβος προσπαθει να αποστασιοποιηθει απο τους γονεις και να ταυτιστει με τους συνομηλικους του και γι’αυτο υιοθετει τις αντιθετες προς τους γονεις αποψεις.